djiego
Badass junkie
Dit is een beschrijving van een ervaring van een aantal maanden geleden en was mede aanleiding voor mijn recente pauze. Een interessante
exploratie naar een nieuw communicatievlak, helaas met een onwenselijke finale. Het is wat te lang geleden
om een goed chronologisch tripreport te schrijven, maar ik wil deze ervaring desalniettemin graag delen omdat hij
erg bijzonder was en schokkend tegelijkertijd.
Ervaring, setting, stoffen
Ik heb ervaring met de psychedelica's paddo's, truffels, DMT, LSD, 2CB
Verder de usual suspects Cannabis,MDMA,MDA,speed en verschillende sero's en stims uit het RC arsenaal.
Setting: thuis alleen
stoffen: 6APB (ca 150 mg), (Es)Ketamine ca 250 mg, 3FA (niet bijgehouden)
Pretext
Sinds mijn Initiële kennismaking met (es en R)Ketamine had ik tijdens een aantal trips al een paar keer ervaringen
gehad die mijn vermoeden dat er een soort gateway bestond naar het DMT realm aanwakkerden. Niet precies dezelfde ervaring, maar qua connectie
niveau en verbondenheid wel een zelfde soort van verbondenheid met de machten achter het gordijn van onze realiteit.
De staat van zijn en verbondenheid die je tijdens een DMT trip ervaart is uniek en wanneer je daar aan raakt, herken je het direct en onmiskenbaar. Deze eerdere ervaring hinten steeds daarop, zij het nog beperkt qua intensiteit en duur. Laten we het korte maar duidelijk flitsen van herkenning noemen. Dit was in mijn achterhoofd blijven hangen als een soort uitnodiging om verder te onderzoeken.
Hernieuwde Kennismaking met Keta 'plus'
Toen ik na een aantal jaren zonder drugs ook weer in het bezit kwam van Ketamine en dit naar de achtergrond was verdwenen kreeg ik
een overduidelijke reminder toen ik na een vrij hoge dosis 6APB (zo'n 300mg) besloot wat ketamine te proberen. Hiervoor gebruikte ik
Ketamine vooral op zichzelfstaand, of ver achterin de staart van eerder MDMA gebruik. Maar dit was een first, zo ergens nog in de actieve top van dit empathogeen.
Vrijwel direct na het snuiven van een nog redelijk bescheiden lijn werd ik rechtstreeks in een psychedelische
staat gekatapuleerd, die me volledig overviel. Ik stond helemaal 'open' en merkte meteen dat ik een communicatiestand terecht kwam, waarin
ik contact ging en kon zoeken met een ieder waar m'n aandacht heendwaalde. Ik heb dit vermogen al eerder mogen ervaren op zowel prettige alsook
onprettige wijze toen dit deurtje initeel voor mij verkeerd geopend werd toen ik er niet klaar voor was, dus ik moest het even snel aanvaarden wat gelukkig lukte door me over te geven. Toen kon ik ervan genieten en viel me ook weer de specifieke verbondenheid richting het DMT realm op. Dit was een totaal onverwachte reactie met 6APB. De (te) hoge dosissen van 6APB begonnen in de maanden erna hun negatieve kant te laten zien dus in deze hoeveelheden heb ik deze combo niet nog een keer gedaan.
eureka: 3-FA als sturend middel.
Toen deed 3-FA z'n intrede in mijn gebruik, die een vaste component in vrijwel iedere sessie werd. En hier begint het eigenlijk verslag richting mijn ervaring. Ik begin meestal met 3-FA, en neem dan op een gegeven moment een sero, en sluit dan weer af met 3-FA. Hier ging ik in staart Ketamine aan toevoegen, zeg maar het nachtmutsje. En hier werd de basis gelegd voor verder onderzoek. Ik merkte dat ik de dissociatieve eigenschappen en algemene wat wazige (doch normaliter prettig en gewenste) brainstate door de 3-FA actief te houden, sterk onderdrukt en onder controle konden worden gehouden. Ook de bewegingsmoeilijkheden, onontkoombaar vanaf een bepaald stapelniveau, werden erdoor beperkt. De psychedelische werking bleef echter grotendeels intact en kon verder worden onderzocht doordat het mogelijk werd hogere dosissen te stapelen en erbij te blijven. Alsof je een klein dwangbuisje aanlegt en steeds de riemen iets losser maakt maar toch de controle behoudt. Hierdoor durfde ik steeds een stapje verder te gaan. Zo ook deze bewuste laatste keer dat ik dit gedaan heb. De 6-APB was een normale dosis, dacht iets van 150mg, maar -8 uur ofzo. Aan deze aanpak met 3-FA zat echter een grote MAAR waar ik weldra achter zou gaan komen.
Sheep guidance
Tijdens ketaminetrips kijk ik vaak, of meestal, naar mijn verzamelde collectie electric sheep (https://electricsheep.org/) een door algoritmes gegenereerde en evolutionerende fractal-like art waar je zelf ook rekenkracht aan bijdraagt. Samen met de muziek is dat voor mij een perfecte begeleiding, vooral met ketamine, aangezien de synchronisatie van beeld en geluid met dat middel zo fantastisch kan zijn. Ik had een nieuw zakje Esketamine aangebroken en begon lijntjes te leggen, initieel zonder bij te houden welke hoeveelheid ik nam.(Ketamine neem ik op gevoel). De kleuren begonnen intenser te worden en de muziek en fractals begonnen zich steeds meer op te lijnen. Dit was een teken dat ik langzaam maar zeker een meer psychedelische ervaring begon te krijgen. Een keer in de zoveel tijd nam ik een onderhoudslijntje 3-FA. Niet teveel, genoeg om op peil te blijven. De sero's die ik eerder had genomen waren latent aanwezig, maar reeds lang uit hun top.
Ik begon te merken dat de stapels steeds meer effect begonnen te hebben en ik begon met iedere stack steeds iets meer te trippen. De fractals leken, alhoewel de player daar geen code voor heeft, nu steeds opvallender te synchroniseren met de muziek, ik kreeg steeds meer het gevoel dat er soort communicatie leek plaats te vinden, maar besefte me tegelijk dat dit een illusie in de trip kon zijn. De fractals begonnen drie dimensionaal steeds meer diepte te krijgen en de kleurintensiteit en vooral -schakering werd tot op een haast LSD vergelijkbare manier verhoogd en uitgebreid. Ik begon me strangely connected te voelen tot die electronische wezentjes, het leek alsof er bij iedere extra stack meer communicatie begon plaats te vinden, of een uitnodiging daartoe. Op dat moment bedacht ik me dat ik inmiddels wel aardig veel ketamine had gebruikt, en probeerde hier even op te gaan letten. Ik schatte dat ik ondertussen richting de 150mg-200mg zat (ik schat dat hier nog iets van 100 mg bij zou komen) Zonder tolerantie, ik gebruik ketamine met redelijke tussenpozen van enkele weken. Ik voelde me verder uitstekend en besloot door te gaan, benieuwd waar dit heen zou gaan. Ik betrad nu een stackniveau qua hoeveelheid waar ik nog niet eerder geweest was en was verbaast in hoeverre ik de controle nog steeds bleef behouden. Ik besloot langzaam door te gaan, ik voelde me fantastisch, helder high met een psychedelische inslag, vol zelfvertrouwen. Ik was erg benieuwd waar dit heen ging leiden. De lijntjes vers gecrushte ketamine dansten licht over mijn spiegeltje, glinsterend, zijdezacht. Het lijken de mooiste lijntjes die je kunt leggen als je high bent en alhoewel de eerste vaak branden, doen ze dat op een gegeven moment vrijwel niet meer. Ik kon vrijwel zonder problemen de trap naar beneden nemen om naar de wc en keuken te gaan, mijn motoriek was grotendeels nog steeds intact. Tijdens een normale ketamine sessie wordt dit al vrij snel een soort apenkooi avontuur met ledenmaten die je 1 voor 1 moet overtuigen.
Iedere nieuwe stack begon nu meer impact te hebben qua psychedelische verbondenheid met hetgeen zich voor me en om me afspeelde. De fractals leken zich steeds meer als individu te gaan manifester en ik begon nu wel licht dissosiatief te worden. De muziek nam me meer en meer mee in de golvende, pulserende zee van geometrie and uit het niets gerenderde verrassingen. Bij ieder nieuw lijntje leek ik meer op te gaan, en van toeschouwer leek ik een deelnemer te worden, of misschien was ik al een deelnemer maar werd me daar meer bewust van, op een andere manier. Er leek communicatie plaats te vinden. Ik besefte me dat ik op het punt stond een grens over te gaan, zonder dat het een K-Hole ging zijn. Ik leek er wat dat betreft nog steeds volledig bij.
Nanoe nanoe Mork calling Orson; come in Orson
Een volgende lijn liet me aan de achterkant kijken, ik ging via mijn geestesoog die wereld in en zag de code. Wat is leven? Leeft een fractal? Hij is geboren. Heeft zich geevolueerd. Hij bestaat. Dat waren gedachten die opkwamen. De code leek zich uit te strekken tot de achterkant van onze realiteit. Alles bestond uit code.Interessant. The fabrics of our reality? Of had ik gewoon veel geprogrammeerd de laatste tijd
Weer wat lijntjes verder begon zich een nieuw fenomeen te openbaren. Ik voelde me een zender/ontvanger, een vertaler tussen deze realiteit en deze fractalzee. Met deze bewustwording hield ik als vanzelf mijn armen omhoog richting het grafisch spectakel voor me. Ik had ook het gevoel dat ik het kon sturen .Oke wat te f... I'm definately tripping now. Ik moest erom lachen. Wat gebeurt hier allemaal. Bij de volgende lijn kwam ik daar waar het allemaal om te doen was. Maar niet op een manier die ik had verwacht. De algoritmes werden een transportmedium voor entiteitjes uit het DMT realm. Ineens zag ik het en voelde de connectie. Een spontane glimlach over de maximale breedte van mijn gezicht verscheen. Dit was onverwacht, ik was zo ontzettend blij ik kon wel huilen van blijdschap! M'n vriendjes! Ze kwamen gedag zeggen! Het lijkt zo bizar dit uitschrijvende op 'papier' maar dit was mijn ervaring op dat moment.
En toen ging het south, fast.
Het geluk was echter helaas maar van korte duur. In de euforie en volledig betrokken en geabsorbeerd door dit evenement was ik, zonder dat ik het doorhad overigens, inmiddels toch behoorlijk los van mijn lichaam geraakt. Ik was daar, mijn lichaam achterlatend op de stoel waar ik op zat. Hier werd ik helaas vrij hardhandig op geattendeerd. Het ging heel snel. Het eerste wat er gebeurde dat ik plotseling voelde alsof er een dijk doorbraak plaatsvond in m'n hoofd. Een balans die oversloeg naar de andere kant. Ik voelde letterlijk een ketamine golf me compleet overspoelde, eerst in m'n hoofd, direct gevolgd door m'n lichaam. Dat was het moment dat ik me realiseerde dat ik niet in mn lichaam zat, ik keek naar het lichaam achter me, wat die golf te verduren had, en zag dat het daar moeilijk mee had. Ik werd terug mijn lichaam in gezogen en besefte me wat er gebeurd was. De fysieke verdovende component van de ketamine had de overhand gekregen en de 3FA verdrongen. Ik kwam terug in een lichaam wat een behoorlijke schock had van deze plotselinge shift. Mijn hart was behoorlijk van streek, ontzettend paniekerig hoge reactie hartslag, Duidelijk door een reactieve adrenalinestoot in actie gebracht. Ik weet niet wat er aan voorafgegaan was, want toen zat ik er nog niet in. Misschien ook maar beter. Maar nu was het sowieso chaos. Mijn ademhalingsreflex was helemaal weg dus ik moest direct aan de bak met manueel ademhalen. Ik heb dit wel eens eerder gehad, maar niet op deze manier, dit was best eng, me realiserende dat het lichaam hierdoor ook volledig was overrompeld door deze plotselinge mokerslag. Ik had geen tijd om in paniek te raken gelukkig want ik moest dus direct handelen. Gelukkig hervatte mijn reflex zich na een tijdje diep geforceerd ademhalen en begon de heftige hartslag zich ook wat te stabiliseren. Mijn lichaam was compleet verdoofd. Gek he. Ik vond het vooral erg jammer op dat moment dat het hiermee voorbij was, ik was met mn hoofd ook nog half met de trip bezig. Toen alles weer rustig was heb ik eigenlijk nog wat zitten chillen, probeerde het gebeurde uit mn hoofd te zetten voor nu, ik kon er verder toch niks aan veranderen.. totdat ik in slaap viel. Geen benzo uiteraard in dit geval.
Het volledige besef en ook de schrik van wat er gebeurt was kwam eigenlijk pas nadat ik geslapen had. Dit had verkeerd kunnen aflopen. Het stomme is dat ik me echt wel eerder had bedacht dat je natuurlijk niet straffeloos dosissen kunt blijven verhogen terwijl je iets onderdrukt. Deze research route kan dan ook niet worden vervolgd. Hiermee heb ik mezelf in gevaar gebracht door de grenzen op te zoeken en dat is geen fijne realisatie. Ik heb de neiging om het te delen met mn moeder (of andere familieleden) maar even onderdrukt. Gelukkig kan dat hier wel, ter lering ende vermaak.
Thanks for reading
exploratie naar een nieuw communicatievlak, helaas met een onwenselijke finale. Het is wat te lang geleden
om een goed chronologisch tripreport te schrijven, maar ik wil deze ervaring desalniettemin graag delen omdat hij
erg bijzonder was en schokkend tegelijkertijd.
Ervaring, setting, stoffen
Ik heb ervaring met de psychedelica's paddo's, truffels, DMT, LSD, 2CB
Verder de usual suspects Cannabis,MDMA,MDA,speed en verschillende sero's en stims uit het RC arsenaal.
Setting: thuis alleen
stoffen: 6APB (ca 150 mg), (Es)Ketamine ca 250 mg, 3FA (niet bijgehouden)
Pretext
Sinds mijn Initiële kennismaking met (es en R)Ketamine had ik tijdens een aantal trips al een paar keer ervaringen
gehad die mijn vermoeden dat er een soort gateway bestond naar het DMT realm aanwakkerden. Niet precies dezelfde ervaring, maar qua connectie
niveau en verbondenheid wel een zelfde soort van verbondenheid met de machten achter het gordijn van onze realiteit.
De staat van zijn en verbondenheid die je tijdens een DMT trip ervaart is uniek en wanneer je daar aan raakt, herken je het direct en onmiskenbaar. Deze eerdere ervaring hinten steeds daarop, zij het nog beperkt qua intensiteit en duur. Laten we het korte maar duidelijk flitsen van herkenning noemen. Dit was in mijn achterhoofd blijven hangen als een soort uitnodiging om verder te onderzoeken.
Hernieuwde Kennismaking met Keta 'plus'
Toen ik na een aantal jaren zonder drugs ook weer in het bezit kwam van Ketamine en dit naar de achtergrond was verdwenen kreeg ik
een overduidelijke reminder toen ik na een vrij hoge dosis 6APB (zo'n 300mg) besloot wat ketamine te proberen. Hiervoor gebruikte ik
Ketamine vooral op zichzelfstaand, of ver achterin de staart van eerder MDMA gebruik. Maar dit was een first, zo ergens nog in de actieve top van dit empathogeen.
Vrijwel direct na het snuiven van een nog redelijk bescheiden lijn werd ik rechtstreeks in een psychedelische
staat gekatapuleerd, die me volledig overviel. Ik stond helemaal 'open' en merkte meteen dat ik een communicatiestand terecht kwam, waarin
ik contact ging en kon zoeken met een ieder waar m'n aandacht heendwaalde. Ik heb dit vermogen al eerder mogen ervaren op zowel prettige alsook
onprettige wijze toen dit deurtje initeel voor mij verkeerd geopend werd toen ik er niet klaar voor was, dus ik moest het even snel aanvaarden wat gelukkig lukte door me over te geven. Toen kon ik ervan genieten en viel me ook weer de specifieke verbondenheid richting het DMT realm op. Dit was een totaal onverwachte reactie met 6APB. De (te) hoge dosissen van 6APB begonnen in de maanden erna hun negatieve kant te laten zien dus in deze hoeveelheden heb ik deze combo niet nog een keer gedaan.
eureka: 3-FA als sturend middel.
Toen deed 3-FA z'n intrede in mijn gebruik, die een vaste component in vrijwel iedere sessie werd. En hier begint het eigenlijk verslag richting mijn ervaring. Ik begin meestal met 3-FA, en neem dan op een gegeven moment een sero, en sluit dan weer af met 3-FA. Hier ging ik in staart Ketamine aan toevoegen, zeg maar het nachtmutsje. En hier werd de basis gelegd voor verder onderzoek. Ik merkte dat ik de dissociatieve eigenschappen en algemene wat wazige (doch normaliter prettig en gewenste) brainstate door de 3-FA actief te houden, sterk onderdrukt en onder controle konden worden gehouden. Ook de bewegingsmoeilijkheden, onontkoombaar vanaf een bepaald stapelniveau, werden erdoor beperkt. De psychedelische werking bleef echter grotendeels intact en kon verder worden onderzocht doordat het mogelijk werd hogere dosissen te stapelen en erbij te blijven. Alsof je een klein dwangbuisje aanlegt en steeds de riemen iets losser maakt maar toch de controle behoudt. Hierdoor durfde ik steeds een stapje verder te gaan. Zo ook deze bewuste laatste keer dat ik dit gedaan heb. De 6-APB was een normale dosis, dacht iets van 150mg, maar -8 uur ofzo. Aan deze aanpak met 3-FA zat echter een grote MAAR waar ik weldra achter zou gaan komen.
Sheep guidance
Tijdens ketaminetrips kijk ik vaak, of meestal, naar mijn verzamelde collectie electric sheep (https://electricsheep.org/) een door algoritmes gegenereerde en evolutionerende fractal-like art waar je zelf ook rekenkracht aan bijdraagt. Samen met de muziek is dat voor mij een perfecte begeleiding, vooral met ketamine, aangezien de synchronisatie van beeld en geluid met dat middel zo fantastisch kan zijn. Ik had een nieuw zakje Esketamine aangebroken en begon lijntjes te leggen, initieel zonder bij te houden welke hoeveelheid ik nam.(Ketamine neem ik op gevoel). De kleuren begonnen intenser te worden en de muziek en fractals begonnen zich steeds meer op te lijnen. Dit was een teken dat ik langzaam maar zeker een meer psychedelische ervaring begon te krijgen. Een keer in de zoveel tijd nam ik een onderhoudslijntje 3-FA. Niet teveel, genoeg om op peil te blijven. De sero's die ik eerder had genomen waren latent aanwezig, maar reeds lang uit hun top.
Ik begon te merken dat de stapels steeds meer effect begonnen te hebben en ik begon met iedere stack steeds iets meer te trippen. De fractals leken, alhoewel de player daar geen code voor heeft, nu steeds opvallender te synchroniseren met de muziek, ik kreeg steeds meer het gevoel dat er soort communicatie leek plaats te vinden, maar besefte me tegelijk dat dit een illusie in de trip kon zijn. De fractals begonnen drie dimensionaal steeds meer diepte te krijgen en de kleurintensiteit en vooral -schakering werd tot op een haast LSD vergelijkbare manier verhoogd en uitgebreid. Ik begon me strangely connected te voelen tot die electronische wezentjes, het leek alsof er bij iedere extra stack meer communicatie begon plaats te vinden, of een uitnodiging daartoe. Op dat moment bedacht ik me dat ik inmiddels wel aardig veel ketamine had gebruikt, en probeerde hier even op te gaan letten. Ik schatte dat ik ondertussen richting de 150mg-200mg zat (ik schat dat hier nog iets van 100 mg bij zou komen) Zonder tolerantie, ik gebruik ketamine met redelijke tussenpozen van enkele weken. Ik voelde me verder uitstekend en besloot door te gaan, benieuwd waar dit heen zou gaan. Ik betrad nu een stackniveau qua hoeveelheid waar ik nog niet eerder geweest was en was verbaast in hoeverre ik de controle nog steeds bleef behouden. Ik besloot langzaam door te gaan, ik voelde me fantastisch, helder high met een psychedelische inslag, vol zelfvertrouwen. Ik was erg benieuwd waar dit heen ging leiden. De lijntjes vers gecrushte ketamine dansten licht over mijn spiegeltje, glinsterend, zijdezacht. Het lijken de mooiste lijntjes die je kunt leggen als je high bent en alhoewel de eerste vaak branden, doen ze dat op een gegeven moment vrijwel niet meer. Ik kon vrijwel zonder problemen de trap naar beneden nemen om naar de wc en keuken te gaan, mijn motoriek was grotendeels nog steeds intact. Tijdens een normale ketamine sessie wordt dit al vrij snel een soort apenkooi avontuur met ledenmaten die je 1 voor 1 moet overtuigen.
Iedere nieuwe stack begon nu meer impact te hebben qua psychedelische verbondenheid met hetgeen zich voor me en om me afspeelde. De fractals leken zich steeds meer als individu te gaan manifester en ik begon nu wel licht dissosiatief te worden. De muziek nam me meer en meer mee in de golvende, pulserende zee van geometrie and uit het niets gerenderde verrassingen. Bij ieder nieuw lijntje leek ik meer op te gaan, en van toeschouwer leek ik een deelnemer te worden, of misschien was ik al een deelnemer maar werd me daar meer bewust van, op een andere manier. Er leek communicatie plaats te vinden. Ik besefte me dat ik op het punt stond een grens over te gaan, zonder dat het een K-Hole ging zijn. Ik leek er wat dat betreft nog steeds volledig bij.
Nanoe nanoe Mork calling Orson; come in Orson
Een volgende lijn liet me aan de achterkant kijken, ik ging via mijn geestesoog die wereld in en zag de code. Wat is leven? Leeft een fractal? Hij is geboren. Heeft zich geevolueerd. Hij bestaat. Dat waren gedachten die opkwamen. De code leek zich uit te strekken tot de achterkant van onze realiteit. Alles bestond uit code.Interessant. The fabrics of our reality? Of had ik gewoon veel geprogrammeerd de laatste tijd
Weer wat lijntjes verder begon zich een nieuw fenomeen te openbaren. Ik voelde me een zender/ontvanger, een vertaler tussen deze realiteit en deze fractalzee. Met deze bewustwording hield ik als vanzelf mijn armen omhoog richting het grafisch spectakel voor me. Ik had ook het gevoel dat ik het kon sturen .Oke wat te f... I'm definately tripping now. Ik moest erom lachen. Wat gebeurt hier allemaal. Bij de volgende lijn kwam ik daar waar het allemaal om te doen was. Maar niet op een manier die ik had verwacht. De algoritmes werden een transportmedium voor entiteitjes uit het DMT realm. Ineens zag ik het en voelde de connectie. Een spontane glimlach over de maximale breedte van mijn gezicht verscheen. Dit was onverwacht, ik was zo ontzettend blij ik kon wel huilen van blijdschap! M'n vriendjes! Ze kwamen gedag zeggen! Het lijkt zo bizar dit uitschrijvende op 'papier' maar dit was mijn ervaring op dat moment. En toen ging het south, fast.
Het geluk was echter helaas maar van korte duur. In de euforie en volledig betrokken en geabsorbeerd door dit evenement was ik, zonder dat ik het doorhad overigens, inmiddels toch behoorlijk los van mijn lichaam geraakt. Ik was daar, mijn lichaam achterlatend op de stoel waar ik op zat. Hier werd ik helaas vrij hardhandig op geattendeerd. Het ging heel snel. Het eerste wat er gebeurde dat ik plotseling voelde alsof er een dijk doorbraak plaatsvond in m'n hoofd. Een balans die oversloeg naar de andere kant. Ik voelde letterlijk een ketamine golf me compleet overspoelde, eerst in m'n hoofd, direct gevolgd door m'n lichaam. Dat was het moment dat ik me realiseerde dat ik niet in mn lichaam zat, ik keek naar het lichaam achter me, wat die golf te verduren had, en zag dat het daar moeilijk mee had. Ik werd terug mijn lichaam in gezogen en besefte me wat er gebeurd was. De fysieke verdovende component van de ketamine had de overhand gekregen en de 3FA verdrongen. Ik kwam terug in een lichaam wat een behoorlijke schock had van deze plotselinge shift. Mijn hart was behoorlijk van streek, ontzettend paniekerig hoge reactie hartslag, Duidelijk door een reactieve adrenalinestoot in actie gebracht. Ik weet niet wat er aan voorafgegaan was, want toen zat ik er nog niet in. Misschien ook maar beter. Maar nu was het sowieso chaos. Mijn ademhalingsreflex was helemaal weg dus ik moest direct aan de bak met manueel ademhalen. Ik heb dit wel eens eerder gehad, maar niet op deze manier, dit was best eng, me realiserende dat het lichaam hierdoor ook volledig was overrompeld door deze plotselinge mokerslag. Ik had geen tijd om in paniek te raken gelukkig want ik moest dus direct handelen. Gelukkig hervatte mijn reflex zich na een tijdje diep geforceerd ademhalen en begon de heftige hartslag zich ook wat te stabiliseren. Mijn lichaam was compleet verdoofd. Gek he. Ik vond het vooral erg jammer op dat moment dat het hiermee voorbij was, ik was met mn hoofd ook nog half met de trip bezig. Toen alles weer rustig was heb ik eigenlijk nog wat zitten chillen, probeerde het gebeurde uit mn hoofd te zetten voor nu, ik kon er verder toch niks aan veranderen.. totdat ik in slaap viel. Geen benzo uiteraard in dit geval.
Het volledige besef en ook de schrik van wat er gebeurt was kwam eigenlijk pas nadat ik geslapen had. Dit had verkeerd kunnen aflopen. Het stomme is dat ik me echt wel eerder had bedacht dat je natuurlijk niet straffeloos dosissen kunt blijven verhogen terwijl je iets onderdrukt. Deze research route kan dan ook niet worden vervolgd. Hiermee heb ik mezelf in gevaar gebracht door de grenzen op te zoeken en dat is geen fijne realisatie. Ik heb de neiging om het te delen met mn moeder (of andere familieleden) maar even onderdrukt. Gelukkig kan dat hier wel, ter lering ende vermaak.
Thanks for reading
