Nou,
Na een heel drukke week die overigens echt perfect is gelopen ben ik zaterdagnacht wezen stappen en heb ongelooflijk genoten. Maar gisteren werd ik dus niet lekker en ben er zelfs mee naar de eerste hulp geweest. Daar bleek er lichamelijk niks aan de hand te zijn, het was emotie die er niet uit kon en dat bouwde een enorme spanning op die dus lichamelijk zijn uitwerking had en daar ben ik van in paniek geraakt en heb ik de paniekaanval dus niet als zodanog herkend. Gelukkig zag de dokter wel wat er aan de hand was en die heeft me wat gerust kunnen stellen en de emotie er uit kunnen krijgen. Ik heb heel erg veel gehuild, en ben thuis gelukkig opgevangen door vrienden.
Ik heb dus jeugdtraumas en ben van mijn 6de a 7de jaar van mijn gevoel afgesloten geweest. Ik dacht dat ik er was met het terugvinden van mijn gevoel, maar ik had niet in de gaten dat ik daar door nog heel heel erg veel te verwerken heb.
Bedankt dat jullie er voor me waren gisteren
@NiandraLades @verwondering @AphexTwin @Psilocyloner
Ik moet de komende tijd zo min mogelijk drugs gebruiken. Want hoe minder drugs, hoe sneller ik mijn trauma's en alles wat ik nog verder onderdrukt heb kan verwerken.
Ik ga dan ook proberen een stuk minder op dit forum te zijn ook.
