Vanochtend heel lang met een vriendin gebeld en wel wat inzichten opgedaan. Ik ben heel streng voor mezelf ( dat is niet nieuw

) en ik vind al snel dat ik faal en het niet goed doe en ik mislukt ben etc.
Maar stel nou bijvoorbeeld de situatie dat ik na 2 weken geen pep gebruikt te hebben gisteravond wel weer ben gebruiken. En dat het dus niet gelukt is om die derde week tot het feest volgende week zaterdag vol te houden. Ik kijk dan vooral naar die ene week die ik niet volgehouden heb, maar ik heb er 2 van de 3 wel volgehouden. Ondanks dat ik toen ook heftige situaties heb meegemaakt en ik het wel in huis heb liggen.
En ook al heb ik nu sinds gisteren weer gebruikt, ook daarin heb ik wel weer stappen gezet. Want ik gebruik dan wel, ik zorg wel beter voor mezelf dan toen ik samen met justme83 gebruikte. Toen konden we zo 5 dagen doorgaan zonder te slapen, douchen, amper te eten en te drinken, veel te veel te ondernemen op een dag of juist urenlang verkrampt in 1 houding op de bank zitten en dus echt roofbouw te plegen op ons lichaam en ver over onze grenzen te gaan.
Nu heb ik dan wel gebruikt, maar ik doe het wel op een gezondere manier:
- Ik neem minder vaak en minder grote lijnen
- Ik heb wel gedoucht en schone kleren aan gedaan
- Ik dwing mezelf wel tussendoor wat te eten
- Ik heb een fles drinken in de buurt staan zodat ik makkelijk kan bijschenken
- Ik heb elk uur een alarm aan staan zodat ik niet in een urenlange loop kom van alleen maar internetten of opruimen/schoonmaken/reorganiseren zonder dat ik eet/drink/pauze neem.
Dus dat is ook allemaal winst natuurlijk. En hiermee wil ik het gebruiken echt niet goedpraten, maar het helpt me wel om er zo met een andere blik naar te kijken. Om het niet meteen als 1 grote terugval te zien en dat ik nu toch hopeloos gefaald heb en dat het geen zin heeft en ik het toch niet kan/wil etc. Want dan ga ik me juist alleen maar weer waardelozer voelen waardoor ik weer meer trek krijg en ik zo in dat vicieuze cirkeltje blijf. In mijn hoofd heb ik natuurlijk ook nog wel die stem dat ik nu toch al de fout in ben gegaan en ik net zo goed nog 4 dagen door kan gaan nu. Maar ik ben juist op een gezondere manier bezig en als ik nog dagen doorga dan ga ik wel weer extreem bezig en extra roofbouw plegen.
Inmiddels heb ik ook wel zoveel gepraat en geschreven de afgelopen dag dat de dingen en emoties waar ik mee zat wel gezakt zijn. Dus ik heb het NU ook niet meer nodig daarvoor. En ik weet ook wel uit die ervaring dat je na 2 dagen toch niet echt effect meer voelt, dat het meer een onderhoudsdosis is dan en de risico's/bijwerkingen juist groter worden. Dat weet ik ook allemaal prima. Dus door daar op deze manier bij stil te staan hoop ik dat het makkelijker is om weer op te staan en hier weer van te leren en mezelf niet teveel te straffen of schamen, maar dat ik mild naar mezelf kan kijken en het niet zo zwart-wit is als ik vaak denk.
Edit: Ik zie dat mijn vorige post van 6 december ook al een beetje dit thema had. Maar het is ook wel echt een belangrijk thema waar ik mee aan het werk ben.