Van slippertje naar complete terugval

Chr0nic

Bewuste gebruiker
Ik moet dit even kwijt :(

Kan mezelf wel voor de kop slaan. Ik ben, zoals sommigen hier vast nog wel weten, sinds april 2022 een recovery traject gestart om van de amfetamines en cannabis af te komen, voornamelijk dexamfetamine wat later oversloeg naar bijna dagelijks speed gebruik icm benzo's en GHB en daarnaast blowde ik al meer dan 16 jaar dagelijks.
Dit heb ik allemaal (los van een geplande slippertje in de zomer) redelijk onder controle kunnen houden dankzij de behandeling, meetings en vooral ook door actief te werken aan mijzelf. Mijn tekortkomingen, wensen, onzekerheden en flaws in kaart brengen en mijzelf proberen te accepteren en langzaam bewustzijn kweken van mijn denkpatronen, acties en valse overtuigingen. Ik was op de goede weg.

Maar helaas.
Mijn terugval begon met een obsessieve zoektocht naar manieren om mijn dopamine systeem weer te reguleren/herstellen. Omdat ik maanden later nog steeds enorm veel last heb van depressie, demotivatie en futloosheid. Hierdoor heb ik honderden euro's uitgegeven aan een hele bende supplementen/research chemicals/nootropics en uren van mijn dagen gespendeerd op youtube en forums, kennis vergaren om maar iets van een sprankje motivatie en levenslust terug te krijgen in mijn leven. Wat begon met simpele supplementen werden al gauw hele neuro biohacking protocollen waarbij ik cycles/kuurtjes met Bromantane, Semax en 9-Me-BC heb uitgevoerd met wat effecten maar absoluut niet voldoende om mijn ADHD hoofd aan het werk te zetten en gefocust te houden. Vooral de lange termijn dopamine upregulerende effecten van deze middelen spraken mij aan. Aangezien ik ervan overtuigd ben dat mijn toestand te wijten is aan ongevoelige dopamine neuronen die zichzelf gedownreguleert hebben ter compensatie, dat is nou eenmaal het proces bij herstellen van amfetamines en dat kan lang duren.

De motivatie en focus die ik verlang is maar eventjes voor die 7a8 uur per dag wat ik moet en wil functioneren op het werk. We zitten namelijk al een tijdje in een aardig cruciale periode waarbij we met een onderbezette team een deadline moeten halen voor een belangrijke klant. En daarnaast heb ik een vrij cognitief veeleisende baan.
De rest van mijn dagen buiten werken om heb ik allang opgegeven voorlopig, die bestaat voornamelijk uit op op de bank of bed liggen doelloos scrollen op telefoon, koken, eten en de tijd uitzitten om weer naar bed te kunnen gaan. Vervolgens wordt ik de volgende ochtend opnieuw wakker met een enorm pessimistisch gevoel, complete gebrek aan plezier, motivatie en de vraag of ik me überhaupt nog ooit beter ga voelen dan dit. Ik had een tijdje nog wel een hele routine van mediteren/koud douchen/sporten maar dat hield helaas snel op, net zoals alles in mijn leven wat met enorme motivatie wordt gestart maar nooit wordt voortgezet.

Uiteindelijk was ik er klaar mee en liep ik ook enorm achter op het werk wat bij mij zorgt voor enorme stress en onzekerheid. Dit heeft er een kleine 2 maanden geleden tot geleid dat ik besloot om weer kleine dosissen Dexamfetamine te gaan gebruiken tijdens werkdagen. Mijn eigen recept had ik laten stopzetten uiteraard begin van het jaar dus koop ik het nu van een close bekende die het zelf ook voorgeschreven krijgt. Naja de rest kun je wel zelf invullen. Al heel gauw begonnen de binges, nachten overslaan en de benzo's (Pyrazolam). Ik praatte het mijzelf goed omdat ik inderdaad weer begon te functioneren op het werk, al mijn achterstallige werk kunnen afronden en het huis eindelijk weer opgeruimd en schoongemaakt. Ik voelde me weer eindelijk productief. Dit was natuurlijk voor korte duur aangezien tolerantie al gauw de kop opstak. Nu heb ik dus eergisteren dan toch speed bestelt en sindsdien ook aan het gebruiken. GHB en blowen is geen sprake van gelukkig en heb ik tijdens mijn recovery ook geen enkele seconde aan gedacht of naar gecraved.

Dat gecontroleerd amfetamine gebruik nooit meer een optie zou zijn wist ik natuurlijk al, en dat ik in deze situatie zou belanden ook. Ik heb dus gisteren al de huisarts opgebeld en mijn klachten uitgelegd en hoe het een rol heeft gespeeld als doorslaggevende factor in de keuze om weer dex te proberen op normale dosissen. Ik wordt nu doorverwezen naar een behandelaar/zorgverlener die gespecialiseerd is in gecombineerde gevallen. In dit geval voor mijn trauma's, ADHD en verslavingsproblematiek. Ze kon mijn dossier inzien natuurlijk en zei aan de telefoon al dat alleen focussen op de verslaving niet voldoende zal zijn gezien mijn historie en dat alles samen opgepakt moet worden. Ik ben benieuwd.

Voor nu baal ik enorm en heb geen andere keus dan mijn gebruik zsm staken en weer in contact komen met mensen, mij eerlijk uitspreken.

Even voor de beeldvorming, 29 augustus was de terugval naar Dexamphetamine. Tot en met 14nov heb ik in totaal 23 doosjes geconsumeerd van elk 150mg is dus 3450mg aan Dex in 77 dagen wat neerkomt op ongeveer 45mg per dag (als ik het verspreid genomen zou hebben). Dus daarvan denk ik dat de schade wel zal meevallen aan me receptoren. Maar de wekelijkse nachten slaap skippen ga ik wel even voelen de komende periode denk ik!
Daarnaast heb ik in deze zelfde periode 50 pellets van 3mg pyrazolam en 18g Phenibut opgemaakt. Dus me GABA receptoren zijn ook redelijk aangepakt vrees ik.
 

Anunnaki

Wijs gebruiker
Hoi @Chr0nic ,

Vervelend om te horen, ik zit zelf eigenlijk in precies dezelfde situatie naast dat ik speed niet aanraak verder.
Ik heb net als jij; trauma's, verslavingsproblematiek en ADD (net ietsje anders😋) en zat zelf ook met een Dexamfetamine verslaving, in het verleden ca 100mg per dag gedurende 1.5 jaar en net als jij hoop benzo's naar binnen gewerkt om toch maar die 2 uur slaap te pakken voor zover dat nog ging.

Na 2 jaar niks nu weer terug op een lage dosering en mijn situatie staat eigenlijk gelijk aan de jouwe, het werkt erg goed tegen mijn klachten maar dan net iets te goed. Ik heb dus ook geen tips voor je maar misschien fijn om te weten dat je niet alleen bent en als je me wat wilt vragen of gewoon ff wilt venten mag je me een berichtje sturen.

edit: Het stukje waar je spreekt over het gebrek aan plezier, motivatie en dat je jezelf afvraagt of je je ooit nog beter gaat voelen is iets wat me wel echt raakt. Ik herken me zo ontzettend in je verhaal, met name ook het compleet incapabel zijn om enige routine vast te houden in het dagelijks leven. Vanalles starten en niks afmaken..
 
Laatst bewerkt:

Chr0nic

Bewuste gebruiker
Hoi @Chr0nic ,

Vervelend om te horen, ik zit zelf eigenlijk in precies dezelfde situatie naast dat ik speed niet aanraak verder.
Ik heb net als jij; trauma's, verslavingsproblematiek en ADD (net ietsje anders😋) en zat zelf ook met een Dexamfetamine verslaving, in het verleden ca 100mg per dag gedurende 1.5 jaar en net als jij hoop benzo's naar binnen gewerkt om toch maar die 2 uur slaap te pakken voor zover dat nog ging.

Na 2 jaar niks nu weer terug op een lage dosering en mijn situatie staat eigenlijk gelijk aan de jouwe, het werkt erg goed tegen mijn klachten maar dan net iets te goed. Ik heb dus ook geen tips voor je maar misschien fijn om te weten dat je niet alleen bent en als je me wat wilt vragen of gewoon ff wilt venten mag je me een berichtje sturen.

edit: Het stukje waar je spreekt over het gebrek aan plezier, motivatie en dat je jezelf afvraagt of je je ooit nog beter gaat voelen is iets wat me wel echt raakt. Ik herken me zo ontzettend in je verhaal, met name ook het compleet incapabel zijn om enige routine vast te houden in het dagelijks leven. Vanalles starten en niks afmaken..

Toevallig, jouw username is ook mijn username op reddit. :sunglasses:

Wees blij dat je de speed niet meer aanraakt. Hou het zo! Tot eergisteren was het voor mij allemaal nog wel redelijk te doen qua bijwerkingen en comedowns ondanks de slaaptekort met dex. Sinds ik nu weer speed genomen heb afgelopen dagen voel ik mij mentaal en vooral fysiek toch wel veeeeel slechter, vooral in de comedowns.

Je verhaalt komt inderdaad redelijk overeen met mijn situatie. Dat jij na "ca 100mg per dag gedurende 1.5 jaar" 2 jaar clean bent kunnen blijven geeft mij enorm veel hoop. Mag ik vragen waarom je na 2 jaar toch besloot om het weer te proberen? Ook omdat je dus last bleef houden van de AD(H)D klachten?

Bedankt voor je steun en bericht. Wordt gewaardeerd

edit: Het stukje waar je spreekt over het gebrek aan plezier, motivatie en dat je jezelf afvraagt of je je ooit nog beter gaat voelen is iets wat me wel echt raakt. Ik herken me zo ontzettend in je verhaal, met name ook het compleet incapabel zijn om enige routine vast te houden in het dagelijks leven. Vanalles starten en niks afmaken..
Ja dat is wel een van de typische ADHD symptomen. Te overprikkelt zijn of juist onderprikkelt. Het starten aan iets nieuws geeft ons net voldoende dopamine om er met volledige overgave in te duiken, totdat dezelfde intstant gratification niet meer plaatsvind, dan ben ik vaak wel weer door naar de volgende.
 

dupont

Badass junkie
Goed dat je weer hulp hebt gezocht. Jouw verhaal klinkt als een enorme strijd met jezelf, alsof je iemand geworden hent die je niet wilt zijn. Weet dat je wel kunt herstellen, jouw oude ik is niet weg. Je hebt weer een keer geleerd hoe het niet moet, onthoud dat goed. Zet ‘m op, heel veel sterkte. Blijf volhouden!
 

FredKroket

Badass junkie
Klinkt herkenbaar man. Ik had na een heftige misbruik periode van oa veel speed maar ook andere zooi veel last van motivatie problemen en lusteloos gevoel. Heb toen ook wat supplementen uitgeprobeerd maar uiteindelijk bij neergelegd dat een gezonde levensstijl (veel intensief sporten en gezond eten) voor mij beter werkt dan die vage capsules en pilletjes.
 

Chr0nic

Bewuste gebruiker
Goed dat je weer hulp hebt gezocht. Jouw verhaal klinkt als een enorme strijd met jezelf, alsof je iemand geworden hent die je niet wilt zijn. Weet dat je wel kunt herstellen, jouw oude ik is niet weg. Je hebt weer een keer geleerd hoe het niet moet, onthoud dat goed. Zet ‘m op, heel veel sterkte. Blijf volhouden!

Tijdens de beginfases van mijn herstel ben ik tot gigantisch veel inzichten gekomen over mijzelf. Ik weet al lang wie/hoe ik in ieder geval niet wil zijn. Het probleem ligt hem nou juist in wie ik dan wel wil zijn. Er moet fundamenteel iets veranderen bij mij. Ik heb geen doel, geen richting. 90% van de tijd ben ik alleen en de behoefte om vrienden of sociale gelegenheden op te zoeken is er totaal niet. Er is al jaren niks meer wat bij mij ook maar een hintje van enthousiasme geeft, ik voel het gewoon niet. Hoe kan ik mijn leven dan vormgeven en mezelf ervan overtuigen dat het goed komt, dat ik wel op mijn poten terecht kom. Wat is dan dat licht aan het einde van de tunnel?
Als kind had/kreeg ik niet de ruimte om kind te zijn en dat heb ik allang geaccepteerd. Maar ik realiseer me nu dat ik ook als volwassene het niet mijzelf gun of überhaupt weet hoe ik moet leven als een volwassene. Dus wat je zegt met "een enorme strijd met jezelf" klopt als een bus.

Of ik verwacht teveel van het leven, of ik ben extreem onderprikkeld of ik hecht teveel waarde aan het hebben van een levenspad/doel en een identiteit.
 

dupont

Badass junkie
Als ik je een tip mag geven, zoek een fijne AA/NA/CA meeting in de buurt en ga met het 12-stappen programma aan de slag. Als je geen zin hebt in sociaal contact moet je juist de verbinding opzoeken. Je leert cleane mensen kennen in een veilige omgeving. Je kunt hulp vragen en hulp geven aan anderen. Ik denk dat je daar héél veel aan zult hebben. Door de 12 stappen te doorlopen ga je je hoofd opruimen.

Ik had in het begin bestwel veel weerstand tegen meetings en vond het maar raar gedoe, totdat ik op een meeting kwam waar ik een klik met een paar mensen had en iemand zich over mij ontfermde zonder iets terug te verwachten, dat was zo onwijs fijn. Het is heel rustig geworden in m'n kop en dat stelt me in staat om te veranderen met hulp van de lessen die ik leer uit meetings, van de stappen. Eerlijk naar mezelf kijken, toegeven als ik fout zit en die fouten proberen op te lossen. Het heeft mij in ieder geval goed geholpen om mijzelf te accepteren. Misschien ga ik ooit zelfs van mezelf houden. Dat gun ik iedereen maar jou in het bijzonder.

Ga uit je isolement, dat is funest voor herstel.
 

Chr0nic

Bewuste gebruiker
Als ik je een tip mag geven, zoek een fijne AA/NA/CA meeting in de buurt en ga met het 12-stappen programma aan de slag. Als je geen zin hebt in sociaal contact moet je juist de verbinding opzoeken. Je leert cleane mensen kennen in een veilige omgeving. Je kunt hulp vragen en hulp geven aan anderen. Ik denk dat je daar héél veel aan zult hebben. Door de 12 stappen te doorlopen ga je je hoofd opruimen.

Ik had in het begin bestwel veel weerstand tegen meetings en vond het maar raar gedoe, totdat ik op een meeting kwam waar ik een klik met een paar mensen had en iemand zich over mij ontfermde zonder iets terug te verwachten, dat was zo onwijs fijn. Het is heel rustig geworden in m'n kop en dat stelt me in staat om te veranderen met hulp van de lessen die ik leer uit meetings, van de stappen. Eerlijk naar mezelf kijken, toegeven als ik fout zit en die fouten proberen op te lossen. Het heeft mij in ieder geval goed geholpen om mijzelf te accepteren. Misschien ga ik ooit zelfs van mezelf houden. Dat gun ik iedereen maar jou in het bijzonder.

Ga uit je isolement, dat is funest voor herstel.

Ik heb een aantal maanden bijna dagelijks bij een NA club gelopen hier. Het heeft me toen wel de juiste richting in gestuwd die ik nodig had. Ik was zelfs zover dat ik al een sponsor had maar ik begon mij op een gegeven moment best wel te ergeren aan een aantal dingen die ik niet helemaal vind kloppen en ik voelde me ook steeds minder op me gemak in de groep. De groep verlaten uiteindelijk. Was best een lastige keuze maar de conclusie is wel dat het twaalfstappen programma niet mijn ding is.

Dat isolement een grote vijand van me herstel is ben ik het zeker mee eens.
 

FredKroket

Badass junkie
Vergeet ook niet dat alles wat je nu meemaakt deel uitmaakt van je proces @Chr0nic. Pas gaandeweg kom je er achter wat voor jou werkt en wat niet. Soms neem je een verkeerde afslag, zoals je terugval. Kwestie van weer op het goede pad komen en andere afslagen nemen.

Ik vind jouw zelfinzichten erg sterk.
 

dupont

Badass junkie
Ik heb een aantal maanden bijna dagelijks bij een NA club gelopen hier. Het heeft me toen wel de juiste richting in gestuwd die ik nodig had. Ik was zelfs zover dat ik al een sponsor had maar ik begon mij op een gegeven moment best wel te ergeren aan een aantal dingen die ik niet helemaal vind kloppen en ik voelde me ook steeds minder op me gemak in de groep. De groep verlaten uiteindelijk. Was best een lastige keuze maar de conclusie is wel dat het twaalfstappen programma niet mijn ding is.

Dat isolement een grote vijand van me herstel is ben ik het zeker mee eens.

Alright, ieder z'n ding en ik lees wel dat je er goed over nagedacht hebt. Je hoeft er ook niet voor de rest van je leven heen. Misschien kan het je toch net ff dat beginnetje bieden dat je m.i. hard nodig hebt. Misschien een andere groep, ander fellowship of een hobbyclub of vrijwilligerswerk voor de verbinding.
 
Bovenaan