Verslaafd, al voor het eerste gebruik?

[PuurNatuur]

Hoi allemaal,

sorry als ik heel filosofisch wordt maar ik vraag me gewoon al heel lang iets af.

Na de eerste keer heroïne gebruik ben je nog niet verslaafd, al valt daar misschien wel over te discussiëren. Je hebt zelf de keuze in de hand om het wel of niet een tweede keer te gaan gebruiken. Maar goed, die keuze had je de eerste keer net zo goed en toen heb je ook besloten om het te doen. En nu komt mijn vraag dus: ben je volgens deze logica dan niet al verslaafd vóórdat je het de eerste keer gaat gebruiken? Ik licht het nog iets meer toe:

Bij sigaretten had ik hetzelfde. Ik wist net zoals iedereen dat een verslaving niet tot stand kan komen zonder die éérste sigaret. Toch was de drang om het een keer te proberen ontzettend groot. Met zo'n gedachten gang ben je eigenlijk dus al fucked bij voorbaat. Echt zwaar verslaafd ben ik nooit geweest en gelukkig ben ik er inmiddels weer van af. Maar ik vraag me nu dus wel af of mijn verslaving begon bij ofwel die eerste sigaret of bij het idee om het "een keertje te proberen". Ik hoop echt dat dit een beetje overkomt.

Het ding is dat ik nu eigenlijk ook wel heel benieuwd ben naar heroïne. Maar ik loop een beetje vast in mijn eigen gezwam: ben ik er niet al op voorhand aan verslaafd door er te veel over na te denken? Het beruchte topic van Tijdloos over hoe verraderlijk de drug is heb ik gelezen. Bovendien ben ik niet gek en weet ik wel beter dan daadwerkelijk heroïne te gaan doen. En tóch fantaseer ik er in mijn hoofd wel eens over hoe het nou echt zou zijn en baal ik ervan dat ik het nooit zal weten.

Ben benieuwd of er meer mensen zijn die er zo over denken als ik. Heb overigens geen ervaring met harddrugs behalve alcohol, maar ook dat drink ik sinds 2 jaar al niet meer. Wiet gebruik ik wel af en toe maar ik dwing mezelf regelmatig om een paar maanden te stoppen en dat lukt me ook iedere keer.

P.S. kom aub niet met verhalen dat het allemaal wel meevalt en dat het mogelijk is om het op een veilige manier één keer te proberen. Misschien werkt dat voor jullie maar ik wil dus niet over gehaald worden.

 

[Spyro]

Denk ook dat de ene er gevoeliger voor is dan een ander. Ook is de ene gevoeliger voor Hero dan een ander. Ik heb bijvoorbeeld echt moeite met drugs die verdoven. (Ketamine & GHB verslavingen achter de rug.) Ik zou heel graag Hero willen doen maar ik weet dat dit echt een gevaar is voor me. Met sigaretten en bijvoorbeeld uppers heb ik geen last van verslaving.

Interessant topic! Ik lees even mee.

 

[Green Dude]

Ik herken je gedachten wel puurnatuur. Maar verslaafd zijn door er aan te denken? Dat denk ik niet. Het is een nieuwsgierigheid die ergens niet 'kan' ingelost worden omdat het risico te groot is. Zelf ben ik ook zeer nieuwsgierig naar hero en weet ik dat er een moment komt dat de nieuwsgierigheid het overneemt, maar verslaving heeft in mijn ogen wel meer nodig dan die ene keer proberen. Dit bedoel ik dan uiteraard in de juiste omstandigheden, goede omgeving, sterk in je schoenen staan enzoverder.

 

[Hija de la luna 1]

Ik herken je gedachten wel puurnatuur. Maar verslaafd zijn door er aan te denken? Dat denk ik niet. Het is een nieuwsgierigheid die ergens niet 'kan' ingelost worden omdat het risico te groot is. Zelf ben ik ook zeer nieuwsgierig naar hero en weet ik dat er een moment komt dat de nieuwsgierigheid het overneemt, maar verslaving heeft in mijn ogen wel meer nodig dan die ene keer proberen. Dit bedoel ik dan uiteraard in de juiste omstandigheden, goede omgeving, sterk in je schoenen staan enzoverder.

Hoe kan je sterk in je schoenen staan ....als je toch een drug wilt ? 🤔

 

[Green Dude]

Hoe kan je sterk in je schoenen staan ....als je toch een drug wilt ? 🤔

Met het sterk in je schoenen staan bedoel ik voordat je daadwerkelijk de drug gebruikt. En een drug willen staat niet meteen gelijk aan nieuwsgierig zijn naar een drug. Vele mensen zijn nieuwsgierig naar het gevoel van een bungeesprong maar willen daarom nog niet die sprong wagen. Met sterk in de schoenen bedoel ik na je die sprong hebt gewaagd het niet nog eens te doen en tevreden zijn met de ervaring. Verschillende mensen hebben zeer verslavende stoffen 1 malig gebruikt om de nieuwsgierigheid in te lossen maar er daarna nooit meer naar teruggekeerd omdat die ene keer hun verlangen heeft ingelost.

 

[PuurNatuur]

Hoe kan je sterk in je schoenen staan ....als je toch een drug wilt ? 🤔

Haha, ja dit vat het eigenlijk wel mooi samen.

 

[De Zandman]

Met heroïne voor de eerste en hopelijk meteen de laatste keer kan ik zeggen, dat niet zelden de eerste keer geleid heeft tot ontzettend ziek worden.
Dit hebben enkele ex gebruikers aan mij verteld.
Kotsen, koorts, diarree...let wel, de eerste en soms ook nog de tweede keer dat je dit goedje neemt.
En hierna is het Tijdloos die vertelt, wat je te wachten staat als je ermee doorgaat...
Ik vind het typerend dat er klaarblijkelijk zoveel mensen zijn, die na die eerste keer toch verder blijven gaan en aldus een junk gaan worden.
Mijn vraag is dan ook:
Hoe komt dat?
Waarom ermee verder, terwijl je weet, dat de kans dat het misloopt, groot is?

 

[GHBismijnietdebaas]

Een verslaving is een goed gevoel krijgen voor een moment, al is het gokken m, seks, drugs, geld uitgeven. dit doe je niet als je niet iets mist in je leven. Of het moet een festival zijn waar je een niet verslavend middel neemt zoals xtc puur voor de leuke avond!

 

[Dopemonster]

Hoi allemaal,

sorry als ik heel filosofisch wordt maar ik vraag me gewoon al heel lang iets af.

Na de eerste keer heroïne gebruik ben je nog niet verslaafd, al valt daar misschien wel over te discussiëren. Je hebt zelf de keuze in de hand om het wel of niet een tweede keer te gaan gebruiken. Maar goed, die keuze had je de eerste keer net zo goed en toen heb je ook besloten om het te doen. En nu komt mijn vraag dus: ben je volgens deze logica dan niet al verslaafd vóórdat je het de eerste keer gaat gebruiken? Ik licht het nog iets meer toe:

Bij sigaretten had ik hetzelfde. Ik wist net zoals iedereen dat een verslaving niet tot stand kan komen zonder die éérste sigaret. Toch was de drang om het een keer te proberen ontzettend groot. Met zo'n gedachten gang ben je eigenlijk dus al fucked bij voorbaat. Echt zwaar verslaafd ben ik nooit geweest en gelukkig ben ik er inmiddels weer van af. Maar ik vraag me nu dus wel af of mijn verslaving begon bij ofwel die eerste sigaret of bij het idee om het "een keertje te proberen". Ik hoop echt dat dit een beetje overkomt.

Het ding is dat ik nu eigenlijk ook wel heel benieuwd ben naar heroïne. Maar ik loop een beetje vast in mijn eigen gezwam: ben ik er niet al op voorhand aan verslaafd door er te veel over na te denken? Het beruchte topic van Tijdloos over hoe verraderlijk de drug is heb ik gelezen. Bovendien ben ik niet gek en weet ik wel beter dan daadwerkelijk heroïne te gaan doen. En tóch fantaseer ik er in mijn hoofd wel eens over hoe het nou echt zou zijn en baal ik ervan dat ik het nooit zal weten.

Ben benieuwd of er meer mensen zijn die er zo over denken als ik. Heb overigens geen ervaring met harddrugs behalve alcohol, maar ook dat drink ik sinds 2 jaar al niet meer. Wiet gebruik ik wel af en toe maar ik dwing mezelf regelmatig om een paar maanden te stoppen en dat lukt me ook iedere keer.

P.S. kom aub niet met verhalen dat het allemaal wel meevalt en dat het mogelijk is om het op een veilige manier één keer te proberen. Misschien werkt dat voor jullie maar ik wil dus niet over gehaald worden.

Dit onderbouwt mijn geloof dat verslaving een gedragsprobleem is en niet een ziekte, om welke reden dan ook dat je bent gaan gebruiken.
Maar je bent niet verslaafd voordat je überhaupt iets geprobeerd hebt, dat kan helemaal niet. Je kunt ook makkelijker kiezen om bijvoorbeeld nee te zeggen wanneer iemand je een lijntje coke aanbied dan wanneer je het gevoel ervaren hebt en iemand je aanbied. Het is ook makkelijker om nee te zeggen tegen pijnmedicatie bij pijn hoe erg dan ook dan dat je een nieuwe pijn hebt en al eens ervaren hebt hoe morphine alles oké maakt. Het is ook makkelijker om nee te zeggen tegen een kalmeringsmiddel bij een paniekaanval dan wanneer je in paniek bent en weet hoe lekker een xanax of valium dan kan zijn. Je kunt ook makkelijker nee zeggen tegen een biertje in de zon als je nog nooit bier op hebt. Ga maar door, nee verslaafd kun je niet zijn voordat je ermee bekend bent.

 

[De Zandman]

Mee eens.
Filosofie, of niet, maar nee.
Verslaafd ben je niet alvorens het binnenkrijgen van drugs.
Je wordt verslaafd gemaakt.
Door of jezelf, (1)
of door je moeder aan de placenta vastzittende. (2)
Bij optie 2 is er van een eigen keuze nog geen sprake...dat is het enige verschil. Dan heb je pech.
En anders, je hebt zelf de keuze gemaakt om :
(1) al of niet in te gaan nemen, in geval van verslaafd raken is deze keuze wel duidelijk, of (2) eerst via doktersvoorschrift.
Na een operatie, ongeval, in dezen.

De gevoeligheid voor verslaving, die kan je dus weer wél in je genen meekrijgen....Like me.
uiteraard door heftige gebeurtenissen getriggerd worden, is ook een goede reden..
maar, die eerste keuze maak je zelf..ook in deze zaak...

De wilskracht om ermee te stoppen, moet uit en door jezelf gemaakt worden.
Stoppen is zwaar, zoals bekend is.
Filosofisch vertherapeutiseerd, of niet.

 

[Jointgeweigerd]

Ik heb nog nooit geblowd, ben 51, maar ben volgens coffeeshops te oud om mee te beginnen.
2 x kreeg ik geen joint mee.
Ik wil een keer een joint roken, maar krijg het als enige Nederlander niet voor elkaar.

 

[CuriousExplorer]

Ik heb nog nooit geblowd, ben 51, maar ben volgens coffeeshops te oud om mee te beginnen.
2 x kreeg ik geen joint mee.
Ik wil een keer een joint roken, maar krijg het als enige Nederlander niet voor elkaar.

Betere coffeeshop zoeken. Is dit geen discriminatie btw?

 

[PsyTekz]

Ik heb nog nooit geblowd, ben 51, maar ben volgens coffeeshops te oud om mee te beginnen.
2 x kreeg ik geen joint mee.
Ik wil een keer een joint roken, maar krijg het als enige Nederlander niet voor elkaar.

Gewoon een andere shop in gaan en een gram wiet kopen of een voorgerolde joint zonder verder veel info te verschaffen. De shop hoeft toch niet te weten hoeveel je blowt of het je 1ste keer is?

 

[Blyatman]

Ik heb nog nooit geblowd, ben 51, maar ben volgens coffeeshops te oud om mee te beginnen.
2 x kreeg ik geen joint mee.
Ik wil een keer een joint roken, maar krijg het als enige Nederlander niet voor elkaar.

Een shop mag niemand onder de leeftijdsgrens van 18 jaar toegang en verkoop weigeren. Gewoon dikke vette onzin.

 

[Jointgeweigerd]

Ik snap er ook niets van. Misschien hebben ze gewoon een lolletje gemaakt, maar ben slecht in het ontcijferen van grappen.
Misschien ben ik ook gewoon te oud. Te oud voor drugs, te oud voor alcohol.
Durf ook in café niet aan te geven dat ik aan mijn eerste biertje moet beginnen.

 

[Proxima]

Ik heb nog nooit geblowd, ben 51, maar ben volgens coffeeshops te oud om mee te beginnen.
2 x kreeg ik geen joint mee.
Ik wil een keer een joint roken, maar krijg het als enige Nederlander niet voor elkaar.

Kan je wat meer uitleg geven hoe dit precies in z'n werk ging?

Ik denk namelijk dat er een andere reden is waarom men jou niets wilde verkopen.

Leeftijd is echt geen issue bij een koffieshop, laat staan dat twee koffieshops precies dezelfde rede gebruiken om jou te weigeren. We missen hier volgens mij wat informatie.

 

[Jointgeweigerd]

Ik heb aangegeven dat ik a : 51 ben, b:nog nooit gerookt/geblowed/gedronken heb en c: pddnos heb.
Misschien mogen ze dan niets meegeven met die informatie.
Voel me gewoon nu een sukkel, omdat mensen die 18 zijn wel gewoon kunnen blowen en ik nog zelfs door mijn eigen angst nog zelfs op mijn eerste druppel alcohol moet wachten.
Als ik gewoon gezegd had : een voorgedraaide, had er waarschijnlijk niets aan de hand geweest.
Lijkt wel als je eerlijk aangeeft dat je oud bent en pddnos dat je uitgesloten word van drugs.

 

[CaRRita]

Het is best raar dat je eigenlijk nogal wat moeite moet doen om verslaafd te raken. De eerste sigaret is vies, het eerste biertje is vies en ga zo maar door. En vaak is de eerste sigaret van de dag niet eens echt lekker, of het eerste biertje van de avond. En toch maar doorzetten!

Ik denk dat er allerlei factoren mee spelen, maar vooral je motivatie - de reden waarom je rookt of drinkt of wat dan ook doet - is cruciaal denk ik. Ik ging roken toen ik 14 was omdat ik 'erbij' wilde horen. Ik ging drinken toen ik 14 was omdat het me aangeboden werd, ik durfde geen nee te zeggen en later was het fijn omdat ik me dan sociaal veel vrijer voelde. Ik ben trouwens wel aan sigaretten, maar nooit aan alcohol verslaafd geraakt. Wiet heb ik een paar keer geprobeerd, maar dat had een veel te sterk effect op mij en dat vond ik niet fijn.

En nu ben ik verslaafd aan Oxycodon. Het begon met pijnstillers voor een hernia, waarbij ik na een paar weken zonder blikken of blozen in een paar dagen helemaal gestopt ben met de pillen. Toen kwam de 2e hernia en hoewel die ook vanzelf overging, bleef ik aan 10 mg vastzitten die ik elke avond na het eten nam. Dat heb ik jaaaren gedaan, totdat ik de pillen wat vroeger en nog wat vroeger en wat meer en wat meer ging nemen... Dus ik neem nu elke dag 20 mg, dat was ooit 30, maar de huisarts geeft niet meer dan 20 (gelukkig!). En daar red ik het mee, dat moet gewoon. Waarbij ik aan het begin van de maand als een soort verwennerij dan meer mg neem en aan het einde met minder mg moet toedoen. Wat ook lukt. Want dat is wel het rare, ik ben verslaafd maar weer niet zo dat ik mijn leven om zal gooien vanwege de verslaving.

Misschien is mijn reactie hier en daar een beetje off topic, maar het komt erop neer dat ik voor mijn gevoel zeker niet voor de eerste hijs/slok al verslaafd was. En dat de verslaving eigenlijk ook buiten mijn wil om wel of niet ontstaat. Ik heb er niet zoveel invloed op lijkt wel.

 

[Dopemonster]

Ik heb nog nooit geblowd, ben 51, maar ben volgens coffeeshops te oud om mee te beginnen.
2 x kreeg ik geen joint mee.
Ik wil een keer een joint roken, maar krijg het als enige Nederlander niet voor elkaar.

Wat de fuck man dit kan toch helemaal niet?🤣😂🤣 LOL te oud om je wiet te verkopen😂😂
Dit heb ik nog nooit meegemaakt en ik heb een hoop coffeeshops en oudjes gezien no offence

 

[Dopemonster]

Het is best raar dat je eigenlijk nogal wat moeite moet doen om verslaafd te raken. De eerste sigaret is vies, het eerste biertje is vies en ga zo maar door. En vaak is de eerste sigaret van de dag niet eens echt lekker, of het eerste biertje van de avond. En toch maar doorzetten!

Ik denk dat er allerlei factoren mee spelen, maar vooral je motivatie - de reden waarom je rookt of drinkt of wat dan ook doet - is cruciaal denk ik. Ik ging roken toen ik 14 was omdat ik 'erbij' wilde horen. Ik ging drinken toen ik 14 was omdat het me aangeboden werd, ik durfde geen nee te zeggen en later was het fijn omdat ik me dan sociaal veel vrijer voelde. Ik ben trouwens wel aan sigaretten, maar nooit aan alcohol verslaafd geraakt. Wiet heb ik een paar keer geprobeerd, maar dat had een veel te sterk effect op mij en dat vond ik niet fijn.

En nu ben ik verslaafd aan Oxycodon. Het begon met pijnstillers voor een hernia, waarbij ik na een paar weken zonder blikken of blozen in een paar dagen helemaal gestopt ben met de pillen. Toen kwam de 2e hernia en hoewel die ook vanzelf overging, bleef ik aan 10 mg vastzitten die ik elke avond na het eten nam. Dat heb ik jaaaren gedaan, totdat ik de pillen wat vroeger en nog wat vroeger en wat meer en wat meer ging nemen... Dus ik neem nu elke dag 20 mg, dat was ooit 30, maar de huisarts geeft niet meer dan 20 (gelukkig!). En daar red ik het mee, dat moet gewoon. Waarbij ik aan het begin van de maand als een soort verwennerij dan meer mg neem en aan het einde met minder mg moet toedoen. Wat ook lukt. Want dat is wel het rare, ik ben verslaafd maar weer niet zo dat ik mijn leven om zal gooien vanwege de verslaving.

Misschien is mijn reactie hier en daar een beetje off topic, maar het komt erop neer dat ik voor mijn gevoel zeker niet voor de eerste hijs/slok al verslaafd was. En dat de verslaving eigenlijk ook buiten mijn wil om wel of niet ontstaat. Ik heb er niet zoveel invloed op lijkt wel.

Zit waarheid in wat je zegt maar is natuurlijk niet in alle gevallen zo.
Bijvoorbeeld bij chronische langdurig slapeloosheid voelt die eerste benzo hemels en niet vies zoals die eerste sigaret of biertje of joint. De eerste keer een opiaat kan dan wel vaak verkeerd vallen.
Maar bijvoorbeeld die eerste mdma ervaring of die eerste coke of speed/meth ervaring kan ook hemels zijn. Dus soms ligt een verslaving heel erg voor handen!

 

[CaRRita]

Maar bijvoorbeeld die eerste mdma ervaring of die eerste coke of speed/meth ervaring kan ook hemels zijn.

Toch is het snuiven op zich geen fijn gevoel, daar moet je dan toch ook even bij doorzetten.

 

[Dopemonster]

Toch is het snuiven op zich geen fijn gevoel, daar moet je dan toch ook even bij doorzetten.

Dat is zeker waar maar zit er zo in hoor!🤣

 

[CuriousExplorer]

Toch is het snuiven op zich geen fijn gevoel, daar moet je dan toch ook even bij doorzetten.

Cocaïne is een uitzondering op de regel.

 

[Jointgeweigerd]

Heb maar besloten het toch niet te proberen. Zelfs mijn psycholoog vind het niet slim.
Ik ben de enige Nederlander die zijn hele leven nog nooit gerookt, geblowd en gedronken heeft.
Mijn leven is supersaai

 

[Dopemonster]

Heb maar besloten het toch niet te proberen. Zelfs mijn psycholoog vind het niet slim.
Ik ben de enige Nederlander die zijn hele leven nog nooit gerookt, geblowd en gedronken heeft.
Mijn leven is supersaai

Daar moet je de positieve én de negatieve kant van inzien:
Je hersenen waarderen het dat je die dingen nog nooit gedaan hebt en het is nooit te laat om ergens mee te experimenteren.
En de negatieve kant is misschien dat je een hoop dingen in je jeugd gemist hebt, maar het verleden is niet meer relevant en kan je niks aan veranderen dus who cares? Wees blij met je bestaan hoe "saai" die ook mag zijn.

 

[LucidLucy]

In mijn optiek was ik al lang verslaafd voor mijn eerste middelen überhaupt in zicht waren. Verslaving zit 'm niet in middelen, of gamen of gokken of noem het maar op. Verslaving kan ontstaan in obsessies naar welk onderwerp dan ook. Of dat nou gaat om eten, hobbies of drugs. Al deze dingen kunnen een ziekelijke obsessieve vorm aannemen.

Vroeger als kind kon ik helemaal opgaan in Lego. Al het andere, dat bestond dan voor even niet meer. Even geen gedoe, geen pestgedrag, geen huiswerk. En daarmee was het toch een vorm van vluchten voor je verantwoordelijkheid.

En zo heb ik dit met veel meer hobbies gehad. De lijn tussen fanatiek bezig zijn en obsessief verslaafd raken aan, is heel dun.

Verslaafden hebben stiekem enorm veel gemeen. Velen zijn gepest, hebben een lastige jeugd gehad, trauma's meegemaakt etc. (Wat velen overigens heel lang als het hoofdprobleem zien, want aan de drugs zal het niet liggen. Maar het houd ekaar in stand).
Verslaafden zijn over het algemeen mensen die alles willen meemaken. Als er in een kring hier een gesprek plaatsvind wil je tegelijkertijd dat andere gesprek ook volgen. Je wilt alles ervaren, alles altijd weten. En zo kan ik nog een heleboel gemene delers vinden.
Een van de grootste gemene delers is waarschijnlijk wel de grenzenloosheid. Dit kan zich in allerlei vormen uiten. Zoals niet naar huis kunnen gaan, altijd de laatste diehard op dat feestje zijn. Maar het kan ook inhouden dat je niet goed bent in grenzen aangeven, altijd over je heen laat lopen. Jezelf wegcijferen en andere mensen pleasen. En daarmee denken dat je zo goed bezig bent. Maar uiteindelijk eindigen in zelfmedelijden omdat niemand dat voor je terug lijkt te doen.

Verslaafden zijn ook verschrikkelijk goed in zaken uitvergroten. Van een mug een olifant maken. Irreële angsten, of je dat nou wel of niet durft toe te geven. De meesten hebben een heleboel zorgen, waarvan 99% niet gebeurt.(al geldt dit waarschijnlijk gewoon voor iedereen haha,)

En een van de meest lastige dingen. Verslaafden zijn enorm goed in zichzelf en anderen voor de gek houden. Oh de onzin die ik mezelf heb wijsgemaakt door de jaren heen. Van 'blowen is niet verslavend' tot aan 'ik heb mijn geaardheid geaccepteerd' (maar vervolgens nog een jaar of 8 daar niet open over durven spreken, yeah right... Geaccepteerd...)
En zo speel ik continue spelletjes met m'n eigen hoofd. Lastig dat je je eigen denken niet kan vertrouwen.

Nog interessanter is de vraag: 'Wanneer is iets gezond/gewenst gedrag en wanneer is het verslaving?'

Want bij een drugsverslaving is geheelonthouding een optie. Bij eetverslaving..... Je kan het proberen, maar dat zal niet gek lang duren.
Wat telt is dat de obsessie jou in de weg staat om in het hier en nu te zijn. Het staat je in de weg om bij je gevoel te kunnen. Om aan te kunnen voelen wat er goed/minder goed ging op een dag, waar je dankbaar voor bent, hoe je je op dat moment voelt. Allemaal dingen die belangrijk zijn, maar waar een actief verslaafde over het algemeen straal aan voorbij gaat. Of zichzelf aanpraat het wel te doen, maar het inzicht simpelweg niet heeft dat de realiteit anders is. (Weer dat voor de gek houden)

In mijn ogen is daar maar een erg goed hulpmiddel bij. En dat is door het niet alleen te doen. De beste stuurlui staan altijd aan wal.
Objectief naar jezelf kijken is heel erg moeilijk. Maar wat een ander beter kan doen, hebben we zo bedacht. (Of in elk geval wat iemand anders verkeerd doet).
Als je al je issues met andere mensen kan delen, kan er eens iemand objectief meekijken in je hoofd. En van al die olifanten weer muggen maken door de boel eens in perspectief te plaatsen.

Anyway, interessant topic.

EDIT:
Over de periodes van verschillende middelen en waarom je zo kan wisselen. Zolang het geen lichamelijke afhankelijkheid betreft kan je elke verslaving/obsessie inwisselen voor een ander.
Waarom? Omdat het gaat om het vluchten voor je achterliggende problemen. Zolang je deze niet in de ogen hoeft te kijken, is je verslaafde ik tevreden. Of je dat nou voorkomt met blowen, gamen of oxycodon, maakt niet zoveel uit. Als je maar niet in contact staat met jezelf.

Dat zijn ook de moeilijke momenten. Wanneer ik helemaal alleen ben zonder middelen (en dan reken ik ook mee: tv, of, telefoon of allerlei andere afleidingen). Nee echt alleen zijn zonder prikkels. Dan zit je inneens met je eigen gevoel en kan je niet vluchten. Als verslaafde heb ik daar nog geen gezonde coping voor. Ja, humor misschien.
Humor is coping, om te dealen zonder doping. Als iemand zich ooit afvraagt waarom Rutte alles weglacht. Wel hier, uw antwoord.

 

[Maximusso]

In mijn optiek was ik al lang verslaafd voor mijn eerste middelen überhaupt in zicht waren. Verslaving zit 'm niet in middelen, of gamen of gokken of noem het maar op. Verslaving kan ontstaan in obsessies naar welk onderwerp dan ook. Of dat nou gaat om eten, hobbies of drugs. Al deze dingen kunnen een ziekelijke obsessieve vorm aannemen.

Vroeger als kind kon ik helemaal opgaan in Lego. Al het andere, dat bestond dan voor even niet meer. Even geen gedoe, geen pestgedrag, geen huiswerk. En daarmee was het toch een vorm van vluchten voor je verantwoordelijkheid.

En zo heb ik dit met veel meer hobbies gehad. De lijn tussen fanatiek bezig zijn en obsessief verslaafd raken aan, is heel dun.

Verslaafden hebben stiekem enorm veel gemeen. Velen zijn gepest, hebben een lastige jeugd gehad, trauma's meegemaakt etc. (Wat velen overigens heel lang als het hoofdprobleem zien, want aan de drugs zal het niet liggen. Maar het houd ekaar in stand).
Verslaafden zijn over het algemeen mensen die alles willen meemaken. Als er in een kring hier een gesprek plaatsvind wil je tegelijkertijd dat andere gesprek ook volgen. Je wilt alles ervaren, alles altijd weten. En zo kan ik nog een heleboel gemene delers vinden.
Een van de grootste gemene delers is waarschijnlijk wel de grenzenloosheid. Dit kan zich in allerlei vormen uiten. Zoals niet naar huis kunnen gaan, altijd de laatste diehard op dat feestje zijn. Maar het kan ook inhouden dat je niet goed bent in grenzen aangeven, altijd over je heen laat lopen. Jezelf wegcijferen en andere mensen pleasen. En daarmee denken dat je zo goed bezig bent. Maar uiteindelijk eindigen in zelfmedelijden omdat niemand dat voor je terug lijkt te doen.

Verslaafden zijn ook verschrikkelijk goed in zaken uitvergroten. Van een mug een olifant maken. Irreële angsten, of je dat nou wel of niet durft toe te geven. De meesten hebben een heleboel zorgen, waarvan 99% niet gebeurt.(al geldt dit waarschijnlijk gewoon voor iedereen haha,)

En een van de meest lastige dingen. Verslaafden zijn enorm goed in zichzelf en anderen voor de gek houden. Oh de onzin die ik mezelf heb wijsgemaakt door de jaren heen. Van 'blowen is niet verslavend' tot aan 'ik heb mijn geaardheid geaccepteerd' (maar vervolgens nog een jaar of 8 daar niet open over durven spreken, yeah right... Geaccepteerd...)
En zo speel ik continue spelletjes met m'n eigen hoofd. Lastig dat je je eigen denken niet kan vertrouwen.

Nog interessanter is de vraag: 'Wanneer is iets gezond/gewenst gedrag en wanneer is het verslaving?'

Want bij een drugsverslaving is geheelonthouding een optie. Bij eetverslaving..... Je kan het proberen, maar dat zal niet gek lang duren.
Wat telt is dat de obsessie jou in de weg staat om in het hier en nu te zijn. Het staat je in de weg om bij je gevoel te kunnen. Om aan te kunnen voelen wat er goed/minder goed ging op een dag, waar je dankbaar voor bent, hoe je je op dat moment voelt. Allemaal dingen die belangrijk zijn, maar waar een actief verslaafde over het algemeen straal aan voorbij gaat. Of zichzelf aanpraat het wel te doen, maar het inzicht simpelweg niet heeft dat de realiteit anders is. (Weer dat voor de gek houden)

In mijn ogen is daar maar een erg goed hulpmiddel bij. En dat is door het niet alleen te doen. De beste stuurlui staan altijd aan wal.
Objectief naar jezelf kijken is heel erg moeilijk. Maar wat een ander beter kan doen, hebben we zo bedacht. (Of in elk geval wat iemand anders verkeerd doet).
Als je al je issues met andere mensen kan delen, kan er eens iemand objectief meekijken in je hoofd. En van al die olifanten weer muggen maken door de boel eens in perspectief te plaatsen.

Anyway, interessant topic.

EDIT:
Over de periodes van verschillende middelen en waarom je zo kan wisselen. Zolang het geen lichamelijke afhankelijkheid betreft kan je elke verslaving/obsessie inwisselen voor een ander.
Waarom? Omdat het gaat om het vluchten voor je achterliggende problemen. Zolang je deze niet in de ogen hoeft te kijken, is je verslaafde ik tevreden. Of je dat nou voorkomt met blowen, gamen of oxycodon, maakt niet zoveel uit. Als je maar niet in contact staat met jezelf.

Dat zijn ook de moeilijke momenten. Wanneer ik helemaal alleen ben zonder middelen (en dan reken ik ook mee: tv, of, telefoon of allerlei andere afleidingen). Nee echt alleen zijn zonder prikkels. Dan zit je inneens met je eigen gevoel en kan je niet vluchten. Als verslaafde heb ik daar nog geen gezonde coping voor. Ja, humor misschien.
Humor is coping, om te dealen zonder doping. Als iemand zich ooit afvraagt waarom Rutte alles weglacht. Wel hier, uw antwoord.

Het helpt mij altijd als ik dit soort verhalen lees. Heel herkenbaar namelijk.

On topic. Voor mij is het niet mogelijk iets te proberen waardoor ik een goed gevoel krijg. Ook al zou de eerste niet goed gaan (wetende dat dit bij eerste keer heroïne gebruik vaker voorkomt), dan weet ik zeker dat ik het een tweede keer zou doen om te kijken of het dan wel goed gaat.

Nou ben ik op zijn zachtst gezegd nogal verslavingsgevoelig, dus nogal logisch dat ik geen dingen moet proberen of moet gaan doen waarvan ik weet dat die schadelijk zijn, maar je wel een goed gevoel geven.

Ik zou zeggen dat je op voorhand verslaafd bent als je nu al een ontzettende drang ernaar voelt om het te doen. Het zit dan al zo in je hoofd dat je al bezig bent te leren dat je het wil. Als het dan ook nog eens bevalt, probeer het dan maar eens in de hand te houden.

 

[Hardcore_frk]

Cocaïne is een uitzondering op de regel.

Ik vind bijna alles wel lekker om te snuiven. Van cocaïne tot aan speed en 3-MMC.

Eigenlijk is geen pijn mij te gek. Nou ja, het doet ook gewoon geen pijn!

 

[CuriousExplorer]

Ik vind bijna alles wel lekker om te snuiven. Van cocaïne tot aan speed en 3-MMC.

Eigenlijk is geen pijn mij te gek. Nou ja, het doet ook gewoon geen pijn!

Qua smaak dan.
Coke smaakt by far het lekkerste.

 

[Hardcore_frk]

Qua smaak dan.
Coke smaakt by far het lekkerste.

Absoluut, de geur van het oerwoud!

Al kan ik me soms wel storen aan dat verdoofde gevoel ter hoogte van je keel en neus. Alsof je bijna niet meer kan slikken ofzo..

 

[CuriousExplorer]

Absoluut, de geur van het oerwoud!

Al kan ik me soms wel storen aan dat verdoofde gevoel ter hoogte van je keel en neus. Alsof je bijna niet meer kan slikken ofzo..

Ik hou er net van 😍

 

[Hardcore_frk]

Ik hou er net van 😍

Potverdorie, nu krijg ik zin..

Neen, ik laat mij geen 50 euro afhandig maken!

 

[CuriousExplorer]

Potverdorie, nu krijg ik zin..

😂😂😂

Neen, ik laat mij geen 50 euro afhandig maken!

Groot gelijk !! Maar....
Die smaak
Dat gevoel
Die geur
Mmm



Ooh wacht. 🤣🤣