Depressief door cannabis of door leven?

Hoi allemaal,

In 2011 verloor ik na dertig jaar gewerkt te hebben mijn baan, vlak voor de crisis. Ik kreeg bijna 2,5 jaar aan WW en ik dacht dat ik makkelijk werk zou kunnen vinden in deze tijd. Wel zat ik thuis en hoefde niet meer vroeg op. Dat gebeurde wel omdat ik dat zo gewend was. Ik werd gewoon om 7 uur wakker, zonder wekker.

Dat werd dus "wake and bake" elke ochtend en al heel snel blowde ik de hele dag. Na twee en half jaar solliciteren had ik geen werk gevonden. Mijn professie als Autocad tekenaar had ik al lang opgegeven. Ik solliciteerde naar het schoonmaken van kantoren (geen ervaring) en naar het schoonmaken van vliegtuigen (geen ervaring) en naar het omleggen van zomer naar winterbanden bij een garage. (geen diploma) enz. enz. Vreselijk frustrerend.

Na 2,5 jaar belandde ik in de bijstand. Iets wat ik nooit had gedacht. Bijstand was voor mensen die niet wilde werken, wist ik veel. In dezelfde maand dat ik van WW naar bijstand ging kreeg ik te horen dat mijn moeder binnen enkele weken tot maanden zou gaan overlijden aan een ernstige ziekte. Dat gebeurde ook. Blowen, blowen en nog eens blowen.

Ongeveer een maand na mijn moeders overlijden vielen er brieven van de bank in de bus. Die eiste de hypotheek op. Ik moest mijn huis verkopen. Verschrikkelijk. Meer blowen.

Nu was ik al een hele tijd mantelzorger van mijn vader en moeder, nu nog van mijn vader en hij had het niet makkelijk en ik kwam bij hem in te wonen. Dat liep helemaal verkeerd. Mijn vader en ik kregen de grootst mogelijk ruzies. Mijn vader zocht vervanging voor mijn moeder en zag dat in mij. Dat ging helemaal niet goed.

Ondertussen zocht ik als een malle naar een woning, heb hemel en aarde bewogen om aan een urgentieverklaring te komen maar dat mocht niet baten, die gaan alleen naar buitenlanders. Geen woning voor Bad karma. Frustratie. Blowen, dag en nacht.

Mijn vader ging zo erg achteruit dat het niet meer ging en werd opgenomen en daarna verplaatst naar een zorgtehuis.
Ik mocht niet in de woning blijven en kreeg een 'sloopwoning' toegewezen. Geen sociale huurwoning! Die gingen en gaan nog steeds naar buitenlanders.

Een sloopwoning kreeg ik met een huurcontract voor een jaar omdat we in Nederland zo omgaan met elkaar. Vreselijke frustratie volgde. Op het moment dat ik in de sloopwoning terecht kwam overleed onverwachts mijn hond. Ik brak totaal en werd depressief. Zelfs nu, een jaar later, staan de tranen in mijn ogen over het verlies van mijn allerliefste hond. Het overlijden van mijn moeder is alweer 5 jaar geleden en kwam onverwacht, het verlies van mijn hond ook.

Enkele maanden geleden, in Mei, overleed mijn vader. Nu was dat niet zo erg omdat de beste man op was. Werkelijk op. Vreselijk om te zien. Ik vond eigenlijk dat zijn dood op tijd kwam omdat hij niet meer kon maar ik was nu helemaal alleen. Gelukkig is hij in zijn slaap overleden.

Vanaf 20 mei ben ik echt alleen, ik praat met niemand meer. Sinds 24 Mei heb ik nog niet met een ander gesproken en maar blowen en blowen. Tot wel 5 gram op een dag!!!

De afgelopen jaren is er zoveel gebeurd dat ik behoorlijk depri ben en soms denk ik dat het beter is om er maar helemaal uit te stappen..... Ik moet van dat blowen af.

 

Heftig verhaal! Een hele brij aan tegenslagen en problemen zo te lezen en met het blowen druk alles wel wat de kop in maar komt het sws harder terug. Je kan de zaken zo totaal niet verwerken.

Ik denk dat je best jou hulp zoekt bij een psycholoog of iemand die er zijn beroep van maakt mensen in dergelijke toestand te helpen. Ik ben zelf niet van Nederland en weet niet hoe het daar gaat met psychische hulp dus kan jou niet echt de weg wijzen daarin. Ik denk dat andere leden hier wel meer verstand van hebben.

Ik denk ook dat je beter stopt met blowen maar dan wel met de juiste hulp. Als je dagelijks zo veel blowt om de problemen weg te duwen dan zullen die nu zeker dubbel en dik harder in je gezicht terug slaan als je stopt. Zoek hulp voor de problemen en het blowen want ik denk dat jij je op het eentje niet gaat redden. Veel sterkte!!

 

Hey man,

Wat een ontzettend akelig verhaal! Ik hoop dat je jouw leven uiteindelijk weer op de rails kunt krijgen. Stap 1 is inderdaad stoppen met blowen, maar dit is niet zo vanzelfsprekend, want als je wiet gebruikt om je problemen niet te voelen gaat het alleen maar moeilijker worden om te stoppen. Want dan moet je die gevoelens meer aangaan en dat is moeilijk. Ik zou je dus aanraden om hulp te zoeken. Het is dan belangrijk dat je kunt toegeven aan jezelf dat je dit nodig hebt zodat je jezelf hiervoor open kunt stellen. Ik heb ook een periode gehad waarin ik hulp nodig had. Nog steeds eerlijk gezegd. Heeft me veel gebracht uiteindelijk. Als je bij een psycholoog komt die niet goed met jou klikt, kan je beter niet opgeven, maar gewoon een andere zoeken. Soms duurt het helaas een tijdje voor je op je plek komt. Bij mij duurde het jaren maar meestal gaat dat veel sneller. Ook raad ik je aan te blijven zoeken naar een baan. Ik merk dat ik nu ik na zes jaar ziek te zijn geweest weer studeer ik er enorm van opknap om weer een doel in mijn leven te hebben. Dat gun ik jou ook. Ga desnoods naar de gemeente en vraag of er soms gesubsidieerde bijschooltrajecten zijn voor mensen in de financiële penarie. Ik weet niet wat ik je nog meer aan advies kan geven. Ik weet een boel over de psychiatrie dus als je nog vragen hebt wel ik die best beantwoorden. Blijf sterk!

Fiets

 

Nare gebeurtenissen, je gemoedstoestand en cannabis kunnen samenwerken om tot een depressie te leiden. Na wat je hebt meegemaakt is het echt niet gek om depressief te worden.

Even voor de duidelijkheid: volgens mij is een depressie een aaneengesloten periode van neerslachtigheid.

Wat ik herken in jouw verhaal is dat je een aantal flinke tegenslagen te verduren hebt gehad. Jouw manier om daarmee om te gaan was cannabis roken. Maar, zo leg ik het altijd uit, cannabis maakt gevoelens onvoelbaar. Daardoor ga je het prima zitten vinden dat je gestrest of neerslachtig bent.

Je hebt dus een aantal tegenslagen gehad die je (denk ik) niet (helemaal) verwerkt hebt. Dat kan leiden tot een depressie.

Ik ben heel erg fan van de Emotional Guidance Scale (zie hieronder) omdat die heel duidelijk laat zien hoe je gedachten en gevoelens elkaar versterken. Zo kan je in een negatieve spiraal terechtkomen die uiteindelijk leidt tot depressie.

Nu wordt het zaak om (heel langzaamaan) proberen omhoog te klimmen in die spiraal. Je kunt de Emotional Guidance Scale gebruiken om te reflecteren op je gemoedstoestand: 'Wat voel ik? Waar zit ik in de spiraal? Wat is het volgende stapje omhoog, en hoe kom ik daar?'

Dat reflecteren kost heel veel tijd, maar uiteindelijk werkt het wel.

 

Ik denk ook dat je professionele hulp kunt gebruiken. Therapeuten helpen je reflecteren op jezelf; zoals ik hierboven heel kort uitleg met behulp van de Emotional Guidance Scale.

Je kunt terecht bij je huisarts voor een gesprek. De huisarts verwijst je dan door naar een therapeut. In jouw geval is (denk ik) een zogenaamde 'eerstelijns' psychotherapeut prima.
Het kan wel een tijd duren voordat je in aanmerking komt voor een traject dat door de zorgverzekeraar wordt vergoed. Daar zijn wachtlijsten voor.

Wat je zelf al kan doen is: ga wandelen of hardlopen!
Beweging kan helpen depressieve klachten met een derde te verminderen. Dan ben je dus niet van je klachten af, maar is het al wel een stuk minder! Lopen en hardlopen is bovendien gratis, dus wat houdt je tegen?
Ga het bos in, het strand op of kies een mooie wandeling uit over de heide.

Ook is het een goed idee om te zoeken naar dingen die je kunt doen die een goed gevoel geven over jezelf. Het liefst kleine kusjes die je kunt doen, waarna je trots kunt zijn op jezelf dat je het hebt gedaan. Bij mij is dat tuinieren. Dan sta ik lekker buiten te werken en als ik klaar ben dan ziet de tuin er weer beter uit.

Wat voor jou een goede hobby is, dat kan alleen jijzelf bepalen. Maar het is wel een goed idee om daar je energie in te steken! Misschien is het vervelend of lastig om eraan te beginnen, maar als je het hebt gedaan voel je je meestal een stuk beter.

 

Bedankt voor jullie reacties. Doet me goed. De laatste dagen ben ik van 4 a 5 gram cannabis per dag terug gegaan naar twee gram cannabis per dag wat ik voornamelijk 's avonds gebruik. Heb een afspraak gemaakt met de huisarts waar ik morgen terecht kan. Op de spaarzame momenten dat ik nuchter ben komt meteen ook de waarheid naar voren die anders door cannabis verneveld wordt. Dat is hard. Mijn situatie is behoorlijk uitzichtloos mede door de media bepaalde trend dat 'blanke mannen' schuldig zijn aan alles wat wat de media maar kan bedenken. Op zichzelf behoorlijk ziek.

Bij de overheid hoef ik niet te proberen een baantje te krijgen. Daar ben ik als blanke Nederlandse man niet welkom. Zeggen ze zelf... Onze voorkeur gaat uit naar enz. Behoorlijk racistisch als je het mij vraagt en een groot verschil met de jaren waarin ik opgroeide. Blijft dus het bedrijfsleven over. En daar heb ik lang genoeg gewerkt om te kunnen weten dat als je 53 bent, je echt niet meer wordt aangenomen op een vast contract. Of zelfs maar tijdelijk... Had ik mensen moeten aannemen voor een bedrijf had ik ook geen mensen van 53 aangenomen. Veel te riskant.

Dus, duik maar weer achter je pc, steek er maar weer eentje op terwijl je al bezig bent de ander te draaien en YouTube je maar door de dag heen. Proberen te vergeten. Dat lukt aardig met zulke hoeveelheden cannabis. Ik weet soms van voren niet dat ik van achter leef. Nu zit ik nuchter achter mijn pc met verschrikkelijke "klotsoksels" en heb het warm.

Een ander probleem is 'energie'. Ik heb het niet. Veel dagen kom ik me bed uit, kleed me aan, eet een paar happen, meer krijg ik niet weg, doe een boodschap en kan zo mijn bed weer in omdat ik kapot ben. Futloos.

Ik neem jullie advies ter harte en ga beginnen met sporten. Ik heb geprobeerd wat push-ups te doen. Lachwekkend, ik dacht doe jezelf maar eens 10 keer opdrukken. Kijken hoe kracht en conditie erbij staan. Het lukte niet èèn keer, daar schrok ik erg van. Ondertussen gaat het beter en ga ik zo maar eens op de fiets kruipen om een eind, eh, stukje te gaan fietsen. Nogmaals bedankt voor de reacties, het is voor mij de eerste vorm van communicatie sinds Mei.

 

Geen energie hebben, overal tegenop zien, je futloos en lusteloos voelen zijn allemaal kenmerken van depressie. Dus dat zijn allemaal niet zulke rare gevoelens.

Dat je geen vaste baan meer krijgt is iets waar we allemaal last van hebben, niet alleen jij als 53-jarige blanke man.
Ik heb jarenlang als freelancer op het randje van de financiële afgrond geleefd en heel veel gewerkt voor ervaring en contacten. Terwijl ik dus mijn huur niet of nauwelijks kon betalen en ik ook geen bijstand kreeg of andere uitkeringen. Zelfs geen huurtoeslag.

Als ik het zo lees dan ben je een behoorlijk slimme man met flinke technische kennis. Misschien kan je die tech-kennis inzetten om ouderen te helpen met computerproblemen?

Veel ouderen zijn ook ontzettend eenzaam en die snappen dan weer niks van computers. Misschien is het dus een leuke manier om je tijd te besteden om anderen te helpen minder digibeet te worden. Zo kun je aan het einde van de dag je weer een beetje beter voelen over jezelf. Dat geeft echt energie!

Misschien is het te veel in één keer hoor. Ik snap best als je overal tegenop ziet en dus op zo'n plan om oudjes te helpen computeren.
Maar ik ben even met je aan het meedenken aan manieren om een beetje uit dat diepe dal te komen en te beginnen aan constructieve dingen die je wel kunt doen.

Naar de huisarts is in ieder geval een heel goede eerste stap!

 

Het klinkt misschien raar maar ik wil voorlopig niet zo veel met "oudjes" te maken hebben. Ongeveer 10 jaar lang ben ik mantelzorger van mijn ouders geweest. Dat is me niet in de koude kleren gaan zitten. Ik was niet alleen mantelzorger maar moest ook palliatief terminale zorg gaan verlenen bij mijn eigen moeder. Van de zorg verlenende instanties hoef je het niet te hebben. Niets ten nadele van de mensen op de werkvloer hoor! Mantelzorg is zwaar en mijn petje af voor iedereen die in "de zorg" werkt. Het is een zwaar beroep, daar ben ik wel achter. Ik was er totaal niet op voorbereid en 10 jaar is een lange tijd.

Toch denk ik dat je gelijk hebt en dat het uitdraait op iets wat jij al beschrijft. Het helpen van ouderen met computers. Ik ben handig met Windows en linux en kan zeker wat kennis overdragen. Maar dit is niet het juiste moment, denk ik. Ik ben nogal snel geïrriteerd en heb geen geduld. Iets wat je zeker nodig hebt.

Op dit ogenblik is inderdaad alles me teveel. Ik moet eerst van dat blowen af en daar heb ik het moeilijk genoeg mee. Morgenochtend heb ik afspraak bij de huisarts. Ben benieuwd.

 

Hoe is het gegaan bij de huisarts?

 

Hoi,

Ik volg je topic.

Wow, je zit in een moeilijke situatie. Erg sh*t allemaal.

Mijn tip is ook, kap met blowen. Afbouwen is misschien de juiste manier? Dagelijks minder blowen. Bijvoorbeeld door per dag aan een max. aantal gram te houden en per week een (halve) gram eraf? Of je te beperken tot de avond. Dan kan je in min of meer nuchtere staat overdag richten op het terugveroveren van je (dagelijkse) leven. Stapje voor stapje. Microsteps. Doelen stellen. Afwerken. Leven opbouwen!

Er zijn altijd opties maar de actie moet uit jou komen! Hoe klein ook ook, elke actie is een start van iets.

Voor jouw beeld, ik heb ook met een dergelijk bijltje gehakt; blowverslaafd, omgekeerd dag- en nachtritme, inkomen onder het minimum, vriendenkring die steeds kleiner werd, meer frustraties, alleen maar slecht voedsel en ook nog eens te weinig, enigszins vervreemd van de wereld, complottheorieën die me steeds meer aanspraken. Of ik depressief was, i don't know. Ik wil me niet te snel vergelijken met mensen die echt vastgesteld depressief zijn. Dan voel ik me slachtoffer en die houding trek ik slecht. Een van de leerpunten voor mij was: meedoen met het systeem is altijd nog beter voor je geluksgehalte dan een anti-alles-houding.

Maar goed, het gaat niet om mij maar om jou. Je hebt de huisarts al geconsulteerd, prima actie denk ik.
Laat weten hoe het gaat!

Terzijde: zo tof om te zien hoe mensen reageren op dit forum. DF <3

 

Ik ben bij de huisarts geweest. Hij begreep mijn frustratie wat betreft een woning en al het andere. Hij heeft me doorverwezen naar Breider, een specialist in verslavingszorg. Ze zullen wel goed zijn omdat ze een wachtlijst hebben. Maandag 6 januari is er een intake gesprek. Mijn arts zei al, als het lang duren gaat bel dan maar even terug. Dat heb ik gedaan en morgen moet ik nog even terug bellen, dan weet ik misschien wat meer.

Ik blow nog ongeveer een gram per dag. Dat heeft meer financiële redenen. Op het moment dat ik helemaal nuchter bent komt alles meteen op je af en dat is veel en er komt meer bij als je ook het spelletje speelt van: "ik open mijn post lekker niet meer." Ik neem nog een paar kleine haaltjes. Net genoeg om de scherpe kantjes er van af te halen en rustig te worden. Voor het slapen gaan rook ik een halve joint en nadat ik 's nachts naar het toilet geweest ben, (ouwe lul) rook ik de andere helft. Krijg ik toch nog een beetje slaap.

Ik gebruik de nieuwe samengestelde CBD-olie van Stichting Mediwiet. Deze olie is samengesteld of verdund met MCT-olie. om de paar uur neem ik twee druppels. Dat helpt onrustige gevoelens tegen te gaan, zeggen ze.

 

Dat is goed man! Als ik ik je nog een tip mag geven, zoek een activiteit waarbij je weer kan socialisen met anderen. Maakt niet uit wat het is. Ga een sport doen, ga zingen bij een koor, of zelfs vrijwilligerswerk. Ik heb recentelijk ook een slechte periode gehad, waarbij ik echt zes jaar helemaal alleen thuis heb gezeten, geen vrienden, niks. Eenzaamheid is echt een killer. Het maakt het ook makkelijker om te dealen met alle moeilijkheden als je er af en toe even uit komt en een gesprek over totaal iets anders kan hebben met iemand. Zoek natuurlijk vooral iets wat bij jou past, kan van alles zijn.

Sterkte, en met vertrouwen van,

Fiets

 

Misschien is het de moeite om druppels te fixen, om de kachelpijp een beetje schoon te smeren.

Even het groen fijn hakselen en in de zonnebloemolie werpen en dan heb je bij sprake van al druppels, is zelfs meer bang voor buck. Als je echt lui bent kun je het zelfs gewoon online bestellen mocht je een beetje handig wezen.

 

Ik neem aan dat je doelt op echte wietolie. met CBD en THC. Vroeger kocht ik dat bij Stichting Mediwiet, toen ze daar mee stopten ben ik dat zelf gaan maken. Ik vertrouwde dat nooit, er verschenen altijd harde stukkies in mijn olie en ik van: "da's niet goed" en pleurde het weg.

 

Vriendelijke waarschuwing: maak je post wel open.

Als je met schulden komt te zitten duurt het 2 a 3 maanden tot je een enorm probleem hebt. Maar echt enorm. Levenslang als je niet oppast. Heb er vanuit mijn werk menigeen voorbij zien komen. Niet tof.

In elke woonplaats kun je via de gemeente (1 belletje) in contact komen met financiele hulpverlening zoals budgetcoaches. Vriendelijke mensen die jou op meestal vrijwillige basis helpen met het beheren van je financien.

Succes!

 

Tsja, het is ook veel erger dan ik dacht. Je hebt volkomen gelijk. Gisteren kwam ik erachter dat er gerommeld met achterstand van betalingen. Na mijn vader overleed kreeg ik een kleine erfenis, deze werd binnen twee dagen afgeschreven omdat er beslag is gelegd vanwege huurachterstand van mijn sloopwoning. Dat geld is niet gebruikt voor mijn huurachterstand maar betalingen naar mijn zorgverzekering waar ik ook een achterstand heb. Ik wist dat niet en dacht dat mijn huurachterstand was weggewerkt. Dat is helemaal niet zo. M'n eigen stomme schuld.

Het advies over het openmaken van de post komt te laat!

Binnen enkele dagen wordt mijn woning ontruimt. Het enige wat ik nu nog doen kan, voordat ik op straat beland is deze ochtend nog naar de gemeente. De crisisdienst van schuldhulpverlening is de enige die dit nog kan tegenhouden d.m.v. een verzoek indienen bij de rechtbank. Gaat helemaal buiten mij om.

Het ergste is nog dat ik het amper lijkt te beseffen, niets raakt me nog. Het doet me weinig terwijl het dat wel zou moeten doen. Gelukkig heb ik aan het sociale wijkteam een goede hulp. De goede man heeft me al enkele keren gered. Ik weet wat er gaat gebeuren als ik op straat kom te leven, dat gaat niet lang duren...

Ik ga zo dus langs de gemeente, kijken of ze nog iets kunnen doen. Ik houd jullie op de hoogte.

 

Yush, zag wel eens wat kokosolie voorbij komen voor oma met veel pijnklachten.

Niet gewoon plantmateriaal dat niet helemaal goed weg gefilterd was?

Ik heb hier ook Omega 3 capsules liggen waarvan gezegd wordt dat ze THC bevatten maar die moet ik nog eens uitproberen.

Lekker bizar, veel sterkte toegewenst, gun je niemand natuurlijk.

 

Damn...

Enige advies wat ik je nog kan geven is dat je je administratie zoveel mogelijk op orde moet hebben. Vergemakkelijkt het proces en laat goede wil zien. Maar dit heb je zeer ws. al eerder gehoord van het wijkteam.

Power voor jou!

 

Ben bij de gemeente geweest om uitzetting te voorkomen, dat wordt nu in gang gezet. Eerst wordt er overlegd met de woningbouwvereniging, mocht dat niet lukken gaan ze naar de rechter voor uitstel. Ik heb een zooi stukken moeten tekenen. Heb over enkele dagen geen beheer meer over mijn financiën. Ik zie het wel.

 

Ik hoop voor je dat je in je woning kan blijven! Dan heb je een basis om je leven weer op te bouwen.

Kom je onder curatele te staan? Hoe ziet dat financiële verhaal eruit als ik vragen mag?

 

Als ik heel eerlijk ben moet ik je gewoon zeggen dat ik het niet precies weet. Je komt in een traject van 'schuldhulpverlening' en zij beheren al je financiën. Je krijgt dacht ik, €50,- per week op je rekening gestort om boodschappen van te halen en de rest beheren zij en ze betalen alle rekeningen. Zoiets. Maar dat is van horen zeggen.

Er gaat nu gekeken worden of er nog een afspraak met de woningbouw te maken is, als die zegt "nee" dan wordt het moeilijk omdat ze gewoonweg het contract van een jaar niet verlengen. Dan kan je nog naar de rechter en als die met je meegaat dan kan hij de woningbouw verplichten mee te werken. Zo ongeveer zal het gaan.

 

Okay, lijkt erop dat je probeert in de schuldsanering te komen en daarom krijg je t.z.t. leefgeld. Duurt 5 jaar en dan blijf je nog heel lang onder toezicht staan. In een notendop.

Je komt niet zomaar in de schuldsanering he. Heel pakket aan papieren inleveren i.s.m. je hulpverlener. Schuldeninventarisatie (hoogte en startdatum) + id e.d.

Tip: hou niks achter aan informatie anders knikkeren ze je er zo uit en kom je dus niet in de schuldsanering terecht. Wel onder een brug. Sorry, ik zeg maar even hoe het werkt. En herkansers zijn ze nog kritischer op als een hulpverlener al met je aan de slag wil. De rij is lang zullen we maar zeggen.

Dus vraag wat er exact aan de hand is, al is het drie keer, die mensen willen je helpen he. Des te beter jij geïnformeerd bent des te beter kun je meewerken en weet je waar je aan toe bent. Geeft ook rust omdat je zekerheid hebt. Hoe k*t die inhoudelijk ook is.

Kop is uit het zand nu, houden zo! Je bent slim genoeg want je schrijft duidelijker dan 90% op het internet.

 

Bad Karma, ik vind het echt dapper dat je jouw verhaal met ons deelt, en wil je graag het allerbeste toewensen! Ben het helemaal eens met wat er eerder door anderen gezegd is, je komt hier in ieder geval over als een intelligent persoon die duidelijk wel waardevolle skills zou hebben. Aan een baan komen daarmee is een ander verhaal, ik weet het... Maar het had dus toch wél erger gekund, of niet?

Blow je nog?

edit: ohja, om antwoord te geven op de vraag in de topictitel: Depressief door cannabis? Ik ben van mening dat er hier geen sprake van is. Wat vind je zelf eigenlijk?

(offtopic, denk ik) P.S.: ik heb heel veel sympathie voor jouw kijk op het huidige woningbeleid en de veranderingen in de samenleving in het algemeen, dit gaat een keer mis als er niks verandert, zegt ook mijn gevoel.

 

Die aanvraag voor schuldsanering loopt al een tijdje. Iemand van het sociale wijkteam staat mij bij en helpt mij met de stukken die ik nodig heb. Toevallig is het zo dat alle stukken die daarvoor ingediend moesten deze week compleet kwamen en zijn ingediend. Helaas komt er nu een huurachterstand bij van enkele duizenden omdat ik te ver heen was om te stukken te lezen.

Ja, ik blow nog steeds. Geen vier of vijf gram per dag meer. Overdag neem ik een paar haaltjes als het zweet me uitbreekt en ik me niet concentreren kan. Net genoeg om de scherpe kantjes er af te halen. Voor ik slapen rook ik een halve joint en 's nachts, als opa plassen moet waarschijnlijk omdat ie een prostaat heeft ter grote van een appel i.p.v. een walnoot, rook ik de andere helft. Kom ik toch nog aan een beetje slaap.

 

Ok top, het werd me uit eerdere posts niet helemaal duidelijk. Dan is alles in de pijpleiding nu. Meer kan je niet doen. Ik hoop dat je erin terechtkomt!

En wat henkie2 zegt, heel dapper van je.

Tevens goed dat je (al dan niet noodgedwongen) sterk geminderd bent! Niet prettig voor je gevoel misschien maar wel rendabel voor jou en je toekomst!

Keep us posted zou ik zeggen.

 

Dat zal ik doen.

 

Vanaf 1 november leef ik op straat, heb net een zak wiet gekocht en ik ga mezelf helemaal de tering blowen...

 

Oei.. Gast..

Wat kan ik zeggen.

Hele slechte zaak.

 

En wat zegt degene van het wijkteam daar dan over? Kan die je niet doorverwijzen naar iemand van een overheidsinstantie die je kan helpen? Niet opgeven!

 

Zwaar kut man.

Zijn er geen opvangcentra in Nederland voor mensen in problemen of daklozen? Hier in Belgie hebben ze dat wel.

 

Pffff net dit topic doorgelezen. Je leest erover in de krant van dat mensen dakloos worden enzo blablablabla maar om het vanuit jou kant te horen/lezen komt toch heel anders binnen.
Wens je veel succes man met...ja waarmee eigenlijk?
Hoop echt dat je op 1 of andere manier weer op de been komt.

 

Ik woon in een sloopwoning omdat ik als Nederlander niet in aanmerking kom voor een sociale huurwoning. De huur is al een aardig tijdje niet betaald. Het betreft een jaarcontract wat volgende week afloopt. De woningbouw wil het contract niet verlengen. Over korte tijd worden de woningen gesloopt. De woningbouw is niet meer verplicht mij van een andere woning te voorzien. De opvang is nog het enige en daar ga ik niet heen. Zit trouwens toch altijd vol. Volgende week Donderdag is de ontruiming. Ik weet niet meer wat ik doen moet.

Geen geld meer, geen woning meer, geen familie meer, geen relatie, geen sociale omgeving, geen werk en depressief op straat moeten leven? Dat gaat niet lang duren voordat ik er een einde aan maak. Ik verdom het om zo te leven.

 

Je hebt echt echt echt nul mensen die je zou kunnen aanspreken?

En ik weet dat het systeem verre van waterdicht en vlekkeloos is maar er zal toch wel iets mogelijk zijn? En dan bedoel ik via de gemeente, Leger des Heils, misschien dat mensen van de voedselbank wel een adres hebben, de kerk?

En als je serieus bent over zelfmoord: https://www.113.nl/

 

Ik weet het nog niet. Ik heb familie maar al jarenlang niet meer gesproken en we staan nou niet echt op goede voet met elkaar. Te veel voorgevallen, niet alleen woordelijk maar ook fysiek. En dat vond ik niet zo leuk. Morgen neem ik meteen contact op met het wijkteam, die staan me al langer bij, kijken wat die zeggen.

 

Ondanks alles wens ik je (juist) een goedemorgen.

Keep us posted vandaag graag n.a.v. je gesprek bij het wijkteam.

 

Goedemorgen,

Ik las je laatste toevoegingen en het is ook wat je niet wilt meemaken.
Ik heb ook mijn moeder en meer belangrijke mensen voor mij verloren op jonge leeftijd al.
En kon dat niet eens accepteren en ging verder als of het niet was gebeurd en van alles tegen de emoties proberen als die dan opeens je helemaal overvallen.
Ik heb al vroeg psychische klachten stemmingsstoornissen en uit eindelijk zit je in een depressie van meer dan een jaar.
En je langzaam gaat gaat afzonderen en zo erg dat je altijd maar alleen bent. En dan met je zelf zit opgescheept!
Maar alleen jij kan ook weer zorgen dat er weer belangrijke dingetjes weer opgestart worden die je nodig hebt.
Anders kan het je alles afpakken wat je nu nog hebt en ook de kansen om hulp.
Je hebt al goede eerste stappen achter de rug nu is het zorgen dat je ook liefst deze
week al een hulpverlener krijgt die bijvoorbeeld bij je langs komt en een stappenplan
samen gaat maken hoe je weer de volgende stappen moet doen.
Welke locatie Brijder ben je aangemeld? En weet je zelf al wat voor soort behandeling
je het meest ziet zitten. Meerdere dagen per week daar ambulant hulp krijgen.
Of kies je voor opname voor 2 of 3 maanden intern bij Brijder bijvoorbeeld?
Voor de eerste intake vaak rond de 2 weekjes wachttijd!
Daarna gaan hun met jouw kijken wat voor behandeling nodig is,
Ambulant duurd dan dan ook weer 2 tot 4 weken.
Opname staan altijd langere wachttijden voor. Maar 2 tot 4 maanden is niet gek ofzo


Suc6 en probeer een iemand te krijgen die je helpt met kleine
praktische zaken en met de moeilijkere beslissingen!
Alleen gaat het jouw niet zo lukken en zal je blijven rot voelen in de situatie.

 

Degene van het wijkteam die mijn zaak behandeld probeert nog een keer bij de woningbouw of ze over hun hart willen strijken maar geeft me weinig kans. Ter uitzetting van een huurachterstand kan je naar de rechter, voor het aflopen van een jaarcontract voor de huur kun je niets doen. Ik ben de lul. Volgende week word de woning ontruimt en moet ik me melden bij de opvang. Dat ga ik niet doen.

Ik ben aangemeld bij het hoofdkantoor van Breider via een verwijzing van mijn huisarts. Aankomende 6 januari 2020 krijg ik een intake gesprek. Het zal niet veel uitmaken. Ik ben er klaar mee. Ik heb veel meer zin om er uit te stappen dan om maar weer "proberen er iets van te maken". Ik ben het zat. Ik ben moe, en ik heb niets meer.

 

Ik herken je situatie wel en heb door verslaving en allerlei omstandigheden in 2009 ook mijn woning kwijt geraakt. Van vriend tot vriend want familie had ik niet en omdat ik nog gebruikte ook weinig goeie vrienden. Toch enkele die mij een aantal weken in huis namen maar door hun situatie was dit niet langdurig.

Je wil het misschien niet horen of doen maar als de optie er is en je kan het doen ga naar een opvangcentra. Ik was er zelf ook altijd huiverig over en wou het niet en was er liever niet meer dan mezelf daar aan te melden. Zou wel op straat leven tot ik erbij neerviel. Maar door een straathoekwerker toch de stap gezet. Elke dag volhouden en blijven aanmelden. Ze zeggen altijd dat het vol zit maar voor iemand die echt wil is er altijd een crisisplaats over. Via politie was ik direct in een crisiswoning voor enkele weken en van daaruit naar een mannenopvang. Was daar best een "leuke" ervaring want ik zat tussen mensen die allemaal hetzelfde probleem hadden. Geen dak boven hun hoofd en de middelen niet om zelf dat dak op te bouwen of bekostigen. Er was begrip in de groep mensen die er was. Ik heb nog mensen op social media staan die het allemaal nu goed stellen maar die zich toen ook in een uitzichtloze situatie bevonden.

Als die keus er ook is in Nederland neem ze dan. Laat je kop niet hangen met zwarte gedachten en spinsels in je hoofd. Je hebt hier een topic gestart. Diep in jezelf wil je er komen en dat kan je zeker en vast. Geen enkel mens hoeft zichzelf dood te wensen door dergelijke tegenslagen. Blijven vechten het zal met tijd beloond worden!

 

In Nederland komen dit soort dingen vaak na verloop van tijd weer goed. Mits je inzet toont en bereid bent mee te werken met de betrokken instanties. Je gaat er nu een tijdje voor moeten vechten. Als je in de opvang komt zal je wel weer andere mensen ontmoeten. Misschien vermindert je eenzaamheid zelfs wel wat. Ik zou je ook echt aanraden om contact op te nemen met je familie als mogelijk. Dit hoeven helemaal niet mensen uit je gezin te zijn. Een tante of een oom waar je het vroeger goed mee kon vinden. Iemand met wie je jouw situatie kan delen en samen mee kan zoeken naar een oplossing. Als je echt geen familie heb dan kan dat natuurlijk niet.

Ik heb ook een zware tijd achter de rug gehad. Vijf jaar lang met suïcidale gedachten. Dacht dat het nooit meer goed zou komen. Nu studeer ik, heb ik wat vrienden, ik zing in koor. Als ik had opgegeven had ik dit allemaal niet mogen meemaken. Suicidale gedachten kan je niet weg wensen maar je kan wel kiezen hoe je er mee om gaat. Het is zoals PsyTekZ zegt,je hebt dit topic aangemaakt, je deelt alles zo open met ons, blijkbaar is er een deel van je dat nog wil blijven vechten. Geef alsjeblieft niet op man.

Fiets

 

He Bad Karma, ik zie dat je in een ander topic over cannabisverslaving een heel positieve en opbeurende post plaatst! Respect daarvoor. Wat goed van je dat je in jouw situatie nog de power hebt om iemand anders te helpen behoeden van z'n verdere neergang!! Dat zegt heel veel over je karakter. Echt heel krachtig en liefdevol. Gebruik de rest van je energie nu voor jezelf, kerel. Morgen weer een dag waar je je leven opnieuw kan doorstarten.