Waterkan01
Experimenterende gebruiker
Bijzonder spul wel die truffels
Gister 0,8 gram gedaan (hoogste dosis tot nu toe, was weer tijdje gestopt) en mijn intentie was nu niet om mezelf te verbeteren zoals ik in de openingspost zei, maar om te 'ontvangen' wat ik nodig had. Zat weer even niet zo lekker in m'n vel maar kon er de vinger niet zo goed op leggen waar het nou vandaan kwam. Dus, truffels genomen, en merkte dat ik enerzijds erg kon genieten van bijvoorbeeld muziek, maar aan de andere kant weer emotioneel werd en me eigenlijk best wel kut voelde. Gestrest, overweldigd. Toen ben ik even gaan liggen en gaan nadenken van: wat is er nou aan de hand? Waarom voel ik me de laatste tijd weer zo? Ben tot de conclusie gekomen dat ik wederom teveel van mezelf vraag, mezelf overwerk om een goed en trots gevoel over mezelf te forceren, feest tot in de vroege uurtjes om me niet alleen te hoeven voelen en ondertussen dus niet voldoende stilsta bij wat ik echt nodig heb, namelijk rust om dingen te verwerken en mijn verdriet te voelen.
Denk wel dat 0,8 gram een iets te hoge dosis voor me was, want voelde me dus op momenten echt overweldigd en ook wel van de wereld en duizelig (zal ook met vermoeidheid te maken hebben gehad want slaap al de hele week beroerd). Maar zo bijzonder hoe het je tot inzichten brengt. Dat ik al twee weken loop te sukkelen met een naar en onbestemd gevoel maar niet weet wat ik ermee moet, en na zo'n minidosis opeens tot antwoorden kom. Het was geen leuke dag, maar heb wel het idee dat het even nodig was.
Het blijft een proces natuurlijk en ik ben soms hardleers en koppig, maar hoop dat ik elke keer een stukje verder kom. Nu weer even een pauze van de truffels, haha.
Gister 0,8 gram gedaan (hoogste dosis tot nu toe, was weer tijdje gestopt) en mijn intentie was nu niet om mezelf te verbeteren zoals ik in de openingspost zei, maar om te 'ontvangen' wat ik nodig had. Zat weer even niet zo lekker in m'n vel maar kon er de vinger niet zo goed op leggen waar het nou vandaan kwam. Dus, truffels genomen, en merkte dat ik enerzijds erg kon genieten van bijvoorbeeld muziek, maar aan de andere kant weer emotioneel werd en me eigenlijk best wel kut voelde. Gestrest, overweldigd. Toen ben ik even gaan liggen en gaan nadenken van: wat is er nou aan de hand? Waarom voel ik me de laatste tijd weer zo? Ben tot de conclusie gekomen dat ik wederom teveel van mezelf vraag, mezelf overwerk om een goed en trots gevoel over mezelf te forceren, feest tot in de vroege uurtjes om me niet alleen te hoeven voelen en ondertussen dus niet voldoende stilsta bij wat ik echt nodig heb, namelijk rust om dingen te verwerken en mijn verdriet te voelen.
Denk wel dat 0,8 gram een iets te hoge dosis voor me was, want voelde me dus op momenten echt overweldigd en ook wel van de wereld en duizelig (zal ook met vermoeidheid te maken hebben gehad want slaap al de hele week beroerd). Maar zo bijzonder hoe het je tot inzichten brengt. Dat ik al twee weken loop te sukkelen met een naar en onbestemd gevoel maar niet weet wat ik ermee moet, en na zo'n minidosis opeens tot antwoorden kom. Het was geen leuke dag, maar heb wel het idee dat het even nodig was.
Het blijft een proces natuurlijk en ik ben soms hardleers en koppig, maar hoop dat ik elke keer een stukje verder kom. Nu weer even een pauze van de truffels, haha.