Een hamvraag: Is er leven na de dood?

[De Zandman]

Niet geboren zijn, is in mijn optiek iets anders, dan dood zijn.
Want in de eerste situatie heb je nog niet eens geleefd, geen levenservaring opgebouwd hebben, niets.
Je hebt veelal nog niet eens een naam..
Als je dood bent,van heb je iig geleefd.
Je naam is een feit.
Ook, wat je voor anderen betekend hebt.
Dus, ik vind deze twee begrippen zeer verschillend...

 

[Mindless]

Ik denk dat we het erover eens zijn dat bewustzijn slechts een momentopname is van het 'hier en nu'? We zijn niet het bewust zijn, we zijn bewust. We kunnen het bewustzijn weldegelijk tijdelijk of definitief kwijtraken (bijvoorbeeld door te sterven), maar we kunnen ons ook weer bewust worden (bijvoorbeeld als we bijkomen na een flinke klap op het hoofd).

Nee ik zie het anders. Je raakt het bewustzijn van de wereld kwijt, niet bewustzijn zelf. Bewustzijn is het hier en nu, daarom is het áltijd hier en nu. Bewustzijn 'van de wereld' is die momentopname, wat een verschijning van percepties, sensaties en gedachten in bewustzijn (het hier en nu) is.

Mijn inziens is voor bewust zijn weldegelijk een goed werkend stel hersenen nodig. Aangezien het bewust zijn per persoon, en daarmee mijn inziens ook door ieders net iets verschillende hersenopbouw, vind ik het zeer onwaarschijnlijk dat er bewustzijn na de dood zou zijn. Je hersenen rotten of branden namelijk weg, zodra je 'dood' bent.

Ja dat is de aanname waar ik het over had. Er is geen bewijs dat hersenen causaal zijn voor bewustzijn, maar alsnog geloven we dat.

Met je laatste alinea ben ik het overigens niet eens. Het hebben en gebruiken van zintuigen is iets heel anders dan bewust zijn. Even twee voorbeelden, blijvend bij de mens (een dier pakken vind ik te makkelijk). Eén: je hebt écht veel teveel alcohol op. Maar écht veel dus. Je zintuigen nemen zaken waar en je reageert daarop. Dat is bijna instinctief te noemen. Je bent 'van de wereld' bent je bewustzijn verloren.

Ja je bent 'van de wereld'. Je bewustzijn 'van de wereld' is weg. Dat betekent niet dat bewustzijn zelf weg is.

Voorbeeld twee: psychedelica en egodood. Je bewustzijn is weg, maar je lichaam functioneert gewoon nog.

Maar dat is altijd vanuit tweede persoons perspectief. In de wereld van een ander ziet iemand jouw lichaam liggen. In je eigen ervaring (de enige ervaring die je hebt) verdwijnt de wereld + het lichaam en verschijnt daarna weer opnieuw, net zoals bij het wakker worden 's ochtends.

Als we compleet ultra realistische dromen met werelden en lichamen kunnen dromen, net zo gedetailleerd als wat we nu zien, waarom zou hetzelfde niet nu kunnen gebeuren? Vlak voordat je droomde was die droomwereld er ook niet, maar toen je begon te dromen was het er ineens.

Daarbij is zeker voor voelen geen bewustzijn nodig. Je kunt wel weer bewust worden, door te voelen. Denk maar aan het knijpen in nagelriemen en schouderspieren om mensen 'wakker' (bewust te maken).

Ik wil echt niet flauw doen, maar voor voelen is absoluut wel bewustzijn nodig. Er moet toch eerst bewustzijn zijn alvorens we ergens bewust ván kunnen zijn? Onze taal geeft hier al een hint naar: 'Ik ben bewust... van dit gevoel/deze perceptie/deze gedachte'. De 'Ik ben bewust' komt altijd vóór het waargenomene. Je zult eerst moeten weten 'Ik ben bewust' alvorens je weet 'Ik ben bewust... van...'

Hoe kun je voelen en niet tegelijk bewust zijn? Als je voelt, ben je per definitie bewust. Misschien ben je niet aan het denken over wat je voelt, maar je bent bewust, anders kon je niet bewust zijn van het gevoel.

Als het bewustzijn " jij" bent, en dat dit niet net zoals het lichaam met de hersenen sterft en vergaat, dan is het zeer interessant om te weten waar dat " zijn" dan blijft?
Laten we dat "bewustzijn " entiteit noemen...
Ikzelf geloof dat de dood een eeuwige diepe slaap is. Zeer diep, je aardse lijf en bewustzijn verdwijnen, voorgoed, maar het gaat mij om de entiteit.
Wat daarmee gebeurt, weet ik pas als ikzelf aan de beurt ben geweest.
Eerder niet...

Nou ja, als je nu al ziet dat jij (bewustzijn) niet te lokaliseren bent in tijd en ruimte, maar alsnog onontkenbaar 'bent', dan ben je overal en nergens. Hier en nu. Waar zou "het" (jij) heen moeten gaan? Er is altijd alleen maar hier en nu.

En, ik heb mensen gekend, die, als er ook maar één mogelijkheid zou zijn, deze zouden absoluut op de een of andere manier contact met mij opgenomen hebben.
Dit is nooit gebeurd.
Dit geeft te denken.

Maar dan zouden deze mensen nog als een entiteit met een individuele wil moeten bestaan. Misschien dat het voor kan komen dat sommige mensen zó sterk geloven een individuele entiteit te zijn, dat die energie voort blijft bestaan na de fysieke dood, wie weet. Dat is wat we ook wel geesten noemen. Maar misschien zijn die mensen teruggekeerd naar de essentie en in dat geval zijn ze overal en nergens, dat wat wij nu ook al zijn. Met andere woorden: zij zijn jou, jij bent hen. Ze zijn op de enige "plek" waar we ooit zijn geweest en zullen zijn: hier en nu. Althans, dat is mijn overtuiging.

 

[De Zandman]

Dit is echt moeilijk om te behappen...overal en nergens zijn.
Dat we in het nu zijn, niet in gisteren en ook niet morgen, dat klopt.
Het is het nu.
En vlak daarna.
Daar leven we in.
Het verleden is passé. Daar kunnen we niets meer aan veranderen.
Jammer genoeg...
Maar in het nu, en straks, daar hebben we wel degelijk invloed op!
Hoe dat na ons leven hier eruit gaat zien, daar komen we allemaal achter.
Maar we kunnen daar niets over doorgeven aan de nog levende mensheid.
Wanneer zijn we nou echt helemaal dood?
Is Dat als er geen meetbare hersen activiteiten meer zijn?
Zoals men medisch aangeeft?
Of is dat veel later pas?
Kun je zelf actief " uittreden", en weer terug in je lichaam komen?

 

[Mindless]

Dit is echt moeilijk om te behappen...overal en nergens zijn.

Omdat we al ons hele leven verteld worden dat we 'ergens' zijn, 'iemand' zijn, lokaliseerbaar in tijd en ruimte.

Maar waar is 'ik'? Oftewel, jijzelf. Is 'ik' te lokaliseren in tijd en ruimte? Nee, 'ik' is hier en nu. Hier en nu is niet een plek in tijd en ruimte. Pas wanneer het verstand zijn interpretatie op onze ervaring loslaat, creëren we tijd en ruimte. We limiteren ons bewustzijn door ons denken. We maken van eeuwigheid tijd en van oneindigheid ruimte.

Als het verstand het hier moeilijk mee heeft om dit te behappen (visualiseren), prima. Het verstand kan dit ook niet echt begrijpen. Het verstand kan alleen lineair in tijd/ruimte denken. Maar wij (bewustzijn) kunnen dit toch zien? Je kunt toch zien dat het altijd alleen maar hier en nu is? Dit is geen verstandelijke redenatie, maar een simpel zien. Het is ook geen exclusief iets, alleen voor speciale mensen. Iedereen ziet toch dat het altijd alleen hier en nu is? We leggen er alleen vaak een laag van verstandelijke interpretatie overheen.

Dat we in het nu zijn, niet in gisteren en ook niet morgen, dat klopt.
Het is het nu.

En vlak daarna.
Daar leven we in.

Het verleden is passé. Daar kunnen we niets meer aan veranderen.
Jammer genoeg...
Maar in het nu, en straks, daar hebben we wel degelijk invloed op!

Wanneer we aangekomen zijn bij 'vlak daarna', of 'straks', is het nog steeds 'nu'. Wat er 'straks' gebeurt, hangt af van wat je 'nu' doet.

We hebben nooit 'gisteren' meegemaakt, want toen was het 'nu'. We zullen nooit morgen meemaken, want dan zal het 'nu' zijn. Oftewel, het is altijd alleen maar (hier en) nu. Dit is onze ervaring.

Hoe dat na ons leven hier eruit gaat zien, daar komen we allemaal achter.
Maar we kunnen daar niets over doorgeven aan de nog levende mensheid.
Wanneer zijn we nou echt helemaal dood?
Is Dat als er geen meetbare hersen activiteiten meer zijn?
Zoals men medisch aangeeft?
Of is dat veel later pas?
Kun je zelf actief " uittreden", en weer terug in je lichaam komen?

Wat als je nooit 'in het lichaam' hebt gezeten? Dat het lichaam slechts een verschijning in bewustzijn is, wat onze ervaring ook is. Als je nu al niet echt 'in het lichaam' zit, wat maakt de dood van het lichaam dan uit voor jou?

Natuurlijk, dit is een extreem onconventioneel en controversieel model/wereldbeeld, maar het beschrijft onze daadwerkelijke ervaring in mijn ogen een verdomd stuk beter dan wat ons geleerd is.

 

[De Zandman]

Wat ons geleerd is, dat hebben ze op school tenmiste geprobeerd, wat was daar nou echt zinvol en nuttig voor later?
Wiskunde bijvoorbeeld?
Parabolen berekenen, met een snijlijn erdoorheen?
De getallen verzameling?
Ik heb er nooit iets aan gehad.
Behalve nachtmerries en trauma's van die Wiskunde.
En nog veel meer onzin.
Nee.
Waar je wel wat van leert, iedere dag, is de praktijk.
De harde leerschool.
Regelmatig op je bek gaan.
Maar ihkv dit topic, we kunnen niet terug vallen op de praktijk, er is eenmaal dood, geen weg terug.
Er is maar ( waarschijnlijk) slechts één man teruggekomen uit de dood, en dat was Jezus van Nazareth...
En over die ervaring heeft Hij maar weinig losgelaten!
Jammer maar helaas.
Al zou het kunnen, terugkeren uit de dood, ik wil het niet eens.
Aan alles komt een eind.
Ook aan het bestaan van de aarde, en het zonnestelsel en men zegt ook: aan het heelal.

 

[Mindless]

Er is maar ( waarschijnlijk) slechts één man teruggekomen uit de dood, en dat was Jezus van Nazareth...

Sprookjes

Het zijn ook dat soort verhalen die "gewone mensen" gescheiden houden van de "bijzondere mensen". We plaatsen iemand op een voetstuk en zeggen: hij kon dat, wij gewone stervelingen niet. Daarom moeten we die ene speciale persoon aanbidden, want wij zelf zijn niets. Wij hebben diegene nodig. Het is zo ontkrachtend, zo machteloos makend. Miljoenen (miljarden?) lopen achter 1 of andere persoon aan die wel of niet 2000 jaar geleden heeft geleefd. De echte Jezus had waarschijnlijk zijn hoofd geschud om dit alles.

Dat is ook 1 van de dingen waarom ik zelf niets met de Abrahamitische religies (Christendom, Jodendom, Islam) heb. Ze ontnemen de kracht van het "gewone volk". Geef mij maar bijvoorbeeld Boeddhisme. Jij bent de Boeddha, ik ben de Boeddha, wij zijn allemaal Boeddha's. Allemaal even bijzonder of allemaal even gewoon, het is maar hoe je het bekijkt.

 

[Martinus]

Misschien is het hele verhaal van jesus wel een metafoor.

Jezus was een psychonaut. Hij tripte zo hard dat hij ego dood ervaarde en realiseerde dat hij god was. Na god te zijn was hij hergeboren wanneer hij uit zijn trip kwam en besloot dit te delen.

Maar omdat mensen in het weste al sins lang erg materialistisch gefocused zijn. Denk aan de grieken en hoe die al dachten aan atomen enzo. Hebben ze van jezus zijn spirituele reis een materialistische reis gemaakt om als verhaal te dienen om de massas mensen in onderdanen te transformeren.

Wie gelooft in materialisme word vanzelf een robot lijkt me. Want als het universum een mechanisme is dan is alles binnen het universum ook een mechanisme. Inclusief de zelf.

Het lijkt me dat een onderdeel van een groter geheel niet beter kan zijn dan dit grotere geheel.

Omgekeerd kun je dan ook bedenken dat als wij mensen als onderdeel van het universum er misschien maar beter van uit kunnen gaan dat het universum oneindig veel menselijker is dan alle mensen die er ooit zullen zijn gecombineerd.

Misschien is je lichaam niks anders dan een begrenzer van bewustzijn. Inplaats van een maker van bewustzijn.

En als deze begrenzer sterft, dan word je ongelimiteerd bewust van alles in alle oneindigheid die er is.

Dan denk je naar een eeuwigheid. Nou tijd voor nog een spelletje "leven" . Wie of wat zal ik dit keer spelen? Een aardappel? Broodrooster? Een planeet? Misschien weer zo een mens. Dat was een heerlijk drama de vorige keer ^^.

 

[Hardcore_frk]

Nee ik zie het anders. Je raakt het bewustzijn van de wereld kwijt, niet bewustzijn zelf. Bewustzijn is het hier en nu, daarom is het áltijd hier en nu. Bewustzijn 'van de wereld' is die momentopname, wat een verschijning van percepties, sensaties en gedachten in bewustzijn (het hier en nu) is.


Ja dat is de aanname waar ik het over had. Er is geen bewijs dat hersenen causaal zijn voor bewustzijn, maar alsnog geloven we dat.


Ja je bent 'van de wereld'. Je bewustzijn 'van de wereld' is weg. Dat betekent niet dat bewustzijn zelf weg is.


Maar dat is altijd vanuit tweede persoons perspectief. In de wereld van een ander ziet iemand jouw lichaam liggen. In je eigen ervaring (de enige ervaring die je hebt) verdwijnt de wereld + het lichaam en verschijnt daarna weer opnieuw, net zoals bij het wakker worden 's ochtends.

Als we compleet ultra realistische dromen met werelden en lichamen kunnen dromen, net zo gedetailleerd als wat we nu zien, waarom zou hetzelfde niet nu kunnen gebeuren? Vlak voordat je droomde was die droomwereld er ook niet, maar toen je begon te dromen was het er ineens.


Ik wil echt niet flauw doen, maar voor voelen is absoluut wel bewustzijn nodig. Er moet toch eerst bewustzijn zijn alvorens we ergens bewust ván kunnen zijn? Onze taal geeft hier al een hint naar: 'Ik ben bewust... van dit gevoel/deze perceptie/deze gedachte'. De 'Ik ben bewust' komt altijd vóór het waargenomene. Je zult eerst moeten weten 'Ik ben bewust' alvorens je weet 'Ik ben bewust... van...'

Hoe kun je voelen en niet tegelijk bewust zijn? Als je voelt, ben je per definitie bewust. Misschien ben je niet aan het denken over wat je voelt, maar je bent bewust, anders kon je niet bewust zijn van het gevoel.



Nou ja, als je nu al ziet dat jij (bewustzijn) niet te lokaliseren bent in tijd en ruimte, maar alsnog onontkenbaar 'bent', dan ben je overal en nergens. Hier en nu. Waar zou "het" (jij) heen moeten gaan? Er is altijd alleen maar hier en nu.


Maar dan zouden deze mensen nog als een entiteit met een individuele wil moeten bestaan. Misschien dat het voor kan komen dat sommige mensen zó sterk geloven een individuele entiteit te zijn, dat die energie voort blijft bestaan na de fysieke dood, wie weet. Dat is wat we ook wel geesten noemen. Maar misschien zijn die mensen teruggekeerd naar de essentie en in dat geval zijn ze overal en nergens, dat wat wij nu ook al zijn. Met andere woorden: zij zijn jou, jij bent hen. Ze zijn op de enige "plek" waar we ooit zijn geweest en zullen zijn: hier en nu. Althans, dat is mijn overtuiging.

Dit begint me echt te diep te gaan om via een forum en geschreven taal verder op in te kunnen gaan. Ik snap je punten echt wel, hoor! Maar we zijn het niet helemaal eens en ik krijg mijn gedachten ook niet meer lekker op papier, merk ik. Haha.

Ik zou hier echt zo graag een keer een hele nacht met jou en Zandman over willen filosoferen, in het bijzijn van een gram goede cocaïne! Haha. Juist omdat we er net iets anders in staan, kan dit zulke mooie gesprekken en discussies (positief) op leveren!

 

[Mindless]

Dit begint me echt te diep te gaan om via een forum en geschreven taal verder op in te kunnen gaan. Ik snap je punten echt wel, hoor! Maar we zijn het niet helemaal eens en ik krijg mijn gedachten ook niet meer lekker op papier, merk ik. Haha.

Ik zou hier echt zo graag een keer een hele nacht met jou en Zandman over willen filosoferen, in het bijzijn van een gram goede cocaïne! Haha. Juist omdat we er net iets anders in staan, kan dit zulke mooie gesprekken en discussies (positief) op leveren!

Haha is wiet daar niet geschikter voor? 😉

 

[De Zandman]

Ehhh....nee. Voor mij geen thc meer.
Wiet beperkt mij enorm in mijn doen en laten.
Dat besef heeft mij langere tijd geleden doen besluiten, om dit spul niet meer te nemen.
In mijn geval zat ik er hélemaal aan vast...
Dus dit spulletje...voor mij een absolute no go.
Diep filosoferen? Dan is een gram goede perico het aangewezen middel!
Alhoewel ik het al meer dan 25 jaar niet meer gebruikt heb.
Om aan een goede batchje te kunnen komen is ook al verrekte moeilijk...
Maar de gedachte gang om over dit topic eens een nacht in te duiken, is wel verleidelijk!

 

[Hardcore_frk]

Haha is wiet daar niet geschikter voor? 😉

Zeker! Dan in combinatie met een licht benzootje om de drukkkende hartslag wat meer naar de achtergrond te verplaatsen?

 

[Hardcore_frk]

Ehhh....nee. Voor mij geen thc meer.
Wiet beperkt mij enorm in mijn doen en laten.
Dat besef heeft mij langere tijd geleden doen besluiten, om dit spul niet meer te nemen.
In mijn geval zat ik er hélemaal aan vast...
Dus dit spulletje...voor mij een absolute no go.
Diep filosoferen? Dan is een gram goede perico het aangewezen middel!
Alhoewel ik het al meer dan 25 jaar niet meer gebruikt heb.
Om aan een goede batchje te kunnen komen is ook al verrekte moeilijk...
Maar de gedachte gang om over dit topic eens een nacht in te duiken, is wel verleidelijk!

Ik kan het natuurlijk Googlen, maar ik vraag het jou liever. Wat is in vredesnaam 'perico', haha?

 

[De Zandman]

Perico is gangtaal voor coca.
In Peru, Colombia wordt deze naam door de bendes daar gebruikt, als er coke in het spel bedoeld wordt.
Is weer eens iets anders, als sos, sosa, de witte sloper, enz enz...

 

[Hardcore_frk]

Helder! Nooit van gehoord, maar daar ook nooit geweest. Ik heb wel regelmatig post uit die contreien gehad!

 

[De Zandman]

Met inhoud?
Hoe te dichter bij de bron, hoe te beter de kwaliteit is, en hoe te lager de aanschafprijs wordt...
Maar ook
Hoe te zwaarder de straffen op smokkel ervan worden!

 

[Hardcore_frk]

Met inhoud?
Hoe te dichter bij de bron, hoe te beter de kwaliteit is, en hoe te lager de aanschafprijs wordt...
Maar ook
Hoe te zwaarder de straffen op smokkel ervan worden!

Tegenwoordig hebben de wat serieuzere dealers ook zeer goede kwaliteit in Nederland te krijgen. Zit niet zelf verder niet dicht bij een bron.

 

[De Zandman]

Ik al helemaal niet meer.
Ik heb één vendor, waar ik heeel af en toe een rc bestel.
Meer niet.
Alle andere drugs zijn voor mij een no go.
Anders komt de man met de zeis veel te vroeg bij mij aan de deur...
Tzt kom ik erachter of, en hoe er een levensvorm is, of dat er helemaal niets meer is.

 

[Hardcore_frk]

Ik al helemaal niet meer.
Ik heb één vendor, waar ik heeel af en toe een rc bestel.
Meer niet.
Alle andere drugs zijn voor mij een no go.
Anders komt de man met de zeis veel te vroeg bij mij aan de deur...
Tzt kom ik erachter of, en hoe er een levensvorm is, of dat er helemaal niets meer is.

Laat het je ons even weten? Dan kunnen we dit topic ook weer afsluiten, haha.

 

[Mindless]

Tzt kom ik erachter of, en hoe er een levensvorm is, of dat er helemaal niets meer is.

Nah, dan ben je dit weer vergeten, leef je een nieuw leven en vraag je je af of er daarna leven is. Zoals je al miljoenen levens lang doet.

 

[Kwatzakottel]

Ik vraag mij toch af, in hoeverre er leven na de dood is, of zou kunnen zijn.

5-Meo-DMT en klaar is kees!

 

[De Zandman]

Nah, dan ben je dit weer vergeten, leef je een nieuw leven en vraag je je af of er daarna leven is. Zoals je al miljoenen levens lang doet.

Geloof je dit zelf, @ Mindless?
Miljoenen levens te hebben gehad?

 

[De Zandman]

Laat het je ons even weten? Dan kunnen we dit topic ook weer afsluiten, haha.

Waarom moet dit topic nou weer worden afgesloten?
Ik ben nog altijd zeer benieuwd naar de visie van anderen....
Dus zeg ik zeer waarschijnlijk niets, mocht ik na mijn sterven in de gelegenheid zijn om al of niet iets door te geven...
Ik ga liever bij een aantal lieden stevig lopen spoken!
Vermoedelijk als semi kwaadaardige poltergeist!

 

[Gebruiker 0012685732]

mss ligt het eraan.. wat je gelooft?.. of wil..
mss is alles in het heelal wat je ervan maakt.. en hoe wild je het kan verzinnen..
als alles
een projectie of ' computerspel ' zou zijn.. waarom niet?

kijk hoever je op aarde al komt met een positieve instelling..

 

[Hardcore_frk]

Waarom moet dit topic nou weer worden afgesloten?
Ik ben nog altijd zeer benieuwd naar de visie van anderen....
Dus zeg ik zeer waarschijnlijk niets, mocht ik na mijn sterven in de gelegenheid zijn om al of niet iets door te geven...
Ik ga liever bij een aantal lieden stevig lopen spoken!
Vermoedelijk als semi kwaadaardige poltergeist!

Haha, nee hoeft niet echt afgesloten te worden hoor. Ik hou gewoon van duidelijke conclusies, haha.

 

[Mindless]

Geloof je dit zelf, @ Mindless?
Miljoenen levens te hebben gehad?

Dat dit enorm complexe bestaan er is en dan maar 1 keer en daarna nooit weer is voor mij oneindig onwaarschijnlijker dan dat het vaker zal gebeuren. Ik begrijp echt niet waarom mensen dat denken. Als het 1 keer gebeurt kan het vaker gebeuren en zal het vaker gebeuren.

Ik kan niets met zekerheid zeggen, maar ik denk dat we álle levens geleefd hebben van alle wezens, in alle tijden. Maar tegelijk denk ik dat dit allemaal dromen zijn, inclusief dit huidige leven. En dat we nooit echt 'in een lichaam' zijn geïncarneerd. De grote illusie waarin dat wat is (het ongemanifesteerde), zichzelf ervaart in alle mogelijke vormen.

 

[De Zandman]

Deze visie gaat erg diep, en ik heb moeite om dit te begrijpen. Te doorgronden.
Deze materie is echt moeilijk...

 

[Mindless]

Deze visie gaat erg diep, en ik heb moeite om dit te begrijpen. Te doorgronden.
Deze materie is echt moeilijk...

Soms praat ik er misschien ook te makkelijk over. Ik ben compleet gefascineerd (geobsedeerd eigenlijk) door deze vraagstukken en denk er heel veel over na.

Toch denk ik dat het niet per se moeilijke materie is. Maar meer op een heel andere manier kijken.

 

[Martinus]

Als je er vanuit gaat dat je god ben, dan is alles mogelijk. Maar de wil om te blijven leven en te wensen voor een leven na de dood als jezelf in de vorm van je huidige ego. Dat is een deel van de ego. Het moment dat je ontwaakt uit dat perspectief lijkt de kans me vrij groot dat je geen waarde meer hecht aan wie of wat je was.

Alvast dit is mijn gevoel. Wanneer je over je angst voor overleven heen kan komen, dan lijkt de ego wel minder relevant te worden.

Dan is het leven na de dood zeer waarschijnlijk een ander leven. Gezien ik het huidige leven dan uitgeleeft heb.

 

[Mindless]

Als je er vanuit gaat dat je god ben, dan is alles mogelijk. Maar de wil om te blijven leven en te wensen voor een leven na de dood als jezelf in de vorm van je huidige ego. Dat is een deel van de ego. Het moment dat je ontwaakt uit dat perspectief lijkt de kans me vrij groot dat je geen waarde meer hecht aan wie of wat je was.

Dit lijkt mij ook ja, al hoef je het ook niet God te noemen als dat een te beladen term is. Maar je kunt ook vanaf de andere kant redeneren en een soort proces van eliminatie toepassen, wat betreft wat het is dat zal overblijven na de dood. Als je even (tijdelijk) aanneemt dat je daadwerkelijk vorige levens hebt geleefd/ervaren, wat is daarvan over? Er is helemaal niets over van je vorige lichaam, dus waarom denken dat je in een eventueel volgend leven deze vorm zult behouden? Er is helemaal niets over van je geest/gedachten, dus waarom er vanuit gaan dat je persoonlijke gedachten behouden zullen blijven in een volgend leven? Zo strip je dat weg wat niet-essentieel aan jou is. Maar als het jouw volgend leven gaat zijn, moet er duidelijk wát zijn dat overblijft van jou, anders zal het niet jouw ervaring zijn.

Hou je wel krampachtig vast aan je fysieke verschijning en/of persoonlijkheid, misschien is dat dan wat sommige mensen ervaren als geesten(?) Dat waren de mensen die niet hun vorm los konden laten en niet met een schone lei beginnen.

Ik vind het altijd heel erg interessant om naar heel oud filmmateriaal te kijken. Eind 19e eeuw, begin 20e eeuw. Dat je al die mensen in hun oude kloffies druk bezig ziet met hun dagelijkse activiteiten. En dat je je beseft dat waarschijnlijk ál die mensen nu dood zijn. Al die vormen zijn er niet meer, hun persoonlijkheden zijn er niet meer, al hun wereldlijke hoop en dromen zijn wég. Ze waren een bladzijde in de geschiedenis. Net zoals wij dat zijn. Hoewel onze hoop en dromen belangrijk zijn voor dít leven, zijn het tegelijkertijd zulke vluchtige kortdurende dingen. Voor je het weet zijn wij weg en maken we plaats voor weer nieuwe mensen/vormen, die later op hun holografische schermen naar ons zitten te kijken. Maar toch, weten we dan niet ergens dat de mensheid die toen leefde, dé mensheid is? Onze mensheid, oftewel wij. Er zijn nieuwe vormen, maar er is iets dat behouden blijft. De essentie die blijft, terwijl de vormen altijd veranderen.

Kijk maar eens naar deze video:



Waarschijnlijk leeft niemand die daar rondliep nu nog. Is dat geen raar idee? Hoe kort is een mensenleven als je kijkt naar de gehele geschiedenis? Toch zijn we met bijna tunnelvisie bezig met dit korte leven, alsof het er altijd zal zijn. We zijn zo gericht op het vergankelijke. Begrijp me niet verkeerd, het vergankelijke heeft ook onze aandacht nodig. Maar het is wel confronterend om te zien hoe snel dat allemaal straks weg zal zijn. Het is maar vorm. Maar de mensheid blijft om weer nieuwe vormen te ervaren en die mensheid zijn wij toch? En "mensheid" is misschien al teveel gezegd, want de mens is gelinkt aan de vorm en alle vorm is vergankelijk.

 

[De Zandman]

Een vraag aan @Mindless.
Hoe denk je over " buitenaards leven"?
Ofwel: andere levensvormen in andere zonnestelsels?

In dit specifieke geval denk ik dat het onlogisch is om ervan uit te gaan, dat er a l le e n maar hier op deze aardkloot intelligent leven aanwezig is.
Het lijkt haast logisch, gelet op de gigantische grootheid van ons nog steeds verder uitdijende heelal, in al die miljarden andere zonnestelsels, er nergens een planeet zal bestaan waar ook intelligente levensvormen zijn.
Misschien nog wel veel intelligenter, dan wij.
Ik houd dit eigenlijk voor een feit.
Het kan haast niet anders.
Alleen zijn de afstanden zo enorm groot, dat het zeer waarschijnlijk nooit tot een echte ontmoeting zal konen, maar je weet maar nooit nietwaar. In de UFO theorie van nu, dat is onwaarschijnlijk allemaal...

 

[Mindless]

Een vraag aan @Mindless.
Hoe denk je over " buitenaards leven"?
Ofwel: andere levensvormen in andere zonnestelsels?

In dit specifieke geval denk ik dat het onlogisch is om ervan uit te gaan, dat er a l le e n maar hier op deze aardkloot intelligent leven aanwezig is.
Het lijkt haast logisch, gelet op de gigantische grootheid van ons nog steeds verder uitdijende heelal, in al die miljarden andere zonnestelsels, er nergens een planeet zal bestaan waar ook intelligente levensvormen zijn.
Misschien nog wel veel intelligenter, dan wij.
Ik houd dit eigenlijk voor een feit.
Het kan haast niet anders.
Alleen zijn de afstanden zo enorm groot, dat het zeer waarschijnlijk nooit tot een echte ontmoeting zal konen, maar je weet maar nooit nietwaar. In de UFO theorie van nu, dat is onwaarschijnlijk allemaal...

Dat lijkt mij wel ja, al is het speculatie. Maar ik denk dat er naast intergalactisch leven waarschijnlijk ook interdimensioneel leven is. Met andere woorden: dingen die hier recht voor je neus zijn, maar die je niet ziet doordat je op een andere frequentie af bent gestemd.

Dat gezegd hebbende, denk ik dat het allemaal jezelf is. Er is niet écht een ander, alles is een manifestatie van het gedeelde onderliggende bewustzijn. Maar op het dualistische niveau (waar we met taal sowieso op opereren) kun je denk ik zeggen dat er andere levensvormen zijn ja.

 

[De Zandman]

Dat kan bijna ook niet anders...
Wat voor een megagigantische revolutie zou het zijn, als dat andere leven ontdekt wordt!
Alle wetenschap literatuur kan op de schop....
En nog veel meer!

 

[Kit Kat]

"Mijn vader heeft 5 minuten gehemeld, tijdens heupoperatie , iets met narcose fout.
Hij zag alles vanaf boven in de hoek, de paniek, en herkende een OK zuster die hij niet voor of na de operatie heeft gezien.
Hij zij tegen ons , als kinderen, ( 10 , 14) dat het een fijn gevoel was, hij pijnvrij was en kalm. Sindsdien ben ik helemaal 100% niet bang . Wel zoals allemaal de manier, hoop ooit vredig , voor ik dement ben , of in luiers lig, of mijn kinderen eerder zouden gaan. Dat is mijn angst . ..."

repost. eerder net ook ergens gezegd, even kopie gedaan, en hij is in 2004 overleden , 65 jaar jong, en op t moment zie je letterlijk de ziel verdwijnen. En een lichaam blijft , voelde ook niet meer aan alsof zijn energie er in bleef, we zijn een lichaam en een ziel. En de ziel... hoe weet ik niet ,maar die blijft , gaat over, of reïncarneert, wisten we dat maar.... of juist niet, blijft nu een fijn idee dat ze ergens nog zijn, en bij je komen.

 

[Oehoeboeroe]

 

[Oehoeboeroe]

 

[De Zandman]

The higher you Come, the dieper you can fall.
Hij die het risico neemt, om te ver te kunnen gaan, dit zijn degenen, die het verst kunnen komen en ervaren, dat je veel, veel verder kunt gaan over de grens die over de grenzen in de gedachten gaan..

 

[Oehoeboeroe]

 

[De Zandman]

Ik vrees de dood niet.
Dat is een gang van zaken, die ons allemaal te wachten staat.
In mijn laatste trip heb ik gezien, wat er gebeuren gaat. Want die trip ging heeeel erg diep...
Ik heb een report geschreven.
Het was zelfs een aangename reis, daar op de grens!
Alleen de manier waarop. Deze is interessant..

 

[Lid 153090]

Hier heb ik een uitgesproken mening over, maar het antwoord op de vraag of er leven is na de dood is niet ja of nee maar het is ja en nee. Dit is belangrijk.

Om te beginnen een verwijzing naar de fysica vooraleer ik over ga op de metafysica; volgens de fysica is het zo dat waarom er iets is (het heelal, planeten en sterren, dieren en mensen,...) simpelweg zo is omdat het eenvoudiger is dan dat er niets is, omdat de natuur zo werkt.

Ik stel dat het niets niet kan bestaan, dat het een in zichzelf besloten contradictie is; als niets bestaat dan is het er, bestaat het - al is het maar als concept.

Zo kan er dus niet niets zijn na de dood, er moet iets zijn...

Volgens mij is het zo dat zolang er een bewustzijn is je hier deel van uitmaakt, maar niet als jezelf, eerder als een geheel van het eigen ik losstaand bewustzijn - en dat is een kosmisch bewustzijn; wij als mens zijn geen vreemden van de kosmos, alle materie bestaat uit zware elementen, wij zijn dus de kosmos ergo is ons bewustzijn een geheel en is dat het bewustzijn van de kosmos.

Het heelal aanschouwt zichzelf door het bewustzijn van de mens.

Daar wij altijd deel uitmaken van de kosmos (de wet van behoud van energie en materie) zullen wij altijd deel uitmaken van het kosmisch bewustzijn, ook na de dood, enkel niet als onszelf. Ja en nee.

 

[De Zandman]

Interessante bijdrage!
niets Bestaat niet...
@Mindless?