extreme ontwenningsverschijnselen stoppen met blowen

[Ufo piloot]

gegroet beste lezers,

2 weken terug had ik besloten om te gaan stoppen met blowen. ik deed het bijna elke dag maar pas sinds een maandje. niet veel, laten we zeggen 0,3 gram op een dag. maar ik merkte dat ik extreem wazig nadacht en erg vergeetachtig was. dus ik besloot om voor 1 maand te stoppen, om het dagelijks blowen patroon eruit te krijgen. Ik had op internet begrepen dat blowen niet echt ontwenningsverschijnselen zou moeten veroorzaken. Ik ging er vanuit dat ik er wel wat van zou merken, maar dat het zo erg zou zijn had ik nooit kunnen voorspellen.

even belangrijk, ik heb Asperger, een vorm van ADHD. het kan zijn dat je mijn beschrijving als overdreven zult ervaren. als je een paar comments naar beneden scrolled kom je onder het bericht van @Ganggang💯 een duidelijke uitleg tegen waarom dit voor mij zo moeilijk was.

nu had ik dus niet gerekend op de extreme ontwenningsverschijnselen die erop volgde. de eerste 4 dagen was het prima te doen. na 2 dagen was ik namelijk helder in mijn hoofd en minder vergeetachtig. maar in de loop van dag 4, ging mijn mood van. het gaat prima naar, ik wil dood. het was echt een van de meest aparte dingen die ik ooit heb ervaren. want het gekke is, is dat ik op het moment waarop mijn mood kelderde, gewoon een film zat te kijken. het werd door niks getriggered. ik was ineens extreem depressief.

de dagen erna werd het alleen maar erger. ik kon nergens meer blij van worden. ik heb nog geprobeerd mezelf af te leiden door aan mijn boot te gaan werken. maar terwijl ik aan het werk was merkte ik gewoon dat ik totaal niet mijn koppie erbij had. ik maakte allemaal stomme fouten omdat mijn gedachtes zaten bij depressieve gedachtes. alles wat ik deed voelde als verspilling van tijd. ik voelde me met de dag waardelozer. ik stond elke ochtend op met het gevoel dat ik niks nuttigs ging doen en dat ik me alleen maar depressief ging voelen die dag. en met die gedachte ging ik ook naar bed. het was denk ik de zwaarste tijd van mijn leven. nog erger dan toen mijn ouders scheidde. ik heb me nog nooit zo ongelooflijk kut gevoeld. Ik zag ook geen mensen meer, ik ontliep sociale interactie omdat ik bang was om met mensen af te spreken. Ik maakte ook misbruik van andere middelen om me beter te voelen, zoals kratom. Het gekke was dus dat ik normaal van kratom super blij word. Nu voelde ik me alleen maar opgejaagd en kreeg ik een hoge bloeddruk. Ik begon ook met het veel slikken van mijn adhd medicatie (dexamfetamine). Normaal geeft dat mij dan een euforisch gevoel. Maar dit hield slechts 2 keer aan en daarna ervaarde ik elke avond een dip omdat het dan uitgewerkt was. Ik werkte mezelf alleen maar dieper in de put. Mijn zelfvertrouwen daalde aanzienlijk. Ik was niet geconcentreerd en dacht gewoon niet meer helder na.

ongeveer 1 anderhalve week na het stoppen. begon het echt ondraaglijk te worden. ik had het gevoel dat ik grip op realiteit verloor. ik heb veel slapeloze nachten gehad in die anderhalve week. en als ik dan snachts wakker lag en ik keek bijvoorbeeld naar het plafond. dan kon ik patronen zien en ik overtuigde mezelf ervan dat ik gek aan het worden was. en ik denk dat als ik verder was gegaan met mijn stoppoging, dat ik in een psychose was beland. Ik weet het wel zeker eigenlijk, het was echt heel erg.

nou, ik hoop dat het wel duidelijk is dat cold turkey stoppen voor mij geen optie is in de huidige Corona situatie, simpelweg omdat ik in het dagelijks leven niet genoeg afleiding heb. misschien als ik in een extreem zelfverzekerde staat ben dat ik het dan nog een keer probeer. ik ben in de 4e dag van de 2e week weer begonnen. en na 2 dagen weer begonnen te zijn was ik weer de oude. ik heb er geen spijt van eerlijk gezegd. het was wel een schok voor mij om te zien dat ik echt verslaafd ben. ik dacht namelijk dat dit niet zo was omdat ik soms best wel 2 dagen zonder kon. dom gedacht dus van mij. dus voor iedereen die het nog niet weet. als je na 2 of 3 dagen zonder blowen geen nadelige effecten ervaart, betekent dat niet dat je niet verslaafd bent. pas zodra alle thc je lichaam heeft verlaten kun je pas zeker weten of je verslaafd bent. en beste mensen die dit lezen, als ik had geweten dat stoppen met blowen zo moeilijk zou zijn, dan was ik er veel verstandiger mee omgegaan. het voelde voor mij als stoppen met roken x10.

ik ben wel benieuwd of andere mensen ook deze klachten hebben ervaren of dat dit zelden voorkomt.
voor mij was het in ieder geval het meest heftige en tegelijkertijd onverwachtse dingen die ik ooit heb ervaren.


graag zie ik jullie reacties tegemoet ik hoop dat jullie ook suggesties hebben als ik nog een keer een poging tot stoppen ga doen. Ik hoor het graag.

bedankt voor het lezen.

gr,

Ufo Piloot.

 

[Zeelanddude]

Ik had op internet begrepen dat blowen niet echt ontwenningsverschijnselen zou moeten veroorzaken.

Niet zomaar geloven wat er op internet staat :P oh wacht.. XD
Hoe lang rookte je al dagelijks 0.3 gram weed? Kan nogal verschil uit maken of je dat 2 maanden deed of 3 jaar.

het was echt een van de meest rare dingen die ik ooit heb ervaren.

ik gok dat dat het moment was waarop het laatste beetje thc mijn lichaam had verlaten.

Klinkt als een goeie trip, sorry, ik ben blijkbaar wat lollig vandaag. Maar na 4 dagen is de THC echt nog niet uit je lichaam. Dat kan zelfs wel een paar maanden duren.

ou, ik hoop dat het wel duidelijk is dat cold turkey stoppen voor mij geen optie is.

Met weed kun je 'gewoon' cold turkey stoppen. Langzaam afbouwen met weed gaat hem echt niet worden.

pas zodra alle thc je lichaam heeft verlaten kun je pas zeker weten of je verslaafd bent

Dit vind ik nogal een kromme redenatie. Dus pas als alle stoffen je lichaam uit zijn, kun je pas zeker weten dan je verslaafd bent? Dat gaat er bij mij niet in.

Ik ontken verder niet dat het stoppen met weed makkelijk is, en blijkbaar bij jou een heftige belevenis is geweest. Denk alleen dat je er veels te veel op bent gaan focussen. Beetje in de gedachte van, wat je aandacht geeft groeit. In een psychose beland je niet zomaar.
Om dit even als een voorbeeld te gebruiken https://drugsforum.nl/threads/depressief-door-cannabis-of-door-leven.66000/ Bij hem heeft het een half jaar gekost om van het blowen af te komen.

 

[Ufo piloot]

Niet zomaar geloven wat er op internet staat :P oh wacht.. XD
Hoe lang rookte je al dagelijks 0.3 gram weed? Kan nogal verschil uit maken of je dat 2 maanden deed of 3 jaar.

Dat dagelijks blowen is 1 maand voordat ik mijn stoppoging deed begonnen. daarvoor deed ik het ongeveer 1 a 2 keer per week. ongeveer anderhalve maand geleden was ik gestopt voor 2 weken, zonder enige problemen. ik dacht dat het nu dus soortgelijk zou zijn, niet dus.

Klinkt als een goeie trip, sorry, ik ben blijkbaar wat lollig vandaag. Maar na 4 dagen is de THC echt nog niet uit je lichaam. Dat kan zelfs wel een paar maanden duren.

Echt lollig vind ik het niet. Maar ik zal mijn bericht aanpassen. anyways wat ik zeg is niet volledig incorrect. meestal beginnen de ontwenningsverschijnselen pas na 4 dagen.

Ik ontken verder niet dat het stoppen met weed makkelijk is, en blijkbaar bij jou een heftige belevenis is geweest. Denk alleen dat je er veels te veel op bent gaan focussen. Beetje in de gedachte van, wat je aandacht geeft groeit. In een psychose beland je niet zomaar.
Om dit even als een voorbeeld te gebruiken https://drugsforum.nl/threads/depressief-door-cannabis-of-door-leven.66000/ Bij hem heeft het een half jaar gekost om van het blowen af te komen.

Kijk vriendelijke vriend. Er staat beschreven dat ik mezelf probeerde af te leiden door aan mijn boot te werken. even ter informatie: ik heb 2 dagen achter elkaar 6 uur staan schuren en weet ik veel wat. maar mijn negatieve gedachtes waren niet te controleren. het enige wat het werken mij gaf was een gevoel van uitputting. ook heb ik geprobeerd wat belangrijke schoolopdrachten te doen om mezelf het gevoel te geven dat ik iets nuttigs had gedaan, om het beloningssysteem in je hersenen een beetje te stimuleren. maar al deze dingen werkte niet. er bleven maar ongecontroleerde, negatieve en slechte gedachten mijn hoofd binnenstromen. ik had er geen grip op, hoe hard ik mezelf ook af probeerde te leiden.

 

[Ganggang💯]

Dat dagelijks blowen is 1 maand voordat ik mijn stoppoging deed begonnen. daarvoor deed ik het ongeveer 1 a 2 keer per week. ongeveer anderhalve maand geleden was ik gestopt voor 2 weken, zonder enige problemen. ik dacht dat het nu dus soortgelijk zou zijn, niet dus.



Echt lollig vind ik het niet. Maar ik zal mijn bericht aanpassen. anyways wat ik zeg is niet volledig incorrect. meestal beginnen de ontwenningsverschijnselen pas na 4 dagen.



Kijk vriendelijke vriend. Er staat beschreven dat ik mezelf probeerde af te leiden door aan mijn boot te werken. even ter informatie: ik heb 2 dagen achter elkaar 6 uur staan schuren en weet ik veel wat. maar mijn negatieve gedachtes waren niet te controleren. het enige wat het werken mij gaf was een gevoel van uitputting. ook heb ik geprobeerd wat belangrijke schoolopdrachten te doen om mezelf het gevoel te geven dat ik iets nuttigs had gedaan, om het beloningssysteem in je hersenen een beetje te stimuleren. maar al deze dingen werkte niet. er bleven maar ongecontroleerde, negatieve en slechte gedachten mijn hoofd binnenstromen. ik had er geen grip op, hoe hard ik mezelf ook af probeerde te leiden.

Ohnee, je hebt 2 dagen met een chagrijnige kop rond gelopen.

Gewoon even doorzetten vriendelijke vriend, als je nog maar een maand dagelijks blowt dan ben je zo van die ontwenningsverschijnselen af.

 

[Ufo piloot]

Ohnee, je hebt 2 dagen met een chagrijnige kop rond gelopen.

Gewoon even doorzetten vriendelijke vriend, als je nog maar een maand dagelijks blowt dan ben je zo van die ontwenningsverschijnselen af.

misschien handig om te weten maar ik ben extreem verslavingsgevoelig. en dan zul je waarschijnlijk denken, waarom ben je dan begonnen met drugs. dat is net zoiets als aan een roker vragen waarom hij rookt. Ik heb trouwens Asperger, dat is een vorm van ADHD. en dat is dus wat er mede voor kan zorgen dat je binnen 1 maand volledig mentaal afhankelijk van iets kan zijn. en ik zeg expres mentaal, omdat wat je zegt over dat je na 1 maand niet extreem verslaafd kan zijn wel klopt. maar dus niet in mijn geval.
wat er namelijk gebeurt wanneer ik probeer te stoppen is dat ten eerste mijn hersenen in de war raken omdat het gevoel van stoned of faded zijn verdwijnt. ik kan namelijk slecht tegen verandering en ga hierdoor slechter functioneren, langzamer nadenken, minder goed nadenken over acties, etc. Dit is wat er de eerste 3 dagen gebeurde. Wanneer mijn hersenen eenmaal doorhebben dat ik geen THC naar binnen heb gewerkt de afgelopen dagen, gaan ze zoeken, zoeken naar iets anders "leuks". en in mijn post noemde ik dus kratom. maar ik legde ook al uit dat dit zijn mood boostende werking had verloren. hierdoor gaan mijn gedachtes op zoek naar iets anders wat mijn hersenen kan stimuleren. in dit geval Dexamfetamine. dat werkte 2 dagen en daarna had ik geen euforische werking meer, maar kreeg ik er dips van. dus mijn gedachte/ hersenen blijven maar zoeken naar iets om me blij te maken. gamen?.... nee, werken aan mijn boot?..... nee, varen met mijn boot?.....nee, tijd doorbrengen met vrienden?.... nee, schoolwerk doen om mijn eigenwaarde omhoog te krijgen?... nee. en elke keer als ik erachter moet komen dat niks mij vermaakt, gaan mijn gedachte met mij aan de haal en nemen ze me mee naar een steeds diepere staat van depressie.
van, niks kan mij meer blij maken, naar, waarom verdien ik dit, naar, ik ben niks waard, naar, mijn leven is zinloos, naar enzovoort enzovoort.



snap je een beetje wat ik bedoel? ik zeg het niet omdat ik een aansteller ben. stoppen is veel moeilijker voor iemand met adhd, simpelweg omdat een adhd minder controle heeft over zijn gedachtes. Als je ADHD hebt kan het namelijk soms voorkomen dat je gedachtes een spelletje met je spelen. en wanneer je in een afkickperiode zit, kan het dus voelen alsof je met jezelf aan het vechten bent, wat in feite dus ook zo is. omdat je onderbewustzijn er alles aan zal doen om het zo min mogelijk belastend te maken. terwijl je bewuste jij, eigenlijk wil doorzetten. maar jij mag raden welke meestal wint . normaal gesproken kan ik in het dagelijks leven prima de controle houden omdat ik dan helder kan blijven nadenken. maar stoppen met blowen desoriënteerde mij zo erg dat ik alle controle volledig verloor. vooral omdat ik niet had gerekend op de ontwenningsverschijnselen.

en ook belangrijk om te weten is dat elke vorm van ADHD de eigenschap deelt van serotonine tekort. Wat dit inhoud is... ik noem een voorbeeld. je kijkt naar een vlinder buiten en je denkt. oh wat een mooie vlinder. op zo een moment worden, beloningsstoffen en serotonine afgegeven in je hersenen. bij iemand met een vorm van ADHD werkt dit dus anders omdat er bij hun bij de meeste dingen geen serotonine word vrij gegeven. Maar kunnen autisten dus geobsedeerd raken met iets waarbij die stoffen wel worden afgegeven. Daarom zijn kleine kinderen vaak helemaal ondersteboven van dingen zoals treinen. Vaak triggeren complexe en interessante dingen, serotonine afgifte. vandaar dat kleine kinderen met adhd zo druk zijn, altijd wegkijken en nooit hun aandacht zullen hebben waar jij het wil hebben. dit komt omdat ze constant op zoek zijn naar dingen om hun hersenen te stimuleren. hierdoor worden onndodig veel prikkels afgegeven en bla bla bla. jullie kennen het verhaal wel.

Dus voor de volgende mensen die besluiten nog te reageren op mijn post. neem wat ik heb opgeschreven serieus. niks erin is overdreven uitgelegd. het is gewoon de exacte manier hoe ik het heb ervaren. en respecteer het gewoon, ik ben ook maar een mens en iedereen ervaart dingen anders.

 

[Tijdloos]

Asperger is autisme bij mensen die een wat hoger iq hebben en het daardoor makkelijker onzichtbaar maken. ADHD is ook een vorm van autisme maar duidelijker zichtbaar is.

Maar ik zelf heb nooit problemen gehad als ik geen wiet gebruikte omdat ik er geen zin in had of niet kon doordat ik in het buitenland was/Ben. Ieder lichaam reageert anders op medicatie en drugs.

Succes met het stoppen en een terug val is niet het eind van de wereld. Het hoort erbij zeggen de meeste verslavingsarts(en)

Good luck
Peace!

 

[Mindless]

dus mijn gedachte/ hersenen blijven maar zoeken naar iets om me blij te maken. gamen?.... nee, werken aan mijn boot?..... nee, varen met mijn boot?.....nee, tijd doorbrengen met vrienden?.... nee, schoolwerk doen om mijn eigenwaarde omhoog te krijgen?... nee. en elke keer als ik erachter moet komen dat niks mij vermaakt, gaan mijn gedachte met mij aan de haal en nemen ze me mee naar een steeds diepere staat van depressie.
van, niks kan mij meer blij maken, naar, waarom verdien ik dit, naar, ik ben niks waard, naar, mijn leven is zinloos, naar enzovoort enzovoort.

Je hebt tijden lang op de wiet gerekend om je goed te voelen en dat heeft ervoor gezorgd dat je al die tijd niet je emoties op natuurlijke wijze hebt verwerkt. Wanneer je dan stopt met wiet, kunnen die emoties die je al die tijd onderdrukt hebt, bovenkomen. Maar in plaats van deze nu wel te verwerken wou jij je weer gewoon goed voelen en probeer je dat dus in externe dingen te zoeken. Dit gaat niet werken. Dingen kunnen je niet blij/gelukkig maken. Geluk komt éérst en dán doe je vanuit dat geluk de dingen die je wilt doen. Maar bij jou (en bij velen trouwens) zijn er waarschijnlijk veel onverwerkte emoties die nog in de weg liggen van dat geluk. Nu heb je er weer voor gekozen om wiet te nemen en daarmee sluit je je daar dus weer af van die emoties die je niet wilt voelen. En bouwt dat zich dus weer op.

Dit is maar mijn kijk hierop, maar zo heb ik het zelf wel ervaren met mijn wietgebruik. Het niet willen voelen van je emoties is wat ze zo ondraaglijk lijkt te maken. Als je je na het stoppen met wiet eens echt beseft dat inderdaad: niks kan mij blij maken, stop dan ook eens om je geluk extern te zoeken en richt je juist op het gevoel dat je niet wilt voelen. Dat is namelijk wat er (imo) moet gebeuren: voelen en verwerken van die emoties. Als je daar echt even bereid bent voor te gaan, zul je er nog van opkijken hoe snel dat verwerken soms kan gaan. En dan ben je er écht vanaf (tenminste, van die laag emotie, er zijn er altijd meer) in plaats van dat je het weer verbergt onder de nevel van wietgebruik.

En tja, ADHD en asperger. Ik wil het bestaan van deze dingen niet ontkennen, maar ik zie ook heel vaak dat mensen deze labels gebruiken om voor zichzelf te rechtvaardigen dat ze bepaalde dingen niet kunnen/hoeven te doen.

 

[Ufo piloot]

Je hebt tijden lang op de wiet gerekend om je goed te voelen en dat heeft ervoor gezorgd dat je al die tijd niet je emoties op natuurlijke wijze hebt verwerkt. Wanneer je dan stopt met wiet, kunnen die emoties die je al die tijd onderdrukt hebt, bovenkomen. Maar in plaats van deze nu wel te verwerken wou jij je weer gewoon goed voelen en probeer je dat dus in externe dingen te zoeken. Dit gaat niet werken. Dingen kunnen je niet blij/gelukkig maken. Geluk komt éérst en dán doe je vanuit dat geluk de dingen die je wilt doen. Maar bij jou (en bij velen trouwens) zijn er waarschijnlijk veel onverwerkte emoties die nog in de weg liggen van dat geluk. Nu heb je er weer voor gekozen om wiet te nemen en daarmee sluit je je daar dus weer af van die emoties die je niet wilt voelen. En bouwt dat zich dus weer op.

Dit is maar mijn kijk hierop, maar zo heb ik het zelf wel ervaren met mijn wietgebruik. Het niet willen voelen van je emoties is wat ze zo ondraaglijk lijkt te maken. Als je je na het stoppen met wiet eens echt beseft dat inderdaad: niks kan mij blij maken, stop dan ook eens om je geluk extern te zoeken en richt je juist op het gevoel dat je niet wilt voelen. Dat is namelijk wat er (imo) moet gebeuren: voelen en verwerken van die emoties. Als je daar echt even bereid bent voor te gaan, zul je er nog van opkijken hoe snel dat verwerken soms kan gaan. En dan ben je er écht vanaf (tenminste, van die laag emotie, er zijn er altijd meer) in plaats van dat je het weer verbergt onder de nevel van wietgebruik.

En tja, ADHD en asperger. Ik wil het bestaan van deze dingen niet ontkennen, maar ik zie ook heel vaak dat mensen deze labels gebruiken om voor zichzelf te rechtvaardigen dat ze bepaalde dingen niet kunnen/hoeven te doen.

Hoi @Mindless
Super bedankt voor deze reactie. Wat je beschrijft laat mij realiseren wat stoppen met wiet eigenlijk met je doet. En ik snap nu ook beter waarom het zo moeilijk kan zijn. Deze keer wilde ik eigenlijk niet volledig stoppen. Ik wilde het patroon van dagelijks blowen doorbreken. Daarom wilde ik een tijdje stoppen. Het was tegelijkertijd een soort experimentje of ik verslaafd was en hoe lang het zou duren voordat ik er weer naar zou gaan snakken. Nou, beide onderzoeksvragen zijn beantwoord. En door deze gebeurtenis heb ik weer wat nieuws geleerd over mezelf.

Wat je zegt over ADHD en Asperger. Ik weet dat er veel individuen zijn die misbruik maken van hun aandoening. En ik snap dat de aanname ook snel gemaakt kan worden. Ik kan je nu ook op geen manier bewijzen dat het met mijn adhd te maken heeft. Maar ik weet zelf dat ik door erover te liegen alleen mezelf beschadig door een vals zelfbeeld te maken.

Maargoed, ik kan het in het dagelijks leven dus mijn ADHD goed controleren en ik heb het dus bijna altijd door wanneer mijn gedachten met mij aan de haal gaan. En meestal kan ik het dan tegenhouden en mezelf weer op het goede pad trekken. Ik ben er over de jaren heen namelijk steeds beter in geworden, om mijn slechte denkpatronen te filteren. Maar zoals ik eerder al zei, de eerste paar dagen zorgde ervoor dat ik de controle verloor omdat er een aantal dingen veranderde in mijn hoofd. Mijn bewustzijn was afgeleid door een raar, onbekend gevoel. Het voelde alsof ik langzaam van binnen aan het afbreken was. Alsof er stukje bij beetje aan je geknaagd word. Een heel raar gevoel, maar ik weet nou niet of dat verslaving is of onderliggende emoties die ik lang heb onderdrukt met drugsgebruik.

maar in ieder geval, bedankt voor de hulpzame reactie. En niet alleen deze. Een paar maanden terug had ik nog een forum opengezet over mijn vriend (Geert) misschien weet je het nog wel, dat Geert zo bad ging. Daar had je gezegd dat ik het er gewoon open en eerlijk over moest hebben. Ik heb vandaag een update bij dat forum gezet en het is allemaal goed gekomen, mede door jouw advies dus bedankt hiervoor 👍👍

 

[Mindless]

Hoi @Mindless
Super bedankt voor deze reactie. Wat je beschrijft laat mij realiseren wat stoppen met wiet eigenlijk met je doet. En ik snap nu ook beter waarom het zo moeilijk kan zijn. Deze keer wilde ik eigenlijk niet volledig stoppen. Ik wilde het patroon van dagelijks blowen doorbreken. Daarom wilde ik een tijdje stoppen. Het was tegelijkertijd een soort experimentje of ik verslaafd was en hoe lang het zou duren voordat ik er weer naar zou gaan snakken. Nou, beide onderzoeksvragen zijn beantwoord. En door deze gebeurtenis heb ik weer wat nieuws geleerd over mezelf.

Het kan zo makkelijk lijken hè, als je iets nog veel gebruikt en dan denken dat je ermee kunt stoppen wanneer je maar wilt. Maar de praktijk is dan vaak anders. Want zolang je je goed voelt lijkt alles makkelijk maar wanneer je je (heel) slecht voelt lijkt alles enorm moeilijk. Maar in ieder geval goed dat je nu weer wat nieuws hebt geleerd over jezelf.

Maargoed, ik kan het in het dagelijks leven dus mijn ADHD goed controleren en ik heb het dus bijna altijd door wanneer mijn gedachten met mij aan de haal gaan. En meestal kan ik het dan tegenhouden en mezelf weer op het goede pad trekken. Ik ben er over de jaren heen namelijk steeds beter in geworden, om mijn slechte denkpatronen te filteren. Maar zoals ik eerder al zei, de eerste paar dagen zorgde ervoor dat ik de controle verloor omdat er een aantal dingen veranderde in mijn hoofd. Mijn bewustzijn was afgeleid door een raar, onbekend gevoel. Het voelde alsof ik langzaam van binnen aan het afbreken was. Alsof er stukje bij beetje aan je geknaagd word. Een heel raar gevoel, maar ik weet nou niet of dat verslaving is of onderliggende emoties die ik lang heb onderdrukt met drugsgebruik.

Mijn ervaring met emoties voelen is dat ik soms (vaak) ook subtiel weerstand biedt daaraan en dat er een groot verschil zit tussen dat en echt ervoor gaan zitten en er je volledige aandacht aan geven. Het is die weerstand die het zo knagend/zeurend kan maken. Want sta er eens bij stil: "wat kan een emotie mij nou eigenlijk maken?" Het is maar een gevoel. Maar als je er maar half je aandacht aan gaat geven, dan gaat het je gedachten ook beïnvloeden. Wat jij eerder al beschreef:

waarom verdien ik dit, naar, ik ben niks waard, naar, mijn leven is zinloos, naar enzovoort enzovoort.

Dat is pas wanneer het echte lijden begint, wanneer gedachten commentaar gaan geven op de situatie en jij daar naar gaat luisteren, terwijl de eigenlijke emotie een sensatie is die prima gevoeld kan worden. Niets dat te intens is. Maar wat je gedachten ervan maken, kan dat enorm uitvergroten, verpersoonlijken en er zo een terugkerend patroon van lijden van maken.

Beter neem je in mijn ogen momenten op de dag dat je er echt even voor gaat zitten en de volle aandacht geeft aan die emoties die simpelweg gevoeld willen worden. Dat is het enige dat ze willen. Zo begin je met echte verwerking, zonder afleiding, zonder verdoving. Nu kan dat nog steeds wel een proces zijn dat best wat tijd kost. Het is echt niet in een paar keer opgelost en zo moet je het denk ik ook niet bekijken. Zoals ik eerder zei is het een gelaagd iets, onze gevoelens. Maar je werkt er dan tenminste aan en eenmaal je dat echt doet, weet je heel gauw voor jezelf dat je heel goed bezig bent. Dat je niet vlucht voor je gevoelens, maar ze onder ogen komt. En dat je je beter gaat voelen op een eerlijke manier, niet door te cheaten. Ook dat gevoel van trots zijn op jezelf dat je het goed doet, helpt hierin mee.

maar in ieder geval, bedankt voor de hulpzame reactie. En niet alleen deze. Een paar maanden terug had ik nog een forum opengezet over mijn vriend (Geert) misschien weet je het nog wel, dat Geert zo bad ging. Daar had je gezegd dat ik het er gewoon open en eerlijk over moest hebben. Ik heb vandaag een update bij dat forum gezet en het is allemaal goed gekomen, mede door jouw advies dus bedankt hiervoor 👍👍

Wat mooi dat het allemaal goed is gekomen en ik daar wat aan bij heb kunnen dragen!

 

[Stonologie]

Ik ontken verder niet dat het stoppen met weed makkelijk is, en blijkbaar bij jou een heftige belevenis is geweest. Denk alleen dat je er veels te veel op bent gaan focussen. Beetje in de gedachte van, wat je aandacht geeft groeit. In een psychose beland je niet zomaar.
Om dit even als een voorbeeld te gebruiken https://drugsforum.nl/threads/depressief-door-cannabis-of-door-leven.66000/ Bij hem heeft het een half jaar gekost om van het blowen af te komen.

En toch is wiet wel degelijk instaat om heftige afkick te geven. Het bijzondere is dat sommige mensen hier (bijna) geen last van hebben. Ik wel.

Moodswings, heftig zweten, cold sweats, koud hebben ook onder 3 dekens, misselijkheid, slapeloosheid en angst.

Bij mij kwam dit wel na jarenlang grammen per dag, dus echt wel even een tandje heftiger misbruik.

Cj kid (poly addict, ex meth verslaafd) maakt hier hele interessante video's over waar ik erg op relate.

Vele mensen beweren nogsteeds dat wiet niet lichamelijk verslavend is, terwijl elk nieuw onderzoek en elke dokter het tegenovergestelde zegt. Het is gewoon niet voor ieder verslavend. Dit is erg zeldzaam.

Verder heb je ook wel weer een punt, als je denkt het zal wel en gewoon leuke dingen gaat doen is het veel minder erg.

Verder denk ik dat waar OP last van heeft eerder is wat @Mindless zegt, en komt het dus niet door de afkick. Deze begint sneller en is heel anders.

 

[Stonologie]

Echt lollig vind ik het niet. Maar ik zal mijn bericht aanpassen. anyways wat ik zeg is niet volledig incorrect. meestal beginnen de ontwenningsverschijnselen pas na 4 dagen.

Daar ben ik het niet mee eens, ontwenningsverschijnselen beginnen bij onze vriendenkring de dag na het stoppen. Altijd.

 

[Ufo piloot]

Ben sinds vorige week maandag begonnen met minderen. Van 2 dagen achter elkaar naar 1 dag ertussen naar 2 dagen ertussen, enzovoort. Ik zit nu op 4 dagen niet meer geblowd. Maargoed, wederom dus vandaag op de 4e dag dezelfde verschijnselen. In de loop van vandaag is mijn mood weer gekeldert. Deze keer weet ik er wat beter mee om te gaan. Ipv dingen doen zoals aan mijn boot werken om mezelf af te leiden pak ik het deze keer anders aan. Zo probeer ik nu veel aan school te werken. Dat geeft mij dan nog het gevoel dat ik wat nuttigs heb gedaan op een dag. Verder probeer ik veel af te spreken met vrienden. Bij de vorige stoppoging maakte ik mezelf wijs dat ik niet meer gezellig zou zijn. Die gedachtes probeer ik nu uit mijn hoofd te houden.

Daar ben ik het niet mee eens, ontwenningsverschijnselen beginnen bij onze vriendenkring de dag na het stoppen. Altijd.

Het is vandaag dus dag 4 dat ik niet geblowd heb. En wederom zijn de verschijnselen pas vandaag weer gekomen. Het is wel vele malen minder dan bij mijn vorige stoppoging en dat komt denk ik omdat ik nu wat beter snap hoe ik mijn gevoelens moet verwerken omdat ik weet waarom ze er zijn.
Maar in ieder geval duurt het voor mij 4 dagen voordat ik de eerste vervelende effecten ervaar.



Zoals eerder gezegd reageert iedereen anders. De een voelt zich 2 dagen chagrijnig. De andere voelt zich 3 maanden zwaar depressief. En dan hoeft het niet eens te maken te hebben met hoe lang je verslaafd bent geweest. Het gaat er naar mijn idee meer om hoe veel gevoelens je ermee hebt onderdrukt in de tijd dat je verslaafd bent geweest.

Zoals @Mindless al aangaf. Ik kon eerst niet zo goed plaatsen hoe het kwam dat ik er zo veel last van had. Omdat ik eerder periodes heb gehad waarin ik veel langer dagelijks blowde, en geen moeite had met stoppen. Maar ik realiseer me nu dat het gewoon mijn opgestapelde gevoelens waren van de maanden ervoor waarin ik verslaafd was. In die tijd is bijvoorbeeld mijn oma overleden, is mijn moeder zich er heel erg anders en vervelend door gaan gedragen, eindeloze ruzie met mijn vader, had geen zin om werk te zoeken, ik deed niks aan mijn school en al met al was mijn leven een puinhoop en ik wist het. Allemaal dingen die ik heb onderdrukt door te blowen. En toen ik gestopt was, ben ik platgewalst door deze enorme berg van ongehoorde emoties. En dat was te veel voor me en ik werd letterlijk gek. Ik had alleen op het moment dat het gebeurde, geen benul dat het dus vooral emoties waren en een klein deel afkickverschijnselen.


Maargoed, ik mag van mezelf dan morgen weer een blowtje opsteken. Daarna pas over 5 dagen weer. Daarna hou ik om de 5 dagen voor 2 weken aan, en daarna alleen in het weekend.
En ook iets nieuws wat ik mezelf voor wil gaan houden is om geen een vorm van drugs te gebruiken wanneer ik me kut voel. Nu omdat ik weet dat het me dan snel overneemt en dan alleen maar meer mijn gevoelens ga wegstoppen en uiteindelijk dus weer een zee van emoties opbouw, totdat ik weer stop, en de dam breekt.

 

[Ganggang💯]

En ook iets nieuws wat ik mezelf voor wil gaan houden is om geen een vorm van drugs te gebruiken wanneer ik me kut voel.

Als je dit volhoudt en leert om over je gevoelens te praten gaat dat enorm veel helpen. Ik heb ook lang alles onderdrukt met drugs maar uiteindelijk kom je jezelf tegen.

Wat voor boot heb je eigenlijk?

 

[Ufo piloot]

Als je dit volhoudt en leert om over je gevoelens te praten gaat dat enorm veel helpen. Ik heb ook lang alles onderdrukt met drugs maar uiteindelijk kom je jezelf tegen.

Wat voor boot heb je eigenlijk?

Een sneekermeer 800. Is een 8m kajuitzeilboot. Hij was in een hele slechte staat toen wij hem overnamen. Ik heb hem samen met 2 vrienden gekocht waarmee ik al meer dan 10 jaar mee op scouting zit. Maar ik heb de afgelopen 2 maanden mijn best gedaan om hem op te knappen. Heb een paar voor en na foto's bijgevoegd. Buitenkant is ondertussen klaar. De motor is momenteel buiten werking, zit een verstopping in het koelwater systeem. Als dat gefixt is, is hij weer klaar voor gebruik.

 

[Ufo piloot]

Nou, ik heb dus gister dat blowtje gerookt maar ik ben echt keihard bad gegaan. Meestal rook ik wiet voordat ik ga slapen omdat ik er vroeger lekker rustig van werd. Wat er nu gebeurde was echt bizar kut.

Een half uurtje na ongeveer 0,1 gram wiet te hebben gerookt, ging ik in mijn bed liggen om te gaan slapen. Het was ook al 2 uur dus ik was erg moe. Vanaf het moment dat ik het licht uit deed begon ik mij extreem angstig te voelen. Het was ook snikheet. Dus deed mijn raam open. Het vervelende is, is dat de sloot aan de kant van mijn raam, vol zit met herrie makende klote kikkers. Normaal kan ik er wel doorheen slapen, maar omdat ik stoned was kon ik het niet uitzetten als het ware. Na ongeveer een half uur heb ik mijn ventilator aangezet. Niet alleen omdat het warm was, maar ook om het geluid van de kikkers te dempen. Ondanks dat het toch wel afkoelde in mijn kamer bleef ik enorm zweten. Alles was nat en ik voelde me super smerig. Ook gaf het natte beddengoed een beetje een bedrukkend gevoel, alsof ik er soort van in vast zat. Ik had ook echt zo een bizar droge mond. Ik denk wel het ergste ooit. Dus elke keer als ik wilde slikken, voelde het alsof er een schuurpapiertje in mijn keel zat. Ondertussen begon ik steeds angstiger te worden en ik begon dingen te horen. (Dit heb ik vaker wanneer ik heel erg moe ben, het kwam nu alleen veel sneller omdat ik stoned was). Ik hoorde gefluister in het geruis van mijn ventilator en ik verwarde het geluid van de kikkers met het geluid van schreeuwende/ huilende kinderen en vrouwen. Het was echt doodeng. Ik wist wel dat het door de wiet kwam maar nog steeds schrok ik constant. Mijn hart ging tekeer als een gek en ik raakte alleen maar meer in de stress. Toen kwam er (alsof het niet erger kon worden) ook nog een kut mug. Dus ik moest uit mijn bed om dat beest naar een andere dimensie te slaan. Het was ondertussen 3 uur. Toen ik uit mijn bed op stond gebeurde het gekste en het engste wat mij ooit is overkomen door wiet.

Zodra ik op stond kreeg ik het gevoel dat ik ging flauwvallen. Alles werd zwart voor mijn ogen. Ik heb dit soms wel als ik te snel op sta, maar dit was echt niet normaal heftig. Ik moest steunen op mijn bed om niet om te vallen. Maar toen kwam dus dat zwart voor mijn ogen. En tegelijkertijd het gevoel alsof ik lachgas had gebruikt. Dit duurde ongeveer 30 seconden. Ik weet niet wat er op dat moment door mijn hoofd ging. Ik heb in die 30 seconden namelijk een soort black out gehad en ben dus alles vergeten. Toen ging het zwarte over naar symmetrische vierkante patronen met hetzelfde effect als wanneer je 2 spiegels tegenover elkaar zet. Een beetje het infinity effect. Het voelde alsof ik door dimensies aan het reizen was, alsof ik letterlijk aan het trippen was. Na 10 seconden vervaagde deze patronen en stond ik daar ineens naast me bed. Compleet verward en vergeten waarom ik daar stond. Hoewel ik niks meer herinnerde van wat er de 30 seconden ervoor gebeurt was, had ik het gevoel dat ik compleet de weg was kwijtgeraakt en dat iets of iemand in mijn hoofd zat en mij dus op heeft laten staan. Want ik wist zelf niet meer waarom ik daar stond. Ik ben toen naar mijn vader gerend. Ik moest gewoon janken zo eng vond ik het. Mijn vader weet dat ik af en toe blow dus hij reageerde daar niet zo boos over, hij was wel erg geschrokken. Hij vond het alleen niet zo leuk dat ik hem wakker maakte om 3 uur. Maargoed, daarna heeft hij me een beetje gerust gesteld en ik ging ik weer naar mijn bed. Ik dacht dus dat het nu voorbij zou zijn. Maar het ging dus nog anderhalf uur door. De droge mond was er nog steeds en slikken voelde nog steeds alsof ik zand aan het eten was. En ik werd met de seconde meer moe. Ik kon alleen nog steeds niet slapen. Dit heb ik wel vaker (ook nuchter) maar wanneer ik super moe ben en niet kan slapen, ga ik patronen zien. Meestal zijn dit gewoon spiraaltjes of iets dergelijks. Deze keer waren het ogen. De wel bekende LSD ogen! Ik dacht echt, dit is het, ik ben gek geworden. Ik was op dat moment ook compleet vergeten dat ik geblowd had en dat het daardoor kwam. Het enige wat ik wilde was slapen.
Ik krijg melatonine voorgeschreven ivm slaapproblemen, ik neem dit meestal wanneer ik echt niet kan slapen. Dus dat heb ik toen genomen. Het duurt alleen wel een half uur voordat het begint te werken. Ik heb in dat half uur nog enorm zitten huilen. Ik vond het echt doodeng. Ik heb de ventilator uitgezet en mijn raam dicht gedaan. Dit, omdat ik nog steeds gefluister en gillende kinderen hoorde. Dat hielp al heel veel. Mijn stress nam wat af en ik begon me iets meer relaxed te voelen. Echter bleef ik wel dingen horen. Zo hoorde ik constant het geluid van een zoemende mug. Toen de melatonine begon te werken, werd ik gelijk rustig. De geluiden gingen weg, en ik kon eindelijk slapen. Het was dan wel al half 5, maar het was gelukt.

Ik heb gezegd dat ik ging minderen. Maar ik merk toch al dat ik de laatste tijd niet echt meer kan genieten van wiet. Word er bijna altijd paranoia van. Dus ik denk dat het beter is dat ik gewoon even stop voor een half jaar. Mijn geest is overduidelijk niet toe aan drugs of iets dergelijks.

Al met al was dit denk ik het engste wat ik heb meegemaakt als het aankomt op drugs. Misschien wel het engste van alles wat ik in mijn leven heb ervaren.

Ben trouwens wel benieuwd of iemand iets soortgelijks heeft ervaren.

 

[Ufo piloot]

Goedemiddag,

Ik ben nog steeds gestopt met blowen en het gaat eigenlijk bijzonder makkelijk.

Er is alleen 1 ding waar ik de laatste tijd erg veel last van heb.

Toen ik klein was had ik erg veel nachtmerries. Er was 1 nachtmerrie die zich vaker herhaalde. Deze kwam ongeveer 5 tot 10 keer per jaar voor.
Deze nachtmerrie heb ik zeker 4 jaar niet meer gehad. Maar nu ik gestopt ben met blowen zijn mijn dromen veel duidelijker en onthou ik ze beter.

Nu heb ik deze nachtmerrie 2 weken terug gehad maar voordat het enge gedeelte zich kon afspelen werd mijn droom onderbroken door mijn wekker.
Vannacht heb ik de nachtmerrie dus weer gehad. Deze keer geen wekker om me uit mijn slaap te halen.

Ik zal uit proberen te leggen hoe deze nachtmerrie gaat voor de mensen die het interesseert. Zo niet mag je er lekker aan voorbij lezen, maakt mij niet uit.

Wanneer ik zeg "de nachtmerrie" refereer ik ook naar dezelfde soort nachtmerries die ik vroeger had.

De nachtmerrie begint nooit met de nachtmerrie zelf. Meestal heb ik eerst een leuke droom maar slaat de droom om naar de nachtmerrie.
De nachtmerrie speelt zich af in een eng, verlaten, half ingestort gebouw. Tot nu toe waren er elke keer in de nachtmerrie 2 mensen bij. Dit zijn mensen die ik ken of personages uit films en boeken. Ik had in het weekend Pirates of the Caribbean gekeken en The Avengers. Dus in deze nachtmerrie waren het Thor (Avengers) en Tia Dalma AKA Calypso (Pirates) die met mij mee gingen. Vraag me niet waarom maar dit was wat ik droomde🙃.

Ik stond dus met die 2 bij de ingang van een diepe donkere bunker. Op dat moment zat ik nog niet echt in de nachtmerrie. We gingen de bunker in. Het was een hele lange trap die we af moesten. Ongeveer halverwege kwamen we een deur in de muur tegen. Het was een oude houten deur met gaten erin. Ik deed de deur open en toen ik de deur open deed kwam ik in het bekende half ingestorte huis te staan. Het huis heeft geen dak meer en de muren zijn grotendeels ingestort. Thor en Calypso waren er ook nog. Ik herkende de locatie uit de nachtmerries uit het verleden en ik wist dat hetzelfde zou gaan gebeuren als wat er altijd gebeurd in die nachtmerrie. Wat er namelijk altijd gebeurd is dat de mensen die bij mij zijn, weggaan. En zodra zij weg gaan, komt er een eng monster de trap af rennen.
Ik probeerde Thor en Calypso te vertellen dat ze niet weg mochten gaan. Maar toch hebben ze me verlaten toen. Nadat ze weg waren duurde het niet lang voordat het monster kwam. Het is een soort zwart klein trolletje met grote klauwen, een vieze lange kin, kromme neus en rode ogen. Dit ding kwam dus de trap af gesneld en ik moest zo snel mogelijk weg daar. Toen ik de houten deur weer open deed om weg te komen, kwam ik in een ander deel van de herhalende nachtmerrie die ik compleet vergeten was. Namelijk een doolhof in hetzelfde oude huis. Een soort gangenstelsel. In dit gangenstelsel moest ik rennen voor mijn leven. Maar uiteindelijk wist ik dat hij me ging pakken, zoals altijd. En dat gebeurde dus ook. Hij rende op me af met zijn vieze enge lichaam. Op dat moment realiseerde ik me dat het een droom was en ik zei tegen mezelf dat ik wakker moest worden. En dat lukte ook.
Zwemmend in het zweet werd ik wakker, tranen in mijn ogen en trillend van angst.

Nogmaals, bovenstaande verhaal is echt alleen voor de mensen die het interesseert, judje niet, dromen zijn nou eenmaal raar.

Maargoed, ik heb de laatste tijd veel last van nachtmerries waarvan en vooral de herhalende nachtmerrie is angstaanjagend voor mij. Geen idee waarom. Ik slaap erg slecht hierdoor.

Heeft iemand misschien een verklaring voor de dromen die ik nu helder en duidelijk ervaar? En waarom de herhalende nachtmerrie ineens weer terug is gekomen? Kan het met het blowen te maken hebben?

 

[Ganggang💯]

Goedemiddag,

Ik ben nog steeds gestopt met blowen en het gaat eigenlijk bijzonder makkelijk.

Er is alleen 1 ding waar ik de laatste tijd erg veel last van heb.

Toen ik klein was had ik erg veel nachtmerries. Er was 1 nachtmerrie die zich vaker herhaalde. Deze kwam ongeveer 5 tot 10 keer per jaar voor.
Deze nachtmerrie heb ik zeker 4 jaar niet meer gehad. Maar nu ik gestopt ben met blowen zijn mijn dromen veel duidelijker en onthou ik ze beter.

Nu heb ik deze nachtmerrie 2 weken terug gehad maar voordat het enge gedeelte zich kon afspelen werd mijn droom onderbroken door mijn wekker.
Vannacht heb ik de nachtmerrie dus weer gehad. Deze keer geen wekker om me uit mijn slaap te halen.

Ik zal uit proberen te leggen hoe deze nachtmerrie gaat voor de mensen die het interesseert. Zo niet mag je er lekker aan voorbij lezen, maakt mij niet uit.

Wanneer ik zeg "de nachtmerrie" refereer ik ook naar dezelfde soort nachtmerries die ik vroeger had.

De nachtmerrie begint nooit met de nachtmerrie zelf. Meestal heb ik eerst een leuke droom maar slaat de droom om naar de nachtmerrie.
De nachtmerrie speelt zich af in een eng, verlaten, half ingestort gebouw. Tot nu toe waren er elke keer in de nachtmerrie 2 mensen bij. Dit zijn mensen die ik ken of personages uit films en boeken. Ik had in het weekend Pirates of the Caribbean gekeken en The Avengers. Dus in deze nachtmerrie waren het Thor (Avengers) en Tia Dalma AKA Calypso (Pirates) die met mij mee gingen. Vraag me niet waarom maar dit was wat ik droomde🙃.

Ik stond dus met die 2 bij de ingang van een diepe donkere bunker. Op dat moment zat ik nog niet echt in de nachtmerrie. We gingen de bunker in. Het was een hele lange trap die we af moesten. Ongeveer halverwege kwamen we een deur in de muur tegen. Het was een oude houten deur met gaten erin. Ik deed de deur open en toen ik de deur open deed kwam ik in het bekende half ingestorte huis te staan. Het huis heeft geen dak meer en de muren zijn grotendeels ingestort. Thor en Calypso waren er ook nog. Ik herkende de locatie uit de nachtmerries uit het verleden en ik wist dat hetzelfde zou gaan gebeuren als wat er altijd gebeurd in die nachtmerrie. Wat er namelijk altijd gebeurd is dat de mensen die bij mij zijn, weggaan. En zodra zij weg gaan, komt er een eng monster de trap af rennen.
Ik probeerde Thor en Calypso te vertellen dat ze niet weg mochten gaan. Maar toch hebben ze me verlaten toen. Nadat ze weg waren duurde het niet lang voordat het monster kwam. Het is een soort zwart klein trolletje met grote klauwen, een vieze lange kin, kromme neus en rode ogen. Dit ding kwam dus de trap af gesneld en ik moest zo snel mogelijk weg daar. Toen ik de houten deur weer open deed om weg te komen, kwam ik in een ander deel van de herhalende nachtmerrie die ik compleet vergeten was. Namelijk een doolhof in hetzelfde oude huis. Een soort gangenstelsel. In dit gangenstelsel moest ik rennen voor mijn leven. Maar uiteindelijk wist ik dat hij me ging pakken, zoals altijd. En dat gebeurde dus ook. Hij rende op me af met zijn vieze enge lichaam. Op dat moment realiseerde ik me dat het een droom was en ik zei tegen mezelf dat ik wakker moest worden. En dat lukte ook.
Zwemmend in het zweet werd ik wakker, tranen in mijn ogen en trillend van angst.

Nogmaals, bovenstaande verhaal is echt alleen voor de mensen die het interesseert, judje niet, dromen zijn nou eenmaal raar.

Maargoed, ik heb de laatste tijd veel last van nachtmerries waarvan en vooral de herhalende nachtmerrie is angstaanjagend voor mij. Geen idee waarom. Ik slaap erg slecht hierdoor.

Heeft iemand misschien een verklaring voor de dromen die ik nu helder en duidelijk ervaar? En waarom de herhalende nachtmerrie ineens weer terug is gekomen? Kan het met het blowen te maken hebben?

Heldere, beangstigende dromen heeft inderdaad te maken met stoppen met blowen:

Heeft Wiet Invloed Op Je Dromen Of Is Dat Maar Een Fabel? - RQS Blog

Uit onderzoek blijkt dat cannabis de duur van de REM-slaap verkort. Maar als je stopt met roken, komen die heldere maffe dromen wraakzuchtig terug.

www.royalqueenseeds.nl

Ik herken dit zeker. Na een periode veel blowen en dan een tijdje stoppen heb ik ook altijd heftige dromen. Niks om je zorgen over te maken.

Wat de inhoud van je droom betreft: geen idee, het is maar een droom toch?

 

[Zeelanddude]

Wat de inhoud van je droom betreft: geen idee, het is maar een droom toch?

even over deze stelling, nee, dat denk ik niet. Een droom is niet zomaar een droom, het is je onderbewustzijn die je iets probeert te vertellen

Neem alleen nou dit stukje,

Wat er namelijk altijd gebeurd is dat de mensen die bij mij zijn, weggaan. En zodra zij weg gaan, komt er een eng monster de trap af rennen.
Ik probeerde Thor en Calypso te vertellen dat ze niet weg mochten gaan. Maar toch hebben ze me verlaten toen. Nadat ze weg waren duurde het niet lang voordat het monster kwam. Het is een soort zwart klein trolletje met grote klauwen, een vieze lange kin, kromme neus en rode ogen. Dit ding kwam dus de trap af gesneld en ik moest zo snel mogelijk weg daar. Toen ik de houten deur weer open deed om weg te komen, kwam ik in een ander deel van de herhalende nachtmerrie die ik compleet vergeten was. Namelijk een doolhof in hetzelfde oude huis. Een soort gangenstelsel. In dit gangenstelsel moest ik rennen voor mijn leven. Maar uiteindelijk wist ik dat hij me ging pakken, zoals altijd. En dat gebeurde dus ook. Hij rende op me af met zijn vieze enge lichaam. Op dat moment realiseerde ik me dat het een droom was en ik zei tegen mezelf dat ik wakker moest worden. En dat lukte ook.
Zwemmend in het zweet werd ik wakker, tranen in mijn ogen en trillend van angst.

Nogmaals, bovenstaande verhaal is echt alleen voor de mensen die het interesseert, judje niet, dromen zijn nou eenmaal raar.

Ik ben geen droom uitlegger, ik snap eindelijk een beetje waar mn eigen dromen over gaan. maar ik heb ook periodes gehad waar ik nare dromen had/heb.
Maar achterna gezeten worden door iets of iemand is toch een aanwijzing dat je ergens onbewust bang voor bent, of dat je een bepaalde emotie aan het onderdrukken bent.
Is trouwens veel info over te vinden op internet, beetje zoeken naar dromen betekenis en ik kwam er vrij snel achter dat bepaalde aspecten in een droom vrij universeel zijn.

Dit is de betekenis van de meest voorkomende dromen

Elk beeld dat in je droom verschijnt betekent iets.

www.happinez.nl

Wat betekent mijn droom? Uitleg van veel voorkomende dromen

Tijdens het dromen verwerken je hersenen informatie die je hebt opgedaan tijdens de dag. Je onderbewuste maakt hier een filmpje van dat symbool staat...

mens-en-gezondheid.infonu.nl

 

[Ufo piloot]

even over deze stelling, nee, dat denk ik niet. Een droom is niet zomaar een droom, het is je onderbewustzijn die je iets probeert te vertellen

Neem alleen nou dit stukje,


Ik ben geen droom uitlegger, ik snap eindelijk een beetje waar mn eigen dromen over gaan. maar ik heb ook periodes gehad waar ik nare dromen had/heb.
Maar achterna gezeten worden door iets of iemand is toch een aanwijzing dat je ergens onbewust bang voor bent, of dat je een bepaalde emotie aan het onderdrukken bent.
Is trouwens veel info over te vinden op internet, beetje zoeken naar dromen betekenis en ik kwam er vrij snel achter dat bepaalde aspecten in een droom vrij universeel zijn.

Dit is de betekenis van de meest voorkomende dromen

Elk beeld dat in je droom verschijnt betekent iets.

www.happinez.nl

Wat betekent mijn droom? Uitleg van veel voorkomende dromen

Tijdens het dromen verwerken je hersenen informatie die je hebt opgedaan tijdens de dag. Je onderbewuste maakt hier een filmpje van dat symbool staat...

mens-en-gezondheid.infonu.nl

Ik had inderdaad al het een en het ander gelezen over wat een bepaalde droom kan betekenen. Het wegrennen voor problemen in het leven word vaak geassocieerd met dromen waarin je achterna gezeten word.

Ik ga een poging wagen om hier vannacht over te dromen. Ik ben ooit in staat geweest om lucide te kunnen dromen. Dit was echter voordat ik begon met blowen. Sinds ik begonnen was met blowen heb ik deze vaardigheid namelijk verloren. Nu ik gestopt ben hoop ik het weer te kunnen. Ik ga de droom dan als een soort trip behandelen en het over me heen laten komen ipv verzetten. Ik ga dat monster in de ogen kijken en vragen waarom hij achter mij aan zit en wat hij me wilt vertellen.

Heb op internet al een beetje zitten lezen en ik ben op Reddit al een paar berichten tegen gekomen waarin werd gezegd dat dit monster ook een positieve onderdrukte emotie kan zijn, maar omdat deze onderdrukt word, de vorm aanneemt van iets wat je bang maakt om zo je aandacht te trekken.
Ergens denk ik dat dit best wel eens waar zou kunnen zijn. Ik doe namelijk erg mijn best om mijzelf te verbeteren de laatste paar weken, en ik maak aanzienlijk verbetingen en krijg ook waardering vanuit mijn omgeving. Echter is er toch iets in mij wat mij het gevoel blijft geven dat ik nog steeds veel fout doe. Ik heb mezelf tot voor kort erg verwaarloosd en ik denk dat ik dat gedrag lang genoeg heb volgehouden om mezelf de indruk te geven dat ik een slecht mens ben. Mijn gok is, is dat dit monster eigenlijk uhm, ja... Zelfwaardering of eigenwaarde is. Maar dat deze emotie zo lang als onterecht en niet verdiend werd beschouwd door mij, dat ik het nu erg moeilijk vind om mezelf deze waardering te geven en dat daardoor deze emotie schreeuwt om aandacht.

Het is maar een theorie, maar het klinkt erg aannemelijk voor mij.

 

[Ufo piloot]

Nou goed nieuws.

Ik kan weer lucide dromen. Eerste nacht was het niet gelukt. Vannacht wat 5-htp erbij genomen om de dromen toch wat helderder te maken. En ik kon het weer.

Ik heb toen dus de nachtmerrie opgewekt en kwam dus oog in oog te staan met dat monster. In plaats van dat ik me probeerde te verstoppen in het gangenstelsel liet ik het monster op me af rennen en ik bleef staan waar ik stond. Dus hij kwam op me af gesneld en net voordat hij bij me was stopte hij. Ik was bang maar liet het niet zien. Ik keek hem aan in zijn rode ogen en vroeg, wat is het wat je me wilt vertellen? Zodra ik de vraag had gesteld veranderde het monster in, uhm ja.. Mij, een hele vriendelijke mij. Hij zei, nou weet je wat het is (mijn naam). Je bent niet aardig voor jezelf geweest de laatste tijd. En ik ben er om je te vertellen dat er niks mis is met je. Je doet het momenteel hartstikke goed in je leven, je wilt het alleen niet toegeven. En dat is waarom ik deze vorm had aangenomen, ik wilde dat je me zag. Je moet je realiseren dat er niet altijd is mis hoeft te zijn, en dat je blij mag zijn met jezelf.

Het monster was dus mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen.

Ik werd gelijk blij en was opgelucht. Ik zei dat hij gelijk had en dat ik inderdaad nooit tevreden was met mezelf, terwijl ik heel erg mijn best doe om de beste versie van mezelf te zijn. Alleen dat het diep van binnen toch altijd voelt alsof er iets mis is.

Hij antwoordde, dat komt omdat je een tijdje terug jezelf hebt verwaarloosd, familie en vrienden hebt teleurgesteld en dit heb je zo lang hebt volgehouden, dat het ervoor heeft gezorgd dat ik voor een lange tijd weg heb moeten blijven, en dat je gewend bent geraakt aan dat gevoel. Daarom is het belangrijk dat je doorgaat zoals je nu leeft. Nu kan ik er voor je zijn. En wanneer je weet dat je het goed doet, moet je mij toelaten in je leven en niet twijfelen of je mij wel verdient. En nu je weet dat ik geen monster ben, maar je eigenwaarde en zelfvertrouwen, weet je dat je alleen jezelf in de weg stond.

Het voelde als een enorme opluchting. Het voelde alsof ik een jarenlange verstopte eigenschap weer herontdekte.

Ik gaf hem een knuffel en zei, bedankt dat je me hieraan hebt herinnerd, dit had ik nodig. Ik nam afscheid en werd wakker.

Eigenlijk gelijk nadat ik wakker werd, voelde ik me minder angstig, zelfverzekerder en voor het eerst sinds tijden had ik het gevoel van tevredenheid. Tevredenheid met mezelf. Heb daarna nog even door geslapen en werd vervolgens wakker door mijn wekker.

Ook vandaag voel ik me nog steeds heel veel beter als voor de droom. Het heeft echt geholpen vreemd genoeg. Wist niet dat dromen zo veel voor iemand kon doen. Alsof ik een soort doorbraak op psychedelica heb gemaakt.

Al met al waren mijn voorspellingen dus correct en was het monster dus mijn eigenwaarde, verkleed in een eng costuum om mijn aandacht te trekken. Ik hoop dat dit gevoel van zelfvertrouwen blijft doorgaan en ik ga mijn best doen om goed voor mezelf te blijven zorgen.

 

[grun]

De ergste ontwenning die ik had toen ik definitief stopte was dat ik 2 maanden lang max 1u per avond sliep en de rest van de 23u op een dag aan zelfmoord dacht. Zelfs voorgeschreven slaappillen deden niks. Na die 2 maanden sliep ik steeds een beetje meer. Ik ben er nu 5 jaar af en heb gelukkig totaal geen cravings meer. Als ik op bed ga liggen slaap ik direct, maar na 4 max 5u ben ik wakker. In het begin vond ik dat vervelend maar nu wel lekker, op deze manier kan ik elke dag een aantal uur inhalen van alle jaren ervoor die ik heb weggegooid met blowen.
Succes met gestopt blijven!