Dagboek van verslaafde die afkickt van speed

[Syl]

Zo daar ben ik nog ff ..
Ben om half 7 vanavond in het ziekenhuis geweest voor de slaapapneu test.
Ze hebben al het apparatuur bevestig op mijn borst en buik en arm.
Morgenvroeg voor half 10 moet ik het apparatuur weer ingeleverd hebben.
Het is wel de vraag zei de arts of ze de test goed kunnen uitvoeren aangezien ik pas laat in slaap kom en zo vaak wakker word.
Omdat ik ook veel droom en zo nu en dan last van slaapverlamming heb kon dit ook iets neurologisch zijn zei de arts en dit kan worden onderzocht.
Nou we gaan het zien wat dit opleverd en 16 okt krijg ik de uitslag.
Ik lijkt nu op spider woman

 

[Syl]

Goeiemorgen mensen van het goede leven ..
Net bij huisarts geweest voor mijn buik weer.
Gebruik nu week yakult en stoelgang komt wat meer op gang.
Dokter zei dat ik me bij neer zou moeten leggen dat mijn dikke darm gewoon traag werkt en dat ook stress invloed heeft op darmen.
Ik heb aangegeven dat ik heel graag nu gewoon de antidepressiva zou willen ophogen van 60 mg naar 90 mg .
De dokter wou hier mee wachten tot de uitslag van de slaapapneu test binnen is 16 okt.
Ik gaf aan dat ik ecgt gevoel heb dat ik stil sta in mijn verdere ontwikkeling en ook erg somber voel al door slaapgebrek.
De dokter ging er mee akkoord dus vanaf morgen start ik met 90 mg .
Zit nu in wachtkamer van psycholoog waar ik zo trauma theraphie heb.
Als ik klaar ben ga ik in de stad een mooie grafkaars kopen voor op het graf van pa.
Morge heb ik info avond bij mijn dochter op school en gaan we langs het graf .
Ik wens jullie een fijne dag.

 

[Syl]

Daar ben ik weer ..
Net voor het eerst weer in tijden, dat ik ineens dacht; zou nu best was speed willen.
Mijn darmen werken te langzaam ondanks medicatie en aangepast eten.
In de tijden dat ik speed gebruikte kon ik altijd goed naar het toilet .
Ik slaap nu slecht en loop rond met zere opgezette buik .
De gedachte aan speed komt door wetende dat ik dan weer goed naar het toilet kan en ff wat energie weer heb .
Ik weet wat ik allemaal heb moeten doorstaan tijdens het afkicken en ik ervaar nu ook de positieve kant van het clean zijn.
De band met mijn dochter is sterker dan ooit te voren , ik denk zelf omdat ik nu leer mijn emoties te uiten .
Dit alles zou ik niet op het spel zetten om even weer wat energie te hebben en minder darmklachten te hebben .
Toch blijven dit soort dingen wel triggers en dat is ook logisch na ruim 8 jaar dagelijks gebruik.

Vanavond heb ik voorlichtingsavond bij mijn dochter op school in mijn oude woonplaats.
We gaan dan ook samen langs het graf van pa ( vader van mijn ex die ik als mijn echte pa zie).
De laatste x dat ik bij zijn graf was was 4 jaar geleden ,vlak voordat ik naar de vrouwenopvang vluchtte.
Ik hield vroeger zijn graf netjes en kon er uren door brengen .
Ik voelde er echt een rust en er zaten daar onwijs veel vogels te fluiten heel erg mooi.
In gedachte praatte ik dan met pa.

Toen pa op zijn sterfbed lag zei ik tegen hem dat als er leven is na de dood(waar ik heilig in geloof) dat hij me een teken moest geven door middel van een vlinder.
Elke x als ik buiten loop komt er een citroenvlinder mij tegemoed gevlogen of vliegt ineens heel dicht bij mij.
Voor mij is dit een teken van pa en dat hij bij mij is en trots op mij is.
Elke x als ik dan loop en zie zon vlinder naar mij toe komen krijg ik een mega smile van oor tot oor op mijn gezicht .
Hoe kut ik me voorheen mischien voelde die ene vlinder maakt mij gelijk oprecht heel erg gelukkig .

Mijn dochter en ik hebben een mooie grafkaars gekocht en 3 mooie plantjes.
Ben benieuwd hoelang dit deze x zal blijven staan voordat de fam van mijn ex het weer verwijderd.
Ik weet dat pa super trots is op mijn dochter en mij en hij walgt van het gedrag van zijn fam.
Ondanks wraakgevoelens houd ik de eer aan mezelf als onze spullen weer verwijderd worden .
Wij gaan ons niet verlagen tot hun niveau en voor ons is zijn graf een herdenkplek maar hij zit altijd in ons hart .

 

[Syl]

Daar ben ik weer ..
Sinds woensdag is mijn antidepressiva opgehoogd van 60 mg naar 90 mg.
Ik voel me gek genoeg ondanks dat ik slecht slaap wel minder moe overdag.
Ik sta nu veel eerder op en heb weer wat meer energie om overdaflg dingen te doen.

Afgelopen week kreeg ik ineens na 12 jaar geen contact te hebben een berichtje op messenger van mijn jongste zusje.
Ze zei hierin dat we elkaar al jaren niet meer gesproken hadden en ze zich afvroeg hoe het met mij en de kinderen gaat.
Ik heb hier verder niet op gereageerd .
Een dag later kreeg ik ineens een vriendschapsverzoek op facebook van der.
Ook hier heb ik niks mee gedaan.
Er gaan verhalen rond in mijn oude woonplaatst over wat mijn ex gedaan heeft met mij .
Mijn familie woont ook in mijn oude woonplaatst en weten inmiddels via via ook een beetje wat er zich heeft afgespeelt.

In 2006 werd ik heel erg ziek en kon ik niet naar de begravenis van mijn opa toe.
De nacht na die begravenis werd ik met spoed in het ziekenhuis opgenomen waar ik een week heb gelegen.
Die hele week heb ik van mijn beide zusjes en mijn broer niks gehoord.
Toen ik uit het ziekenhuis kwam kreeg ik van mijn broer te horen dat ik mijn excuus hoor aan te bieden aan mijn oma omdat ik niet op de begravenis was geweest.
Ook werd mij gezegd dat door mijn schuld omdat ik in ziekenhuis kwam mijn vader niet heeft kunnen rouwen om zijn overleden vader.

In 2007 gaf mijn oma een etentje in een zaaltje voor mijn ouders,broer en zusjes en mijn 2 tantes.
Mijn ex ,de kids en ik kwamen ietsjes later en iedereen zat al aan een hele lange tafel .
Ik ging naast mijn tante zitten en die stond gelijk op en ging ergens anders zitten.

In 2008 ik had inmiddels geen contact meer met mijn fam is mijn oma overleden.
Mijn ex en ik gingen naar de begravenis toe .
Wij zaten in de zaal en dachten goh waar is mijn fam dan?.
Toen kwam mijn fam incl zwager en schoonzus binnen lopen met de kist.
De man die de dienst lijdde zei op een gegeven moment; dan gaan nu de kleinkinderen een kaarsje aansteken op de kist.
Nou mijn oma had 4 kleinkinderen, mijn broer ,mijn 2 zusjes en ik.
Ik vroeg aan mijn ex ; moet ik ook nu na voren gaan?.
Mijn ex zei; natuurlijk je had toch altijd goede band net je oma en jij bent toch ook haar kleinkind!!.
Terwijl ik naar voren liep zag ik mijn moeder geschrokken mijn vader aan tikken dat ik naar voren liep.
Mijn zusjes staken ieder om beurten een kaars aan en toen mijn broer klaar was wachte ik tot hij mij de aansteker gaf ...
Maar alle 3 keken mij verwaand aan en gingen weer zitten.
Ik stond in mijn eentje terwijl de hele zaal toe keek en zag dat er maar 3 kaarsjes op de kist stonden.
Ik vroeg aan de man die de dienst lijdde; heeft u hier nergens een kaarsje?.
Nee dat had hij niet .
Ik kon wel door de grond zakken wat voelde ik me zwaar vernederd ten overstaan van de hele zaal.
Ik dacht eerst nog wel dat mijn ouders mij wel zouden bellen later op de dag om hier over te praten maar nee nooit meer iets van mijn fam gehoord.
Ik ben dat weekend echt zwaar beroerd geweest door wat er zich daar had afgespeeld.
Maar mijn narcistische ex die zich geen raad wist met mijn verdriet ontpopte in een duivel.
Dat was zijn manier van doen ipv steun bieden en troost.
Het hele weekend heeft hij mij vernederd ,ook in bij zijn van de kids.
Op zondagavond heb ik helemaal overstuur en huilend gesmeekt of hij alsjeblieft wil ophouden met zijn gedrag , maar hij lachtte me uit.
Uiteindelijk ben ik naar het treinstation gegaan vlak bij ons huis .
Ik was zo kapot gemaakt in deze 3 dagen ,ik kon niet meer !!!.
Maar naar een tijdje bij het spoor te hebben gestaan en me te beseffe dat ik mijn kids niet aan zulke mensen kan overlaten ben ik naar huis terug gegaan.

Nu na dik 12 jaar stuurt mijn jongste zusje mij dus een berichtje met de vraag hoe het gaat.
Ze horen verhalen over mijn ex en denken schijnbaar dat ik hun nu nodig heb.
Mijn fam is geen haar beter dan mijn ex en zijn fam!.
Mijn fam heeft mij in 2008 al opgegeven en ik was het niet waard .
Ik weet inmiddels wel wat ik waard ben en ook hoe sterk ik ben .
Ik heb dan misch heel weinig zelfvertrouwen maar 1 ding heb ik wel en dat is
zelfrespect !!!.

Ik kies voor mezelf en mijn dochter, die mij wel vanaf dag 1 altijd gesteund heeft en in mij geloofd heeft.
Ik ben nog liever eenzaam , ondanks hoe erg ik een warme fam mis dan dat ik me weer omring met mensen die mij behandeld hebben als stront.
Ik durf met trots te zeggen dat ik hun allemaal niet nodig heb.
Familie en een partner die echt om je geven horen je op te beuren en niet de grond in te trappen en onvoorwaardelijk van je te houden en je met respect te behandelen .
Ik kies voor mijn dochter en mezelf !!.
Ik ben trots op wat voorn sterke krachtige moeder en vrouw ik ben !!!

 

[*.exe2.0]

Wow, momentje stilte.

Moet eerlijk zeggen, een verhaal heeft 2 kanten. En die ken ik niet dus wil ook niet oordelen.
Als je daar al op zou zitten te wachten Leuk is het sowieso niet uiteraard.

Je bestaat ook niet om al die ellende op te lossen. Jij bent daar niet verantwoordelijk voor. Vooral niet als je al een bak ellende hebt waar je keihard aan werkt. Waar zou je de energie en tijd vandaan moeten halen? Jij hebt, net als zij, een keuze gemaakt, lekker houden zo zou ik zeggen.

Of je kiest er voor om wel contact te maken met je zusje en bijvoorbeeld je verhaal kwijt te kunnen. Je zusje, hoe dan ook, kan ook veranderd zijn, spijt hebben, een andere mening gekregen hebben, etc. Van je af praten, delen, vergeven doet ook veel goed voor je.

En de twee laatste zinnen zeggen het eigenlijk allemaal wel, toch?
Daar moet je sowieso niet van afwijken

 

[Syl]

Wow, momentje stilte.

Moet eerlijk zeggen, een verhaal heeft 2 kanten. En die ken ik niet dus wil ook niet oordelen.
Als je daar al op zou zitten te wachten Leuk is het sowieso niet uiteraard.

Je bestaat ook niet om al die ellende op te lossen. Jij bent daar niet verantwoordelijk voor. Vooral niet als je al een bak ellende hebt waar je keihard aan werkt. Waar zou je de energie en tijd vandaan moeten halen? Jij hebt, net als zij, een keuze gemaakt, lekker houden zo zou ik zeggen.

Of je kiest er voor om wel contact te maken met je zusje en bijvoorbeeld je verhaal kwijt te kunnen. Je zusje, hoe dan ook, kan ook veranderd zijn, spijt hebben, een andere mening gekregen hebben, etc. Van je af praten, delen, vergeven doet ook veel goed voor je.

En de twee laatste zinnen zeggen het eigenlijk allemaal wel, toch?
Daar moet je sowieso niet van afwijken

Dank je wel voor je bericht !.
Als ik iets plaats sta ik open voor andermans oordeel ,anders zou ik het niet moeten plaatsen ben ik zelf van mening.
Tuurlijk heeft elk verhaal 2 kanten en ik vertel enkel hoe mijn beleving en mijn gevoel erbij is.
Ook ik kan door bv emoties bepaalde dingen anders inzien dan ze mischien waren .

Het feit dat mijn zusje na 12 jaar ineens van zich laat horen overvalt mij.
Ik ben ook heel erg bang om weer gekwetst te worden.
Mijn vertrouwen in mensen is helaas weg .
Maar wat je zegt zou inderdaad kunnen ,ook mijn zusje zou veranderd kunnen zijn.

 

[*.exe2.0]

Neem lekker je tijd dan om te bedenken hoe je er mee om wil gaan.

 

[De Dunne]

Gewoon even een knuffel en een voor jou @Syl !
Je bent sterk!

 

[Syl]

Neem lekker je tijd dan om te bedenken hoe je er mee om wil gaan.

Ga ik zeer zeker doen , dank je wel !!

 

[Syl]

Gewoon even een knuffel en een voor jou @Syl !
Je bent sterk!

Dank je wel voor je lieve reactie !!

 

[Syl]

Daar ben ik weer ff.
Vandaag mezelf gedwongen om naar de sportschool te gaan.
Ik was al weken niet meer geweest.
Ik had mezelf ff streng toegesproken .
Ik moet vaker uit huis en sporten is niet alleen gezond maar zorgt er ook voor dat je je voldaan voelt en goed voelt.
Heb het niet lang vol gehouden ,want na een half uur was ik echt kapot!!.
Maarrrr ik ben er geweest en dat is het belangrijkst.
Als ik maar eenmaal weer x ben geweest heb ik de smaak weer te pakken dus dat komt wel goed.
Hoe was jullie weekend ??

 

[Syl]

Daar ben ik weer..
Gisteren bij longarts geweest voor uitslag slaapapneu test.
Ik stop wel paar x in slaap met ademen maar niet zo vaak en lang dat het onder slaapapneu valt.
Het extreme dromen en slecht slapen komt volgens arts voornamelijk door mijn ptss en ook antidepresiva kan hier invloed op hebben.
longarts zei : en voor slaapmedicatie vind ik je te jong dat moet je niet willen zo jong.
Geen idee hoe oud ze denkt dat ik ben
Word meestal jaar of 28 geschat niks mis mee hoor .

Heb me aangemeld voor een support groep van de depressie vereniging.
Deze groep van ong 6 tot 8 pers komen ong 2 x per mnd samen.
Je kunt elkaar adviezen geven en elkaar steunen bij de dingen waar je tegen aan loopt.
Ook kun je hier contacten leggen om iets te ondernemen samen bv.
Ik krijg eerst kennismaking met gene die groep leid om te kijken of ze vinden dat ik in de groep pas.

Ik wil echt super graag meer sociale contacten maar ik vind dit moeilijk.
Ik vertrouw bijna niemand en daar moet ik aan werken.
Vrijwillerswerk is bv ook een goede optie alleen ik wil dan iets meer energie hebben en lichamelijk iets beter voelen.
Dit omdat ik niet steeds wil afzeggen omdat ik me niet lekker voel bv.
Ik ben wel aan het rond kijken al online.

Ik vind best moeilijk om nieuwe contacten te maken.
Ik ken in mijn woonplaats amper mensen en als je geen werk hebt kom je ook weinig onder de mensen.
Ik denk dat mijn aanmelding bij de supportgroep een heel goed begin kan zijn.
Ik wil echt graag dingen anders in mijn leven en ik ben de enigste die daar voor kan zorgen.
Ik ben de gene die dingen moet gaan aanpakken.
Ik voel me soms echt een loser omdat ik zo veel alleen ben.
Ik heb altijd wel vrienden gehad waar ik dingen mee ondernam.
Toen ik in 2015 na de vrouwenopvang ging heb ik veel contacten moeten laten vallen.
De vrienden die ik had waren ook vrienden van mijn ex.
Voor mijn eigen veiligheid heb ik deze contacten gelaten voor wat het was.
Aangezien ik niet weet wie ik kan vertrouwen aangezien ik op geheimadres woon bv.

We gaan gewoon weer verder en ik heb wel vertrouwen erin dat in de toekomst ik meer sociale contacten weer heb.

 

[*.exe2.0]

Allemaal mooie en best grote vorderingen!

Slapen zal t.z.t. beter gaan als dit inderdaad de oorzaken zijn, klinkt wel geloofwaardig in ieder geval.

Het supportgroepverhaal is ook fijn en is het niks dan kan je weer weg he

Heb ook wel vrijwilligerswerk gedaan hier en daar. Helpt zeker in het nuttig voelen, nodig zijn e.d. En je hoort ergens bij, dat wil iedereen. En aangezien je 'vroeger' ook zat vrienden had gaat dat je vast wel weer lukken, rustig aan. En qua energie; vrijwilligerswerk kun je al doen voor bijvoorbeeld 1 ochtendje in de week.

Je bent geen loser en dit is een fase. Als je een loser was, was je dochter al weg. En had je zus geen contact gezocht.

Goed weekend!

 

[Jmths]

Mijn fam heeft mij in 2008 al opgegeven en ik was het niet waard.

Mn moeder vertelde dat ze rond haar 15e uit de familie en op straat was gezet omdat ze naar eigen zeggen niet vroom genoeg was. Dit had als gevolg dat ze de rest van haar leven geen contact meer wenste met haar familie. Ik heb hier wel eens op nagevraagd aan een zus van mn moeder en daar kwam het verhaal uit dat opa flink getraumatiseerd was tijdens de 2e wereldoorlog wat hij kanaliseerde naar zijn omgeving. Een cliché die ik niet enkel in de familie van mn moeder voorbij heb zien komen.

Mijn moeder droeg haar hele leven veel woede met zich mee en toen zij op relatief jonge leeftijd overleed toen ik nog een puber was liet dit mij aardig koud omdat ik haar handelen vaak niet begreep. Dat zij kanker had was bijvoorbeeld de schuld van mij en mijn broer. Ze hield enorm van ons maar soms had ze uitspattingen die op die leeftijd gewoon niet te begrijpen zijn.

Ik was dan ook veel boos op haar en ik ben vervolgens zelf dan ook op momenten met vrij veel woede door het leven gegaan wat soms ook wel resulteerde in dat ik op momenten kon doorslaan in een onrealistisch rechtvaardigheidsgevoel. Als ik er achteraf op terug kijk voel ik vooral veel medelijden, ze had geen makkelijk leven en stond er alleen voor.

Tijdens de begrafenis van opa wordt er door meneer de pastoor nog een uitgebreide spijtbetuiging gericht naar mijn moeder voorgelezen welke kort daarvoor was overleden. Op dat moment kan ik niet anders denken dan hoe diep triest het is dat hij daar op dat moment pas mee kan komen aanzetten.

Ik heb een goede vriend ook verloren aan het geweld dat zijn familie hem heeft aangedaan, zijn broer is zwaar psychotisch geworden onder de druk van. Wat je schrijft grijpt mij erg aan. Onbegrijpelijk hoe sommige mensen naar hun eigen kind kunnen handelen, dan kun je toch haast niet anders concluderen dat deze mensen mentaal diep verstoord zijn.

 

[Ikbeneenfiets]

Wat een krachtige verhalen hier zeg. Erg indrukwekkend vind ik jullie!

 

[AcidWarrior]

Als ik er achteraf op terug kijk voel ik vooral veel medelijden, ze had geen makkelijk leven en stond er alleen voor.

Herkenbaar voor mij.
Ook mijn grootvader is zwaar getraumatiseerd teruggekeerd uit WO2 en projecteerde dat op m’n grootmoeder en hun beide dochters. Buien v. agressie en alcoholmisbruik, omdat hij als gevoelig man bepaalde gebeurtenissen uit het verleden niet kon plaatsen, en uiteindelijk nooit heeft kunnen verwerken.
Die trauma-projectie op z’n gezin had op ieder gezinslid een heel andere impact. M’n grootmoeder hield zich altijd sterk voor de buitenwereld (ze was m’n favoriete grootouder, haha hoe zou dat toch komen... ). M’n tante groeide op tot koele kikker. En m’n moeder kan nu nog erg emotioneel, vervuld v. zelfcomplexem in haar slachtofferrol kruipen en vandaar uit erg afwijzend reageren. Ook ik heb dat lang niet begrepen. Tot ik inzag dat haar gedrag niet persoonlijk op mij gericht is. In die slachtofferrol voelt zij zich veilig en dat respecteer ik nu. Ik heb de ergernis omtrent die rol die ze soms hanteert, (want ze is natuurlijk die rol niet, het is puur een copingsmechanisme), van me afgezet. Als ik haar nu zie en ze zit weer in haar rolletje, gooi ik er een positieve vibe in en dat heeft ons zeker dichter bij elkaar gebracht.

 

[Syl]

Mn moeder vertelde dat ze rond haar 15e uit de familie en op straat was gezet omdat ze naar eigen zeggen niet vroom genoeg was. Dit had als gevolg dat ze de rest van haar leven geen contact meer wenste met haar familie. Ik heb hier wel eens op nagevraagd aan een zus van mn moeder en daar kwam het verhaal uit dat opa flink getraumatiseerd was tijdens de 2e wereldoorlog wat hij kanaliseerde naar zijn omgeving. Een cliché die ik niet enkel in de familie van mn moeder voorbij heb zien komen.

Mijn moeder droeg haar hele leven veel woede met zich mee en toen zij op relatief jonge leeftijd overleed toen ik nog een puber was liet dit mij aardig koud omdat ik haar handelen vaak niet begreep. Dat zij kanker had was bijvoorbeeld de schuld van mij en mijn broer. Ze hield enorm van ons maar soms had ze uitspattingen die op die leeftijd gewoon niet te begrijpen zijn.

Ik was dan ook veel boos op haar en ik ben vervolgens zelf dan ook op momenten met vrij veel woede door het leven gegaan wat soms ook wel resulteerde in dat ik op momenten kon doorslaan in een onrealistisch rechtvaardigheidsgevoel. Als ik er achteraf op terug kijk voel ik vooral veel medelijden, ze had geen makkelijk leven en stond er alleen voor.

Tijdens de begrafenis van opa wordt er door meneer de pastoor nog een uitgebreide spijtbetuiging gericht naar mijn moeder voorgelezen welke kort daarvoor was overleden. Op dat moment kan ik niet anders denken dan hoe diep triest het is dat hij daar op dat moment pas mee kan komen aanzetten.

Ik heb een goede vriend ook verloren aan het geweld dat zijn familie hem heeft aangedaan, zijn broer is zwaar psychotisch geworden onder de druk van. Wat je schrijft grijpt mij erg aan. Onbegrijpelijk hoe sommige mensen naar hun eigen kind kunnen handelen, dan kun je toch haast niet anders concluderen dat deze mensen mentaal diep verstoord zijn.

Wat een heftig verhaal!!.
Zo kun je inderdaad zien hoe veel invloed het gedrag van mensen op je kan hebben en hoe ver dit door werkt.
Wat mooi dat je dit verhaal hier deelt!

Ik heb aan mijn psycholoog gevraagd hoe of het bv kan dat ik moeite heb met dingen die mijn ouders hebben gedaan.
Maar mijn broer en zusjes die ook geslagen zijn een goede band hebben met mijn ouders.
De psycholoog zei dat sommige mensen kiezen voor de makkelijkste weg door het contact aan te houden en te doen of het niet gebeurd is omdat ze dan in ieder geval nog wel sterk staan doordat ze nog bij de fam horen.
Dat dit misschien bij hun ook zou kunnen zijn.
Ik vraag me af of dat de makkelijkste weg is..
Ik persoonlijk ben iemand die het heel belangrijk vind dat je eerlijk tegen elkaar kunt zijn.
Daarom heb ik er ook grote moeite mee dat mijn ouders ontkennen dat ze mij mishandeld hebben.
Dat ik maar moet vergeten wat er is gebeurd zoals mijn moeder destijds zei en als ik dat niet kon het contact op hield.

Ik had echt respect gehad voor ze als ze destijds het gesprek wel met me waren aan gegaan.
Ze me hadden uitgelegd wat voor hun de achterliggende redenen waren voor dit gedrag.
Dit praat niet goed wat ze gedaan hebben maar dan zouden ze wel hun verantwoordelijk hebben genomen.

Ipv dat dit gedrag van generatie op generatie door gegeven werd heb ik doorbroken.
Juist omdat ik weet hoeveel impact het handelen van je ouders op je heeft zou ik dit mijn kids nooit aandoen.
Ik heb mijn kids dan ook nog nooit met 1 vinger aangeraakt!

Mochten mijn kinderen ooit naar mij toe komen en aangeven dat ze moeite hebben met iets wat ik gedaan heb in de opvoeding zal ik altijd hier met ze over in gesprek gaan.
Open en eerlijk het gesprek met elkaar aan gaan hoe moeilijk ook vind ik iets heel belangrijks.

Bedankt voor je open reactie!!

 

[Syl]

Allemaal mooie en best grote vorderingen!

Slapen zal t.z.t. beter gaan als dit inderdaad de oorzaken zijn, klinkt wel geloofwaardig in ieder geval.

Het supportgroepverhaal is ook fijn en is het niks dan kan je weer weg he

Heb ook wel vrijwilligerswerk gedaan hier en daar. Helpt zeker in het nuttig voelen, nodig zijn e.d. En je hoort ergens bij, dat wil iedereen. En aangezien je 'vroeger' ook zat vrienden had gaat dat je vast wel weer lukken, rustig aan. En qua energie; vrijwilligerswerk kun je al doen voor bijvoorbeeld 1 ochtendje in de week.

Je bent geen loser en dit is een fase. Als je een loser was, was je dochter al weg. En had je zus geen contact gezocht.

Goed weekend!

Dank je wel voor je lieve woorden!
Ik ben ook aan het kijken voor vrijwillerswerk en wil het ook rustig opbouwen.
Daarbij zou het juist ook kunnen zijn dat ik er juist energie door krijg.

Wat mijn zusje betreft was ik eerst best blij.
Nu ik er over nagedacht heb denk ik dat ik blij was omdat ik dacht dat zij mijn eenzaamheid wel kon weg nemen.
Maar de band die we vroeger hadden zal nooit meer zo zijn.
Daar is gewoon te veel voor gebeurd.
Ik moet contact willen puur en alleen omdat het goed voelt en niet puur uit eenzaamheid en omdat ik een vriendin mis.
Ik zeg hiermee niet dat ik geen contact wil want misch in toekomst dat ik best open sta voor een gesprek met haar.
Voor nu laat ik het even rusten.

 

[Syl]

Herkenbaar voor mij.
Ook mijn grootvader is zwaar getraumatiseerd teruggekeerd uit WO2 en projecteerde dat op m’n grootmoeder en hun beide dochters. Buien v. agressie en alcoholmisbruik, omdat hij als gevoelig man bepaalde gebeurtenissen uit het verleden niet kon plaatsen, en uiteindelijk nooit heeft kunnen verwerken.
Die trauma-projectie op z’n gezin had op ieder gezinslid een heel andere impact. M’n grootmoeder hield zich altijd sterk voor de buitenwereld (ze was m’n favoriete grootouder, haha hoe zou dat toch komen... ). M’n tante groeide op tot koele kikker. En m’n moeder kan nu nog erg emotioneel, vervuld v. zelfcomplexem in haar slachtofferrol kruipen en vandaar uit erg afwijzend reageren. Ook ik heb dat lang niet begrepen. Tot ik inzag dat haar gedrag niet persoonlijk op mij gericht is. In die slachtofferrol voelt zij zich veilig en dat respecteer ik nu. Ik heb de ergernis omtrent die rol die ze soms hanteert, (want ze is natuurlijk die rol niet, het is puur een copingsmechanisme), van me afgezet. Als ik haar nu zie en ze zit weer in haar rolletje, gooi ik er een positieve vibe in en dat heeft ons zeker dichter bij elkaar gebracht.

Wat goed dat je het zo aanpakt bij je moeder en dit jullie dichter bij elkaar heeft gebracht!!.
Super om te lezen!

 

[Syl]

Daar ben ik weer ff.
Ik gebruik al geruime tijd geen medicatie meer om te slapen en dit gaat goed.
Helaas worden mijn dromen steeds meer en heftiger.
Ik droom ongeveer 3 a 4 dromen per nacht en nu komen altijd zowel mijn ex als mijn ouders er in voor.
Mijn ex probeert in echt elke droom mij kapot te krijgen en mijn ouders breken mij in elke droom met hun woorden.
Ik word wakker met hartkloppingen en heb 9 van de 10 x echt gehuild in mijn droom.
Ik weet dat dit bij de ptss hoort en te maken kan hebben met trauma verwerking en dat ook de antidepresiva invloed kan hebben op je dromen.
Maar mijn god ik vind het de laatste tijdtoch wel erg heftig wat ik droom.
Ik word meestal rond uur of 4 wakker met knallende koppijn.
Sta dan vaak ff op om wat te drinken en probeer weer wat te slapen.
Waarna ik gelijk weer in de volgende droom beland.
De gehele dag voel ik me raar door mijn dromen omdat ze zo extreem realistisch zijn.
Sinds de antidepresiva is opgehoogd van 60 mg naar 90 mg zijn mijn dromen ook extremer geworden voor mijn gevoel.
Veel mensen zeggen joh het zijn maar dromen maar alsnog voel ik me hele dag er naar door.
Maar als dit hoort bij het verwerken van mijn trauma's dan weet ik dat het gebeurd met een goede reden en ik er uiteindelijk baat bij zal hebben.
Dus gewoon ff blijven volhouden..

 

[Syl]

Hoi hoi,

Ben net voor controle weer bij huisarts geweest.
Hij heeft eerst de uitslag van de slaapapneu test doorgelezen en zei dat ik tegen het randje aan zat van slaapapneu.

Hij vroeg hoe het ging nu ik al 3 weken 90 mg antidepresiva slik.
Ik gaf aan dat ik geen verschil merk met toen ik 60 mg slikte.
Ik zei dat ik wel extreem veel droom en daardoor kapot moe ben en vroeg of dat door de antidepresiva kon komen.
Volgens hem niet en hij zei dat als je je dromen echt bewust ervaart je gewoon niet in een diepe slaap bent.
Hij zei dat we 2 dingen konden gaandoen, of de antidepresiva weer terug na 60 mg en sterke slaapmedicatie er naast of nog even 2 weken afwachten en het nog even de tijd geven en temazepam ernaast.
Zijn voorkeur ging uit naar het laatste omdat het verlagen weer naar 60 mg niet te gunste komt van mijn depressie.
Ik ben hier mee ingestemd en moet over 2 weken weer terug komen.

En mijn dokter had de griepprik al weer klaar liggen voor mij.
Ik heb de griepprik echt jaren niet genomen omdat ik het gevoel heb dat meer geldklopperij is aangezien de huisarts voor elke gezette prik €10 krijgt.
Maar vorig jaar rond deze tijd toen ik dus nog aan de speed zat kwam ik ook bij mijn dokter.
Hij had de griepprik toen al klaar liggen op zijn buro.
Ik kneep hem want ik wou heel die prik niet omdat ik niet wist of dat kwaad kon gezien mijn zware speed gebruik.
Ik durfde toen ook niet te vertellen dat ik verslaafd was en ook geen nee te zeggen.
Ik zei van de week nog tegen mijn dochter : ik ga nu gewoon zeggen hoor dat ik die prik niet hoef
Nou jullie raden het al.... Ik trok mijn bek WEER niet los .
Wat een held op sokken ben ik ook weer!

 

[Syl]

Daar ben ik weer ff
Mijn dochter is eind deze maand jarig en word 18 jaar en haar wens is om samen met mij met een busreis dagje na Disneyland Parijs te gaan.
Ze wil dit zo graag dat ze zelf mee wil betalen.
Dit lijkt mij natuurlijk super leuk alleen ik zie er best tegen op.
Eerst uur in trein naar opstapplek snachts en dan rit naar Parijs en dan hele dag in park rondlopen.
Nu hebben we op de site gekeken en je kunt als extra optie er voor kiezen dat je tot zelfs dag ervoor de persoonsgegevens kunt veranderen.
Mocht het mij echt niet lukken dan kan mijn dochter iemand anders meenemen.

We gaan boeken om op 26 dec te gaan.
Aangezien we met kerst altijd maar met zijn 2e zijn is dit dan tevens ons kerstuitjes .
We gaan samen heel zuinig aan doen de komende tijd zodat we op tijd het resterende bedrag kunnen betalen.
En dat word nog best een uitdaging aangezien ik vanaf deze maand geen kindgebonden budget meer ontvang van belasting a €395.

Mijn dochter gaat mij helpen om te zorgen dat ik zo min mogelijk stress heb en ik ga echt proberen als mijn lichaam tegenwerkt toch gewoon door te zetten.
Dus het patroon te doorbreken.

 

[🐺PsyTekz]

Hoihoi, ik wil je niet ontmoedigen maar als je maar 1 dagje op die datum wil gaan zal het best wel druk zijn daar.

Als het je kan helpen en ik het als goeie raad kan meegeven. Wij zijn met talys rechtstreeks naar daar geweest voor 2 dagen en alles verliep heel vlot met shuttlebus en hotels vlakbij het park. Voor 2 volwassen personen valt de prijs goed mee en van Nederlandse kenissen ook gehoord dat boeken in Nederland nog een stuk goedkoper is dan bij ons in Belgie. Als je kan mss iets langer sparen. Kan je daar genieten van een lekker ontbijt, zwembad en mag je 1 uur vroeger van het park genieten zonder de drukte van de dagjesmensen. Kan je ook savonds genieten van vuurwerk. Het is zeker de moeite om er eens te zijn als is het nu 1 dag, 2 dagen of een hele week. Maar ik zou aanraden om een nachtje te blijven als dat lukt binnen het gespaarde budget. De sequoia lodge is zeker een aanrader in rust en natuur en qua prijsklasse. Volgens mij gaan jou dochter en jij daar meer genot aan hebben.

 

[Syl]

Hoihoi, ik wil je niet ontmoedigen maar als je maar 1 dagje op die datum wil gaan zal het best wel druk zijn daar.

Als het je kan helpen en ik het als goeie raad kan meegeven. Wij zijn met talys rechtstreeks naar daar geweest voor 2 dagen en alles verliep heel vlot met shuttlebus en hotels vlakbij het park. Voor 2 volwassen personen valt de prijs goed mee en van Nederlandse kenissen ook gehoord dat boeken in Nederland nog een stuk goedkoper is dan bij ons in Belgie. Als je kan mss iets langer sparen. Kan je daar genieten van een lekker ontbijt, zwembad en mag je 1 uur vroeger van het park genieten zonder de drukte van de dagjesmensen. Kan je ook savonds genieten van vuurwerk. Het is zeker de moeite om er eens te zijn als is het nu 1 dag, 2 dagen of een hele week. Maar ik zou aanraden om een nachtje te blijven als dat lukt binnen het gespaarde budget. De sequoia lodge is zeker een aanrader in rust en natuur en qua prijsklasse. Volgens mij gaan jou dochter en jij daar meer genot aan hebben.

Dank je wel je advies!!
Ik zelf ben al eens in Disneyland geweest en ook toen met een overnachting.
Aangezien wij ook met huisdieren zitten en niemand zomaar sleutel van ons huis vertrouwen is langer weg blijven geen optie.

Ben het er wel mee eens dat met een overnachting je er meer van kan genieten.
De datum zal inderdaad druk zijn maar mijn dochter vind het juist speciaal om met kerst te gaan.
Nogmaals dank voor je tip en advies!!
Altijd fijn als andere meedenken!!

 

[Syl]

Daar ben ik weer ff.
Vandaag heb ik een mail gehad van de steungroep depressie.
Ik kom op de wachtlijst te staan, die helaas zeker wel half jaar gaat duren.
Wel heb ik online gekeken voor workshops of cursussen wat betaalbaar is.
Omdat ik zelf erg creatief ben vind ik het leuk om op verschillende gebieden wat nieuws bij te leren.
Zo heb ik me opgegeven voor een naaicursus.
Deze start in febr en het zijn 10 lessen op de woensdagmiddag 2 uurtjes.
Het word gegeven in een groep met ong 6 personen.
Ik zou ook nog graag x cursus meubelstoffering willen doen.
Foto is van paar dingen die ik zelf heb gemaakt.
Ik had altijd onwijs veel gereedschap zowel electrisch als handgereedschap.
Het grootste gedeelte was van mijn overleden exschoonpa.
Ik was er supertrots op!!!.
Toen ik destijds mijn spullen bij mijn ex ging ophalen bleek dat hij al mijn gereedschap had weg gehaald.
Onder het mom "het was niet jouw vader maar de mijne".
Prima wees er gelukkig mee stakker.
Maar dat heeft mij er niet van weerhouden gewoon door te gaan met klussen en creatief zijn.
Heb bij de action wat gereedschap gekocht en beetje bij beetje vul ik het wel weer aan.

Ook heb ik me aangemeld voor een proefles yin yoga.
Ik heb een pasje van de gemeente waarmee je korting krijgt op activiteiten als je een laag inkomen hebt.
Zo krijg je bv de proefles bij yoga gratis en dus ga ik gewoon overal een gratis proefles nemen .
Ik doe dus echt mijn best om dingen te ondernemen waardoor ik onder de mensen kom en iets leuks doe.
We moeten ergens beginnen toch...

 

[🐺PsyTekz]

Succes met de workshop en gratis lessen!!

 

[Syl]

Succes met de workshop en gratis lessen!!

Dank je wel!!
Gaat vast wel lukken.

 

[Syl]

Net de Breaking bad film "El Camino" gekeken.
Had er echt veel van verwacht aangezien ik Breaking Bad een van beste series vind.
Vond hem tegenvallen.
Hebben jullie hem al gezien en zoja wat vonden jullie ervan?

 

[Ikbeneenfiets]

Ik ben hem nu aan t kijken xD zal straks terug rapporteren

 

[Ikbeneenfiets]

Mja ik snap wel wat je bedoeld. Voelde gewoon als een lange aflevering. Niet slecht maar ook niet helemaal wat ik verwacht had. Maar goed heb me toch wel vermaakt...

 

[Syl]

Mja ik snap wel wat je bedoeld. Voelde gewoon als een lange aflevering. Niet slecht maar ook niet helemaal wat ik verwacht had. Maar goed heb me toch wel vermaakt...

Iets kijken van de makers van Breaking bad is altijd goed maar inderdaad voelde meer als lange afl ja.
Dexter is ook een super goeie serie weet niet of je die al hebt gezien maar echt goed!

 

[Syl]

Daar ben ik weer ff.
Omdat mijn dochter donderdag 18 word krijg ik dus nu minder belastingtoeslag a €350.
Dat is toch wel heel veel geld voor mij.
Nu zou afgelopen donderdag mijn uitkering komen.
Vrijdags was het er nog niet dus ik de gemeente gebeld.
Ik kreeg te horen dat ze inderdaad mijn uitkering niet hadden overgemaakt
En wel om de reden "dat mijn kind deze mnd 18 word".
Ik zei : oh en dus als mijn kind 18 word dan hoef ik mijn vaste lasten niet meer te betalen en hoeven wij niet meer te eten??.
Ze hebben toen een voorschot overgemaakt en dat heb ik vrijdagmiddag ontvangen.
Het resterende bedrag heb ik nog steeds niet ontvangen.
Net weer gebeld naar de gemeente, had 15 wachtende voor me.
Kreeg toen te horen dat de afdeling welke ik moest hebben momenteel niet bereikbaar is en ik morge terug moet bellen.
Dat er dingen kunnen veranderen als je kind 18 word weet ik maar als ze opnieuw berekening moeten maken waarom word dat niet voor de uitbetaaldatum gedaan?!.
Je kunt toch niet iemands uitkering niet uitbetalen omdat je nu nog ff berekening moet maken.
Donderdag heb ik afspraak bij het wijkteam en gaan ze opnieuw aanvraag doen voor de voedselbank.
Dit zijn van die dingen waar ik echt stress van krijg.
Geen duidelijkheid hebben en niet weten waar je aan toe bent.
Vanacht niet geslapen, draaien van links na rechts, maar weer na de wc en dat hele nacht door.
Heb zo trauma therapie en ben echt gesloopt.
Als ik klaar ben en boodsch gehaald heb hoop ik dat ik ff kan liggen.

 

[verwondering]

Daar ben ik weer ff.
Omdat mijn dochter donderdag 18 word krijg ik dus nu minder belastingtoeslag a €350.
Dat is toch wel heel veel geld voor mij.
Nu zou afgelopen donderdag mijn uitkering komen.
Vrijdags was het er nog niet dus ik de gemeente gebeld.
Ik kreeg te horen dat ze inderdaad mijn uitkering niet hadden overgemaakt
En wel om de reden "dat mijn kind deze mnd 18 word".
Ik zei : oh en dus als mijn kind 18 word dan hoef ik mijn vaste lasten niet meer te betalen en hoeven wij niet meer te eten??.
Ze hebben toen een voorschot overgemaakt en dat heb ik vrijdagmiddag ontvangen.
Het resterende bedrag heb ik nog steeds niet ontvangen.
Net weer gebeld naar de gemeente, had 15 wachtende voor me.
Kreeg toen te horen dat de afdeling welke ik moest hebben momenteel niet bereikbaar is en ik morge terug moet bellen.
Dat er dingen kunnen veranderen als je kind 18 word weet ik maar als ze opnieuw berekening moeten maken waarom word dat niet voor de uitbetaaldatum gedaan?!.
Je kunt toch niet iemands uitkering niet uitbetalen omdat je nu nog ff berekening moet maken.
Donderdag heb ik afspraak bij het wijkteam en gaan ze opnieuw aanvraag doen voor de voedselbank.
Dit zijn van die dingen waar ik echt stress van krijg.
Geen duidelijkheid hebben en niet weten waar je aan toe bent.
Vanacht niet geslapen, draaien van links na rechts, maar weer na de wc en dat hele nacht door.
Heb zo trauma therapie en ben echt gesloopt.
Als ik klaar ben en boodsch gehaald heb hoop ik dat ik ff kan liggen.

Geldzorgen zijn een zware last op je schouders. Zo jammer dat de gemeente het je nog eens wat moeilijker maakt. Alsof je nog niet genoeg zorgen hebt. Ambtenaren... Het lijkt ze weinig te interesseren hoeveel gezeur en stress je hierdoor hebt.

Ik hoop dat je het snel geregeld krijgt.

Ik lees nog steeds mee en bewonder je nog steeds. De problemen blijven maar op je pad komen en je slaat je er dapper doorheen. Je verdient het echt dat het leven je eindelijk eens wat makkelijker gemaakt wordt, voor jou en je dochter.

 

[Syl]

Afgelopen juni ben ik gestart met mijn trauma-theraphie.
De psycholoog welke ik heb was net bij deze praktijk komen werken.
Ik voel me echt op mijn gemak bij haar en ben zeer tevrede over haar werkwijze.
Nu kom ik net bij haar en krijg ik de mededeling dat ze in Dec ergens anders gaat werken.
Ik ga dus een andere psycholoog krijgen.
Ik baal hier echt enorm van want zoals ik al tijd terug heb verteld overkomt mij dit dus x op x!!.
We hebben nu de meest heftige trauma's behandeld en zouden nu aan de gang gaan met hoe mijn jeugd is verlopen.
Dit gaat dus nu gebeuren bij een ander.
Het is nu dus afwachten wanneer ik terecht kan bij haar collega.
Tot die tijd kan ik wel bij mijn huidige psycholoog terecht maar ga ik met haar niet starten aan het verdere verloop van mijn behandeling.

Ik heb tijdje geleden bij mijn 2 contactpersonen van het wijkteam aangegeven dat alles ff op laag pitje staat.
Dit omdat ik zo enorm moe ben door het slechte slapen en het gewoon ff niet zo lekker gaat.
De laatste x dat ik een afspraak bij hun had welke ik heb afgezegd heb ik mijn vrouwelijke contactpersoon hier voor geappt.
Ik heb dit gedaan dag voor deze afspraak stond.
Ik hoorde niks terug dus volgende ochtend heb ik voor zekerheid mijn mannelijke contactpersoon geappt.
Ik gaf aan dat ik niks op mijn eerdere app had gehoord en ik dus niet wist of het nu duidelijk was dat afspraak niet door ging.
Weer hoorde ik niks en pas vlak voor dat afspraak gepland stond appte die vrouw namens hem.
Ze zei dat de boodschap was aangekomen.
Hele tijd geen contact met ze gehad tot ze laatst appte met de vraag hoe of het met me ging.
Ik reageerde en vertelde dat ik nog steeds niet goed in me vel zat, slecht slaap en veel last van migraine heb.
Heb tot op de dag van vandaag hierop geen enkele reactie gekregen.
Ik denk dan waarom toon je interesse als het je eigenlijk geen reet boeit.
Ik heb door dit alles niet meer het gevoel dat ze er voor me zijn en ze naar de menselijke kant kijken.
Nee ik heb nu alleen maar het gevoel dat ze puur en alleen bezig zijn voor gemeente om mijn schulden op orde te krijgen.
Ik weet dat ik niet de enigste cliënt ben en ze echt wel druk zullen zijn maar dit komt zo niet sociaal en gemeend over voor mij.

Mijn probleem is dat ik geen vertrouwe heb in mensen.
Ik ben best teleurgesteld dat ik nu weer het gevoel heb dat deze mensen die zeiden dat ze er voor me zijn mij me zo laten voelen.

 

[8️⃣6️⃣]

@Syl
Dat gaat voor heel veel mensen op, er wordt flink bezuinigd op de geestelijke gezondheidszorg. Zo heb ik in een jaar of 3 zon 12 psychiaters zien komen en gaan, sommigen heb ik niet eens gezien lol.

Daarnaast moet je je realiseren dat het hun werk is en dat je een patient bent, dus probeer niet te veel waarde te hechten aan de relatie patient/hulpverlener.

Ze hebben echt het beste met je voor maar de werkdruk is enorm hoog voor de gemiddelde hulpverlener dus minder tijd per patient en vriendschap wordt sowieso als ongewenst gezien in de geestelijke hulpverlening...

 

[Syl]

Daarnaast moet je je realiseren dat het hun werk is en dat je een patient bent, dus probeer niet te veel waarde te hechten aan de relatie patient/hulpverlener.

Ik persoonlijk vind het iets heel belangrijkst dat je je op je gemak voelt bij je hulpverlener.
Vooral als je iemand bent die zich totaal niet makkelijk openstelt naar anderen.
Ik weet uit eigen ervaring dat het beloop van je therapie ook samenhangt met het feit of je je prettig en vertrouwd voelt bij hulpverlener.

Tuurlijk ben het wel eens dat het door bv bezuinigingen nou eenmaal kan gebeuren.

 

[Syl]

Geldzorgen zijn een zware last op je schouders. Zo jammer dat de gemeente het je nog eens wat moeilijker maakt. Alsof je nog niet genoeg zorgen hebt. Ambtenaren... Het lijkt ze weinig te interesseren hoeveel gezeur en stress je hierdoor hebt.

Ik hoop dat je het snel geregeld krijgt.

Ik lees nog steeds mee en bewonder je nog steeds. De problemen blijven maar op je pad komen en je slaat je er dapper doorheen. Je verdient het echt dat het leven je eindelijk eens wat makkelijker gemaakt wordt, voor jou en je dochter.

Dank je wel voor je berichtje

 

[Syl]

Goeiemorgen deze morge!!.
Net gemeente weer gebeld voor mijn uitkering.
Stond eerst weer pokkelang in wachtrij.
Toen ik eindelijk werd geholpen moest ik worden doorverbonden.
Deze vrouw vroeg of ik wel wist waarom ik het niet had gehad.
Ik zei :ja omdat mijn dochter morge 18 word maar waarom ik dan geen uitkering krijg is mij een raadsel waar ik nog steeds geen ant op heb gekregen van jullie.
Nou deze vraag kon ook zij mij niet beantwoorden.
Ik gaf aan dat ik sinds deze maand ook geen kindgebondenbudget meer krijg a €350 en dit al aanpoten is.
Dat ik ptss heb en hun mij onwijs veel onnodige stress bezorgen en mijn dochter ook nog eens jarig is morgen.
Ze zei: ik vind het echt heel erg vervelend maar de betalingen kunnen bij ons maar gedaan worden tot half 11.
Ze zou zorgen dat die gene die de betalingen regelt mij met spoed gaat bellen vandaag.
Nou we wachten het weer af...

Morge word mijn dochter dus jarig 18.
Als verjaardagskado krijgt ze van haar vriendje en zijn ouders een 2 daags bezoek aan "Moviepark Germany".
Hier gaan ze morgen heen t/'m vrijdag.
Het zusje van haar vriendje gaat ook mee en ze overnachten in een van der valk hotel in de buurt.
Er is een speciaal halloween thema.
Ik vind het superleuk voor mijn dochter dat ze dit gekregen heeft!!.
Van mij wil ze graag ipv kado naar disneyland (ze betaald zelf mee).
Ondanks het feit dat nog niet bekend is of dit financieel gaat lukken wil ik wel een paar kleine kadootjes geven.
Ook wil ik haar wat geld meegeven zodat ze daar kan eten en drinken.
Ik wou dus straks van mijn laatste geld ff de stad in.
Ik hoop dus dat ik morge alsnog mijn geld binnen heb van uitkering zodat ik wel geld op der rekening Kan zetten zodat ze wat bij zich heeft.

Wat een ellende dit !!!
Dit geeft mij zo onwijs veel stress!!
Er gaan de hele dag allerlei vragen door mijn hoofd.

WAT ALS ik kleine kadootjes straks koop en ik morge ook mijn geld niet krijg dan ben ik dus blut.

WAT ALS ik te horen krijg dat ik ooknog eens gekort ga worden op mijn uitkering.

Ik ben al ruim een 1,5 jaar bezig om me voor te bereiden op het moment dat mijn dochter 18 word.
Wat er dus financieel gaat veranderen en wat er optijd geregeld moet worden.
Ik dacht dat ik goed was voorbereid en alles wist en word nu totaal verrast door het feit dat ik mijn uitkering nog steeds niet heb ontvangen.
Bij sommige gemeentes word je gekort op uitkering omdat er word gezegd dat als kind 18 is deze mee kan betalen aan vaste lasten.
Ik heb ook dit onderzocht en bij mijn gemeente is dat als het kind 21 word.
Maar als kind 18 word krijgt ie zijn 1x studiefinanciering pas na 3 mnd.


Nou we wachten het gewoon maar af.
Belangrijkst vind ik dat mijn dochter zich morge echt jarig voelt en een super fijne dag heeft en geld heeft om daar te eten en drinken.
Mocht ik zelf niks meer hebben om te eten bel ik wel bij de burgermeester aan s'avonds met de vraag hoelaat gaan we eten??.

 

[verwondering]

Je hoort bezig te zijn je leven op te bouwen, in plaats van de hele dag aan geld te moeten denken. En de verjaardag van je dochter hoort iets leuks te zijn.

De passie waarmee jij voor je dochter vecht, daarmee ben je eigenlijk heel rijk. Al heb je geen rooie cent, dat is het mooiste kado wat je haar kunt geven.

Ik hoop dat je ook nog even van de zon kunt genieten vandaag. Die schijnt voor niets.

 

[Syl]

Je hoort bezig te zijn je leven op te bouwen, in plaats van de hele dag aan geld te moeten denken. En de verjaardag van je dochter hoort iets leuks te zijn.

De passie waarmee jij voor je dochter vecht, daarmee ben je eigenlijk heel rijk. Al heb je geen rooie cent, dat is het mooiste kado wat je haar kunt geven.

Ik hoop dat je ook nog even van de zon kunt genieten vandaag. Die schijnt voor niets.

Dank je wel voor je super lieve bericht!
Ik ben net lekker ff naar winkelcentrum gewandeld met 80's muziek op. ☺️
Daar paar kleine kadootjes gekocht en een mooie kaart.
Heb der mobiel opgewaardeerd zodat ze bereikbaar is als ze weg is.
Heb nog beetje geld over en dat kan ze meenemen voor eten en drinken.
Ben inmiddels gebeld door gemeente dat er niks veranderd aan mijn uitkering nu mij dochter 18 word en ze het met spoed gaan overmaken.
Nou dat zou fijn zijn na een week.

Voor mijn dochter doe ik echt alles.
Voor mezelf opkomen is iets waar aan gewerkt moet worden maar als mijn
dochter onrecht word aangedaan dan ontpop ik mij in de duivel herself .