@Sterretje1984 Jow, ten eerste. Tering, knap joh. Na zo lang gebruik een dergelijke patroon verbreken is wel zo verdomd moeilijk.
Ik wil dit jaar gaan stoppen met blowen (ben 33, doe het al iedere dag vanaf mn 15. Enige periode, iets van 3 maanden, waarin ik niet dagelijks rookte was op mn 18/19e toen ik op een gesloten afdeling zat.). En ik zie er wel zo tegenop. Niet eens zozeer vanwege het stoppen met gebruiken zelf, maar voornamelijk alle tijd die het gaat kosten om mezelf weer aan te passen aan dat nieuwe normaal. Wat zomaar een 6 tot 12 maanden kan duren voordat mijn brein zich aangepast heeft een nieuw ritme, eentje zonder constante instroom van gif.
En dan lees ik zo door die berichten van jou heen, chronologisch. Over hoe jij dat dus "gewoon" even doet. Terwijl de moeilijkheidsgraad bij jou toch zeker aanzienlijk hoger ligt/lag, met een lichamelijke opiode verslaving. Alsof mentaal verslaafd zijn aan middelen die je laten slapen al niet moeilijk genoeg is.
Fucking mooi man. Ik moet dus gewoon niet zeiken en je voorbeeld volgen. En ook niet te eigenwijs zijn door geen hulp te zoeken. Anti-depressiva kunnen van wat ik begrepen heb ik ook veel bijdragen aan de impuls controles en de trek/zin/zucht.
Een paar maanden geleden nog een halfslachtige poging gedaan om te stoppen met blowen. Ik dacht de onrust tijdelijk even op te kunnen vangen met GHB. Door mijn eigen onoplettendheid bleek ik GBL in bezit/gebruik te hebben. Opzich niet heel erg, alleen zat ik dus wel nagenoeg onopgemerkt op een gebruik wat 2.5 keer hoger lag dan dat ik ingeschat had. Gelukkig had ik heel snel door dat ik een lichamelijke afhankelijkheid (in 7 fucking dagen) had opgebouwd. Dus kon ik er gelukkig nog relatief makkelijk mee stoppen zonder echt gewend te raken van het ritme en de gewoonte van GHB/GBL gebruik.
Maar daarmee kom ik wel bij mijn vraag, want dat zie ik je nergens benoemen, en je laat het zo voor mij iig erop lijken dat het je best makkelijk af gaat :P
Wat maakt nou dat je gewoon rustig in bed kan liggen zonder benzo's oid? Hoe heb je dat voor elkaar gekregen zonder er een ander middel of een ritueel voor in de plaats te zetten? Want als ik voor mezelf kan spreken, ik ben echt geen ster in wakker liggen. Zeker niet na zoveel jaren mijn slaappatroon beinvloed en bepaald te hebben.
Zoals je zelf zei: "Liefs voor iedereen die hier de moeite nam om me wijze raad te geven en bij te staan op het moment dat ik het zo zwaar had! ~X~ Sterretje!"
Nu ben jij degene met wijze raad die anderen kan helpen, dus aub...
Ongerelateerd. Die antidepressiva die je benoemende,
Amitriptyline of Nortriptyline toevallig?
