PientjeDopamientje
Newbie
Heey mensen,
Ik ben al langere tijd ghb en phenibut aan het gebruiken. Ik ben niet lichamelijk verslaafd want er zijn ook dagen bij dat ik niet gebruik maximaal 4 a 5 dagen als ik echt doorzet.. Wel elke keer op het randje gezeten van lichamelijke verslaving maar kon me door de paniekaanvallen en ellende heen slaan. (Dankzij mensen hier op dit forum ontzettend goed geadviseerd en geholpen🙏❤)
De reden dat ik toch weer terug val in gebruik is dat de depressie die er aan vast zit echt ongelooflijk de overhand neemt waardoor ik toch weer aan het gebruik toe geef. Ik kan nergens meer van genieten, kan amper m'n bed uit komen en heb momenteel suïcidale gedachtes. Ik weet dat het doorzetten is maar ben zo geschrokken van mezelf dat ik geregeld geen uitweg meer zie dan de dood. Ik wil helemaal niet dood alleen het uitzichtloze, wanhopige gevoel is bij mij zo extreem en neemt soms de totale overhand waardoor ik de controle over mezelf verlies. Ik heb dit nog nooit meegemaakt en vroeg me af of mensen dit herkennen en zoja, hoe ga je met zoiets om en hoe lang duurt het ongeveer voordat je weer jezelf voelt? Het voelt voor mij alsof ik afscheid heb genomen van m'n oude ik en het voelt echt heel apart.
Ik snap uiteraard ook dat jullie geen directe oplossingen kunnen bieden of een concreet antwoord hebben en dat verwacht ik ook niet maar voel me soms erg radeloos. Ik ben van nature een opgewekt persoon met een redelijke dosis humor maar dat verdwijnt beetje bij beetje.
Ik sta op een wachtlijst voor hulp, het duurt alleen lang dus wilde hier even mijn verhaal kwijt.
Thanks voor het lezen en alvast een fijne avond!!
Ik ben al langere tijd ghb en phenibut aan het gebruiken. Ik ben niet lichamelijk verslaafd want er zijn ook dagen bij dat ik niet gebruik maximaal 4 a 5 dagen als ik echt doorzet.. Wel elke keer op het randje gezeten van lichamelijke verslaving maar kon me door de paniekaanvallen en ellende heen slaan. (Dankzij mensen hier op dit forum ontzettend goed geadviseerd en geholpen🙏❤)
De reden dat ik toch weer terug val in gebruik is dat de depressie die er aan vast zit echt ongelooflijk de overhand neemt waardoor ik toch weer aan het gebruik toe geef. Ik kan nergens meer van genieten, kan amper m'n bed uit komen en heb momenteel suïcidale gedachtes. Ik weet dat het doorzetten is maar ben zo geschrokken van mezelf dat ik geregeld geen uitweg meer zie dan de dood. Ik wil helemaal niet dood alleen het uitzichtloze, wanhopige gevoel is bij mij zo extreem en neemt soms de totale overhand waardoor ik de controle over mezelf verlies. Ik heb dit nog nooit meegemaakt en vroeg me af of mensen dit herkennen en zoja, hoe ga je met zoiets om en hoe lang duurt het ongeveer voordat je weer jezelf voelt? Het voelt voor mij alsof ik afscheid heb genomen van m'n oude ik en het voelt echt heel apart.
Ik snap uiteraard ook dat jullie geen directe oplossingen kunnen bieden of een concreet antwoord hebben en dat verwacht ik ook niet maar voel me soms erg radeloos. Ik ben van nature een opgewekt persoon met een redelijke dosis humor maar dat verdwijnt beetje bij beetje.
Ik sta op een wachtlijst voor hulp, het duurt alleen lang dus wilde hier even mijn verhaal kwijt.
Thanks voor het lezen en alvast een fijne avond!!