Wat versta en beleef je vwb het woord " verslaving"?

[De Zandman]

En ook door factoren die je juist niet van tevoren weet.
Onder invloed van de fdck ben ik heel diep gegaan. Stel de vraag waarom maar eens achter elkaar over een onderwerp en je loopt vast..
Ik deed dit betreffende het vraagstuk en ik kwam er niet uit.

 

[Neo-Shulginist]

En ook door factoren die je juist niet van tevoren weet.

Zeker. Je kan niet alles tegelijkertijd in real-time meten. Wel kun je indicatoren die in het verleden zijn vastgesteld gebruiken om te kijken of er later een bepaald effect mee geassocieerd wordt. Door de sterkte van zulke verbanden te analyseren kun je oorzaak en gevolg achterhalen.

 

[De Zandman]

In sommige gevallen wel, jazeker, maar ook in gevallen niet meer omdat er teveel factoren meespelen die allemaal als een kluwen in en over elkaar vallen.

 

[Neo-Shulginist]

Maar iets minder abstract: bij het drugsbeleid weten we eigenlijk vrij goed welke factoren meespelen bij het verergeren van verslavingsproblemen. Dingen zoals naalden-uitruilprogramma's, drugs testen, gebruikersruimten en gratis verslavingszorg betaald door een sociaal zorgstelsel werken heel goed om de schade te beperken. Harde straffen, militaire maatregelen, verbod op parafernalia en scare-campaigns scare campaigns werken niet.

Het probleem is dat telkens dat zoiets weer blijkt iedereen (en voornamelijk ambtenaren) zoiets doet:

 

[Neo-Shulginist]

Sterker nog we hadden een minister die vond dat conclusies van wetenschappelijk onderzoek maar even totaal 180 graden gedraaid opgeschreven moesten worden want anders klopte zijn beleid niet meer.

 

[Neo-Shulginist]

En dat was alleen die ene keer dat hij er echt zwart-op-wit op betrapt werd

 

[StraatPiraat]

Ik zou niet snappen waarom we wel naar Mars moeten kunnen vliegen maar verder niet de cognitieve of politieke vermogens zouden hebben om uit te vogelen hoe en waarom we met elkaar omgaan

Ik denk dat een groot verschil wel licht in het feit dat naar Mars gaan vooral exacte wetenschappen als natuurkunde en wiskunde betreft terwijl sociale wetenschappen geen absolute antwoorden heeft op vraagstukken, iedereen is tenslotte anders.

Is meteen de reden dat ik sociale wetenschappen interessanter vind haha.

 

[De Zandman]

Ha, ja de ambtenaren met hun visie waar niemand iets stichtelijks mee kan!
Nee, de doodstraf werkt niet in de strijd tegen drugs...misschien wel tegen misplaatste ambtenarij.

 

[Neo-Shulginist]

Ik denk dat een groot verschil wel licht in het feit dat naar Mars gaan vooral exacte wetenschappen als natuurkunde en wiskunde betreft terwijl sociale wetenschappen geen absolute antwoorden heeft op vraagstukken, iedereen is tenslotte anders.

Is meteen de reden dat ik sociale wetenschappen interessanter vind haha.

Natuurkunde is een veel betrouwbaardere vorm van wetenschap inderdaad.

 

[De Zandman]

terwijl sociale wetenschappen geen absolute antwoorden heeft op vraagstukken, iedereen is tenslotte anders.

Noot:
En daar is de bevestiging van mijn visie, het waarom is niet altijd te achterhalen!
We zijn allemaal anders, en uniek. Daarom kom ik er iig niet uit...
En van wiskunde heb ik helemaal nooit iets begrepen.

 

[LucidLucy]

Het probleem is dat telkens dat zoiets weer blijkt iedereen (en voornamelijk ambtenaren) zoiets doet:

Bekijk bijlage 40599

"Wat zeg je Ferd? Ik hoor je niet want ik heb een banaan in mijn oor."

 

[Neo-Shulginist]

"Wat zeg je Ferd? Ik hoor je niet want ik heb een banaan in mijn oor."

Goed dat doen wij natuurlijk ook als hij zegt dat drugs gebruiken verboden is. 'Wat zeg je Ferd? Ik kan je niet horen want ik steek net een extra goed geïsoleerde banaan in mijn oor.'

 

[Dirkjan]

Bekijk bijlage 40599

goud

 

[LucidLucy]

Goed dat doen wij natuurlijk ook als hij zegt dat drugs gebruiken verboden is. 'Wat zeg je Ferd? Ik kan je niet horen want ik steek net een extra goed geïsoleerde banaan in mijn oor.'

Lol!

Kan het niet laten om toch even de miereneuker uit te hangen. Maar drugs 'gebruiken' is natuurlijk niet verboden.

Maar ik snap je punt haha

We doen net of die middeltjes spontaan uit de lucht in onze neus/keelgat/plaats-waar-de-zon-niet-schijnt vallen 😜

 

[Sterretje1984]

In mijn ogen is er sprake van verslaving als je er niet meer mee kunt stoppen zonder ontwenningsverschijnselen. Als je elke dag bezig bent met kan ik gebruiken, hoeveel heb ik nog, red ik het tot mijn volgende gebruik. Geeft het niet meer het effect (met de dosis) waar je ooit mee begon. Heb je jezelf (meerdere malen) voorgenomen ermee te stoppen maar lukt dit je simpelweg gewoon niet meer. Beïnvloed het je leven negatief. Lijden andere mensen er ook onder. Lieg je erover omdat je eigenlijk weet dat het niet oke meer is. Ik geloof dat als je twijfeld of je verslaafd bent je eigenlijk al verslaafd bent. En ik vergeet nu vast nog wel wat in dit rijtje.

 

[Chr0nic]

Dwangmatigheid, afhankelijkheid, angst en destructiviteit zijn denk ik wel de juiste kenmerken wat verslaving betreft. En dit hoeft niet perse alleen drugs/alcohol te zijn. Hier valt ook gedrag onder als gokken, relatieverslaving, sex, gamen etc.
Zodra een handeling of gedragspatroon onvrijwillig is, wordt elke rechtvaardiging ervan een smoes. Zelfrechtvaardiging is altijd een poging tot verbergen van een schuld- of schaamtegevoel. Zodra je met enige regelmaat een verslavend middel gebruikt, onstaat er al snel het gevoel dat je niet goed bezig bent. Dit is het begin van de campagne om anderen en jezelf te bewijzen dat er niets aan de hand is. Zowel het negatieve gevoel over wat je doet als het ontkennen ervan is een typisch symptoom van verslaafd zijn.
Dit is ook de reden waarom herstel pas kan beginnen nadat de persoon in kwestie zijn of haar machteloosheid erkent. Eerlijkheid naar omgeving en zichzelf is de start.

 

[De Zandman]

Dit is ook de reden waarom herstel pas kan beginnen nadat de persoon in kwestie zijn of haar machteloosheid erkent. Eerlijkheid naar omgeving en zichzelf is de start.

Noot:
Deze stap is de eerste stap van het 12 stappentraject dat gehanteerd wordt bij supportgroepen en bij de AA.
Dit is m.i. de belangrijkste stap.
Zonder deze eerste eigen visie is eigenlijk iedere therapie, of behandeling gedoemd om te mislukken.
Immers, om deze behandeling te laten slagen moet je er zelf ( niemand kan dat voor je doen) volledig voor de volle 100 procent achter staan en het zelf inzien dat je verslaafd bent, en dat je hulp in welke vorm dan ook, nodig hebt.
Alles in je eentje oplossen is met verslavingsproblematiek buitengewoon moeilijk.

 

[Laboratoriumrat]

In mijn ogen is verslaving als het een absolute must is in je leven, en je je (vaak) slecht voelt zonder. Hoe vaak je gebruikt zegt veel minder, maar misschien is dat voor anderen anders. Dit is gewoon hoe ik het zie.

Ik heb periodes gehad waar ik iedere dag gebruikte, maar ook periodes gehad waar ik bijvoorbeeld maar 1 keer per maand gebruikte. Toch denk ik dat ik ongeveer even verslaafd was, ik had gewoon iets betere zelf controle en andere omstandigheden, er zaten meer gevolgen aan het gebruiken op dat moment. Ik was er namelijk net zo goed constant mee bezig, ik had de hele dag door urges, en ik voelde me altijd zwaar depressief, tot op een paar dagen voordat ik weer kon gebruiken. Dan kreeg ik weer motivatie, die weer ophield na het gebruiken. Ben heel lang in deze vicieuze cirkel blijven hangen.

Alles draaide om drugs, net als toen ik elke dag gebruikte. Wel neemt de ernstigheid qua gevolgen en zo toe als je iedere dag gebruikt in opzichte tot 1 keer per maand.

 

[Snuifduif34]

Verslaving is voor mij dat de drugs de controle van gebruik van je heeft overgenomen. Hierdoor bepaald de drugs wanneer je weer moet gebruiken. Het lukt je niet meer om ermee te stoppen ondanks de vele negatieve gevolgen. Het middel heeft door het vele gebruik vaak niet meer het positieve effect zoals in het begin en toch ga je door.

Die laatste zin is van ook van toepassing op mezelf. Ik begrijp niet dat ik niet gewoon kan stoppen ondanks alle nare gevolgen die het al heeft gehad. En er staat me nog veel meer te wachten als ik blijf doorgaan. De positieve effecten zijn al lang niet meer zoals het was, Om het toch enigzins te bereiken gaan er steeds meer grammen doorheen.

"I could stop....if I wanted to"

Was het maar zo. Want ik wil wel, maar het is me nog niet gelukt.

Wat ik eraan heb gedaan is openheid geven over mijn gebruik. Waar ik vroeger alles verborg en deed alsof het met mij prima ging. Ik heb op het forum hier mezelf ook beter voorgedaan. Alsof ik al tijd niet meer gebruik, maar het doen alsof ben ik zat. Mijn familie heb ik ingelicht, aantal vrienden en hier wil ik straks om hulp kunnen vragen als ik het lastig krijg. Vrijdag nog een laatste keer en dan stoppen met alles.

Ik heb exact hetzelfde, als ik aan de drugs zit
Zeg ik wel
10x laatste en dan klaar en als ik het in bezit heb kan ik niet stoppen en neem ik veel en
Vaak, ondanks de negatieve gevolgen en inderdaad lang niet meer hetzelfde effect

 

[Gemberthee]

In mijn ogen is verslaving als het een absolute must is in je leven, en je je (vaak) slecht voelt zonder. Hoe vaak je gebruikt zegt veel minder, maar misschien is dat voor anderen anders. Dit is gewoon hoe ik het zie.

Ik heb periodes gehad waar ik iedere dag gebruikte, maar ook periodes gehad waar ik bijvoorbeeld maar 1 keer per maand gebruikte. Toch denk ik dat ik ongeveer even verslaafd was, ik had gewoon iets betere zelf controle en andere omstandigheden, er zaten meer gevolgen aan het gebruiken op dat moment. Ik was er namelijk net zo goed constant mee bezig, ik had de hele dag door urges, en ik voelde me altijd zwaar depressief, tot op een paar dagen voordat ik weer kon gebruiken. Dan kreeg ik weer motivatie, die weer ophield na het gebruiken. Ben heel lang in deze vicieuze cirkel blijven hangen.

Alles draaide om drugs, net als toen ik elke dag gebruikte. Wel neemt de ernstigheid qua gevolgen en zo toe als je iedere dag gebruikt in opzichte tot 1 keer per maand.

Wat een heldere omschrijving! Je maakt het zelfbewust concreet dat de oorzaak van de verslaving ligt bij de depressie die er nu tijdelijk is. Ik zoek nog een ander woord voor tijdelijk, bedenk ik me nu. Want ik wil niet overbrengen dat je de depressie zelve bent noch wil ik het bagatelliseren of kleiner maken door het woordje 'tijdelijk'. Wel wil ik ermee zeggen dat de verslaving niet je leven is (je leven niet hoeft te beheersen).

Door jouw verhaal merk ik plotseling hoe mijn verslaving is veranderd, lichter is geworden, er nauwelijks meer is, misschien zelfs is opgelost. Als een soort mist die is geabsorbeerd door de warmte van de zon. Ik moest naar het licht toe. Maar die kon ik enkel en alleen bereiken door de kou van de mist tot op het bot te voelen en te zien dat mist niks aan is, het zicht beperkt en geen ander perspectief geeft dan het drukkende en grauwe niets.

 

[Mindless]

Wat een heldere omschrijving! Je maakt het zelfbewust concreet dat de oorzaak van de verslaving ligt bij de depressie die er nu tijdelijk is. Ik zoek nog een ander woord voor tijdelijk, bedenk ik me nu. Want ik wil niet overbrengen dat je de depressie zelve bent noch wil ik het bagatelliseren of kleiner maken door het woordje 'tijdelijk'. Wel wil ik ermee zeggen dat de verslaving niet je leven is (je leven niet hoeft te beheersen).

Door jouw verhaal merk ik plotseling hoe mijn verslaving is veranderd, lichter is geworden, er nauwelijks meer is, misschien zelfs is opgelost. Als een soort mist die is geabsorbeerd door de warmte van de zon. Ik moest naar het licht toe. Maar die kon ik enkel en alleen bereiken door de kou van de mist tot op het bot te voelen en te zien dat mist niks aan is, het zicht beperkt en geen ander perspectief geeft dan het drukkende en grauwe niets.

Ik denk dat het in bepaalde zin heel simpel is:

Je bent ofwel gelukkig, of je bent verslaafd.

Als je gelukkig bent, zoek je niet iets om jezelf mee compleet te maken: om je leegte mee op te vullen, want die is er niet. Als je ongelukkig bent, zoek je per definitie naar "iets". Ik denk dat de verslaving dan ook primair ligt in dat zoeken. De vorm van de verslaving: het middel, de bezigheid, enzovoort, is secundair.

Daarom denk ik ook dat wat @Rat zei over nog steeds verslaafd kunnen zijn tijdens (zelfs lange) periodes niet gebruiken, precies klopt. Want je bent primair verslaafd aan het zoeken, aan het naar je gedachten luisteren, aan het malen. Als dat er nog steeds is, ben je imo in een verslaafde staat. Bij sommigen uit die verslaving zich dan in het gebruik van een bepaald middel, bij anderen in het gebruik van een ander middel, bij anderen in het gebruik van meerdere middelen, bij anderen in het gebruik van afwisselende middelen (poly drugsverslaving genoemd) en weer bij anderen uit zich de verslaving in niet gebruiken, maar lijden onder de primaire verslaving van vastzitten in dat verslaafde denkpatroon. In incompleet voelen: niet gelukkig zijn.

Althans, zo zie ik het nu. Andere definities zullen verschillen maar imo redeneren mensen vaak verkeerd om. Ze denken dat een middel de kern van de verslaving is, maar dat is (imo) secundair.

 

[De Zandman]

Zijn mensen die verslaafd zijn allemaal ongelukkig?
Voelen deze zich incompleet?
Dat weet ik niet maar deze stelling is interessant!
Hier moet ik eens even over nadenken....

 

[Mindless]

Zijn mensen die verslaafd zijn allemaal ongelukkig?

Dat hangt er vanaf wat je precieze definitie van "geluk" of "gelukkig zijn" is, denk ik.

Is het:

Tevreden/blij zijn met hoe je leven over het algemeen verloopt, dat je dankbaar bent voor de mensen en ervaringen in je leven, etc.

Dan: nee, je bent niet per definitie ongelukkig als je verslaafd bent.


Maar is het:

Gelukkig/voldaan zijn in het huidige moment, zonder na te hoeven denken over je verleden en je voorgestelde toekomst.

Dan imo: ja, je bent per definitie ongelukkig als je in het moment verslaafd, aldus: zoekende naar geluk, bent.


Persoonlijk hang ik de tweede definitie aan. Want dat is je daadwerkelijke situatie in het moment, zonder te moeten refereren aan je verstand, aan verleden en toekomst, aan tijd. Dat laatste is meer een conceptuele beredenering van geluk, een afweging van het verstand. In plaats van daadwerkelijk geluk zelf.

 

[Gemberthee]

Ik denk dat het in bepaalde zin heel simpel is:

Je bent ofwel gelukkig, of je bent verslaafd.

Als je gelukkig bent, zoek je niet iets om jezelf mee compleet te maken: om je leegte mee op te vullen, want die is er niet. Als je ongelukkig bent, zoek je per definitie naar "iets". Ik denk dat de verslaving dan ook primair ligt in dat zoeken. De vorm van de verslaving: het middel, de bezigheid, enzovoort, is secundair.

Daarom denk ik ook dat wat @Rat zei over nog steeds verslaafd kunnen zijn tijdens (zelfs lange) periodes niet gebruiken, precies klopt. Want je bent primair verslaafd aan het zoeken, aan het naar je gedachten luisteren, aan het malen. Als dat er nog steeds is, ben je imo in een verslaafde staat. Bij sommigen uit die verslaving zich dan in het gebruik van een bepaald middel, bij anderen in het gebruik van een ander middel, bij anderen in het gebruik van meerdere middelen, bij anderen in het gebruik van afwisselende middelen (poly drugsverslaving genoemd) en weer bij anderen uit zich de verslaving in niet gebruiken, maar lijden onder de primaire verslaving van vastzitten in dat verslaafde denkpatroon. In incompleet voelen: niet gelukkig zijn.

Althans, zo zie ik het nu. Andere definities zullen verschillen maar imo redeneren mensen vaak verkeerd om. Ze denken dat een middel de kern van de verslaving is, maar dat is (imo) secundair.

Wauw..! Ja..! Waardevol zoals je het schrijft.

 

[Gemberthee]

Dat hangt er vanaf wat je precieze definitie van "geluk" of "gelukkig zijn" is, denk ik.

Is het:

Tevreden/blij zijn met hoe je leven over het algemeen verloopt, dat je dankbaar bent voor de mensen en ervaringen in je leven, etc.

Dan: nee, je bent niet per definitie ongelukkig als je verslaafd bent.


Maar is het:

Gelukkig/voldaan zijn in het huidige moment, zonder na te hoeven denken over je verleden en je voorgestelde toekomst.

Dan imo: ja, je bent per definitie ongelukkig als je in het moment verslaafd, aldus: zoekende naar geluk, bent.


Persoonlijk hang ik de tweede definitie aan. Want dat is je daadwerkelijke situatie in het moment, zonder te moeten refereren aan je verstand, aan verleden en toekomst, aan tijd. Dat laatste is meer een conceptuele beredenering van geluk, een afweging van het verstand. In plaats van daadwerkelijk geluk zelf.

Deze moet ik ff een aantal keer lezen op een rustiger moment 🤣. Ga ik dan ook zeker doen!

 

[Mindless]

Deze moet ik ff een aantal keer lezen op een rustiger moment 🤣. Ga ik dan ook zeker doen!

Er staat niet voor niets Zweefkees onder mijn naam hè.

Ik heb nogal de neiging om "anders" te denken...

Maar eigenlijk is het heel simpel:

Zie je geluk als iets dat je definieert met je verstand (als een soort conclusie of beredenatie), of zie je geluk als iets dat je niet kunt beredeneren, maar wat je voelt, intueert, weet zelfs (niet in de zin van verstandelijk begrijpen, maar dieper dan dat).

 

[Dick_van_Leeuwen]

Volgens mij is er sprake van een verslaving als je naar een middel grijpt als het minder goed gaat. Je gebruikt dus iets om je beter te voelen. Dit kan ook seks, gokken etc zijn.

Ik ben 4 dagen geleden gestopt met roken. Zat op 25 per dag. Redelijk actueel topic dit voor mij dus.

 

[Mindless]

Volgens mij is er sprake van een verslaving als je naar een middel grijpt als het minder goed gaat. Je gebruikt dus iets om je beter te voelen. Dit kan ook seks, gokken etc zijn.

Ik ben 4 dagen geleden gestopt met roken. Zat op 25 per dag. Redelijk actueel topic dit voor mij dus.

Maar zoals hierboven besproken:

Is de verslaving dan weg als je simpelweg stopt met het gedrag, maar er nog (bijna) constant mee bezig bent in je hoofd, er naar craved, etc.? Zelfs al is dat subtiel?

 

[De Zandman]

Maar zoals hierboven besproken:

Is de verslaving dan weg als je simpelweg stopt met het gedrag, maar er nog (bijna) constant mee bezig bent in je hoofd, er naar craved, etc.? Zelfs al is dat subtiel?

Nee, de verslaving is dan niet weg.
Zolang je ermee bezig bent, iig geestelijk, ook al gebruik je niet, dan ben je nog steeds verslaafd.
Het is niet voor niets dat men zegt: we hebben 2 verslavingen, de ene is de lichamelijke, en de tweede ( de moeilijkste) is de geestelijke afhankelijkheid.
De lichamelijke verslaving stopt als je niets meer inneemt, deze duurt dan een veel kortere tijd dan de geestelijke.
Die geestelijke verslaving kan meerdere jaren lang duren.
Als ik naar mezelf kijk, met alcohol en benzo's, deze heeft qua geestelijke afhankelijkheid jarenlang geduurd.
En zelfs nu nog " trekt" het verslaving gedrag aan me, om toch weer een rc te kopen om mezelf weer even " lekker' te voelen en ik moet de rest van mijn leven zeer goed oppassen om niet opnieuw in de een of andere verslaving terug te vallen. Nog altijd!
Ik denk dan ook dat we in dit topic ook het woord: verslaving gevoelig moeten toevoegen.
Volgens mij verdwijnt deze dus nooit. Die gevoeligheid neem je met je mee in je rugzak, zolang je verder leeft.

 

[Dirkjan]

Nee, de verslaving is dan niet weg.
Zolang je ermee bezig bent, iig geestelijk, ook al gebruik je niet, dan ben je nog steeds verslaafd.
Het is niet voor niets dat men zegt: we hebben 2 verslavingen, de ene is de lichamelijke, en de tweede ( de moeilijkste) is de geestelijke afhankelijkheid.
De lichamelijke verslaving stopt als je niets meer inneemt, deze duurt dan een veel kortere tijd dan de geestelijke.
Die geestelijke verslaving kan meerdere jaren lang duren.
Als ik naar mezelf kijk, met alcohol en benzo's, deze heeft qua geestelijke afhankelijkheid jarenlang geduurd.
En zelfs nu nog " trekt" het verslaving gedrag aan me, om toch weer een rc te kopen om mezelf weer even " lekker' te voelen en ik moet de rest van mijn leven zeer goed oppassen om niet opnieuw in de een of andere verslaving terug te vallen. Nog altijd!
Ik denk dan ook dat we in dit topic ook het woord: verslaving gevoelig moeten toevoegen.
Volgens mij verdwijnt deze dus nooit. Die gevoeligheid neem je met je mee in je rugzak, zolang je verder leeft.

Daar heb ik geen last van. Ik heb nooit meer trek gehad sinds ik het licht heb gezien.

 

[Gemberthee]

Er staat niet voor niets Zweefkees onder mijn naam hè.

Ik heb nogal de neiging om "anders" te denken...

Maar eigenlijk is het heel simpel:

Zie je geluk als iets dat je definieert met je verstand (als een soort conclusie of beredenatie), of zie je geluk als iets dat je niet kunt beredeneren, maar wat je voelt, intueert, weet zelfs (niet in de zin van verstandelijk begrijpen, maar dieper dan dat).

Hahaha! Oja zo snap ik het wel in één keer 🤣

(Helemaal off topic maar ben dus vet nieuwsgierig geworden naar je leeftijd, opleiding, werk en dergelijke haha. Ik dacht tot voor kort dat je een vrouw was bijvoorbeeld 🤣. Maar ik hou mijn nieuwsgierigheid in bedwang )

 

[Mindless]

Hahaha! Oja zo snap ik het wel in één keer 🤣

(Helemaal off topic maar ben dus vet nieuwsgierig geworden naar je leeftijd, opleiding, werk en dergelijke haha. Ik dacht tot voor kort dat je een vrouw was bijvoorbeeld 🤣. Maar ik hou mijn nieuwsgierigheid in bedwang )

Ik stuur je zo ff een PM

 

[FredKroket]

Ik denk dat het in bepaalde zin heel simpel is:

Je bent ofwel gelukkig, of je bent verslaafd.

Als je gelukkig bent, zoek je niet iets om jezelf mee compleet te maken: om je leegte mee op te vullen, want die is er niet. Als je ongelukkig bent, zoek je per definitie naar "iets". Ik denk dat de verslaving dan ook primair ligt in dat zoeken. De vorm van de verslaving: het middel, de bezigheid, enzovoort, is secundair.

Daarom denk ik ook dat wat @Rat zei over nog steeds verslaafd kunnen zijn tijdens (zelfs lange) periodes niet gebruiken, precies klopt. Want je bent primair verslaafd aan het zoeken, aan het naar je gedachten luisteren, aan het malen. Als dat er nog steeds is, ben je imo in een verslaafde staat. Bij sommigen uit die verslaving zich dan in het gebruik van een bepaald middel, bij anderen in het gebruik van een ander middel, bij anderen in het gebruik van meerdere middelen, bij anderen in het gebruik van afwisselende middelen (poly drugsverslaving genoemd) en weer bij anderen uit zich de verslaving in niet gebruiken, maar lijden onder de primaire verslaving van vastzitten in dat verslaafde denkpatroon. In incompleet voelen: niet gelukkig zijn.

Althans, zo zie ik het nu. Andere definities zullen verschillen maar imo redeneren mensen vaak verkeerd om. Ze denken dat een middel de kern van de verslaving is, maar dat is (imo) secundair.

Well said 🥰

 

[De Zandman]

Het is volgens mij niet zo, dat je per se ongelukkig moet zijn, als je gebruikt of gaat gebruiken. Ik denk, dat er heel veel mensen gewoon nieuwsgierig zijn naar effecten van gebruik...ofwel zich vervelen. Iets te doen willen hebben.
Hetgeen de vraag oproept:
Waarom begin jij met drugs?
Hier bestaat een topic over, genaamd:. He jij daar, waarom neem jij drugs? ( Oid)
Ikzelf ben begonnen met blowen zuiver uit nieuwsgierigheid, een maat van mij nam eens wat hash mee, en die rookten we toen.
De high was die eerste keer geweldig fijn!
Na deze keer nam ik jaaarenlang niets meer, totdat de broer van mijn vriendin mij ook weer eens wat gaf en ik samen met hem de scène in rolde, ik was helemaal niet ongelukkig...toen nog niet!
Ik wist alleen niet wat voor enorme gevolgen dit blowen zou hebben.
Mijn relatie ging uit omdat ik depressieve gevoelens kreeg van dat spul, en ja, toen was ik zeer ongelukkig en raakte ik stevig verslaafd aan weed en hash.
Deze ongelukkigheid bleef mede door het niet kunnen verwerken van mijn verdriet door de blowerij zeer lang voortduren....had ik geweten wat mij boven het hoofd hing door dat blowen, dan was ik er never nooit aan begonnen!!
Maar achteraf bekeken is rijk worden geen kunst, nietwaar.

 

[Roze Paashaas]

Als het grip op jou heeft, ipv andersom

 

[Robert67]

Vrijwillig een slaaf zijn van je eigen zwakke persoonlijkheid.

 

[De Zandman]

Vrijwillig een slaaf zijn van je eigen zwakke persoonlijkheid.

Noot:
Niemand is vrijwillig verslaafd.

 

[LucidLucy]

Vrijwillig een slaaf zijn van je eigen zwakke persoonlijkheid.

Noot:
Niemand is vrijwillig verslaafd.

En lang niet elke verslaafde heeft een zwakke persoonlijkheid.

Nee deze definitie kan ik me absoluut niet in vinden.

 

[Cath-R-Ella]

Dat je niet meer kan stoppen

Dat je dagelijks leven eronder lijdt.

Liegen en bedriegen over je gebruik

 

[De Zandman]

Je vergeet het financiële aspect.
Verslaving is nogal kostbaar.....en daar heeft vrijwel iedere verslaafde mee te maken.
Enkele uitzonderingen die de regel bevestigen daargelaten.