Een nacht uit het leven van een cokeverslaafde stimfapper
Urenlang fappen ondanks je kleine slappe piemeltje. En luisteren of er inbrekers in huis zijn en dan lopend op je tenen met een honkbalknuppel in de hand naar de WC omdat je onwijs nodig moet, en er dan een paar druppels uit persen met moeite. Als je in de spiegel kijkt zie je je eigen maniakale blik met een witte snor van alle coke-snot die weer terug je neus uit gelopen is en opgedroogd. Je drinkt wat water om je droge bek wat minder te maken maar de helft loopt weer uit je mond omdat je hele bek verdoofd is. Hijgend loop je weer terug naar je slaapkamer die je snel op slot doet, en je luistert nog een keer of er ECHT geen inbrekers in huis zijn ondanks dat je net in alle kamers hebt gegeken en het overal oorverdovend stil en leeg was. Je zit nog even met je telefoon in de aanslag met 112 al ingetypt maar je durft niet te bellen omdat je hijgt als een hond die net een marathon gelopen heeft, en je bedenkt je dat je weer veel te veel gebruikt hebt en dat je jezelf gek aan het maken bent. En als alles dan op is in zelfhaat zwetend op bed liggen, weer niet klaargekomen na 10 uur rukken en sjorren, niet kunnen slapen en de tijd gaat zo onwijs langzaam dat je je af gaat vragen waarom je er ueberhaupt geld aan hebt uitgegeven. Dan hoor je je buurman opstaan en vrolijk fluitend de deur uit gaan om naar z'n werk te gaan. "Dit nooit meer" denk je nog. Maar je moet vandaag gewoon werken realiseer je je. Je pakt je telefoon, waarop je alles dubbel ziet, en stuurt je baas met grote moeite een SMS dat je weer eens een keer ziek op bed ligt en pak een benzo om toch maar te kunnen slapen.
Na een paar uur comateuze slaap schrik je wakker. 13:00. Je bent nog duf van de benzo's en niet helemaal helder. Je maag knort, al een tijd niks gegeten. Je drinkt een paar glazen koud water, haalt je witte snor grondig weg, en gaat onder de douche. Je hoort onder het ruisen van de douche nog iets dat lijkt op stemmen op de gang maar je weet dat je alleen thuis bent. Je ontbijt even flink met een uitsmijter en twee espresso's en de benzo-waas klaart op. Je voelt je lekker want je hebt je ziek gemeld dus je kunt een paar dagen bijkomen van vannacht, wat was het weer bizar. Maar na je eerste biertje van de dag om 15:00 vervliegen al je goede voornemens en bel je de dealer weer. "45 mins" SMSt hij terug. Je loopt naar de PIN-automaat. 10 minuten later ben je thuis. "Kut, nog 35 minuten, schiet eens op...". Je schraapt de laatste restje coke uit je snuifbuis en snuift het mini-lijntje op. Je bent ongeduldig en de tijd lijkt weer voorbij te kruipen, het wachten duurt te lang. Je gaat een eindje wandelen om de tijd door te komen maar wilt niet al te ver van de afspreekplek af zijn mocht hij eerder zijn, dus je ijsbeert hetzelfde korte rondje 6 keer. Je stapt met een gevoel van schaamte in de 15 jaar oude Ford Fiesta. "Hey man, alles goed" "Ja man, met jou?". "Sorry man ik heb er weer 10 nodig". "Geen probleem". Je krijgt 11 envelopjes in je hand gedrukt - "1tje cadeau van mij" - en hij pakt met een glimlach de kleine stapel briefjes van 50 aan. Zo blij als een kind dat morgen op schoolreisje gaat wandel je snel naar huis. Thuis gaat de slaapkamerdeur weer achter je op slot...
Leuk man, stims bingen. Als je met regelmaat gebruikt en dit niet herkent, vooral doorgaan dan komt de herkenning vanzelf
Dat was ff een therapeutische rant over hoe het kan zijn. Bedankt voor het lezen.
Edit: nog meer pijnlijke details toegevoegd.
