Angie2021
Newbie
Trip report zondag 21 februari 2021
V – 44 – 66kg – 15 gr tampanensis
Vorige week heb ik voor het eerst truffels geprobeerd met mijn vriend en een vriendin.
Met z'n 3-en hebben we 30 gr tampanensis thee gedeeld.
Omdat het een klein beetje tegenviel, besloten mijn vriend en ik om dit weekend een volle portie te proberen. De setting een beetje veranderd, namelijk samen op de bank onder een dekentje en ogen dicht en zien wat er allemaal voorbij gaat komen.
Ik heb vroeger wel een aantal keer lsd geprobeerd. Dat was wel een vette ervaring, veel visuals/ hallucinaties van kabouters en insecten en heel veel lachen. Het was een op een tranceparty, dus ik heb verder alleen maar gedanst. Ik heb begrepen dat truffels en paddos' plantmedicijnen genoemd worden en een andere ervaring geven dan het synthetische spul, dus mijn verwachtingen zijn hoog.
We hebben een landal huisje geboekt met een sauna, we zijn al erg chill, in de ochtend begonnen met yoga/ hardlopen/ sauna/ boswandeling en om 14:30u tea time.
Ongeveer 20 minuten na het theetje begint het feest. Tintelingen, zwaar hoofd, caleidoscopische effecten. Maar ook misselijkheid, net als de vorige keer. Deze keer was het wat heftiger. Het is een soort zeeziek, omdat ik letterlijk het gevoel heb dat ik in een achtbaan zit die geen pauze momentje heeft. Ik probeer het maar over me heen te laten komen en weet dat het wel minder gaat worden ooit.
De visuals zijn prachtig, veel kronkelende mandala’s, flitsende landschappen, beelden die in positief/ negatief om en om flitsen. Gezichten die oneindig ronddraaien en een imprint achterlaten die dan langzaam wegdruipen.
Ja wel cool, net als die psychedelische youtube filmpjes, maar dan in mijn hoofd.
Na een tijdje herken ik de golven, elke golf begint met een vlaag van misselijkheid waarna ik in een trechter (doet me denken aan het tikibad) gezogen wordt die steeds harder rond tolt en dan komen er weer allemaal beelden voorbij die beïnvloed worden door het nummer dat op dat moment speelt op spotify.
Ik heb de radiozender van Coalescence opstaan en dat is een goede keuze.
Na een half uur moet ik plassen. Ik zweef van de bank en tol rond in de gang. Evenwicht bewaren is wel een dingetje. De afstand van de muren en het toilet inschatten is lastig omdat ze niet stilstaan. Op het toilet maak ik een pirouette en probeer zo mijn kont in het midden van de toiletbril te mikken, dat lukt. Ik ben blij dat ik niet op een feestje ben.
Ik zweef en tol terug naar de bank mijn vriend en het warme dekentje. Ik heb het gevoel dat ik het steenkoud heb, maar of dat echt zo is weet ik eigenlijk niet omdat ik een afstand voel tot mijn lichaam.
Ook moet ik ontzettend veel gapen en rek ik me steeds uit om meer te ontspannen. Mijn stijve nek blijft helaas gedurende de hele trip stijf aanvoelen.
Het is lastig om tijdens de trip te focussen op iets, mijn gedachten gaan van hot naar her. Er komen wel veel herinneringen voorbij waaronder een ex van 25 jr geleden. Ik dacht nog, wat moet hij nou weer hier. En tegelijkertijd voel ik ontzettend veel liefde voor hem. Nu is dat een ex die me veel pijn heeft gedaan, het was een bad boy en zou in de gevangenis moeten zitten voor alles wat hij gedaan heeft. Maar toch was er die liefde. Ergens buiten deze wereld kennen we elkaar al langer en dat is de wereld waar alleen liefde bestaat.
Goed, deze visie/ overtuiging heb ik al langer en het was mooi om even te voelen, maar niet de spirituele openbaring waar ik op gehoopt had.
We gaan verder, misschien is er nog meer informatie over andere exen. Even checken, andere ex, nehh, geen liefde, blijft gewoon een eikel. Ok, moving on. Ik laat de exen links liggen.
Ik zie mijn huidige liefde voor me, mijn partner waar ik al 11 jaar mee samen ben. De vorige trip zag ik hoe onze energie met elkaar verbonden is op een hele grappige plagerige manier. Zo zie ik onze relatie ook. Alles kan gezegd worden en we nemen elkaar graag in de maling. Dit keer zag ik hoe vertedert hij naar me kijkt als ik weer eens stoer loop te doen of aan het overdrijven ben. Zo stoer ben ik namelijk niet en dat vindt hij dan alleen maar schattig. Dit is een blijvertje, mijn grote liefde.
Ondertussen lijkt het alsof ik elk half uur moet plassen, wat best irritant is om mezelf steeds te torpederen in het midden van het toilet. Maar het gaat goed. Mijn pupillen zijn zo groot dat er bijna geen blauw meer zichtbaar is.
De mooie beelden en trippy youtube filmpjes blijven maar doorgaan in mijn hoofd.
Dan wordt de trip heel vergelijkbaar met vroeger toen ik nog veel xtc nam en ging afteren met meer pillen en jointjes. Precies hetzelfde effect kreeg ik. Een aantal beelden kwamen steeds weer voorbij die ik herkende van toen. Eén daarvan was het hoofd van Noraly Beyer die steeds het woord ‘Nicaragua’ zegt. Ik vind het irritant worden en merk dat de golven steeds minder heftig worden. Het is pas 16:45 en het begint nu al uit te werken denk ik. De misselijkheid is trouwens elke golf gebleven en die misselijkheid komt nu weer wat meer op de voorgrond.
Ik maak een nespresso, die smaakt niet zo lekker en ik ga weer liggen. We liggen inmiddels op een matrasje in de woonkamer, dat ligt toch wat comfortabeler dan de bank en ik word me een partij geil. Ik zeg dat tegen mijn vriend en hij zegt, ja nu word ik ook geil. Ik overweeg om seks te hebben, maar bedenk me dan dat ik seks op drugs niet zo tof vind.
Dan krijg ik trek en ga lopen snaaien terwijl de wereld nog aan het kronkelen is en de muren nog niet hebben besloten op welke afstand ze willen blijven. Ook weet mijn hand niet of die nu heel dik wil zijn of heel lang en dun.
Ik heb er verder geen oordeel over, het is gewoon een effect van de truffels denk ik maar.
Er komt toch weer een beetje een gevoel van niet waargemaakte verwachtingen. Is dit het nu? Wat is hier nu zo spiritueel aan?
Het blijven toch gewoon drugs? Of ben ik zo verpest door al die drugs van vroeger dat ik het niet eens zou kunnen herkennen als iets spiritueels?
Vroeger vond ik xtc helemaal the bomb, wat een liefde voelde ik, mijn hart barstte uit elkaar, iedereen was lief en aardig, de wereld was mooi. Alleen, zou ik die lieve mensen overdag op straat tegenkomen dan herkende ik ze niet eens. Het was hartstikke nep, het kwam door de drugs. En daarbij heb je daarna een kater die naarmate je ouder wordt steeds langer duurt.
Dat is dan wel het voordeel van de truffels, absoluut geen kater, ik kan gewoon eten en goed slapen en normaal functioneren.
Ik ben er nog niet over uit wat het me zou kunnen brengen. De afgelopen week had ik wel een idee dat er iets anders was na de eerste trip, ik was wat rustiger in mijn hoofd. Ik ben benieuwd hoe het deze komende dagen/ weken gaat.
Ik denk niet dat ik nóg meer zou willen nemen de volgende keer, meer is niet altijd beter en dan kan ik waarschijnlijk een stuk slechter mikken op het toilet?
We hebben om 19u nog lekker een sauna genomen en gedoucht en toen zo’n corny Amerikaanse comedy gekeken die toch wel grappig was en om 23u gaan slapen.
Zijn er ervaren truffel trippers die misschien wat advies hebben om er meer uit te halen de volgende keer? Ik hoor het graag!
V – 44 – 66kg – 15 gr tampanensis
Vorige week heb ik voor het eerst truffels geprobeerd met mijn vriend en een vriendin.
Met z'n 3-en hebben we 30 gr tampanensis thee gedeeld.
Omdat het een klein beetje tegenviel, besloten mijn vriend en ik om dit weekend een volle portie te proberen. De setting een beetje veranderd, namelijk samen op de bank onder een dekentje en ogen dicht en zien wat er allemaal voorbij gaat komen.
Ik heb vroeger wel een aantal keer lsd geprobeerd. Dat was wel een vette ervaring, veel visuals/ hallucinaties van kabouters en insecten en heel veel lachen. Het was een op een tranceparty, dus ik heb verder alleen maar gedanst. Ik heb begrepen dat truffels en paddos' plantmedicijnen genoemd worden en een andere ervaring geven dan het synthetische spul, dus mijn verwachtingen zijn hoog.
We hebben een landal huisje geboekt met een sauna, we zijn al erg chill, in de ochtend begonnen met yoga/ hardlopen/ sauna/ boswandeling en om 14:30u tea time.
Ongeveer 20 minuten na het theetje begint het feest. Tintelingen, zwaar hoofd, caleidoscopische effecten. Maar ook misselijkheid, net als de vorige keer. Deze keer was het wat heftiger. Het is een soort zeeziek, omdat ik letterlijk het gevoel heb dat ik in een achtbaan zit die geen pauze momentje heeft. Ik probeer het maar over me heen te laten komen en weet dat het wel minder gaat worden ooit.
De visuals zijn prachtig, veel kronkelende mandala’s, flitsende landschappen, beelden die in positief/ negatief om en om flitsen. Gezichten die oneindig ronddraaien en een imprint achterlaten die dan langzaam wegdruipen.
Ja wel cool, net als die psychedelische youtube filmpjes, maar dan in mijn hoofd.
Na een tijdje herken ik de golven, elke golf begint met een vlaag van misselijkheid waarna ik in een trechter (doet me denken aan het tikibad) gezogen wordt die steeds harder rond tolt en dan komen er weer allemaal beelden voorbij die beïnvloed worden door het nummer dat op dat moment speelt op spotify.
Ik heb de radiozender van Coalescence opstaan en dat is een goede keuze.
Na een half uur moet ik plassen. Ik zweef van de bank en tol rond in de gang. Evenwicht bewaren is wel een dingetje. De afstand van de muren en het toilet inschatten is lastig omdat ze niet stilstaan. Op het toilet maak ik een pirouette en probeer zo mijn kont in het midden van de toiletbril te mikken, dat lukt. Ik ben blij dat ik niet op een feestje ben.
Ik zweef en tol terug naar de bank mijn vriend en het warme dekentje. Ik heb het gevoel dat ik het steenkoud heb, maar of dat echt zo is weet ik eigenlijk niet omdat ik een afstand voel tot mijn lichaam.
Ook moet ik ontzettend veel gapen en rek ik me steeds uit om meer te ontspannen. Mijn stijve nek blijft helaas gedurende de hele trip stijf aanvoelen.
Het is lastig om tijdens de trip te focussen op iets, mijn gedachten gaan van hot naar her. Er komen wel veel herinneringen voorbij waaronder een ex van 25 jr geleden. Ik dacht nog, wat moet hij nou weer hier. En tegelijkertijd voel ik ontzettend veel liefde voor hem. Nu is dat een ex die me veel pijn heeft gedaan, het was een bad boy en zou in de gevangenis moeten zitten voor alles wat hij gedaan heeft. Maar toch was er die liefde. Ergens buiten deze wereld kennen we elkaar al langer en dat is de wereld waar alleen liefde bestaat.
Goed, deze visie/ overtuiging heb ik al langer en het was mooi om even te voelen, maar niet de spirituele openbaring waar ik op gehoopt had.
We gaan verder, misschien is er nog meer informatie over andere exen. Even checken, andere ex, nehh, geen liefde, blijft gewoon een eikel. Ok, moving on. Ik laat de exen links liggen.
Ik zie mijn huidige liefde voor me, mijn partner waar ik al 11 jaar mee samen ben. De vorige trip zag ik hoe onze energie met elkaar verbonden is op een hele grappige plagerige manier. Zo zie ik onze relatie ook. Alles kan gezegd worden en we nemen elkaar graag in de maling. Dit keer zag ik hoe vertedert hij naar me kijkt als ik weer eens stoer loop te doen of aan het overdrijven ben. Zo stoer ben ik namelijk niet en dat vindt hij dan alleen maar schattig. Dit is een blijvertje, mijn grote liefde.
Ondertussen lijkt het alsof ik elk half uur moet plassen, wat best irritant is om mezelf steeds te torpederen in het midden van het toilet. Maar het gaat goed. Mijn pupillen zijn zo groot dat er bijna geen blauw meer zichtbaar is.
De mooie beelden en trippy youtube filmpjes blijven maar doorgaan in mijn hoofd.
Dan wordt de trip heel vergelijkbaar met vroeger toen ik nog veel xtc nam en ging afteren met meer pillen en jointjes. Precies hetzelfde effect kreeg ik. Een aantal beelden kwamen steeds weer voorbij die ik herkende van toen. Eén daarvan was het hoofd van Noraly Beyer die steeds het woord ‘Nicaragua’ zegt. Ik vind het irritant worden en merk dat de golven steeds minder heftig worden. Het is pas 16:45 en het begint nu al uit te werken denk ik. De misselijkheid is trouwens elke golf gebleven en die misselijkheid komt nu weer wat meer op de voorgrond.
Ik maak een nespresso, die smaakt niet zo lekker en ik ga weer liggen. We liggen inmiddels op een matrasje in de woonkamer, dat ligt toch wat comfortabeler dan de bank en ik word me een partij geil. Ik zeg dat tegen mijn vriend en hij zegt, ja nu word ik ook geil. Ik overweeg om seks te hebben, maar bedenk me dan dat ik seks op drugs niet zo tof vind.
Dan krijg ik trek en ga lopen snaaien terwijl de wereld nog aan het kronkelen is en de muren nog niet hebben besloten op welke afstand ze willen blijven. Ook weet mijn hand niet of die nu heel dik wil zijn of heel lang en dun.
Ik heb er verder geen oordeel over, het is gewoon een effect van de truffels denk ik maar.
Er komt toch weer een beetje een gevoel van niet waargemaakte verwachtingen. Is dit het nu? Wat is hier nu zo spiritueel aan?
Het blijven toch gewoon drugs? Of ben ik zo verpest door al die drugs van vroeger dat ik het niet eens zou kunnen herkennen als iets spiritueels?
Vroeger vond ik xtc helemaal the bomb, wat een liefde voelde ik, mijn hart barstte uit elkaar, iedereen was lief en aardig, de wereld was mooi. Alleen, zou ik die lieve mensen overdag op straat tegenkomen dan herkende ik ze niet eens. Het was hartstikke nep, het kwam door de drugs. En daarbij heb je daarna een kater die naarmate je ouder wordt steeds langer duurt.
Dat is dan wel het voordeel van de truffels, absoluut geen kater, ik kan gewoon eten en goed slapen en normaal functioneren.
Ik ben er nog niet over uit wat het me zou kunnen brengen. De afgelopen week had ik wel een idee dat er iets anders was na de eerste trip, ik was wat rustiger in mijn hoofd. Ik ben benieuwd hoe het deze komende dagen/ weken gaat.
Ik denk niet dat ik nóg meer zou willen nemen de volgende keer, meer is niet altijd beter en dan kan ik waarschijnlijk een stuk slechter mikken op het toilet?
We hebben om 19u nog lekker een sauna genomen en gedoucht en toen zo’n corny Amerikaanse comedy gekeken die toch wel grappig was en om 23u gaan slapen.
Zijn er ervaren truffel trippers die misschien wat advies hebben om er meer uit te halen de volgende keer? Ik hoor het graag!
