Ik ben god. Jij bent god. Wij zijn god. Iedereen is god. Denk ik?

[Lid 150666]

In aflevering 15 van seizoen 3 van PeriodiekeSensatie's grote ketamine-avontuur heb ik het volgende samengepuzzeld: Wanneer wij nuchter zijn denken we vaak dat we kunnen spreken van een individu met een ego, dat ontken ik ook niet. Iedereen is uniek en heeft eigen wensen, gedachten, etc. Hier leven wij dus ook naar, althans, in het westen. Wanneer iemand hier geen succes behaalt in 't leven (lees: roem, geld, groot huis) wordt bijna altijd de schuld bij het individu gelegd, het ligt aan Harry zelf dat hij zus en zo niet heeft behaald, hij had harder moeten werken. Aan de hand van dit voorbeeld probeer ik dus duidelijk te maken dat wij inderdaad leven met het idee individu, niet gemeenschap.

Harry is protestants, hij bidt en bidt tot zijn god (Disclaimer: ik respecteer dit, als jij tot god x wilt bidden, prima, doe je ding, ik ken alleen liefde <3) in de hoop dat er verandering plaats zal vinden in zijn leven. Zijn gebed blijft onbeantwoord en zijn gebeden hierna ook. Op een gegeven moment bereikt Harry een keerpunt en daagt god uit: "Voer handeling X uit en anders besta je niet!" Dom, want Harry is zelf god en volgens mij bestaat Harry toch echt wel.

Sla een onbekende tijdsperiode over en Harry maakt kennis met wiet, dan truffels, dan LSD en de rest (als iemand echt heel veel interesse heeft zal ik wel een lijst samenstellen) is geschiedenis.

Midden in een trip voelt het opeens alsof Harry's ogen worden geopend, een moederlijk figuur spreekt tot hem en benoemt de punten waarop het fout ging, wat beter kan en wat al goed is. Harry stelt een vraag: "Bent u god?" "Nee, idioot, ik ben enkel een medium voor jou om tot jezelf te spreken, jij bent god."

Mijn vraag is, zou het idee van het goddelijke misschien onstaan zijn toen zelfreflectie een onderdeel werd van ons bewustzijn? Veel religies spreken namelijk van een persoonlijke relatie tot god en vormen van meditatie (in sommige religies dus letterlijk mediteren en in andere is het bidden of biechten. En wanneer je kijkt naar verscheidene meditatie methodes blijkt zelfreflectie vaak een groot onderdeel en wordt de meditatie tot goddelijk benoemd. Wanneer je biecht bij een priester bijvoorbeeld, is het vaak een ouder persoon met veel levenservaring, die dus reflecteert op de eigen ervaring aan de hand van jouw verhaal en het relevante goddelijke script en spreekt dan een oordeel uit. Dit leidt bij mij tot de conclusie dat iedereen eigenlijk zijn eigen god is en dat sociale/culturele (ik kan het juiste woord niet vinden, in ieder geval niet de persoonlijke) normen en waarden misschien wel een soort collectieve verzameling van onze "goddelijke" uitingen zijn. Dit idee is op zich niet heel nieuw maar ik zou graag jullie meningen willen aangezien ik nog heel erg puzzelend ben met hoe ik met mijn spiritualiteit om moet gaan. Het idee dat ik mijn eigen god ben heeft mij al aardig op weg geholpen namelijk. Toch blijf ik eraan twijfelen, dankzij het concept bewustzijn.

Om terug te komen op mijn eerste alinea en mijn vorige afsluitende zin; Ieder mens heeft een eigen bewustzijn en is uniek, dus kan je spreken van dat ieder mens een eigen god is. Toch concludeer ik na elke trip dat we één zijn, ook niet een heel onbekend concept. Dit botst met elkaar, ons bewustzijn is wat ons definieert. Al onze karaktertrekken stromen immers voort uit ons bewustzijn. Dit heeft mij een tijdje niet per sé gefrustreerd, maar wel met een verward en ontevreden gevoel achter gelaten, tot mijn nasaal onprettige khole gisteravond/vanochtend.

Nadat ik het tintelende gevoel in mijn neus was vergeten door de ketamine begon ik opeens overal vogels te zien, voor nu sla ik de details over aangezien ik zo naar bed wil maar deze visuals en de bijbehorende khole gedachten hebben mij tot het volgende idee geleidt.

Losse gemeenschappen, zoals landen of etniciteiten, dit zijn de veren. Elke veer heeft ontelbaar veel fijnere haartjes, dit zijn wij. In principe verschillen wij niks buiten de kleine finesses na, in het geval van de enkele haren op de veren zijn dit dingen zoals lengte, stugheid, verhoudingen van cellen, etc. Ik relateer dit tot ons bewustzijn. Wij verschillen letterlijk niks buiten ons bewustzijn. Maar deze haartjes zijn deel van een veer, een volk, zoals wij, en dit beïnvloedt onze finesses, dankzij regen kan onze stugheid afnemen bijvoorbeeld. (Dankzij een jammere gebeurtenis zakken wij in elkaar). Alle veren bij elkaar zijn dus de mensheid, wij. Naar mijn idee komen wij dus allemaal van hetzelfde, wat letterlijk ook zo is aangezien alles uit residueel materiaal is opgemaakt van na de Oerknal. Elk individu is dus een haartje dat onderdeel uitmaakt van een grotere veer, een volk, en elk volk maakt onderdeel uit van alle veren bij elkaar. En de vogel dan? De vogel is god, alles wat wij bewust verwerken komt uit ons hogere bewustzijn, dat is wanneer wij dingen rationaliseren bijvoorbeeld. Maar er zijn ook extreem veel andere processen aan de gang in ons onderbewustzijn, waaronder basale maar extreem benodigde functies zoals perceptie (zicht, geur, etc.). Buiten die basale functies vindt er ook verdere verwerking van gebeurtenissen en emoties plaats, deze kunnen zich bijvoorbeeld manifesteren in een droom, dat is wanneer het onderbewustzijn als het ware begint te lekken. Het onderbewustzijn hebben wij dus geen controle over, maar het onderbewustzijn heeft wel invloed op ons, vandaar dat de vogel god is, wij als enkele haren of enkele veren kunnen niks doen, sterker nog, wij zijn afhankelijk van de vogel. Externe factoren die betrekking hebben op de vogel zullen zich immers manifesteren in het algemene welzijn van de vogel en daarmee ons, de veren en dan de haren. Een zieke vogel heeft vaak last van veerverlies. Uit mijn "model" volgt dus dat het onderbewustzijn een gedeeld iets is, mijn onderbewustzijn is het jouwe en andersom.

Wij kunnen een kijkje nemen in "god" (ons onderbewustzijn dus) door ons hogere bewustzijn aan te passen dmv bijvoorbeeld meditatie, bidden, biechten of - jawel hoor - drugs. Dit is dan ook een "ego-death" naar mijn mening, een kijkje nemen in ons collectieve bewustzijn, onze daadwerkelijke god. Dit is ook waar de zelfreflectie dan uit voortkomt, het collectieve bewustzijn neemt een kijk op mijn acties en vertelt mij dan wat er allemaal aan de hand mee is, zo vind ik dus ook dat biechten te rechtvaardigen valt als een persoonlijke manier om tot vrede te komen, de priester heeft immers een band met het collectieve onderbewustzijn en kan daarmee mijn problemen relateren aan de problemen die de priester mee heeft gemaakt en mij daarmee helpen.

God is dus een rondvliegende vogel en wij zijn de individuele haartjes op de veren. Ons bewustzijn neemt waar wat wij dus waarnemen en dit wordt door god, ons onderbewustzijn, opgenomen en verwerkt. Wanneer wij ons slecht voelen kunnen we het pogen om in contact te komen met het onderbewustzijn en te kijken of we er een oplossing uit kunnen halen (advies van een ander persoon), de oorzaak kunnen vinden (onderliggende trauma) of vrede kunnen maken met dit gevoel (innerlijke rust). Dit betekent wel dat het geluk van de vogel deels afhankelijk is van de individuele haartjes, als wij problemen hebben en er niks aan doen, voeden wij het onderbewustzijn met negativiteit. Pas wanneer wij als geheel vrede maken en geluk vinden zal het onderbewustzijn puur geluk uitstralen en zullen wij puur geluk voelen. Misschien vergelijkbaar met het idee van Nirwana.

Dit is mijn eerste poging tot mijn idee van god zo coherent mogelijk uit te leggen, excuus als het dus absoluut niet coherent/te volgen is. Het is waarschijnlijk nog wel duidelijk dat ik erg zoekende ben naar een aantal puzzelstukken in dit verhaal. Ik heb het meerendeel van mijn trips dus helaas puur recreatief ervaren, pas toen ik 300ug LSD had genomen had ik echt door dat spiritualiteit een van de missende puzzelstukken in mijn leven was, dat is zo'n tien maanden geleden gebeurd. Meningen/input/whatever van mijn mede-goden ( ) zou enorm gewaardeerd worden. Nogmaals: dit verhaal is incompleet.

Met liefde,

PeriodiekeSensatie

P.S. Sorry voor de taalvoudten, ik kon mijn zakje keta weer eens niet laten liggen

 

[benzzzy]

Alexander shulgin

 

[Lid 150666]

Alexander shulgin

Haha, snap niet zo goed wat je hiermee bedoelt

 

[benzzzy]

Niks

 

[Mindless]

Dit zijn mijn soort topics! Mooie startpost die me doet nadenken.

Mijn vraag is, zou het idee van het goddelijke misschien onstaan zijn toen zelfreflectie een onderdeel werd van ons bewustzijn? Veel religies spreken namelijk van een persoonlijke relatie tot god en vormen van meditatie (in sommige religies dus letterlijk mediteren en in andere is het bidden of biechten. En wanneer je kijkt naar verscheidene meditatie methodes blijkt zelfreflectie vaak een groot onderdeel en wordt de meditatie tot goddelijk benoemd. Wanneer je biecht bij een priester bijvoorbeeld, is het vaak een ouder persoon met veel levenservaring, die dus reflecteert op de eigen ervaring aan de hand van jouw verhaal en het relevante goddelijke script en spreekt dan een oordeel uit. Dit leidt bij mij tot de conclusie dat iedereen eigenlijk zijn eigen god is en dat sociale/culturele (ik kan het juiste woord niet vinden, in ieder geval niet de persoonlijke) normen en waarden misschien wel een soort collectieve verzameling van onze "goddelijke" uitingen zijn. Dit idee is op zich niet heel nieuw maar ik zou graag jullie meningen willen aangezien ik nog heel erg puzzelend ben met hoe ik met mijn spiritualiteit om moet gaan. Het idee dat ik mijn eigen god ben heeft mij al aardig op weg geholpen namelijk. Toch blijf ik eraan twijfelen, dankzij het concept bewustzijn.

Om terug te komen op mijn eerste alinea en mijn vorige afsluitende zin; Ieder mens heeft een eigen bewustzijn en is uniek, dus kan je spreken van dat ieder mens een eigen god is. Toch concludeer ik na elke trip dat we één zijn, ook niet een heel onbekend concept. Dit botst met elkaar, ons bewustzijn is wat ons definieert. Al onze karaktertrekken stromen immers voort uit ons bewustzijn. Dit heeft mij een tijdje niet per sé gefrustreerd, maar wel met een verward en ontevreden gevoel achter gelaten, tot mijn nasaal onprettige khole gisteravond/vanochtend.

Het wordt wel vaker gezegd dat ieder mens een eigen bewustzijn heeft. Persoonlijk heb ik een afwijkende opvatting over bewustzijn die onderscheid maakt tussen enerzijds de inhoud van bewustzijn en anderzijds bewustzijn zélf en naar mijn mening die verwarring weghaalt.

Is het zo dat we elk ons eigen bewustzijn hebben? Bedoelen we niet eerder dat we elk een eigen wereld hebben, een andere beleving? Jouw blauw is wellicht niet mijn blauw. Dit kunnen we niet weten, omdat we elk een eigen wereld ervaren. Bedoelen we dus niet eerder, dat we elk een andere geest hebben. Geest, in de brede zin van de betekenis: de inhoud van bewustzijn. Mijn gedachten zijn privé, jij kunt ze niet zien. Net als dat jouw gedachten privé zijn, ik kan ze niet zien. Maar zijn het gedachten die bewust zijn? Nee toch? Wij zijn het die bewust zijn van gedachten, niet andersom. Wij - bewustzijn - zijn degene die gedachten, percepties, sensaties 'ziet'. In mijn ogen is het daarom logisch om onderscheid te maken tussen bewustzijn (dat wat ziet/weet) en de inhoud van bewustzijn.

Vanuit die definitie van bewustzijn: is het wel zo dat wij elk een eigen bewustzijn hebben? Uiteraard, we hebben elk onze eigen wereld (die bestaat uit percepties, sensaties, gedachten), maar hebben we ook elk ons eigen bewustzijn? Als bewustzijn zelf niet de (tijdelijke) inhoud van bewustzijn is, wat blijft er dan nog over van bewustzijn zelf? Dat wat bewust is toch? Dit wordt ook weleens de 'ik ben' intuïtie genoemd. Het weten dat 'ik ben'. Bewustzijn kent de wereld en weet daarnaast dat 'het is'.

Nu, als onze wereld - dat waar we bewust van zijn als (gedachte)objecten - compleet privé is (wat immers onze ervaring is, ik kan jouw wereld niet zien), waar is dan de connectie tussen ons allen? Kan het zijn dat het punt waar we verbonden zijn niet in de wereld (die voor ons elk verschillend is) ligt, maar in bewustzijn zelf? Wat, als mijn bewustzijn (de intuïtie 'ik ben') jouw bewustzijn ís? Dat er maar 1 'ik ben' is, gedeeld door álle organismen, door alles wat is zelfs.

Losse gemeenschappen, zoals landen of etniciteiten, dit zijn de veren. Elke veer heeft ontelbaar veel fijnere haartjes, dit zijn wij. In principe verschillen wij niks buiten de kleine finesses na, in het geval van de enkele haren op de veren zijn dit dingen zoals lengte, stugheid, verhoudingen van cellen, etc. Ik relateer dit tot ons bewustzijn. Wij verschillen letterlijk niks buiten ons bewustzijn. Maar deze haartjes zijn deel van een veer, een volk, zoals wij, en dit beïnvloedt onze finesses, dankzij regen kan onze stugheid afnemen bijvoorbeeld. (Dankzij een jammere gebeurtenis zakken wij in elkaar). Alle veren bij elkaar zijn dus de mensheid, wij. Naar mijn idee komen wij dus allemaal van hetzelfde, wat letterlijk ook zo is aangezien alles uit residueel materiaal is opgemaakt van na de Oerknal. Elk individu is dus een haartje dat onderdeel uitmaakt van een grotere veer, een volk, en elk volk maakt onderdeel uit van alle veren bij elkaar. En de vogel dan? De vogel is god, alles wat wij bewust verwerken komt uit ons hogere bewustzijn, dat is wanneer wij dingen rationaliseren bijvoorbeeld. Maar er zijn ook extreem veel andere processen aan de gang in ons onderbewustzijn, waaronder basale maar extreem benodigde functies zoals perceptie (zicht, geur, etc.). Buiten die basale functies vindt er ook verdere verwerking van gebeurtenissen en emoties plaats, deze kunnen zich bijvoorbeeld manifesteren in een droom, dat is wanneer het onderbewustzijn als het ware begint te lekken. Het onderbewustzijn hebben wij dus geen controle over, maar het onderbewustzijn heeft wel invloed op ons, vandaar dat de vogel god is, wij als enkele haren of enkele veren kunnen niks doen, sterker nog, wij zijn afhankelijk van de vogel. Externe factoren die betrekking hebben op de vogel zullen zich immers manifesteren in het algemene welzijn van de vogel en daarmee ons, de veren en dan de haren. Een zieke vogel heeft vaak last van veerverlies. Uit mijn "model" volgt dus dat het onderbewustzijn een gedeeld iets is, mijn onderbewustzijn is het jouwe en andersom.

De vogel met de veren is ook een mooie metafoor. Zo zou je het ook kunnen zien ja.

Als je "mijn" model van bewustzijn erbij pakt, zou ik zeggen dat we juist wel verschillen, maar niet in onze essentie. Dat we bewustzijn niet alleen gemeen hebben, maar dat we letterlijk hetzelfde bewustzijn delen. Mijn 'ik' is exact dezelfde 'ik' als die van jou. En persoonlijk noem ik het nog liever 'ik ben', omdat dit in twee woorden eigenlijk alles zegt:

Het is, en het wéét dat het is: bewustzijn.

Wij kunnen een kijkje nemen in "god" (ons onderbewustzijn dus) door ons hogere bewustzijn aan te passen dmv bijvoorbeeld meditatie, bidden, biechten of - jawel hoor - drugs. Dit is dan ook een "ego-death" naar mijn mening, een kijkje nemen in ons collectieve bewustzijn, onze daadwerkelijke god. Dit is ook waar de zelfreflectie dan uit voortkomt, het collectieve bewustzijn neemt een kijk op mijn acties en vertelt mij dan wat er allemaal aan de hand mee is, zo vind ik dus ook dat biechten te rechtvaardigen valt als een persoonlijke manier om tot vrede te komen, de priester heeft immers een band met het collectieve onderbewustzijn en kan daarmee mijn problemen relateren aan de problemen die de priester mee heeft gemaakt en mij daarmee helpen.

Nou, dat priesters een band hebben met het collectieve onderbewuste, dat zou ik niet zomaar geloven. Genoeg priesters en dominee's die hebben aangegeven zelf nooit een spirituele ervaring te hebben gehad en hun werk meer als een ritueel uitvoeren dat ze geleerd is. Natuurlijk, iedereen is verbonden met elkaar, maar ik ben altijd sceptisch als een ander als soort van mediator tussen mij en God in zou staan. Iedereen heeft een directe verbinding met het Goddelijke.

God is dus een rondvliegende vogel en wij zijn de individuele haartjes op de veren. Ons bewustzijn neemt waar wat wij dus waarnemen en dit wordt door god, ons onderbewustzijn, opgenomen en verwerkt. Wanneer wij ons slecht voelen kunnen we het pogen om in contact te komen met het onderbewustzijn en te kijken of we er een oplossing uit kunnen halen (advies van een ander persoon), de oorzaak kunnen vinden (onderliggende trauma) of vrede kunnen maken met dit gevoel (innerlijke rust). Dit betekent wel dat het geluk van de vogel deels afhankelijk is van de individuele haartjes, als wij problemen hebben en er niks aan doen, voeden wij het onderbewustzijn met negativiteit. Pas wanneer wij als geheel vrede maken en geluk vinden zal het onderbewustzijn puur geluk uitstralen en zullen wij puur geluk voelen. Misschien vergelijkbaar met het idee van Nirwana.

Persoonlijk denk ik dat God niet om ons lijden geeft. God is de hoogste frequentie en is altijd in gelukzaligheid. God kent denk ik alleen maar dat. Wij als soort van kinderen van God leven in ontkenning van die hoogste frequentie en ervaren daarom een schijnbare separatie tussen zelf en wereld, wat zich manifesteert als lijden op alle mogelijke niveaus. We moeten onze weg terugvinden middels de realisatie dat wij God zijn. Niet een God, maar dé God, dé eenheid.

Maar iemand (volgens mij was dit Shunyamurti) zei dit (heel grofweg, ik kan het niet terugvinden) eens over het ego: Het ego denkt dat het God is, maar dit is een valse God. Slechts een deel van het geheel kan nooit God zijn. Er is een proces van purificatie nodig waarbij alle afgescheidenheid opgegeven wordt. In dat proces wordt duidelijk dat er alleen God is en dat dat de realiteit van de Zelf is.

Het is dus niet zo makkelijk als zeggen dat we God zijn. Wij (als het ego) zijn namelijk ook meester manipulators die alles middels half-waarheden zo kunnen verdraaien dat er toch weer afgescheidenheid ontstaat. We zullen een soort sterfproces door moeten gaan om al het valse van ons af te schudden, waardoor het ware overblijft.

 

[Lid 150666]

@Mindless Ik ga even mijn zoete tijd nemen om je hele bericht door te nemen zometeen, eerst maar even ontbijten.

Om alvast terug te komen op het verhaal van de priester, dat draaide om een ideale situatie, helaas zijn er meer dan genoeg "tussenpersonen" die helemaal niks van god af weten en domweg hun heilige boek blijven herhalen en in de stigma's van hun respectievelijke secte blijven leven.

 

[De Zandman]

Dit Topic is er een, waarvoor ik zeer veel tijd nodig heb om dit verhaal te kunnen doorgronden. Jazeker!

Enkele puntjes kan ik al wel zeggen.

Ik heb de overtuiging dat dit epos geschreven is in, ofwel vlak na een K hole.
Want de denkwijze is abstract, dit ontstaat niet zomaar!

Ik geloof niet, dat iedereen een God(heid) is.
In dit kader, een biechtvader heeft niet te oordelen.
Oordelen, dat kunnen slechts twee eenheden, ten hoogste drie.
Deze zijn:
God zelf, als zijnde het Opperwezen, dat alles gemaakt heeft, ( als je daar in gelooft)
Ten tweede een rechter,
Ten derde jijzelf.
En verder dus helemaal niemand.

Dit moeten we niet verwarren met " ergens iets van vinden", ofwel " een mening over hebben", ofwel " gevoelsmatig accepteren, of juist niet".
En ja, dit lijkt een zwart wit tunnel visie.
Goed, ofwel fout.
Maar, we weten allemaal, dat het niet zo werkt.
Tussen zwart, en wit, (velen zien deze tinten als zijnde geen echte kleuren, omdat de ene alle kleuren opslokt, en de andere juist alle andere weerkaatst.)
Laat ik hiervan zeggen dat tussen deze twee uitersten, er vele, vele andere kleuren zitten, en dan ook nog eens in een gemengde vorm, niet meer te definiëren zijn.

Nu ik een langere tijd reeds heb rondgedalverd op deze aardkloot en ik mag wel zeggen in extremen gefunctioneerd heb, en fouten heb gemaakt bovendien, heb ik geleerd om niet meer in zwart wit te leven.
Nee.
En zo zie ik de kwestie over het geloven in een enorm aantal "Goden", zoals de TS heeft aangekaart, ofwel het geloven in een Opperwezen, beide niet als zijnde A, of B.
Nee.

Er is nu in mijn beleving, ruimte voor een soort van mengvorm van alweer deze twee uitersten.
Ik geloof eerder in een soort van Vader entiteit. Iemand, of entiteit, met wie ik in gesprek kan gaan, maar zeer zeker niet als de Grote Oordeler. De hoogste Rechter.
En nee, nu even niet de brug Es Siret, en Charon met zijn verdomde wrakke schuit op de rivier de Styx.
Het zou wel een leuk vooruitzicht zijn, dat wel, maar nee. Zo is het niet.
Het bijbelverhaal, hetzelfde laken een pak.
Ik voel ook voor Boeddha enige sympathie, en verder heeft Allah óók zijn goede kanten.
Absoluut.

Wat doet een mens als ik in dit geval?
Wel, ik probeer als goed mens te leven.
Ik neem van de drie eenheden, die ik genoemd heb, een stukje, waarvan ik het gevoel heb, dat keuzes maken in het licht van wat er over de Grote drie bekend is, se goede zijn, en dat niet alleen voor mijzelf, maar ook voor anderen om mij heen.

En reken maar, ik heb heel, heel anders geleefd . Echt heel anders. Alleen al mijn tijd als legionnair, dat was een tijd vol extremen, zoals de opleiding alleen al.
Vervolgens op missie.
Wat leer je zoal als para commando?
In Uitersten kunnen presteren.
Je leert bijvoorbeeld dat je nog veel verder kunt, nog veel langer kunt presteren, als je zo moe bent, dat je denkt dat je niet meer verder kunt.
En nog veel, veel meer.
Teveel, om op te noemen!

Aan gedachten over God, en andere spirituele zaken, daar heb je geen tijd voor.
Als je later op missie gaat, dan juist weer wel, omdat het niet zeker is, of je wel terugkomt.
Dus is meditatie een heel essentieel gedeelte van het voorbereiden op datgene, waarvoor je getraind hebt, en bent.
In deze tijd kon ik dit nog niet, het werkelijk leeg maken van het hoofd en geheel tot innerlijke rust komen.
Dat is mij met ketamine wél gelukt.

En hier om gebruik ik 2FDCK.
Deze rc, omdat ik niet of nog niet aan de echte K kan komen.
Deze rc schijnt er qua effecten aardig bij in de buurt te komen, en voor mijn doel is het vooralsnog goed genoeg...

Ik blijf dit topic met grote interesse volgen.

 

[Mindless]

Alan Watts:

"To know that you are God is another way of saying that you feel completely with this universe. You feel profoundly rooted in it and connected with it. You feel, in other words, that the whole energy, which expresses itself in the galaxies, is intimate.

It is not something to which you are a stranger, but it is that with which you, whatever that is, are intimately bound up. That in your seeing, your hearing, your talking, your thinking, your moving, you express that which it is that moves the sun and other stars.

And if you don't know that, if you don't feel that, well naturally you feel alien, you feel a stranger in the world. And if you feel a stranger you feel hostile, and therefore you start to bulldoze things about, to beat it up and to try to make the world submit to your will, and you become a real troublemaker."

 

[8️⃣6️⃣]

We zijn gewoon een diersoort en absoluut geen god en ook niet speciaal of zo.

 

[Mindless]

Hoe kan God speciaal zijn als dat (hoe je het ook noemt, maakt niet uit) het enige is dat er is? Speciaal t.o.v. wat?

 

[De Zandman]

Wat ons onderscheidt van dieren, is dit:
Wij hebben (tenminste de meeste mensen onder ons) verstand.
Dieren hebben een instinct.
Wij kunnen redeneren, en wij kunnen keuzes beargumenteren.
Dat kan geen enkel ander dier.
Want dieren volgen hun (aangeleerde) instinct.
En nou weten we, dat bijvoorbeeld chimpansees georganiseerd kunnen jagen op andere apensoorten, maar, het is domweg niet de vorm van overleggen zoals wij dit kunnen.
En, last but not least,
Wij kunnen communiceren met woorden en geschrift.
Je zou kunnen zeggen dat wij een " hogere "
diersoort zijn, maar daarin ga ik niet mee.
Misschien is dit iets om mee te gaan demonstreren?!

 

[Gympie]

We zijn gewoon een diersoort en absoluut geen god en ook niet speciaal of zo.

bewustzijn is wel degelijk speciaal imo..
als je naar alle materie kijkt in de verre omtrek is het zeker wel bijzonder dat er bewustzijn uit is ontstaan.

Bewustzijn.. zonder dat zou er alleen maar ( materie ) Zijn...

'denk' daar maar eens over na

 

[De Zandman]

Dat is een goede vraag Mindless, daarover moet ik even nadenken mijn eerste indruk is, dat God speciaal zou kunnen zijn voor ons, arme stervelingen...
Alleen al omdat Hij alles gemaakt heeft zo als sommige mensen denken...
En juist met dit laatste ben ik het niet eens.
Nee.
Evolutie bestáát. Wel degelijk.

Waarom zeg ik dit?
Ik zeg dit, omdat ik over dit onderwerp vaak in discussie ben gegaan met iemand die bijna priester geworden was.
Deze aarts katholieke man blééf maar vasthouden aan de overtuiging dat de aarde misschien 10.000 jaar oud was, evolutie niet bestond, en dat homofilie "een ziekte" was die genezen kon worden.
Crematie was " onchristelijk".

En nu laatst sprake als ik iemand die in " magische stenen" geloofde.
Dat zijn die half edelstenen, die allemaal " bijzondere krachten" zouden hebben.
Hoe ver kan je gaan....

 

[Mindless]

De wetenschap erkent dat alles verbonden is met elkaar. Als alles verbonden is met elkaar, betekent dat, dat alles 1 is nietwaar? Dat is een logische gevolgtrekking. Als je wetenschappelijk ingesteld bent, zul je dat moeten erkennen.

Het probleem ligt hem denk ik in wat Alan Watts zegt in die quote die ik hierboven neerzette. We voelen ons niet intiem 1 met de rest van het universum. Zelfs als we intellectueel via bovenstaande logische gevolgtrekking concluderen dat we 1 zijn, kunnen we dat alsnog niet voelen. En als je dat niet voelt, dan weet je het dus niet echt. Dan voel je je in bepaalde mate afgescheiden van de rest van creatie. Maar dat je je zo voelt, betekent niet dat je écht afgescheiden bent van de rest, betekent niet dat je niet écht het geheel bent. Immers, als alles verbonden is, ben jij zelf het geheel.

Waarom zou God (het enige dat is) niet creëren middels evolutie?

 

[8️⃣6️⃣]

Wat ons onderscheidt van dieren, is dit:
Wij hebben (tenminste de meeste mensen onder ons) verstand.
Dieren hebben een instinct.
Wij kunnen redeneren, en wij kunnen keuzes beargumenteren.
Dat kan geen enkel ander dier.
Want dieren volgen hun (aangeleerde) instinct.
En nou weten we, dat bijvoorbeeld chimpansees georganiseerd kunnen jagen op andere apensoorten, maar, het is domweg niet de vorm van overleggen zoals wij dit kunnen.
En, last but not least,
Wij kunnen communiceren met woorden en geschrift.
Je zou kunnen zeggen dat wij een " hogere "
diersoort zijn, maar daarin ga ik niet mee.
Misschien is dit iets om mee te gaan demonstreren?!

We hebben geen verstand, we mollen de planeet waarop we leven. Dat kan geen enkel ander dier. Dan zou ke kunnen zeggen dat wij een 'lagere' zijn.

 

[8️⃣6️⃣]

De wetenschap erkent dat alles verbonden is met elkaar. Als alles verbonden is met elkaar, betekent dat, dat alles 1 is nietwaar? Dat is een logische gevolgtrekking. Als je wetenschappelijk ingesteld bent, zul je dat moeten erkennen.

Het probleem ligt hem denk ik in wat Alan Watts zegt in die quote die ik hierboven neerzette. We voelen ons niet intiem 1 met de rest van het universum. Zelfs als we intellectueel via bovenstaande logische gevolgtrekking concluderen dat we 1 zijn, kunnen we dat alsnog niet voelen. En als je dat niet voelt, dan weet je het dus niet echt. Dan voel je je in bepaalde mate afgescheiden van de rest van creatie. Maar dat je je zo voelt, betekent niet dat je écht afgescheiden bent van de rest, betekent niet dat je niet écht het geheel bent. Immers, als alles verbonden is, ben jij zelf het geheel.

Waarom zou God (het enige dat is) niet creëren middels evolutie?

Waarom zou er uberhaupt een god moeten zijn die creeert?

 

[8️⃣6️⃣]

bewustzijn is wel degelijk speciaal imo..
als je naar alle materie kijkt in de verre omtrek is het zeker wel bijzonder dat er bewustzijn uit is ontstaan.

Bewustzijn.. zonder dat zou er alleen maar ( materie ) Zijn...

'denk' daar maar eens over na

Dit bedoel ik dus. De mens is het zich redelijk gewoon zichzelf als zijnde 'speciaal' te ervaren en zichzelf op een ivoren toren te plaatsen ten opzichte van de planten en dieren om hem heen.

 

[Mindless]

Waarom zou er uberhaupt een god moeten zijn die creeert?

Het belangrijke is denk ik, dat alles verbonden en dus 1 is. Je kunt ook zeggen dat creatie zichzelf creëert, er is immers maar 1.

Persoonlijk vind ik God een mooie term voor het geheel, maar labels kunnen natuurlijk nooit het echte ding zijn. Noem het wat je wilt.

 

[8️⃣6️⃣]

Het belangrijke is denk ik, dat alles verbonden en dus 1 is. Je kunt ook zeggen dat creatie zichzelf creëert, er is immers maar 1.

Persoonlijk vind ik God een mooie term voor het geheel, maar labels kunnen natuurlijk nooit het echte ding zijn. Noem het wat je wilt.

Ik heb andere meningen betreffende deze materie.

Het belangrijkste is te beseffen dat niemand precies weet hoe het zit en te beseffen dat alle meningen hierover voortkomen uit aannames en speculatie.

 

[Gympie]

Dit bedoel ik dus. De mens is het zich redelijk gewoon zichzelf als zijnde 'speciaal' te ervaren en zichzelf op een ivoren toren te plaatsen ten opzichte van de planten en dieren om hem heen.

je begrijpt me verkeerd..
dieren en planten hebben ook bewustzijn.
Bewustzijn.. is bijzonder.

 

[8️⃣6️⃣]

je begrijpt me verkeerd..
dieren en planten hebben ook bewustzijn.
Bewustzijn.. is bijzonder.

Als alles wat leeft bewustzijn heeft dan is bewustzijn helemaal niet zo bijzonder.

 

[Gympie]

Als alles wat leeft bewustzijn heeft dan is bewustzijn helemaal niet zo bijzonder.

Ik durf niet te zeggen dat alles dat leeft bewustzijn heeft.. maar dat zou best kunnen.

uiteindelijk is er niet zo heel veel dat leeft.. in de nabijheid..in het heelal.
mss ontdekken we ooit meer?

het niet kunnen waarderen van bewustzijn.. en de mogelijkheid om dingen te kunnen ervaren vind ik een jammerlijke staat van zijn.
het vanzelfsprekend nemen van alles wat je kan zien en ervaren.. en dankbaar voor zijn.
zonder bewustzijn was er niets of niemand om van iets, iets te vinden.
dus ook jouw mening niet.

Bewustzijn is juist het meest bijzondere dat er is.

en on topic..
als er iets met wat we goddelijk noemen samen zou hangen zou het wel bewustzijn zijn.
imho

 

[8️⃣6️⃣]

Ik durf niet te zeggen dat alles dat leeft bewustzijn heeft.. maar dat zou best kunnen.

uiteindelijk is er niet zo heel veel dat leeft.. in de nabijheid..in het heelal.
mss ontdekken we ooit meer?

het niet kunnen waarderen van bewustzijn.. en de mogelijkheid om dingen te kunnen ervaren vind ik een jammerlijke staat van zijn.
het vanzelfsprekend nemen van alles wat je kan zien en ervaren.. en dankbaar voor zijn.
zonder bewustzijn was er niets of niemand om van iets, iets te vinden.
dus ook jouw mening niet.

Bewustzijn is juist het meest bijzondere dat er is.

en on topic..
als er iets met wat we goddelijk noemen samen zou hangen zou het wel bewustzijn zijn.
imho

Nou raak je me kwijt. Je doet allerlei aannames waar ik niks mee kan, zoals dat er niet veel zou zijn dat leeft (ik vermoed dat het universum echt bulkt van het leven) en al helemaal de suggestie dat ik bewustzijn en de mogelijkheid om te kunnen ervaren niet zou waarderen.

 

[Gympie]

Nou raak je me kwijt. Je doet allerlei aannames waar ik niks mee kan, zoals dat er niet veel zou zijn dat leeft (ik vermoed dat het universum echt bulkt van het leven)

"ik leg het duidelijk uit hoor.
uiteindelijk is er niet zo heel veel dat leeft.. in de nabijheid..in het heelal.
mss ontdekken we ooit meer? ..dus zover we weten... de rest blijft speculatie."

en al helemaal de suggestie dat ik bewustzijn en de mogelijkheid om te kunnen ervaren niet zou waarderen.

"voor mij is dat hoe het overkomt als je zegt wat jij zegt..
alsof je bewustzijn bagatalliseert.. niet bijzonder..
maar goed.. je kan 'niet bijzondere' dingen ook waarderen in principe, okay.

persoonlijk heb ik het bewustzijn hoog zitten.. en vind ik het bijzonder..
want.. wat is er zonder?"



[/QUOTE]

 

[Mindless]

Ik heb andere meningen betreffende deze materie.

Het belangrijkste is te beseffen dat niemand precies weet hoe het zit en te beseffen dat alle meningen hierover voortkomen uit aannames en speculatie.

Andere meningen over de verbondenheid tussen alles?

Eerder zag ik het niet zo, maar is het niet bijzonder dat we in een tijd leven dat wetenschappelijk aangetoond wordt dat alles verbonden is? Dat is iets wat, voor zover we weten, niet eerder is gebeurd. Niet dat het noodzakelijk is denk ik. Eerder een wijzer in de goede richting. Liefde is denk ik de ervaring van verbondenheid en daarbij komt geen speculatie aan te pas.

Bewustzijn is juist het meest bijzondere dat er is.

Hangt er vanaf als je 'bijzonder' als in 'bijzonder op zichzelf' of 'bijzonder/speciaal ten opzichte van iets anders' bedoeld denk ik. Wonderlijk is wellicht meer toepasselijk hier.

Bewustzijn is juist het meest bijzondere dat er is.

en on topic..
als er iets met wat we goddelijk noemen samen zou hangen zou het wel bewustzijn zijn.
imho

Yes! Bewustzijn is in mijn ogen wat God is. We kunnen het ook gewoon bewustzijn noemen maar imo is het een misvatting dat we bewustzijn hebben. Want daardoor maken we bewustzijn tot een concept. Maar bewustzijn is geen concept. Het is dat wat dit leest. En het is absoluut niet speciaal. Maar wel wonderlijk! Want er kon net zo goed helemaal niets zijn. Maar er is bewustzijn. Zomaar uit het niets! Het is het eeuwige mysterie.

 

[8️⃣6️⃣]

Wonderlijk vind ik dan weer wel goed gezegd als het over het bewustzijn gaat.

Ik zou het speciaal vinden als de mensheid zijn bewustzijn in zou zetten voor het collectief en voor duurzaamheid. Maar de mens zet zijn bewustzijn vooral in ter zelfverrijking van het individu.

We mogen dan wel met elkaar verbonden zijn, maar we zijn vooral egotrippers.

 

[Ganggang💯]

Ik voel me weleens God, maar vaak word ik kort daarna weer even op m'n plek gezet als nederige aardbewoner.

 

[Mindless]

Ik voel me weleens God, maar vaak word ik kort daarna weer even op m'n plek gezet als nederige aardbewoner.

We leren ook zulke rare opvattingen over God middels (vooral westerse/midden-oosterse) religies vind ik. Alsof het een of ander onbereikbaar wezen is, verheven boven alles. Dus we voelen ons al gauw schuldig als we onszelf als God zien of voelen.

Volgens mij is het de Tao Te Ching waarin gezegd wordt dat ook de modder onze schoenen God is. Is er iets meer nederig dan dat? Dat God juist het hoogste is omdat het volledig bereid is ook het laagste te zijn.

 

[Gympie]

uiteindelijk is er niet zo heel veel dat leeft.. in de nabijheid..*in het heelal.* hiermee bedoel ik tot waar we sondes hebben gestuurd
mss ontdekken we ooit meer?

dit is juist wat we in of meer weten.

Je doet allerlei aannames waar ik niks mee kan, zoals dat er niet veel zou zijn dat leeft (ik vermoed dat het universum echt bulkt van het leven) en al helemaal

dit is juist een aanname.. toch?

maar dat denk ik ook btw.. dat het vast wel ergens bestaat... bulken? dat blijft de vraag.

maar goed.. het lijkt nu te gaan om de definitie van het woord bijzonder

Bewustzijn is mss niet uniek.. maar vooralsnog is aarde wel de enige plek die we kennen waar het bestaat.. best bijzonder

 

[Albedo]

Het belangrijkste is te beseffen dat niemand precies weet hoe het zit en te beseffen dat alle meningen hierover voortkomen uit aannames en speculatie.

Dat is ook een aanname. Misschien weten sommigen dat wel of wisten mensen of individuen dat in het verleden. Ik kan me voorstellen dat het een heel bijzonder moment zou zijn geweest en dat degene(n) wellicht het niet daarna wilden verkondigen aan de wereld. Zou het zo raar zijn als ze het voor zich hielden of alleen deelden met hun naasten? Misschien kregen ze een geheime of persoonlijke opdracht. Wie zou het overigens geloven of ze mogelijk voor gek verklaren of erger.

Dat wij of de meesten het niet weten en dat het (nog) nooit bewezen is, zegt niet dat het niet kan of al gebeurt is.

 

[Albedo]

Ik durf niet te zeggen dat alles dat leeft bewustzijn heeft.. maar dat zou best kunnen.

Ons concept van bewustzijn is gebaseerd op dat we hersenen hebben of daarvoor nodig is. Stefano Mancuso denkt daar anders over. Mijn vriendin zag van hem onlangs een mooie docu op tv over.

In 2008 verwierp een groep van 36 Europese biologen het concept “neurobiologie”. Zij waren van oordeel dat aan planten geen intelligentie kon toegeschreven worden, aangezien ze geen localiseerbare hersenen hebben,[1] Mancuso en medestanders erkennen deze kritiek, maar wijzen op het bijzondere aanpassings- en communicatievermogen van planten, en voeren aan dat intelligentie niet noodzakelijk in hersencellen is opgeslagen.

Stefano Mancuso - Wikipedia

nl.wikipedia.org

 

[Mindless]

Bewustzijn is mss niet uniek.. maar vooralsnog is aarde wel de enige plek die we kennen waar het bestaat.. best bijzonder

Als iemand die bewustzijn als fundamenteel ziet, zeg ik dat overal waar je zult gaan, je bewustzijn zult vinden. In de verste uithoeken van de kosmos. Omdat bewustzijn voorwaardelijk is voor elke ervaring en zelfs elke ervaring gemaakt is van bewustzijn. (want hoe kun je in werkelijkheid het waargenomene losmaken van de waarnemer? Dat kan alleen in de conceptuele voorstelling.)

Maar ja, dat is vanuit het standpunt dat bewustzijn fundamenteel is, bekeken. En zorgt natuurlijk voor verwarring als je dit vanuit het meer conventionele 'materie is fundamenteel' standpunt bekijkt.

Wellicht zijn wij als mensen wel vrij uniek in ons zelf-reflectieve bewustzijn. Dus dat we intellectueel kunnen reflecteren op onszelf. Maar wie weet, bestaat er leven op andere planeten die dat ook doet.

Ons concept van bewustzijn is gebaseerd op dat we hersenen hebben of daarvoor nodig is. Stefano Mancuso denkt daar anders over. Mijn vriendin zag van hem onlangs een mooie docu op tv over.

In 2008 verwierp een groep van 36 Europese biologen het concept “neurobiologie”. Zij waren van oordeel dat aan planten geen intelligentie kon toegeschreven worden, aangezien ze geen localiseerbare hersenen hebben,[1] Mancuso en medestanders erkennen deze kritiek, maar wijzen op het bijzondere aanpassings- en communicatievermogen van planten, en voeren aan dat intelligentie niet noodzakelijk in hersencellen is opgeslagen.

Stefano Mancuso - Wikipedia

nl.wikipedia.org

Ik heb hier vetplantjes op mijn balkon staan en daar groeien nu stengels uit waar op het eind bloemetjes uit bloeien. Soms draai ik die potten even om zodat alles zon krijgt, maar ik blijf me erover verwonderen hoe die stengels zich naar de zon toe bewegen. Ik geloof niet dat er in die planten zelf een soort intelligentie - een mind - zit, maar zeker wel dat er een intelligentie is die dat aanstuurt, wellicht vanuit een non-lokale "plek".

 

[Albedo]

Wellicht zijn wij als mensen wel vrij uniek in ons zelf-reflectieve bewustzijn. Dus dat we intellectueel kunnen reflecteren op onszelf. Maar wie weet, bestaat er leven op andere planeten die dat ook doet.

Ik dacht hierbij aan dolfijnen, orca's en walvissen. Zouden die dat ook kunnen? Zijn intelligent genoeg daarvoor lijkt me. Misschien is dat anders ontwikkeld bij ze.

 

[Gympie]

Ik geloof niet dat er in die planten zelf een soort intelligentie - een mind - zit, maar zeker wel dat er een intelligentie is die dat aanstuurt, wellicht vanuit een non-lokale "plek".

intelligent design?

Waarom planten naar het licht groeien

Dat planten naar het licht groeien, weet iedereen. Maar hoe ze dat doen was tot nog toe een raadsel.

www.eoswetenschap.eu

mensen hersenen zijn super geavanceerde biochemische schakelkasten/computers toch?
planten simpelere


klassieke God idee is btw toch Aliens die op de aarde neerdaalde?
die de boel hier wellicht aanzwengelde?

 

[De Zandman]

Als iemand die bewustzijn als fundamenteel ziet, zeg ik dat overal waar je zult gaan, je bewustzijn zult vinden. In de verste uithoeken van de kosmos. Omdat bewustzijn voorwaardelijk is voor elke ervaring en zelfs elke ervaring gemaakt is van bewustzijn. (want hoe kun je in werkelijkheid het waargenomene losmaken van de waarnemer? Dat kan alleen in de conceptuele voorstelling.)

Maar ja, dat is vanuit het standpunt dat bewustzijn fundamenteel is, bekeken. En zorgt natuurlijk voor verwarring als je dit vanuit het meer conventionele 'materie is fundamenteel' standpunt bekijkt.

Wellicht zijn wij als mensen wel vrij uniek in ons zelf-reflectieve bewustzijn. Dus dat we intellectueel kunnen reflecteren op onszelf. Maar wie weet, bestaat er leven op andere planeten die dat ook doet.



Ik heb hier vetplantjes op mijn balkon staan......maar ik blijf me erover verwonderen hoe die stengels zich naar de zon toe bewegen. Ik geloof niet dat er in die plantenat ...... "plek".

Het zich richten naar het licht van een plant, zeg maar elke plant, want ze doen dit allemaal, wordt veroorzaakt door in hoofdzaak een scheikundig proces.
Dat proces heeft de naam: fotosynthese.
Hiervoor is geen " bewustzijn" van een plant voor nodig.
Btw ik geloof absoluut niet in een bewustzijn van een plant. Of boom.
Hiermee bots ik met de opvatting van prinses Irene.
Zij "sprak" met bomen....

Nog iets over bewustzijn.
Als werkelijk alles een bewustzijn zou hebben, waarin ik dus niet geloof, toevallig had ik een discussie met iemand die een zeker " bewustzijn" toe te dichten aan zekere soorten half edelstenen.
Zo zou Amethyst zeer krachtig zijn, tegen hoofdpijn met name, maar, en nou komt het,
Je zou eerst 3 x rechts langs je neus met Dat steentje van hoog naar laag moeten strijken, en hierna 2 x op een eikenhouten tafel ( bij voorkeur) moeten tikken.
En dan dit gehele proces 3 x herhalen.

En nu zeg ik: hier heeft iemand een paar hersendraadjes met synapsen , die toch echt verkeerd aan of met elkaar zijn verbonden.
Dit grenst aan idioterie.
Maar ach, als iemand in deze handeling gelooft, so be it .
Maar zodra deze mensen mij zowat gaan opdringen, dat dit de nieuwe wijsheid betreft, dan zeg ik toch echt: Arrete! Stop!
Bewustzijn in stenen, en dan dit: nee.

 

[Albedo]

intelligent design?

Heb opgezocht wat mijn vriendin erover zei. Ze had vooral over bomen gezien.

Bomen hebben de mogelijkheid de wereld rondom waar te nemen. Ze hebben niet zoals mensen of dieren enkele (hart, maag) en dubbele (longen, nieren) organen, maar alles zit verspreid over het hele ‘lichaam’.

Er werd oa getoond dat wanneer je de bladeren van een boom aanraakt, er elektrische signalen worden doorgegeven die de boom waarschuwen voor eventueel gevaar. Bomen kunnen beter dan meteorologen waarnemen of het gaat om wind door warmte (onschadelijk) of door drukverschil (mogelijk schadelijk).

Ander voorbeeld was dat wanneer giraffen bladeren van de acacia beginnen te eten, de boom vrijwel onmiddellijk meer tannine? in zijn bladeren stuurt of produceert? wat de smaak veranderd. Hiermee voorkomt de boom dat deze helemaal kaal wordt gegeten.

 

[Mindless]

Ik dacht hierbij aan dolfijnen, orca's en walvissen. Zouden die dat ook kunnen? Zijn intelligent genoeg daarvoor lijkt me. Misschien is dat anders ontwikkeld bij ze.

Zou nog best eens kunnen.

intelligent design?

Dat denk ik wel. Maar daarmee wil ik evolutie niet ontkennen. De twee kunnen in mijn ogen samengaan.

Waarom planten naar het licht groeien

Dat planten naar het licht groeien, weet iedereen. Maar hoe ze dat doen was tot nog toe een raadsel.

www.eoswetenschap.eu

Cool Dat planten dat überhaupt doen, daar ligt imo wel een soort intelligentie achter.

mensen hersenen zijn super geavanceerde biochemische schakelkasten/computers toch?
planten simpelere

Wellicht ja.

klassieke God idee is btw toch Aliens die op de aarde neerdaalde?
die de boel hier wellicht aanzwengelde?

Dat is eerder het Annunaki idee volgens mij. Die aliens zijn dan ook weer scheppingen van God.

Hiervoor is geen " bewustzijn" van een plant voor nodig.

Je zou kunnen zeggen dat de plant zich bewust is van de zon. Maar dat is meer bij wijze van spreken. Als de plant zich niet bewust was van de zon, dan reageerde deze er ook niet op. Op eenzelfde soort manier is mijn voorruit zich heel bewust van een steen als ik deze er doorheen smijt. Er is een directe reactie. Maar dat is dus meer bij wijze van spreken.

Btw ik geloof absoluut niet in een bewustzijn van een plant. Of boom.

Ik ook niet. Planten, bomen, dieren, mensen, edelstenen, hebben geen bewustzijn. Bewustzijn heeft planten, bomen, dieren, mensen, edelstenen.

 

[8️⃣6️⃣]

@Gympie
Dat is inderdaad een aanname, dat ik er van uit ga dat het universum bulkt van het leven en dat daar intelligenter leven tussenzit dan dat wij zijn, en die aanname past heel goed bij mijn aanname dat wij helemaal niet zo speciaal zijn. Wij zijn nietig en onbelangrijk en ik denk dat het juist ons ego is die ons heel erg graag speciaal wil laten zijn en zowat eist dat het leven betekenis heeft.

Mocht ik het fout hebben dan zal ik het meteen toegeven, maar ik denk niet dat wij godheid zijn of dat wij of ons bewustzijn nou heel erg speciaal is, en dan ben ik een echte tripper.

Ik geloof dan wel in een universeel bewustzijn, mensen zijn met elkaar verbonden. En als je er voor open staat dan kan je ook binding voelen met flora en fauna. En als er IETS speciaal is, dan is het het leven zelf met al zijn facetten, dieren, planten bomen en weet ik veel bij elkaar, en niet een mini onderdeeltje daarvan in de persoon van MIJN bewustzijn. Maar het kan evengoed dat leven zoals wij dat kennen zo maar een niet ter toe doent laagje is op zo maar een of andere planeet die om een van de miljarden sterren in ons melkwegstelsel draait, en dat zelfs ons melkwegstelsel een onbetekenend iets is in een universum van miljarden sterrenstelsels en wellicht dat het universum ook niet alleen is en samen met miljarden andere universums samen iets vormt waar wij niet eens voorstellingsvermogen van hebben, en dat over een miljard jaar er geeneens leven meer is op ons bolleke omdat de zon aan het eind van haar latijn is on opzwelt en dat er niemand in het universum of daarbuiten ook maar enige weet heeft dat er ooit een planeet is geweest waarom er allerlei organische wezens waaronder dus in een hele kleine periode van onze planeet dus ook mensen die zich superieur voelen omdat die nou toevallig de dominante soort van het moment waren.

 

[Gympie]

@Gympie
Dat is inderdaad een aanname, dat ik er van uit ga dat het universum bulkt van het leven en dat daar intelligenter leven tussenzit dan dat wij zijn, en die aanname past heel goed bij mijn aanname dat wij helemaal niet zo speciaal zijn. *Wij zijn nietig en onbelangrijk en ik denk dat het juist ons ego is die ons heel erg graag speciaal wil laten zijn en zowat eist dat het leven betekenis heeft.

**Mocht ik het fout hebben dan zal ik het meteen toegeven, maar ik denk niet dat wij godheid zijn of dat wij of ons bewustzijn nou heel erg speciaal is, en dan ben ik een echte tripper.

Ik geloof dan wel in een universeel bewustzijn, mensen zijn met elkaar verbonden. En als je er voor open staat dan kan je ook binding voelen met flora en fauna. ***En als er IETS speciaal is, dan is het het leven zelf met al zijn facetten, dieren, planten bomen en weet ik veel bij elkaar, en niet een mini onderdeeltje daarvan in de persoon van MIJN bewustzijn. Maar het kan evengoed dat leven zoals wij dat kennen zo maar een niet ter toe doent laagje is op zo maar een of andere planeet die om een van de miljarden sterren in ons melkwegstelsel draait, en dat zelfs ons melkwegstelsel een onbetekenend iets is in een universum van miljarden sterrenstelsels en wellicht dat het universum ook niet alleen is en samen met miljarden andere universums samen iets vormt waar wij niet eens voorstellingsvermogen van hebben, en dat over een miljard jaar er geeneens leven meer is op ons bolleke omdat de zon aan het eind van haar latijn is on opzwelt en dat er niemand in het universum of daarbuiten ook maar enige weet heeft dat er ooit een planeet is geweest waarom er allerlei organische wezens waaronder dus in een hele kleine periode van onze planeet dus ook mensen die zich superieur voelen omdat die nou toevallig de dominante soort van het moment waren.

*of alles is nietig en onbelangrijk.. of alles is even belangrijk..
imo mogen mensen zichzelf best heel interessant vinden.
belangrijker dán een ander, en ego ( istisch) is iets anders.
en dan: 'Betekenis van leven' er aan toevoegen is weer een compleet ander concept..
imo is het aan iemand zelf om zijn/haar leven betekenis te geven.

**Godheid nee..
Bewustzijn.. zullen we het oneens over blijven..
het feit empatisch te zijn, te kunnen invoelen, anticiperen, liefde te voelen etc. etc. is bijzonder en speciaal..
zelfs als het hele universum ervan stikt.

***zeker heel speciaal.. en Bewustzijn is de icing on the cake.

omdat we vergankelijk en klein zijn ten opzichte van het hele universum maakt ons niet meer of minder.
het is juist heel bijzonder dat omstandigheden 'toevallig' precies zo waren dat leven en intelligentie hier is ontstaan.

I rest my case

 

[8️⃣6️⃣]

Zo bijzonder zijn die omstandigheden niet. Rond elke ster is er een gebied waar leven volgens onze normen kan ontstaan, en er zijn miljarden keer miljarden sterren waarvan de meesten vrijwel zeker een berg planeten hebben en de kans dat er daar van in de juiste afstand bevinden om leven volgens onze normen te kunnen leven is heel erg groot. Rn dan kan er ook nog leven zijn dat totaal andders is dan alles wat bij ons bekend is. Daarom ben ik er van overtuigd dat het wemelt van het leven in het universum. Helaas zijn de afstanden te groot om dat ooit te bewijzen.