Spirituele boeken

Dat vliesje is wel een goede omschrijving. Er zit een waas over alles heen. Het ding is alleen, als ik meerdere dagen achter elkaar wiet gebruik dan raak ik gewend aan dat vliesje en vergeet ik echte helderheid. Ik vind het altijd grappig hoe hardcore stoners met hun gare hoofd en halfdichte ogen glashard beweren dat ze die wazigheid niet ervaren wanneer ze niet smoken. Ik denk dat ze het nog echt geloven ook, want je vergeet wat helderheid is.

Het ongezond eten heb ik eigenlijk alleen op de avond zelf wanneer ik wiet gebruik en de luiheid op die avond en hooguit de dag erna.

Inmiddels heb ik wel door dat de ontspannenheid van wiet heel gelimiteerd is en daarom geen echte ontspanning (uiteraard wel relatief gezien). Ik zie het als een vibratie/frequentie in mijn bewustzijn die ontspanning simuleert. De ontspannenheid van wiet gaat bij mij samen met een subtiele anxiety.

Heb ik niet zo'n probleem mee (anders zou ik heel hypocriet zijn ).

 

Ja dat had ik ook, de gewenning van het vliesje. Ik heb zelfs twee weken erna de illusie dat ik het nodig heb om te ontspannen. Pas na die tweede week merk ik dat ik mij veel beter voel zonder en eigenlijk veel beter kan ontspannen zonder. Over die subtiele spanning, die voel ik ook inderdaad. Onze ego houdt van het lijden toch?
Veel geven zichzelf nog steeds hetgeen als wat ze als kind kregen, of juist niet kregen. Ik dwaal af.

 

Het ego kan niet met en niet zonder, vandaar die spanning denk ik. We haten het, maar we houden ervan, dus blijven we eraan vasthouden en zoeken we pseudo-ontspanning in dingen als wiet.

Ontopic: eindelijk I Am That uitgelezen. Maanden over gedaan. Next up is dus Be Here Now. Had je hem al bestelt Huh?

 

Dat ontmoedigt mij wel een beetje als dat zo is, tenzij het ego uit te schakelen is.

Aah beter!
uh nee nog niet, gas water elektriciteit etc etc etc.
Ik moet nog even wachten.

 

Sort of denk ik. Als je er (het ego) naar zoekt, dan vind je het niet. Hoe kun je een illusie uitschakelen? Dat kun je niet. Slechts zien dat het er niet is. Als je kijkt, is het nergens te vinden. Als je niet kijkt, gaat het je leven leiden. Ondanks de tragedie die het met zich meebrengt is het best komisch hoe we allemaal zo oprecht geloven dat er er echt 'iemand' in dit lichaam zit en zo dit universele toneelspel opvoeren. Humor is een goede manier om het ego "uit te schakelen".

Ik ben er vanmiddag in begonnen en heb in één ruk bijna een derde van het boek gelezen. Maar zoals gezegd dus vrij weinig tekst op een pagina. Eerst wel een soort voorgeschiedenis van Ram Dass die eigenlijk heel leuk is om te lezen. Hij is best een goede schrijver en schrijft net zoals hij praat. Ik herken helemaal dezelfde flow/stijl. Leuk om te lezen hoe hij van een academicus en psycholoog tot het spirituele is gekomen.

Maar de kern van het boek bestaat dus uit van die pagina's waarvan ik hierboven 1 heb gepost. Ik vind het geweldig deze presentatie. Geen onnodige filler.

 

Misschien is het enige van belang om in het nu te zijn, de rest is of kan zijn of hoeft niet te zijn.
Het ego krijgt al genoeg aandacht inderdaad.
Be here now be here now

Ik denk alleen meer dat ik het boek heel leuk ga vinden.
Ik heb weleens naar een lecture van Ram Dass geluisterd, heel komisch en in een soort van luchtigheid zegt hij rake dingen.
Misschien heeft hij ook beseft dat humor een goede manier is om het ego uit te schakelen.

 

Het is een veel interessanter en dieper boek dan dat de algemene titel doet vermoeden.

 

In "Met open zinnen" onderzoekt Ton Lemaire onze verhouding tot de natuur, het landschap en de aarde. De nadruk ligt daarbij op de rol van de zintuigen en zintuiglijkheid. In twaalf hoofdstukken verkent hij een grote verscheidenheid aan onderwerpen, zoals de beleving van de ochtend, de ervaring van het sublieme, de teloorgang van de stilte, de opkomst van de expressionistische en abstracte schilderkunst, de gevolgen van de globalisering voor ons ruimtelijk besef en de toewending tot het 'buiten'. Bij de bespreking van die thema's komt een aantal tegenstellingen in onze cultuur aan de orde, zoals die tussen natuur en cultuur, naturalisme en spiritualisme en tussen natuur- en geesteswetenschappen. Lemaire put in zijn betoog uit inzichten uit de milieufilosofie, de esthetica, de ideeëngeschiedenis en tijdsdiagnosen en laat zien hoe onze verhouding tot de natuur is veranderd door de technische ontwikkelingen van de moderne tijd en de dominantie van de consumptiemaatschappij. Met open zinnen is een pleidooi voor de herontdekking van de aarde en voor het samengaan van het esthetische, spirituele en ecologische in een andere, poëtische omgang met de wereld.

 

De Tao te Ching kan ik ook aanraden. Helemaal als je een zoeker bent. Niet dat je gaat vinden wat je zoekt. Het kan je echter wel doen inzien dat je niet meer hoeft te zoeken. En dus kan het zomaar het laatste boek(je) zijn dat je leest mbt spiritualiteit.

De vertaling die ik erg mooi vind is die van Stephen Mitchell.

 

Leuk om te zien wat jullie allemaal lezen.

Ik lees nu ook vrij veel, wat boeken die ik gelezen heb:

The book on the taboo against knowing what you are - Alan Watts
The Center of the Cyclone - John C. Lilly
Spiritual Enlightenment - Jed McKenna
The cloud of uknowing - Anonymous

Nu bezig of deels gelezen

Tao te Ching
Gateless Gate
Nature, man and women - Alan Watts
Leaves of grass - Walt Whitman
Laws of form - G. Spencer Brown

 

In het verleden veel gewerkt met de I Tjing (orakelboek). Verder interessante boeken die ik hier heb staan:
'Dreams' (Marie Louise von Franz)
'Alchemie' (Marie Louise von Franz)
Prana and pranayama (Swami Niranjanananda Saraswati)
Yoga and Kriya (Swami Satyananda Saraswati)
Taoistische geheimen der liefde - Mantak Chia

 

Haha ja leuk die paradox :') WE houden er aan vast, en wie is WE ?! :') Wie houdt daar dan aan vast? >.>

Ik vond de filmpjes van Jim Newman wel heel erg 'duidelijk'. Hij is behoorlijk recht voor de raap, zie youtube.

 

'Niemand' houdt ergens aan vast. Er is niemand om zich vast te houden. Ik zou zeggen dat de realiteit van het ego het (gevoel van het) vasthouden zelf is. Maar er is niemand die iets vasthoudt. Taal heeft de 'iemand' gecreëerd.

Maar ik geloof dat wij wel degelijk echt zijn. We zijn alleen niet 'iemand'. We "zijn" en daar houdt het qua woorden wel op (al hou ik me daar meestal niet aan ).

Ik zal die filmpjes eens checken (ja ja, 'ik' ).

 

Hahaha, ja doe 'jij' dat maar eens even!

Eigenlijk is het wel een hele debiele situatie. Al die ego's flippen keihard om hunzelf, lezen als een malle tig boeken weg in de hoop dat ze op een dag zichzelf de afgrond in kunnen zwiepen. What a story. En zoveel wanhoop! De wanhoop is zo hoog dat er massaal naar dit soort 'leringen' wordt gegrepen.

Het voelt gewoon alsof er wat te halen valt! Als ik heel eerlijk ben snap ik geen bal van al die boeken, waar hebben ze het in godsnaam over? Ik heb dan wel een concept maar daar blijft het bij hoor. Dat zal wel morrelen aan alle kanten.

Opzich kan ik me dan wel vinden in boeken waar mijn tegenstrijdige waardes en overtuigingen naar voren komen. Dan zie ik: oja, wauw, dat ik dat écht niet zag!

 

@inExtase
Het is ook een debiele situatie, maar toch zie ik wel waarde in spirituele boeken, ook al ben ik zelf dus niet echt een lezer. Het kan mensen die in wanhoop zijn hoop en een ander perspectief geven. Maar wat je zegt, slechts tig boeken lezen en verwachten daardoor spirituele verlichting te bereiken is nogal onzinnig.

Als je niet begrijpt waar ze het over hebben, is dat niet altijd omdat het onzin is. Ik begrijp heel vaak niet wat een spirituele tekst betekent of wat een spirituele spreker bedoeld, maar in de meeste gevallen kom ik dan later terug en dan begrijp ik precies wat er gezegd wordt. Vaak was het probleem dat ik eerst te moeilijk dacht, of soms was ik gewoon niet klaar om iets te begrijpen. Nu ook is er genoeg wat ik niet begrijp, maar waar ik naar terug blijf komen omdat ik letterlijk honderden keren eerder bevestigend inzicht heb gekregen over het werk van een schrijver of spreker (meestal een spreker, omdat ik dus niet zo'n lezer ben).

Maar soms is het ook gewoon crap.

Wat ik denk: op het microkosmos niveau: de illusie van het ego. Op het macrokosmos niveau: 'Maya' De grote illusie. Er moet een bepaalde mate van suspension of disbelief zijn om deze wereld te laten functioneren. Als iedereen doorzag dat er niemand is, dan konden we dit toneelspel niet opvoeren.

Taal/concepten plus ons geloof daarin ja. Ik denk dat taal veel ouder is dan het ego, maar dat is slechts mijn opvatting/geloof.

Als er een illusie is, moet er ook een waarheid zijn toch? Een onderliggend fundament. Wat je bent, niet wat je denkt dat je bent.

Niks mis met filosoferen toch.

 

Ja ik zie ook de waarde neem ik aan want ik lees ze ook, en ik denk helemaal niet dat het onzin is hoor (meestal)!

Twas niet heel serieus bedoeld dat ik het niet snap Een boek valt wel te snappen! Maar waar ze dan echt naartoe 'wijzen' who knows?

En ja! het kan veel hoop geven. Ook wordt je er een stuk minder oordelend van. Ik geloof echt dat de samenleving er beter/functioneler op zou kunnen worden, of juist niet .

 

Thanks for sharing. Ik zie nu een beetje wat je denkt ja. Ja wie weet wanneer dat ego gevoel opgekomen is!

 

Ja, het proberen te begrijpen van deze dingen met je intellect is niet te doen, niet echt tenminste. Maar omdat dat meestal de enige manier is waarop mensen naar dingen kijken, lijkt het ofwel complete abracadabra of heel erg moeilijk. Het is niet moeilijk, het is slechts dat je de verkeerde tool gebruikt.

Het heeft tijd en oprechte interesse nodig om te leren luisteren naar dat soort dingen. Maar het is zeker weten heel goed mogelijk, want wat je leert is iets wat al in je zit. De lering die de echten overbrengen is niet kennis die je leert van hen, maar wijsheid die van ons allemaal is. Áls het om de real deal gaat. Dat zijn dingen die we letterlijk allemaal al weten. Zij herinneren je slechts aan je eigen wijsheid. Wat naar mijn mening iets veel mooiers is dan slechts kennisoverdracht.

 

Ja mooi gezegd! Thanks!

 

Weet niet of die hier tussen past maar kon geen ander topic vinden, en het is tenslotte een stuk bewustwording van je eigen gedrag :P iig een mooi boek

 

Geen idee... Waarover gaat het boek? Gruwelijke voorkant trouwens...

 

Ziet u een verandering als een uitdaging of wordt u erdoor verlamd? De vier personages in 'Wie heeft mijn Kaas gepikt?' van Spencer Johnson worden geconfronteerd met ingrijpende veranderingen; elk reageert anders als zijn Kaas plotseling op is. Die Kaas is een metafoor voor wat we in het leven nastreven en waaraan we ons hechten: een interessante baan, een warme relatie, geld, een eigen huis, gezondheid, spiritueel evenwicht...

Hebben we onze Kaas gevonden, dan is de neiging groot ons eraan vast te klampen. Maar de Kaasvoorraad is niet onuitputtelijk: een bedrijf reorganiseert, een partner gaat ervandoor, ziekte slaat toe - zekerheden ontvallen ons.

Johnson laat zien wat voor angsten verandering teweegbrengt, hoe u die met succes kunt overwinnen en hoe u uit verandering nieuwe kansen schept. Wereldwijd werden van deze klassieker 26 miljoen exemplaren verkocht in 37 talen.

Kon t zelf wel proberen uit te leggen maar dit is beter. Een van de weinige boeken in dit soort die ik ook echt onthouden heb

 

Dus fictie? Lijkt me een leuk/interessant boek...
Spiritueel is ook een breed begrip... Vind zelf dat kunst spiritueel kan zijn, of poëzie... Of de natuur. Dus boeken daarover zouden misschien ook in dit topic kunnen wat mij betreft. Maar weet niet hoe anderen daar tegen aan kijken?

 

Zie het als een soort wijze les, verteld d.m.v een metafoor, de muizen en de kaas

 

Hoi,

Ik ben op zoek naar Nederlandstalige literatuurboeken over psychedelische drugs.
Beetje in de trant van Psychedelica als bron van heling (William A. Richards). Misschien iets leesbaarder.
Thema's: ervaringen, therapie,

 

Ik heb je topic even met deze samengevoegd, aangezien dit hier redelijk op aansluit. Dit topic is wat breder en gaat over spiritualiteit in het algemeen, maar daar past jou vraag ook zeker tussen.

 

Pim van Lommel - Eindeloos bewustzijn
P.M.H Atwater - Dying to know you
P.M.H Atwater - Naar het licht
Jozef Rulof - De kringloop der ziel
Baird T. Spalding - De meesters van het verre oosten

 

De Kunst van Controleverlies van Jules Evans.
http://www.uitgeverijtenhave.nl/boek/de-kunst-van-controleverlies/

Jules Evans is filosoof en directeur van het Centre for the History of Emotions. In de inleiding van zijn boek legt hij in 12 pagina's even uit wat precies het nut is van uit je dak gaan, hoe extase kan helpen (stressgerelateerde) gezondheidsklachten te verminderen, hoe het nuttig kan zijn om de rationele controle even te verliezen, zodat je even kunt voelen en beleven, en wat valkuilen zijn van hedonisme. Dat we bijvoorbeeld de piekeffecten kunnen gaan zien als het hoogst haalbare, waardoor we geobsedeerd (verslaafd) kunnen raken aan gebruik.

Ik heb nog nooit zo'n heldere uitleg gezien van het nut van extase. Na het lezen van de inleiding dacht ik dan ook: waar the fuck gaat dit boek dan nog over? Je hebt alles al perfect uitgelegd.

Na de inleiding bespreekt Evans in elk hoofdstuk een andere manier om in extase te geraken: dans, muziek, meditatie, seks, kunst, psychedelica, ze komen allemaal aan bod. In die hoofdstukken vertelt hij de geschiedenis, vanaf de Verlichting tot het heden, van die manieren om extase te bereiken en welke rituelen daarbij gepaard gingen.

Met afstand het beste boek wat ik de afgelopen jaren heb gelezen.

Check ook de video die 3voor12 met hem maakte over het nut van extase:

 

Mijn allereerste spirituele boek was van de omstreden schrijfster M. Sickesz. Het boek heet "Bewust zijn".

Ze was was nogal omstreden en kwam op de lijst van kwakzalvers door haar claims mbt Ortomanuele geneeskunde. Ook vonden vele haar racistisch omdat ze schreef over jonge en oude zielen. Natuurlijk is dit niet erg, totdat je beweerd dat vooral Afrikaanse volkeren jonge zielen en westerse meer oude zielen heeft. Maar als je het het idee even loslaat dat dit racistisch opgevat kan worden, dan onderbouwd ze het zeker wel goed. Vooral wie open staat voor chakra's, incarnaties en voor de groei van de ziel is dit zeer interessant en heeft mij erg doen nadenken. Ik denk dat sommige hier dit best wel een aardig boek vinden zoals jij @Mindless .

 

@Neo-Shulginist Wow, thanks man! Dit is echt precies waar ik op dit moment erg veel mee bezig ben in mijn persoonlijke zoektocht/groeiproces. Die inleiding geeft echt perfect woorden aan waar ik momenteel naar op zoek ben en waarom!

 

@Mezelf

Als er al überhaupt iets bestaat als jonge en oude zielen, dan wordt het westen waarschijnlijk gedomineerd door jonge zielen. Heeft denk ik ook niet met intelligentie en dergelijke te maken, maar meer met in welke mate je klaar bent met verwachten voldoening te vinden in aardse zaken. En het verlangen om terug te keren naar de staat van zijn ipv doen.

Bedankt voor de tip

 

Evans maakt een heel mooie analogie om het constante gevecht tussen het emotionele bewustzijn en het rationele bewustzijn met elkaar te vergelijken, want daarom draait uiteindelijk zijn hele theorie over het nut van extase, om even de controle over te geven aan het emotionele bewustzijn zodat je kunt voelen, genieten, ontspannen.

Hij gebruikt een analogie van een ruiter en paard om een meer wetenschappelijke theorie over hoe het brein werkt in reactie op psychedelica. Die theorie gaat over entropie (de mate van chaos in het brein) en in welke mate de chaos 'bestuurt' wordt via een rationeel deel van het brein: het default mode network (DMN). Deze wetenschappelijke theorie van Robin Carhart-Harris is hét fundament voor het begrijpen van het nut van extase en mystieke ervaringen.

Spiritualiteit wetenschappelijk verklaard, zeg maar

https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fnhum.2014.00020/full

 

Hier in de afgelopen maanden een aantal boeken gelezen:
Aldous Huxley - The Doors of Perception
John C Lilly - The Center of the Cyclone: An Autobiography of Inner Space
John C Lilly - The Deep Self: Consciousness Exploration in the Isolation Tank
Neale Donald Walsch - Conversations With God
Carlos Castaneda - The Teachings Of Don Juan

Eerst The Doors of Perception van Aldous Huxley. Klassieker, het is een kort boek welke helemaal gaat over zijn mescaline trip. Hij kan alles heel mooi en poëtisch beschrijven en het geeft ook een mooi kijkje in zijn tijdskader (qua opvattingen, psychologie, kunst). Ik vond hem wel vrij moeilijk toegankelijk en had ook wel wat moeite mijn aandacht erbij te houden. Ik heb Brave New World hier ook nog liggen maar ik ben nog niet direct overtuigd of het iets voor mij zal zijn.

Daarna het boek van John C Lilly, genaamd The Center of the Cyclone: An Autobiography of Inner Space. Hij was benieuwd naar wat de mind zou doen als het helemaal afgesloten zou zijn van externe prikkels, en heeft honderden experimenten gedaan in isolation tanks (tanks waarbij hij afgesloten van licht en geluid op zoutwater dreef), vaak in combinatie met LSD. Dat was voor hem het begin van een grote spirituele ontwikkeling.
In intimate detail, Lilly tells the story of how he left mainstream science to become an explorer of the "far out places" of the human mind. Using his own brain as a laboratory, and utilizing every method of consciousness alteration at his disposal --including LSD, isolation tanks, and zany new age encounter groups -- Lilly takes us on his decades-long quest to discover the true nature of consciousness and reality, overturning many of his own assumptions and those of mainstream science along the way.
Wauw wauw wauw, wat een inspirerend boek! Dit boek heb ik in één adem uitgelezen. Op een wetenschappelijke manier geschreven maar wel goed toegankelijk. Ook heel veel mooie tripverhalen en de inzichten die hij daaruit gehaald heeft. Het heeft me echt een hoop inzicht gegeven over mijn eigen leven en overtuigingen en ik ben dingen anders gaan doen na het lezen van dit boek om weer meer in contact te komen met mijn eigen gevoel... Aanrader dus!

Daarna heb ik nog het boek The Deep Self: Consciousness Exploration in the Isolation Tank van dezelfde auteur gelezen omdat ik nog wat meer diepte zocht over de techniek/methode die de auteur gebruikt heeft om verschillende staten van bewustzijn te bereiken. Dit boek gaat nog dieper in op de floating methode die hij heeft bedacht, hij geeft praktische en technische tips maar haalt ook verschillende theorieën aan over de staten van bewustzijn die hij heeft ervaren en bij anderen heeft gezien. Zoals dat de mens eigenlijk een computer is en 'the self' zowel de observator als de programmeur is, en dat je jezelf kunt herprogrammeren. En dat je eigen verwachtingen van wat mogelijk is, geprojecteerd worden in wat je in de tank ervaart, en dat je die programma'tjes door kunt werken om uit te zoeken wat van jezelf is en wat is ontstaan door externe invloeden, en dat je hierdoor uiteindelijk steeds dichterbij het 'zijn' komt en makkelijker staten van satori/oneness ervaart. Hij zet ook de contained mind vs the uncontained mind hypothese tegenover elkaar: bestaat de 'mind' los van het lichaam en de hersenen of niet en hoe weten we dat? Hij geeft hierin dat niet zijn eigen mening maar is juist op zoek naar manieren om dit op een objectieve, wetenschappelijke manier vast te stellen. Het boek is een stuk technischer en objectiever/academisch geschreven met minder persoonlijke inzichten. Er staan ook vele ervaringen in van mensen die de isolation tank hebben geprobeerd en wat zij zoal ervaren/gezien/gevoeld hebben.
Ik vond dit boek minder interessant, maar het heeft me wel meer achtergrondinformatie en inzicht in zijn theorieën gegeven.

Ik kreeg toen nog de boekenreeks Conversations With God van Neale Donald Walsch aangeraden van iemand. De auteur zegt dat hij op een dag een brief naar God schreef over waarom zijn leven niet werkte, en dat tot zijn verbazing zijn pen begon te schrijven. Hij schreef meerdere boeken over al zijn dialogen met God.
"Hij heeft de belangrijkste boodschappen samengevat in 25 essentiële inzichten, zoals:
We zijn allen één
Er is genoeg
Je hoeft niets te doen
God praat met iedereen, altijd
Er is geen ruimte en tijd, er is alleen het hier en nu
Liefde is alles wat er is

Door middel van oefeningen en suggesties kun je deze inzichten toepassen in je dagelijks leven."

Ik had wat meer moeite met deze boekenreeks, omdat ik me niet in alles kan vinden, maar het zijn wel indrukwekkende boeken die je aan het denken zetten (ik ben niet gelovig, maar het woordje God kun je ook zien als 'creator' of 'oneness'. Hij schrijft ook over reïncarnatie en leven op andere planeten, hij geeft verklaringen voor grote problemen in de wereld en hoe deze op te lossen (meer aandacht voor verbinding, beseffen dat we allemaal één zijn, loskoppeling van het ego etc).

Nu ben ik bezig met The Teachings Of Don Juan geschreven door Carlos Castaneda.
In 1968 University of California Press published an unusual manuscript by an anthropology student named Carlos Castaneda. The Teachings of Don Juan enthralled a generation of seekers dissatisfied with the limitations of the Western worldview. Castaneda's now classic book remains controversial for the alternative way of seeing that it presents and the revolution in cognition it demands. Whether read as ethnographic fact or creative fiction, it is the story of a remarkable journey that has left an indelible impression on the life of more than a million readers around the world.

Ik ben er nog niet zo ver mee dus kan er weinig over zeggen, maar tot nu toe leest het lekker weg!

(oeps, beetje langer bericht geworden dan ik van plan was)

 

Goed idee, je review erbij. Ga ik ook eens doen.