Ganjasmoker1993
Experimenterende gebruiker
Dag lieve mede gebruikers.
Misschien is het handig om vooraf te weten dat mijn vraag leidt tot mijn persoonlijke ervaring met speed. Aan tldrs doe ik overigens niet. Mijn oh zo interessant en spannend verhaal dient volledig gelezen te worden!
--
Telkens als ik speed gebruik heb voel ik me de dagen erna rotter, somber, ongemotiveerd etc, je kent het wel.
Vooralsnog weet ik dat je kater afhankelijk is van een aantal factoren, maar heb ik toch een vermoeden dat de dagen na speed gebruik bii mij net iets anders zwaarder overkomen, anders snap ik écht niet hoe je (dagelijks) verslaafd kan raken aan speed.
Normaliter zou ik zeggen gemiddeld zo'n 1 keer per maand amfetamine te gebruiken. Echter heeft mijn impulsiviteit het de afgelopen 4 weken weten te winnen. Deze korte periode gebruikte ik 1 dag per week, ongeveer 12 uur lang. Gewoon thuis.
Nu maakt de dosis van afgelopen weken ook uit, daar ben ik me van bewust. Ik gebruik zo'n 12 uur lang 1 gram speed. Kwaliteit weet ik niet maar lijkt in orde te zijn. Bij speed van bijvoorbeeld andere dealers maakte ik ook altijd zo'n 1 gram op.
Een paar jaar terug kon ik pas de volgende dag slapen ging ik naar festivals oid. Inmiddels zijn 2 nachten na bovenstaand gebruik niet kunnen slapen vrij normaal geworden. (Terwijl ik vergeleken met een paar jaar terug niet eens minder, of tot een later tijdstip gebruikte.)
Ongeveer 10 uur na het eerste lijntje speed kan de pret beginnen, of ik nou door blijf snuiven of niet, ik kom er niet onderuit.
Een vlaag van negativiteit en ellende komt uit het niets over me heen. Vaak gaat dit over spijt/schuldgevoelens waarom ik nou weer perce moest gebruiken. Maar dit gaat vaak ook over bullshit waar ik nuchter absoluut niet mee zou kunnen zitten. Deze vlagen komen en gaan totdat ik weer geslapen heb. Dan kan namelijk de kater beginnen.
Nu moet ik zeggen dat ik tegenwoordig die vlagen van negativiteit veel minder ervaar dan een paar jaar terug. Standaard na elk festival waar ik destijds speed, of überhaupt uppers gebruikte voelde ik me zodra het festival afgelopen was geestelijk zo fucked, keer op keer de bekende paranoide verschijnselen, je kent het wel. Maar goed, nu gaat het over nu.
Nu heb ik afgelopen zondagavond dus weer eens speed gebruikt.
En zit ik nu natuurlijk weer met hetzelfde riedeltje.
Laat me hier wat duidelijker op in gaan.
Ik wist dat ik maandag vrij zou zijn. Die zondagnacht natuurlijk niet geslapen, maar dat weet ik en is geen enkel probleem. Ongeveer 12 uur na mijn laatste lijntje krijg ik letterlijk élke keer na gebruik een constante ziekelijke behoefte om te zuchten, wat dan 9 van de 10 keer niet lukt. Dit gaat gepaard met constant mijn keel moeten schrapen, dit gaat samen en heb ik dit gemiddeld om de 5 minuten, (kan variëren natuurlijk) totdat ik uiteindelijk geslapen heb.
Ik zit nu dus vanaf maandagochtend (!) echt cònstant te proberen te gapen en mijn keel te schrapen, wat in combinatie met de gebruikelijke hartkloppingen, kortademig, paranoide, duizeligheid etc echt zwaar vermoeiend is, buiten het feit dat constant (probeert te) gapen en je keel moet schrapen je echt als n mongool laat klinken. (Het lijkt net dat ik om de 5 minuten, vaak ook tot wel 10 keer in een minuut in mezelf zucht dit er voor andere er vaak uit ziet alsof ik constant in mezelf gefrustreerd zit te zuchten, ga ik daar weer paranoide over zitten doen, en dan zucht/hoest of schraap ik mijn keel alleen als ik alleen ben. Kan je nagaan.
Vannacht hoorde ik rond 4 uur dat mijn onderbuurvrouw redelijk boos in haar zelf zat te praten. Wat natuurlijk met mijn gebruikelijke paranoide waanbeelden/geluidshallucinaties zou moeten duiden op een waanbeeld.
Deze ochtend hoorde ik mijn buurvrouw die naast mij woont (appartencomplex) met mijn onderbuurvrouw roddelen over dat ze snachts (en overdag) last hadden van de geluiden die ik produceerde met het constante gehoest en het geschraap.
Het moest niet gekker worden; Toen ik vanmiddag toevallig langs de deur van mijn onderbuurvrouw liep hoorde ik haar telefonerend schreeuwend tegen haar huisarts klagen dat ze mij via de woningbouwvereniging eruit wilt werken omdat ze knettergek van me word. (Nogmaals ik, of mijn naaste buurvrouw spreken haar nooit of hebben problemen met haar gehad.)
Toen ik voor haar deur stond te luisteren (je kan dan dus wel horen wat mensen zeggen) hoorde ik (de telefoon stond op de luidspreker namelijk) dat ze aan het bellen was met mijn eigen huisarts!
Nu weet ik uit ervaring dat dit psychotische kenmerken zijn die men na slaaptekort krijgt, maar het klinkt allemaal zò echt, ik hoorde mijn eigen huisarts over mij praten! Inmiddels een halve minuut later stopte het gesprek ineens en was ik overtuigd dat ze door t deur kijkgat mij gezien had, en t gesprek snel stopte. Ik blijf echt versteld staan van hoe overtuigend je kan zijn van een zo onlogische situatie zo lang je de hallucinaties ook écht hoort. Nogmaals, dit heb ik helaas vaker gehad en weet dan meestal na n half uurtje wel dat het gewoon een hallucinatie was. Gisteren en vandaag gedurende de dag ook echt van alles gehoord wat over mij zou moeten gaan. Dit soort gevallen weet ik wel gelijk dat het gewoon paranoide is.
Begin deze middag moest ik werken, zo'n 4 uur, maar voor mij onmogelijk met de plaatselijke paranoide, die grotendeels ging over hoe verrot en strak ik er uit zag. Ik werk grotendeels buiten met soms een andere collega erbij. Mensen kennen me, en ik ben té herkenbaar met iets wat ik dagelijks voor mijn werk moet gebruiken, mensen vinden dit gene nieuw en apart en kijken me hierdoor meestal al vragend en lachend aan/na. Daarbij moet ik dagelijks op plekken komen waar strak staan of onder invloed zijn écht(!) niet kan. Daarnaast kan ik een gesprek wat langer duurt dan een minuut echt niet volhouden.
Mijn stem klinkt na een nacht doorhalen (misschien voor mijn gevoel) raar en angstig, meestal ook hees. Naast de klassieke paranoide die ik constant heb dat iedereen kan zIen dat ik strak sta/speed gebruikt heb én het vaak niet uit eens uit me woorden kunnen komen maakt een simpel en klein gesprek onmogelijk.
Bovenstaand heb ik altijd na een nacht doorhalen op speed. Als de speed van dag 1 eenmaal uitgewerkt is en ik de tweede nacht ook niet heb kunnen slapen zijn 80% van bovenstaande hallucinaties weg. Het komt gewoon door de speed, en slaap te kort maakt dit erger. Als je nou langer dan 2 dagen door gaat halen is het natuurlijk een andere situatie.
Na eenmaal geslapen te kunnen hebben heb ik minimaal 4 dagen nodig om te herstellen, problemen worden vergroot, geen motivatie, (heb nu dus al een maand niet gespor terwijl ik voorheen maanden lang 5 keer per week ging) Daarnaast is werken altijd volledig klote.
Waarom doe je het dan nog? Vragen jullie je vast af. Nou ik dus ook. Het gebruik van afgelopen maand is altijd ongepland en icm alcohol gegaan. Èlke keer als ik gedronken heb, laten we zeggen 8 bier mòet ik speed hebben! Een beetje hetzelfde als dat mensen bij cocaïne hebben. Hier slik ik de maximale dosering antabus voor, maar blijkbaar slaat de antabus bij mij niet echt aan) stom om erbij te drinken, ik weet het. Dus hier moet ik nog wat op gaan verzinnen, want het is het gewoon echt niet waard.
Begrijp me niet verkeerd, de dag na een nacht doorgehaald te hebben vind ik niet per definitie kut, vooral niet als ik wiet in huis heb. Dit kan bij mij altijd 2 kanten op gaan, of ik word er rustig van, wat dus vandaag het geval is geweest gepaard met milde extra visuals, òf full blown levensechte hallucinaties, maar dan vaak ook gepaard met veel paranoide. Vind die hallucinaties dat wiet je kan geven als de speed uitwerkt toch wel interessant en vooral bizar.
In bovenstaand verhaal had ik dus wel wat geblowd, maar niet veel. Dit kan het allemaal dus wel iets versterkt hebben. Echter had ik bij de situatie met mn onderbuurvrouw niet geblowd. Dit was zelfs gebeurd net nadat ik 2 redelijk grote punten had gebruikt om het werken aan te kunnen. Slap? Ja day wel, ik doe dit normaal nooit maar zag het werken anders ook echt niet gebeuren. Ziek melden was geen optie meer anders had ik dat allang al gedaan.)
Om nu na mijn gigantisch verhaal af te sluiten met mijn vraag: mensen die (dagelijks) verslaafd zijn of zijn geweest, hoe houd je dit in godsnaam vol? Ik neem (hoop ik) aan dat bovenstaand verhaal geen dagelijkse issue voor je is?
Nu verwacht ik de antwoorden, slapen, eten, en uiteindelijk weer meer speed moeten gebruiken om de dopamine klap te kunnen verwerken?
Ik stel deze vraag nu juist omdat ik niet veel later na die paar punten die ik genomen had voor het werk dat waanbeeld mbt mijn onderbuurvrouw kreeg! Ik voelde me na die paar punten ook nog net zo brak, paranoide, sloom, en half psychotisch als voor die paar punten voor het werk. Overigens heb ik na bijvoorbeeld 250mg speed genomen te hebben ook mezelf tot 5 dagen echt klote gevoeld, minder heftig dan dat je een gram wegsnuift, but still.
Ook vroeg ik mezelf af of meerdere van jullie last hebben van het steeds constant moeten hoesten en zuchten als de speed is uitgewerkt? Ik ben in ieder geval nog lang niet uitgehoest en uitgezucht! Gelukkig blijft het nu wél stil aan de onderkant.
Ik ga helaas maar waarschijnlijk ook vannacht niet kunnen slapen door de speed van vanmiddag. De etizolam zou vandaag binnen hadden moeten zijn wat dus niet gebeurd is. Mooi ruk, maar beste meer kans dat ik er maar mooi mee kap of minder gezien bovenstaande taferelen.
Ik hoop dat het allemaal een beetje te lezen is, en hopelijk vonden jullie mijn ervaring interessant of boeiend, want ik heb hier namelijk 2 en half uur aan een stuk aan door geschreven aangezien ik momenteel hersendood ben, en òm de getypte zin al vergeten was waar het überhaupt over ging.
Tijd voor rust dus. Ik ga lekker mijn bedje in en wens iedereen een fijne nachtrust toe!
Misschien is het handig om vooraf te weten dat mijn vraag leidt tot mijn persoonlijke ervaring met speed. Aan tldrs doe ik overigens niet. Mijn oh zo interessant en spannend verhaal dient volledig gelezen te worden!
--
Telkens als ik speed gebruik heb voel ik me de dagen erna rotter, somber, ongemotiveerd etc, je kent het wel.
Vooralsnog weet ik dat je kater afhankelijk is van een aantal factoren, maar heb ik toch een vermoeden dat de dagen na speed gebruik bii mij net iets anders zwaarder overkomen, anders snap ik écht niet hoe je (dagelijks) verslaafd kan raken aan speed.
Normaliter zou ik zeggen gemiddeld zo'n 1 keer per maand amfetamine te gebruiken. Echter heeft mijn impulsiviteit het de afgelopen 4 weken weten te winnen. Deze korte periode gebruikte ik 1 dag per week, ongeveer 12 uur lang. Gewoon thuis.
Nu maakt de dosis van afgelopen weken ook uit, daar ben ik me van bewust. Ik gebruik zo'n 12 uur lang 1 gram speed. Kwaliteit weet ik niet maar lijkt in orde te zijn. Bij speed van bijvoorbeeld andere dealers maakte ik ook altijd zo'n 1 gram op.
Een paar jaar terug kon ik pas de volgende dag slapen ging ik naar festivals oid. Inmiddels zijn 2 nachten na bovenstaand gebruik niet kunnen slapen vrij normaal geworden. (Terwijl ik vergeleken met een paar jaar terug niet eens minder, of tot een later tijdstip gebruikte.)
Ongeveer 10 uur na het eerste lijntje speed kan de pret beginnen, of ik nou door blijf snuiven of niet, ik kom er niet onderuit.
Een vlaag van negativiteit en ellende komt uit het niets over me heen. Vaak gaat dit over spijt/schuldgevoelens waarom ik nou weer perce moest gebruiken. Maar dit gaat vaak ook over bullshit waar ik nuchter absoluut niet mee zou kunnen zitten. Deze vlagen komen en gaan totdat ik weer geslapen heb. Dan kan namelijk de kater beginnen.
Nu moet ik zeggen dat ik tegenwoordig die vlagen van negativiteit veel minder ervaar dan een paar jaar terug. Standaard na elk festival waar ik destijds speed, of überhaupt uppers gebruikte voelde ik me zodra het festival afgelopen was geestelijk zo fucked, keer op keer de bekende paranoide verschijnselen, je kent het wel. Maar goed, nu gaat het over nu.
Nu heb ik afgelopen zondagavond dus weer eens speed gebruikt.
En zit ik nu natuurlijk weer met hetzelfde riedeltje.
Laat me hier wat duidelijker op in gaan.
Ik wist dat ik maandag vrij zou zijn. Die zondagnacht natuurlijk niet geslapen, maar dat weet ik en is geen enkel probleem. Ongeveer 12 uur na mijn laatste lijntje krijg ik letterlijk élke keer na gebruik een constante ziekelijke behoefte om te zuchten, wat dan 9 van de 10 keer niet lukt. Dit gaat gepaard met constant mijn keel moeten schrapen, dit gaat samen en heb ik dit gemiddeld om de 5 minuten, (kan variëren natuurlijk) totdat ik uiteindelijk geslapen heb.
Ik zit nu dus vanaf maandagochtend (!) echt cònstant te proberen te gapen en mijn keel te schrapen, wat in combinatie met de gebruikelijke hartkloppingen, kortademig, paranoide, duizeligheid etc echt zwaar vermoeiend is, buiten het feit dat constant (probeert te) gapen en je keel moet schrapen je echt als n mongool laat klinken. (Het lijkt net dat ik om de 5 minuten, vaak ook tot wel 10 keer in een minuut in mezelf zucht dit er voor andere er vaak uit ziet alsof ik constant in mezelf gefrustreerd zit te zuchten, ga ik daar weer paranoide over zitten doen, en dan zucht/hoest of schraap ik mijn keel alleen als ik alleen ben. Kan je nagaan.
Vannacht hoorde ik rond 4 uur dat mijn onderbuurvrouw redelijk boos in haar zelf zat te praten. Wat natuurlijk met mijn gebruikelijke paranoide waanbeelden/geluidshallucinaties zou moeten duiden op een waanbeeld.
Deze ochtend hoorde ik mijn buurvrouw die naast mij woont (appartencomplex) met mijn onderbuurvrouw roddelen over dat ze snachts (en overdag) last hadden van de geluiden die ik produceerde met het constante gehoest en het geschraap.
Het moest niet gekker worden; Toen ik vanmiddag toevallig langs de deur van mijn onderbuurvrouw liep hoorde ik haar telefonerend schreeuwend tegen haar huisarts klagen dat ze mij via de woningbouwvereniging eruit wilt werken omdat ze knettergek van me word. (Nogmaals ik, of mijn naaste buurvrouw spreken haar nooit of hebben problemen met haar gehad.)
Toen ik voor haar deur stond te luisteren (je kan dan dus wel horen wat mensen zeggen) hoorde ik (de telefoon stond op de luidspreker namelijk) dat ze aan het bellen was met mijn eigen huisarts!
Nu weet ik uit ervaring dat dit psychotische kenmerken zijn die men na slaaptekort krijgt, maar het klinkt allemaal zò echt, ik hoorde mijn eigen huisarts over mij praten! Inmiddels een halve minuut later stopte het gesprek ineens en was ik overtuigd dat ze door t deur kijkgat mij gezien had, en t gesprek snel stopte. Ik blijf echt versteld staan van hoe overtuigend je kan zijn van een zo onlogische situatie zo lang je de hallucinaties ook écht hoort. Nogmaals, dit heb ik helaas vaker gehad en weet dan meestal na n half uurtje wel dat het gewoon een hallucinatie was. Gisteren en vandaag gedurende de dag ook echt van alles gehoord wat over mij zou moeten gaan. Dit soort gevallen weet ik wel gelijk dat het gewoon paranoide is.
Begin deze middag moest ik werken, zo'n 4 uur, maar voor mij onmogelijk met de plaatselijke paranoide, die grotendeels ging over hoe verrot en strak ik er uit zag. Ik werk grotendeels buiten met soms een andere collega erbij. Mensen kennen me, en ik ben té herkenbaar met iets wat ik dagelijks voor mijn werk moet gebruiken, mensen vinden dit gene nieuw en apart en kijken me hierdoor meestal al vragend en lachend aan/na. Daarbij moet ik dagelijks op plekken komen waar strak staan of onder invloed zijn écht(!) niet kan. Daarnaast kan ik een gesprek wat langer duurt dan een minuut echt niet volhouden.
Mijn stem klinkt na een nacht doorhalen (misschien voor mijn gevoel) raar en angstig, meestal ook hees. Naast de klassieke paranoide die ik constant heb dat iedereen kan zIen dat ik strak sta/speed gebruikt heb én het vaak niet uit eens uit me woorden kunnen komen maakt een simpel en klein gesprek onmogelijk.
Bovenstaand heb ik altijd na een nacht doorhalen op speed. Als de speed van dag 1 eenmaal uitgewerkt is en ik de tweede nacht ook niet heb kunnen slapen zijn 80% van bovenstaande hallucinaties weg. Het komt gewoon door de speed, en slaap te kort maakt dit erger. Als je nou langer dan 2 dagen door gaat halen is het natuurlijk een andere situatie.
Na eenmaal geslapen te kunnen hebben heb ik minimaal 4 dagen nodig om te herstellen, problemen worden vergroot, geen motivatie, (heb nu dus al een maand niet gespor terwijl ik voorheen maanden lang 5 keer per week ging) Daarnaast is werken altijd volledig klote.
Waarom doe je het dan nog? Vragen jullie je vast af. Nou ik dus ook. Het gebruik van afgelopen maand is altijd ongepland en icm alcohol gegaan. Èlke keer als ik gedronken heb, laten we zeggen 8 bier mòet ik speed hebben! Een beetje hetzelfde als dat mensen bij cocaïne hebben. Hier slik ik de maximale dosering antabus voor, maar blijkbaar slaat de antabus bij mij niet echt aan) stom om erbij te drinken, ik weet het. Dus hier moet ik nog wat op gaan verzinnen, want het is het gewoon echt niet waard.
Begrijp me niet verkeerd, de dag na een nacht doorgehaald te hebben vind ik niet per definitie kut, vooral niet als ik wiet in huis heb. Dit kan bij mij altijd 2 kanten op gaan, of ik word er rustig van, wat dus vandaag het geval is geweest gepaard met milde extra visuals, òf full blown levensechte hallucinaties, maar dan vaak ook gepaard met veel paranoide. Vind die hallucinaties dat wiet je kan geven als de speed uitwerkt toch wel interessant en vooral bizar.
In bovenstaand verhaal had ik dus wel wat geblowd, maar niet veel. Dit kan het allemaal dus wel iets versterkt hebben. Echter had ik bij de situatie met mn onderbuurvrouw niet geblowd. Dit was zelfs gebeurd net nadat ik 2 redelijk grote punten had gebruikt om het werken aan te kunnen. Slap? Ja day wel, ik doe dit normaal nooit maar zag het werken anders ook echt niet gebeuren. Ziek melden was geen optie meer anders had ik dat allang al gedaan.)
Om nu na mijn gigantisch verhaal af te sluiten met mijn vraag: mensen die (dagelijks) verslaafd zijn of zijn geweest, hoe houd je dit in godsnaam vol? Ik neem (hoop ik) aan dat bovenstaand verhaal geen dagelijkse issue voor je is?
Nu verwacht ik de antwoorden, slapen, eten, en uiteindelijk weer meer speed moeten gebruiken om de dopamine klap te kunnen verwerken?
Ik stel deze vraag nu juist omdat ik niet veel later na die paar punten die ik genomen had voor het werk dat waanbeeld mbt mijn onderbuurvrouw kreeg! Ik voelde me na die paar punten ook nog net zo brak, paranoide, sloom, en half psychotisch als voor die paar punten voor het werk. Overigens heb ik na bijvoorbeeld 250mg speed genomen te hebben ook mezelf tot 5 dagen echt klote gevoeld, minder heftig dan dat je een gram wegsnuift, but still.
Ook vroeg ik mezelf af of meerdere van jullie last hebben van het steeds constant moeten hoesten en zuchten als de speed is uitgewerkt? Ik ben in ieder geval nog lang niet uitgehoest en uitgezucht! Gelukkig blijft het nu wél stil aan de onderkant.
Ik ga helaas maar waarschijnlijk ook vannacht niet kunnen slapen door de speed van vanmiddag. De etizolam zou vandaag binnen hadden moeten zijn wat dus niet gebeurd is. Mooi ruk, maar beste meer kans dat ik er maar mooi mee kap of minder gezien bovenstaande taferelen.
Ik hoop dat het allemaal een beetje te lezen is, en hopelijk vonden jullie mijn ervaring interessant of boeiend, want ik heb hier namelijk 2 en half uur aan een stuk aan door geschreven aangezien ik momenteel hersendood ben, en òm de getypte zin al vergeten was waar het überhaupt over ging.
Tijd voor rust dus. Ik ga lekker mijn bedje in en wens iedereen een fijne nachtrust toe!
