Leuk report!
Zelf ben ik wel eens m’n lisdexamfetamine vergeten over te slaan op een dag LSD, en heb daar verder niks significants van gemerkt (is ook wel een hele lage, medicinale dosis waar ik een zekere tolerantie voor heb…).
En ik kan me voorstellen dat de LSD de pep grotendeels overruled wanneer die eerste in verhouding veel hoger gedoseerd wordt dan de tweede, maar ik zou ook zeker niet verbaasd opkijken als de LSD hierdoor toch een stuk minder sterk doorkomt, misschien in jullie geval dan net subtiel genoeg om onopgemerkt te blijven.
Je ziet dit namelijk al gebeuren bij een candyflip die ofwel niet helemaal goed wordt uitgevoerd ofwel om andere reden niet het beoogde effect geeft (een semi-candyflip dus). En MDMA is op zichzelf uiteraard véél meer spacy/trippy en véél minder helder dan pep. Echter, als je een onvolledige candyflip meemaakt - die nog steeds erg leuk kan zijn, maar waarbij de stoffen vooral ‘naast elkaar opereren’ in plaats van in elkaar opgaan en een eigen gemengde identiteit creëren, wat je het liefst wil, omdat het laatste een nieuwe, unieke ervaring tot stand brengt - zul je ervan staan te kijken wat voor ‘onttrippende’ werking de M op de initiële LSD-ervaring kan hebben. En dit in een bizar kort tijdsbestek (kwartiertje?). Been there done that. Het gaf een kort ‘weird’ gevoel alsof de twee stoffen even botsten, daarna lichte teleurstelling, we zagen de snelle ‘val’ van de LSD-trip beide namelijk niet aankomen in die mate.
Het klassieke foutje wat hierbij gemaakt wordt is dat je de M (net wat) te hoog doseert, want ‘ach, M = lekker dromerig en spacey dus iets meer M zal de trip versterken door toevoeging van die twee elementen’. Zo simpel blijkt het niet, althans, dat is mijn/onze ervaring.
Dit is nu misschien moeilijk voor te stellen, maar M heeft daadwerkelijk de potentie om een deel van je trip vrij abrupt te killen als je iets te royaal met de dosis omgaat (je wordt gevoelsmatig nuchterder!). En dit komt nauwer dan ik van tevoren had gedacht.
Objectief ben je dan natuurlijk niet nuchterder, maar neemt de M de LSD grotendeels over. Op dat moment kom je er eigenlijk achter hoe ‘normaal’ en helder je in feite nog functioneert op M vergeleken met LSD. 😂 Het verschil is echt groot, als je ze zo direct na elkaar meemaakt. Een ervaring opzich.
Omdat we plots minder verward en vaag en trippy werden, voelde het die keer (onze eerste candyflip-poging) alsof er méér van ons werd weggenomen dan dat er werd toegevoegd… we hadden alsnog een leuke tijd, maar misten de samenwerking met én de diepte van de LSD.
Sorry voor deze uitwijding over de candyflip, maar ik heb op het forum vaak mensen relatief hoog zien doseren met M in een candyflip, en ik kan me dus niet voorstellen dat je dan volledig de beoogde synergie meemaakt. Waarschijnlijk heb je dan vooral een langdurige trippy M-ervaring, en vinden die mensen dat blijkbaar wel prima. Ook nice, maar de echte flip is zoals ik al zei meer eigen dan dat, er ontstaat een nieuw ‘beestje’, een soort kind van LSD en MDMA, eigenlijk. :’)
Mij/ons is dat pas de tweede keer goed gelukt: door (nog) lager te doseren met de M. Timing van de M is hierbij naast dosis trouwens ook erg belangrijk! Zet een wekker!
Ik zou ver in mijn forumberichten moeten gaan graven om te achterhalen wat ook alweer de ideale dosisverhouding en timing van de geslaagde poging van
@Eik en mij was. Als het lukt volgens plan, is een candyflip een erg toffe beleving.
Die verhouding en timing kan natuurlijk ook weer per persoon verschillen, dat zeg ik er wel bij. Maar omdat jij en je vrouw allebei stimliefhebbers zijn, leek het me wel een relevante tip om niet té optimistisch-royaal te zijn met de M tegen de tijd dat jullie gaan candyflippen om de beste kans op die “echte” flip te maken, tenzij je de synergie minder belangrijk vindt en er niet mee zit dat de M je naar een ‘nuchterder’ plateau kan doen vallen.
Hoe kwam ik hier ook alweer op… (Het is laat en ik heb droomthee op, waar ik nog niet erg van ga dromen helaas…) Oja, ik kan me dus bijna níet voorstellen dat pep een LSD-trip niet stiekem mogelijk toch net wat meer remt dan je zelf denkt. Aangezien MDMA dat dus al doet, op nog vrij bescheiden dosis.
Maar misschien heb ik het mis hoor, en gedraagt speed zich toch echt weer anders in combinatie met LSD dan MDMA.
Wat ik me wel echt ook zou afvragen bij de combi pep-MDMA (en wat ik zelf wél al licht dacht te merken in de combi met lisdex) is of ze elkaars lichamelijke stim-bijwerkingen niet serieus versterken. Daarmee bedoel ik dus meer spierspanning, meer ‘jittery’/fysieke onrust, meer neiging tot kramp in bv. schouders en kaken, m.a.w. een oncomfortabelere bodyload. LSD en speed hebben dit namelijk allebei op zichzelf al, zij het op hun eigen manier.
Hebben jullie daar niks van gemerkt? Wat was jullie dosis pep, en hoe lang is deze voor de LSD ingenomen?
Wellicht dat het ook gewoon weinig gedaan heeft in jullie geval door tolerantie en/of te lang tijdsinterval/te lage dosis pep. Als daadwerkelijke ‘flip’ lijkt me dit geen geslaagde combinatie, het is niet voor niks ook dat je deze amper tot niet voorbij ziet komen.
