De dag dat ik mij een Ui voelde

[Martinus]

Hallo,

Ik had vorig jaar in de herfst een beetje een dip. Ik zakte weer een beetje in een depressive sleur waar ik wel vaker last van heb. Op dat moment was ik ook helemaal in een anti wiet bui en ik zat lekker gaar te koken in mijn nuchtere hooft.

Toen op een avond in november besloot ik toch maar weer eens mijn bong er bij te pakken en dat ritueel weer eens uit te voeren.

Ik ben toen op youtube beland. Dat gebeurt wel vaker als ik aan de wiet zit.
Toen kwam er toevallig een video van Terence Mckenna langs. Wie had dat gedacht. Die ouwe drugger.


Die video triggerde van alles in mijn hoofd. Ik weet niet waarom maar ik zag mezelf als een ui met een harde buitenschil die ik zelf gemaakt had als reactie op onze maatschappij.
Ik barste in tranen uit. Ik kan me de details niet meer helemaal voor me halen maar ik was in 1 klap weer helemaal open geslagen.
Ik kon op dat moment zo een diepe empathie voelen met de boodschap uit die video.

Nu droom ik om naar plaatsen te reizen waar ik geen ui hoef te zijn. Ergens in een bos in zweden of op een berg. Weg van alles.
Die buitenste uien schil is misschien wel de bron van mijn depressie.

Een beetje een raar verhaal misschien.
Wat vinden jullie van de boodschap in die video?

 

[Ralou]

Al lange tijd luisteren ik en mijn man naar hem en ook dit is weer een prachtige boodschap die hij deelt.
Mensen worden opgeslokt in een illusie van materialisme en hebzucht, we worden gevormd door hetgene rondom ons en zijn blind gemaakt voor de kern van het leven.
Door te zien dat het allemaal vergankelijk is en te leven vanuit de kern van jezelf, vanuit je intuïtie en je pad te volgen kun je ook ervaren dat al die schillen zoals je zo mooi dat metafoor gebruikt , maar schillen zijn en de meer je in jezelf kijkt, zo heb ik ervaren, de meer je ziet dat elke schil niet is wie je werkelijk bent.
Chaos moet er zijn om orde te kunnen hebben, maar door terug te keren naar de natuur naar rust leer je loslaten waar je je levenslang aan hebt vastgehouden en leer je te kijken naar jezelf als goddelijk wezen.
Je vormt je eigen wereld en in de wereld waarin we nu leven wordt individualiteit extreem gesteund doch zijn wij allen een geheel en alles en iedereen die je tegenkomt vormen een stukje van wie je zelf bent.
Ik heb gezien wat een depressie kan doen met je energie en je spirit en het is enorm knap dat je manieren en methodes aangrijpt om hieruit te groeien en van los te komen. De depressie is een symptoom en kun je bij jezelf tot aan de oorsprong komen dan kun je loskomen daarvan en jezelf genezen.
Zoals Alan Watts mooi stelt, als je naar Tibet moet gaan omdat je gevoel dat zo aangeeft dan moet je dat doen.
Uiteindelijk moet je helemaal niets, maar zodra je klaar bent om te zien, te kijken zul je je pad zien en kun je daarin harmonisch je weg vinden.

Sorry dit is misschien wat zweverig, maar bedankt om dit te delen!☺

 

[Martinus]

Het lijkt me zeer geestverruimend om ergens in een bos te zijn waar niemand en niks is behalve natuur. Geen vliegtuigen. Geen auto geluiden. Geen mensen die met honden het bos door lopen op vooruit gestippelde routes. Geen lampen en wegen.
Even alleen met jezelf. Geen maatschappelijke problemen. Helemaal niks behalve jezelf in leven houden.

Er is niks mis met zweverig

 

[Cocos]

Agree,
Ik ga het zeker luisteren. Zijn stem herken ik van tripmuziek maar kan even niet plaatsen welke. Daar kom ik nog wel op.
Ik ben op het moment in een positie dat ik de vrijheid heb om te doen wat ik wil, wanneer ik wil en hoe ik wil. Onmiddellijk trek ik naar het spirituele toe.
Schep je wereld.