Herstel speed verslaving

[Jolissa]

Hi,

Ik ben toevallig vandaag 4 maanden clean van mijn speed verslaving. 👏🏼👏🏼👏🏼
Hier ben ik voor in een behandeltraject en ik moet nog twee weken.

maar…
Nu zitten er in mijn groep geen mensen die ook verslaafd zijn aan speed maar aan andere middelen. Ieder zijn herstel is anders heb ik wel geleerd, de meeste verslaafde in herstel die ik ben tegen gekomen voelen zich goed en happy en het gaat allemaal lekker, maar bij mij dus verre van…
Mijn behandelaars vertellen mij dan ook dat dat ook met het soort verslaving te maken kan hebben (speed).
Zijn hier mensen die ook in hun herstel van hun speedverslaving te maken hebben gehad met een depressie?
Ik voelde mij in mijn actieve verslaving ook zwaar ellendig maar nu zonder gebruik voel ik mij ook nog niet goed.
Ik hoor graag ervaringen van andere!

 

[schaduw1]

Hallo Jolissa, ten eerste gefeliciteerd met het hopelijk nu 5 maanden clean te zijn van je speed verslaving!
Het gevoel dat jij ervaart komt bij enigszins bekend voor en is geen makkelijk gevoel om mee om te gaan, want je verwacht wel dat als je stopt het goed zal gaan.

Heb zelf 5 jaar lang speed gebruikt, waarvan de laatste 3 jaar overmatig/ dagelijks gebruik ( weken die voor het gevoel van het lichaam maar 1 of 2 dagen hebben geduurd), In de tijd dat ik actief gebruikte voelde ik me als ik ernaar terugkijk nooit heel goed, maar dat werd door het gebruik eerder een neutraal gevoel. Dit kwam denk ik mede doordat ik bezig was met andere dingen en niet met mezelf als mens bezig was.

Toen ik stopte met speed gebruiken en mezelf niet meer wegcijferde als mens moest ik pas echt met dingen omgaan die me jaren lang dwars hebben gezeten. Zelf dacht ik dus ook dat ik me beter zou voelen na het stoppen, fysiek was dit het geval, mentaal is het anders. Ik was ook heel trots op mezelf dat ik na jaren lang overmatig gebruik van de een op de andere dag ben gestopt en het heb kunnen volhouden. Dat trotse / goede gevoel was er helaas niet lang en toen belande in in een enorme mentale dip waardoor ik werd geconfronteerd met de zelfhaat die ik voel.

Ben nu ondertussen 2 jaar en 1 maand gestopt, voel me nog altijd niet gelukkig, maar voel me wel beter en ben weer van mezelf gaan houden als persoon zijnde.

 

[n8wachT]

meeste verslaafde in herstel die ik ben tegen gekomen voelen zich goed en happy en het gaat allemaal lekker

Niet alles is wat het lijkt....

Ik denk dat ik wel wat herken in je verhaal... Mijn herstel gaat ook altijd in eerste instantie heel goed. Dan kom ik fysiek een beetje bij, hersteld dag/nacht ritme zich en eetlust komt terug. Al die dingen.... en daar haal ik dan genoeg voldoening uit om de eerste paar maanden van abstinentie goed mee door te komen. Maar pas na een aantal maanden... 4-6 ongeveer ontstaan er weer hobbels op de weg. Het is niet zo dat dan het willen gebruiken weer heel erg gaat lonken, dat niet. Maar ik merk aan mezelf dat dat fysiek bijkomen steeds weer wat stapjes terug doet. Ik raak weer sneller vermoeid, lig er 's avonds om 22.00 alweer in... (of nog vroeger steeds vaker regel dan uitzondering). Het hardlopen waar ik de eerste maanden steeds een beetje meer uit haalde loopt ook stapsgewijs terug qua kunnen. Na driekwart jaar ben ik eigenlijk zo chronisch vermoeid dat er niet veel meer uit me komt. Heb mezelf dan ook echt vaak aangekeken in de spiegel ... zo van, kijk, bijna een jaar clean. Maar wat is er eigenlijk nog van je over? Alles wat ik was onder invloed, dat was niet meer.

We hebben die fase nog nooit echt goed kunnen behandelen als depressie, hoewel het er alles van weg heeft. Maar ik reageer niet lekker op antidepressiva. En alle therapeutische tools werken meestal minder goed omdat de vermoeidheid echt heel diep zit. Het is niet een dipje dat je op een gegeven moment even weg-sport. Heb daar uitgebreid aandacht en pogingen aan besteed. Ik denk dat langdurig amfetamine gebruik de chemische balans in de hersenen behoorlijk kan verstoren. Zijn ook wel wat onderzoeken naar gedaan waarbij in bepaalde gevallen tot >5 jaar na (langdurig) gebruik nog afwijkingen zichtbaar waren op scans. Denk met name aan de aanmaak dopamine.

Het is een lastig punt om voorbij te komen, het laatste stukje van mijn puzzel waar ik nu toch al heel wat tijd mee bezig ben.

Maar vergeet ook niet dat iedereen anders is. En ik heb het in mijn geval over langer dan 20 jaar wekelijks/dagelijks speed gebruik (met tussenpauzes). Als elk jaar drugsmisbruik een jaar herstel abstinentie en herstel vergt, dan ben ik nog wel even😋

Ik ben toevallig vandaag 4 maanden clean van mijn speed verslaving. 👏🏼👏🏼👏🏼

Ben nu ondertussen 2 jaar en 1 maand gestopt, voel me nog altijd niet gelukkig, maar voel me wel beter en ben weer van mezelf gaan houden

Voor allebei, respect! ontzettend knap... Denk maar zo, alle dagen dat je niet meer gebruikt heb, die pakken ze je niet meer af..

 

[Perenijsje]

De TS is na haar bericht niet meet online geweest, maar ik herken ook wel veel in haar verhaal.

Ik ben nu ook net in herstel voor mijn speedverslaving en ik ervaar hetzelfde. Ik ben pas 6.5 week clean geweest, heb toen weer 2 weekenden speed gebruikt en sindsdien weer 5 weken geen speed gehad (wel 2 weken geleden nog een keer coke).

In het begin nadat het uit mijn lichaam was ging het zoals @n8wachT beschrijft. Ik voelde me trots dat ik niet gebruikte, kreeg meer ruimte voor andere dingen, begon met het opruimen/reorganiseren van m'n huis, pakte het sporten en andere dingen weer op etc👍

Maar bij mij komt die vermoeidheid en dip/depressieve gevoelens alweer heel snel terug helaas. Dus nu na ruim een maand heb ik daar eigenlijk al weer last van. Ik had het er gisteren met de psychiater over en die had het er idd ook over dat door speedgebruik je dopamine "tankje" leegraakt en dat dat gewoon best lang duurt voordat dat weer bijgevuld is. En als je niet meer gebruikt dan vind je dus niks leuk meer, is alles saai, moet je je overal echt toe zetten etc. Wat erin resulteert dat je idd daardoor ook weer trek krijgt om te gebruiken, omdat je die dingen voor je gevoel met speed weer kunt "oplossen".

Omdat ik in het verleden voordat ik speed gebruikte al hele zware depressies heb gehad en de speed ook als een soort zelfmedicatie/antidepressiva gebruikte de afgelopen jaren had ik gisteren dus overleg met de psychiater. Omdat ik heel erg bang ben dat ik toch weer terugval vanwege bovengenoemde redenen en helemaal omdat de herfst/winter voor de deur staan waarin het altijd lastiger is voor mij.

Dus ik heb besloten om na 7 jaar zonder antidepressiva toch weer antidepressiva te gaan proberen. Maar dan geen klassieke SSRI, maar Wellbutrin. Dat werkt iets breder dan die andere AD's. Dus deze werkt niet alleen op je serotonine, maar net als speed ook op je dopamine en noradrenaline. Ik hoop dat dat dan net even een boost geeft qua energie en stemming om niet helemaal weer terug te vallen in depressie of speedgebruik.

Ik kan het vandaag ophalen bij de apotheek en morgenochtend begin ik dan met 150mg. Hopelijk kom ik de eerste 2 weken waarin de bijwerkingen het meest aanwezig zijn vaak een beetje door. En hopelijk werkt het idd zoals ik hoop en lukt het me om op de goede weg door te gaan met mijn herstel 👍

 

[StraatPiraat]

De TS is na haar bericht niet meet online geweest, maar ik herken ook wel veel in haar verhaal.

Ik ben nu ook net in herstel voor mijn speedverslaving en ik ervaar hetzelfde. Ik ben pas 6.5 week clean geweest, heb toen weer 2 weekenden speed gebruikt en sindsdien weer 5 weken geen speed gehad (wel 2 weken geleden nog een keer coke).

In het begin nadat het uit mijn lichaam was ging het zoals @n8wachT beschrijft. Ik voelde me trots dat ik niet gebruikte, kreeg meer ruimte voor andere dingen, begon met het opruimen/reorganiseren van m'n huis, pakte het sporten en andere dingen weer op etc👍

Maar bij mij komt die vermoeidheid en dip/depressieve gevoelens alweer heel snel terug helaas. Dus nu na ruim een maand heb ik daar eigenlijk al weer last van. Ik had het er gisteren met de psychiater over en die had het er idd ook over dat door speedgebruik je dopamine "tankje" leegraakt en dat dat gewoon best lang duurt voordat dat weer bijgevuld is. En als je niet meer gebruikt dan vind je dus niks leuk meer, is alles saai, moet je je overal echt toe zetten etc. Wat erin resulteert dat je idd daardoor ook weer trek krijgt om te gebruiken, omdat je die dingen voor je gevoel met speed weer kunt "oplossen".

Omdat ik in het verleden voordat ik speed gebruikte al hele zware depressies heb gehad en de speed ook als een soort zelfmedicatie/antidepressiva gebruikte de afgelopen jaren had ik gisteren dus overleg met de psychiater. Omdat ik heel erg bang ben dat ik toch weer terugval vanwege bovengenoemde redenen en helemaal omdat de herfst/winter voor de deur staan waarin het altijd lastiger is voor mij.

Dus ik heb besloten om na 7 jaar zonder antidepressiva toch weer antidepressiva te gaan proberen. Maar dan geen klassieke SSRI, maar Wellbutrin. Dat werkt iets breder dan die andere AD's. Dus deze werkt niet alleen op je serotonine, maar net als speed ook op je dopamine en noradrenaline. Ik hoop dat dat dan net even een boost geeft qua energie en stemming om niet helemaal weer terug te vallen in depressie of speedgebruik.

Ik kan het vandaag ophalen bij de apotheek en morgenochtend begin ik dan met 150mg. Hopelijk kom ik de eerste 2 weken waarin de bijwerkingen het meest aanwezig zijn vaak een beetje door. En hopelijk werkt het idd zoals ik hoop en lukt het me om op de goede weg door te gaan met mijn herstel 👍

Ik heb ook Wellbutrin gekregen voor min of meer hetzelfde maar dan met 3mmc, alleen ben ik in die periode niet lang genoeg clean geweest om het echt zn werk te laten doen.

Bijwerkingen niet druk om maken, ik merkte praktisch niks. Natuurlijk, iedereen is anders, maar ik ervaarde letterlijk geen nadelen. Hopelijk kan het jou helpen.

Het verpest roken wel een beetje, dat was voor mij een bummer. Mijn zware sjekkie is wat me de zware dagen doorsleept, om daar niet meer volledig van te kunnen genieten vond ik wel jammer

 

[Perenijsje]

Ik heb ook Wellbutrin gekregen voor min of meer hetzelfde maar dan met 3mmc, alleen ben ik in die periode niet lang genoeg clean geweest om het echt zn werk te laten doen.

Bijwerkingen niet druk om maken, ik merkte praktisch niks. Natuurlijk, iedereen is anders, maar ik ervaarde letterlijk geen nadelen. Hopelijk kan het jou helpen.

Het verpest roken wel een beetje, dat was voor mij een bummer. Mijn zware sjekkie is wat me de zware dagen doorsleept, om daar niet meer volledig van te kunnen genieten vond ik wel jammer

Dat is jammer dat het jou niet lukte om lang genoeg clean te blijven. Als de Wellbutrin werkt moet je het ook wel echt minimaal een halfjaar blijven gebruiken geloof ik. Wel fijn dat jij niet zoveel last van bijwerkingen had!👍

Ik heb bij de meeste dingen de bingokaart met bijwerkingen wel vol, ben blijkbaar wel gevoelig daarvoor helaas. Maar ik zal het wel zien. Uiteindelijk worden die bijwerkingen wel minder en het werkende effect groter als het goed is en dat is het belangrijkste👍

En haha ja dat is niet zo gek, het wordt ook gebruikt als middel om te stoppen met roken. Ik rook niet, dus dat scheelt weer 👍

 

[n8wachT]

In het begin nadat het uit mijn lichaam was ging het zoals @n8wachT beschrijft

Ik ga me eerst eens verdiepen in je vorige zeer uitgebreide topic, ik ben een wat late instromer dus heb ze nog niet allemaal gevonden en/of meegekregen 🙂

Tot snel.!

 

[Zoraa]

2 jaar lang heb ik (15 jaar geleden) dagelijks speed gebruikt. Het was voor mij toen heel normaal om 2/3 dagen door te halen, nauwelijks te eten en nooit rusten. En nu al 15 jaar clean van de speed. De eerste weken en maanden na het stoppen ging het prima. De dopamine wordt dan rijkelijk afgeven in de hersenen. Dit komt omdat je een grote kick krijgt. Je had tenslotte nooit verwacht dat je dit zo goed zou kunnen. Echter na een tijdje geven je hersenen geen beloning (lees dopamine) meer af. Je bent gewent aan het stoppen en onder vind geen kick meer in het proces. Toen begon voor mij de ellende. Je lichaam heeft weldegelijk een flinke klap gehad en de klachten beginnen dan naar voren te komen. Nu ben ik officieel gediagnosticeerd met fibromyalgie en cvs. Het is nooit meer goed gekomen met mijn energie huishouding. Heb gruwelijk roofbouw gepleegd op mijn lichaam tijdens mijn verslaving en ik zal hiermee moeten leren leven. Hoop dat er mensen zijn die dit lezen en beter na zullen denken over gebruik dan ik heb gedaan. Zit inmiddels in de ziekte wet en heb geen vooruit zicht hier nog uit te komen. Het is gewoon zonde. Heb me rot gestudeerd maar nu zit ik thuis. Spijt heb ik zeker, maar terug draaien is er niet bij. Het enige wat mij rest is andere te waarschuwen dat je door flinke drugsmisbruik weldegelijk je lichaam ( onherstelbaar) schaad.

 

[Dirkjan]

maar terug draaien is er niet bij.

Dit is toch helemaal niet met zekerheid te zeggen? Volgens mij weten wij te weinig van het brein om in te schatten of een situatie zoals deze werkelijk hulpeloos is.

 

[Syl]

Ben ruim 8 jaar speedverslaafde geweest.
Dagelijks zat ik aam de speed, stond er mee op en ging er mee na bed.
Ben nu 2 jaar clean...
Ben destijds ook van ene op andere dag gestopt.
De eerste twee weken was ik zoooo moe dat ik alleen maar kon slapen.
Daarna begon ik me geestelijk steeds slechter te voelen.
Ik had ruim 8 jaar lang al mijn emoties afgevlakt door de speed.
Ik kreeg een zware depressie.
Ik werd overspoeld met emoties en gevoelens van jarenlang die nu ineens tegelijk binnen kwamen.
De mishandelingen door mijn ouders, de mishandelingen door mijn ex, het verlies van mijn oudste(ouderverstoting), vluchten naar vrouwenopvang, rechtzaken, en het overlijden van mijn ex schoonpa aan longkanker.
Alles kwam nu tegelijkertijd binnen..
Ik had extreme huilbuien en het enige waar ik aan dacht was dat ik gewoon dood wou.

Lichamelijk heb ook in roofbouw op mijn lichaam gepleegd.
Ik moet nog steeds leren om mijn eigen energie te accepteren.
Ik heb complexe ptss en depressie dus daardoor is mijn energie ook al lager dan het normaal zou zijn.
In het begin van het afkicken zocht ik gelijk vervangers voor de speed.
Fatburners, redbull, caffeine tabletten enz.
Dat is gewoon ook super slecht voor je lichaam.
Ik heb het nu 2 jaar clean nog steeds moeilijk om mijn eigen energie te accepteren.
Zo ging ik afgelopen week de fout in door een fatburner van mijn dochter wat hier nog stond te gebruiken.
Ik wou graag dingen ondernemen die dag maar was zo extreem moe.
Van die fatburner kreeg ik inderdaad veel energie.
Alleen niet in een prettige vorm.
Ik voelde me opgejaagd en voelde druk op mijn borst.
Daarbij werd mijn astma versterkt..
Uiteindelijk heb ik mijn dag gewoon hier mee verpest.
Maar het gevoel leek zo extreem op speed dat ik wel weer heel duidelijk weet voor mezelf waarom ik zo blij ben dat ik clean ben.

Ik slik nu prozac(antidepressiva) en volg trauma theraphie.
Verder ben ik weer begonnen met sporten (krachttraining en cardio) en probeer ik elke dag 5 km te wandelen.

Het zal nog wel tijdje duren voordat ik echt goed mijn eigen energie kan accepteren.
Ik werk er hard aan.

Ik zit in de ziektewet ivm ptss en mijn depressie.
Ik werk hard aan mezelf en hoop in de toekomst zeker op een leuke baan.
Ik geloof er zeer zeker in dat ik met de tijd ook weer mijn leven op de rit heb.

Het heeft tijd nodig maar er komt weer een moment dat je weer zult genieten van de kleine dingen in het leven. 🥰🌞🌹🦋🐦🌈


Zolang je maar in jezelf blijft geloven.
En jezelf overtuigd dat je geen middelen nodig hebt om het leven aan te kunnen.
Dat jij als persoon sterk genoeg bent.
Zolang je maar blijven strijden.💪😊❤️

 

[Zoraa]

Dit is toch helemaal niet met zekerheid te zeggen? Volgens mij weten wij te weinig van het brein om in te schatten of een situatie zoals deze werkelijk hulpeloos is.

Bij mij is dat met zekerheid te zeggen. Het enige wat ik kan doen is mensen waarschuwen. En mijn verhaal vertellen. Moeheid die niet meer weg gaat komt niet alleen in mijn verhaal voor. Hoeft misschien niet iedereen te gebeuren. Ook niet iedere roker krijgt longkanker. Denk toch dat mijn verhaal vertellen weldegelijk op z'n plaats is. Ik leef met de gevolgen en die zijn niet mis. Denk dat het niemand schaad om hier toch op te wijzen.